Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Penitentiary supervision — the Polish model of ensuring the legal and correct performance of imprisonment

100%

Kalisz T.

|

2014

|

tom 34

71 - 79

EN

This paper analyzes the Polish model of ensuring the legal and correct performance of imprisonment and other forms of detention as aresponse to crime. Key issues include indications of: supervision criteria, the range of supervisory powers and the role of the judge in the implementation of imprisonment. The analyzed solutions are very original in their character. They reflect many years of experience of the Polish penitentiary system and constitute amodern part of penitentiary law.

2

Zmiany w zakresie kary 25 lat pozbawienia wolności na gruncie Kodeksu karnego z 1997 r. oraz próba ich oceny

100%

Lachowski J.

|

2022

|

tom 93

173-188

EN

The Act of 7 July 2022 deleted the penalty of 25 years of imprisonment from the list of penalties in Article 32 of the Polish Criminal Code. As a rule, such a solution should be assessed positively: after all, between a prison sentence of up to 15 years and a penalty of 25 years of imprisonment there was too large a gap, forcing the imposition of penalties that were not always fair. Such situations occurred in particular when, in a particular case, the penalty of up to 15 years of imprisonment appeared to be too lenient and the penalty of 25 years of imprisonment too severe. The problem, however, is that as a result of the amendment, the upper limit of imprisonment was increased to 30 years, which led to some inconsistencies in the Polish Criminal Code. In addition, such a legislative solution has resulted in a rather serious tightening of penalties for some crimes so far also punishable by 25 years of imprisonment, despite the fact that the number of crimes in this area is currently falling. This study attempts to assess the introduction of a sentence of up to 30 years in lieu of a 25 year’s prison sentence, taking into account the de lege ferenda postulates formulated so far in the relevant literature.

3

Warunkowe zwolnienie z reszty kary pozbawienia wolności z perspektywy problemów z ustalaniem treści i kierunku prognozy kryminologicznej

100%

Kalisz T.

|

tom 30

175 - 190

EN

The aim of the study is to elaborate on conditional release (parole) in view of the evolution and development of contemporary criminal executive law. One of the objectives of the study is to contemplate on the meaning of the notion of criminological forecasting as well as the rules and the way to set its direction. The study also investigates the problem of realization of political-criminal assumptions which can be formulated for the institution of parole and the influence of these assumptions on the regulations determining the content of parole.

4

„Niewidzialne dzieci” – o sytuacji społecznej dzieci osób pozbawionych wolności

100%

Dzierzyńska-Breś S.

|

nr 14/2017

137–150

PL

Dzieci osób pozbawionych wolności w Polsce są pomijane nie tylko przez teoretyków, ale również przez praktyków związanych z pedagogiką resocjalizacyjną. Wciąż brak jest badań, które diagnozowałyby ich sytuację społeczną oraz działań wspierających tą zaniedbaną przez instytucje pomocowe grupę, co czyni dzieci osób pozbawionych wolności „niewidzialnymi”. Dlatego też celem badań jakościowych, które przeprowadziłam w latach 2013–2014 było zdiagnozowanie sytuacji społecznej rodziny, w tym i dzieci osób pozbawionych wolności. Zrealizowałam wywiady pogłębione zