Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dylematy uzależnienia – impulsywność i radzenie sobie ze stresem u mężczyzn uczestniczących w terapii uzależnień

100%

Krok D. , Gałążewska I.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2016

|

tom 8

|

nr 2

EN

Previous research on the addicts focused primarily on the aspect of reactive coping, while proactive approach was ignored. The aspect of impulsivity also proved to be little examined, due to the variety of research from distinct perspectives. In view of the above, the objective of this thesis was to investigate differences in characteristics of impulsivity and reactive and proactive coping among addicts and men without addiction. The work consists of three chapters. The first focuses on a review of theory and research in the field of addiction, impulsivity, and coping with stress. The second chapter presents methodology of research, and in the third chapter results are presented and discussed. In order to verify the formulated hypotheses, research was carried out on 160 men. The experimental group was 80 addicted men, while the control group was composed of the same number of men without addiction. Three psychological tools have been applied: Impulsivity – IVE Questionnaire, Questionnaire coping – CISS and Scale of Responses to Daily Events – PCI. In order to carry out the statistical analysis STATISTICA was used. The analysis of the results allowed significant differences between groups of subjects studied. Men with drug addiction had a higher intensity of impulsivity, and the use of escape coping strategies, among which are proactive strategies related to search for instrumental and emotional support, and coping by avoiding. Men without addiction compared to those from the experimental group apply more often the performance style of coping and proactive strategies related to preventive and reflexive coping, and strategic planning.

2

Analiza zależności samookaleczeń i tatuowania w grupie osób prezentujących obie cechy

84%

Jasek A. , Kostulski A. , Gmitrowicz A.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2011

|

tom 11

|

nr 4

224-231

EN

The practice of body art (or body decoration) has its cultural roots and origins, associated with regional beliefs and rituals, and is met on all the continents. Can a tattoo – when approached in the understanding of risk behaviour – be regarded as one of autoaggression forms, being a substitute for the purposeful act of self‑harm? An evaluation of tattooing as a substitute for purposeful self‑harm. An analysis of correlations between tattooing and self‑harming in a group of subjects presenting both features. A self‑answer questionnaire, used as a study tool, included a self‑harm and a tattooing section. Questions in the former part had their counterparts in the latter part, what facilitated a comparative analysis. A study group included 79 subjects with tattoo. Out of that group, tattooed subjects with, at least, one purposeful self‑harm episode in history were isolated, with 56% of females and 44% of males. The analysis was carried out on the percent of subjects from the study group, who reported their sensations, following purposeful self‑harm and tattooing. Differences were observed, regarding the feeling of relief, satisfaction, guilt and impulsiveness in the undertaken actions among the subjects with both features. Tattooing is a risk behaviour and coexists with other risk behaviours, such as risk drinking. Subjects with more than one self‑harm episode in history, presented – beside tattoo – also more invasive forms of body art, e.g., scarification. Even if the obtained results did not attain statistical significance (for the low number of subjects in the study group), we may conclude – although with some caution – about a dissimilar perception of the roles, played by tattoo and self‑harm in life of those with both features. A thesis may then be implied that tattoo does not fulfil the same function as self‑harm in subjects with both features.

PL

Praktyka zdobienia ciała ma swoje uwarunkowanie kulturowe związane z regionalnymi wierzeniami i rytuałami, występuje na wszystkich kontynentach. Czy tatuaż w rozumieniu zachowań ryzykownych może być jedną z form autoagresji i spełniać funkcję zastępczą dla celowych samookaleczeń? W badaniu dokonano oceny tatuowania jako formy zastępczej intencjonalnego samookaleczania oraz przeprowadzono analizę zależności między tatuowaniem i celowymi samookaleczeniami w grupie osób prezentujących obie cechy. Jako narzędzie badawcze wykorzystano kwestionariusz samoodpowiedzi składający się z dwóch części – dotyczącej samookaleczeń i tatuowania. Pytania części pierwszej znajdowały swoje odpowiedniki w części drugiej, dzięki czemu możliwa była analiza porównawcza. Grupa badana liczyła 79 osób mających tatuaż. Z tej grupy wyodrębniono osoby, które się okaleczyły celowo przynajmniej jeden raz w życiu. Kobiety stanowiły 56% grupy, mężczyźni – 44%. Analizę przeprowadzono na podstawie odsetka osób z grupy badanej, które zgłosiły wystąpienie danego doznania po dokonaniu celowego samookaleczenia i po wykonaniu tatuażu. Zaobserwowano różnice w zakresie doznania ulgi, satysfakcji, poczucia winy oraz impulsywności w podjętych działaniach wśród osób prezentujących obie cechy. Tatuowanie jest zachowaniem ryzykownym i współwystępuje z innymi zachowaniami ryzykownymi, takimi jak ryzykowne picie. Osoby, które okaleczyły się więcej niż jeden raz w życiu, prezentowały oprócz tatuażu bardziej inwazyjne metody zdobienia ciała, na przykład skaryfikację. Pomimo nieuzyskania mocy statystycznej prezentowanych w pracy wyników (mała liczebność grupy badanej) można z ostrożnością wnioskować o odmiennym postrzeganiu roli tatuażu i samookaleczania w życiu osób, u których stwierdzono oba te zjawiska. Możemy zatem postawić tezę, iż tatuaż nie spełnia u nich takiej samej funkcji jak samookaleczenie.

3

Pomiar różnic indywidualnych w dyskontowaniu: Inwentarz dyskontowania

84%

Malesza M. , Ostaszewski P.

Psychologia-Etologia-Genetyka

|

2017

|

tom 35

69-86

PL

Celem projektu było skonstruowanie Inwentarza dyskontowania, który umożliwiałby pomiar różnic indywidualnych w zakresie nasilenia dyskontowania odroczonego, prawdopodobieństwa, wysiłku i społecznego. Pomiar nasilenia dyskontowania jest istotny, ponieważ wysokie nasilenie dyskontowania prowadzi do nieadaptacyjnej behawioralnej impulsywności. Wygenerowano ponad 400 pozycji obejmujących cztery rodzaje dyskontowania. Przeprowadzono badanie, w którym udział wzięły 2843 osoby. Następnie wykonano szereg analiz psychometrycznych. Eksploracyjna analiza czynnikowa wykazała czteroczynnikową strukturę uzyskanych danych, odpowiadających czterem rodzajom dyskontowania. Rezultaty konfirmacyjnej analizy czynnikowej wskazują na dobre dopasowanie do danych struktury czteroczynnikowej. Ostateczna, 48-elementowa wersja narzędzia ma zadowalające właściwości psychometryczne, w tym zgodność wewnętrzną i stabilność bezwzględną mierzoną metodą test–retest. Zakończona sukcesem konstrukcja narzędzia wspiera założenie, że dyskontowanie może być traktowane jako cecha osobowości.

EN

The aim of the paper is to present the process of construction and psychometric properties of the Discounting Inventory that would allow the assessment of individual differences in delay, probabilistic, effort, and social discounting rates. The assessment of the rate of discounting is important, because high rates of discounting lead to disadaptive behavioral impulsivity. At the beginning, over 400 items covering four types of discounting were generated. The psychometric study (N = 2843) and factor analysis of data allowed to distinguish four traits. Confirmatory Factor Analysis was used to confirm the factor structure of the data from the Exploratory Factor Analysis. It was shown, that the four-factor structure had the best fit to the data. The final 48-item version of the inventory has satisfactory psychometric characteristics, including Cronbach’s alpha and test-retest stability. The successful construction of a universal Discounting Inventory supports the hypothesis that the discounting rate can be regarded as an individual personality trait.

4

Stochastic impulsive pressure calculations for time dependent human hip joint lubrication

84%

Wierzcholski K.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2012

|

tom Vol. 14, no. 4

81-100

EN

The present paper is concerned with the calculation of the stochastic unsteady, impulsive pressure distributions and load carrying capacities in human hip joint for unsteady stochastic conditions, various standard deviations and Gaussian probability density function. The total changes of hydrodynamic pressure caused by viscoelastic synovial fluid properties are completely estimated. Calculations are performed in a super thin layer of biological synovial fluid inside the slide hip joint gap limited by a spherical bone head. Using a new unified operator of summation (UOS) method, the numerical topology of pressure calculation for a difference method is applied. From numerical standpoint the proposed method of solving modified hydrodynamic equations reduces this problem to resolving the partial recurrence non-homogeneous equation of second order with variable coefficients.

5

Rapid exponential stabilization of nonlinear continuous systems via event-triggered impulsive control

84%

Dlala M.

Demonstratio Mathematica

|

2022

|

tom Vol. 55, nr 1

470--481

EN

This article investigates the problem of rapid exponential stabilization for nonlinear continuous systems via event-triggered impulsive control (ETIC). First, we propose a trigger mechanism that, when triggered by a predefined event, causes the closed-loop system exponentially stable. Then, the exponential stabilization is achieved by the designed ETIC with or without data dropout. The case where there are delays in the ETIC signals is also studied, and the exponential stabilization is proved. Finally, a numerical study is presented, along with numerical illustrations of the stability results.

6

Funkcjonowanie uwagi u dzieci w wieku wczesnoszkolnym: grupy ryzyka

67%

Nowotnik A.

Edukacja

|

2012

|

nr 1(117)

87-102

PL

Artykuł prezentuje wyniki badania, którego celem była diagnoza poziomu funkcjonowania uwagi dzieci w wieku wczesnoszkolnym (klasy I–III) i wyłonienie ewentualnych grup ryzyka. W badaniu przeprowadzonym w dwóch poznańskich szkołach podstawowych wzięło udział 256 dzieci (33% z klasy I, 31% z klasy II i 36% z klasy III). Pomiarom poddano parametry uwagi: koncentracja, spostrzegawczość, impulsywność, nieuważność oraz zdolność hamowania poznawczego. Do pomiaru hamowania poznawczego zastosowano trójkolorową wersję testu Stroopa. Pozostałe parametry zbadano za pomocą testu uwagi D2. Metoda k-średnich analizy skupień na przypadkach pozwoliła wyodrębnić pięć podgrup dzieci, które ze względu na profil uwagi nazwano: „przeciętni”, „skoncentrowani”, „nieskoordynowani”, „impulsywni” i „rozkojarzeni”. W skupieniu „przeciętni” większość stanowili uczniowie klasy I, zaś w skupieniu „skoncentrowani” – uczniowie klasy III. W skupieniu „impulsywni” znalazło się istotnie więcej dziewczynek.

EN

The main purpose of the paper was to analyse the characteristics of attention in early school children and to identify risk groups. The study involved 256 primary school children in grades I–III. First, second and third grade pupils made up 33%, 31% and 36% of the sample, respectively. Five attention measures (concentration, perception, impulsivity, inattention and cognitive inhibition) were investigated. The three-colour version of the Stroop Test (1935) was applied as the cognitive inhibition task. The D2 Test of Attention by R. Brickenkamp (Polish version by E. R. Dajek, 2003) was used to measure concentration, perceptual abilities, impulsiveness and inattention. The cluster analysis method of k-means was used. Five significantly different groups of children were identified, classified as: ‘uncoordinated’, ‘average’, ‘impulsive’, ‘focused’ and ‘distracted’. Only the ‘average’ and ‘focused’ revealed the significant dominance of certain age groups regarding concentration. In the case of ‘average’, most children were in grade I, while in the case of ‘focused’ most were in grade III. Significant gender differences were only shown with girls dominating as ‘impulsive’.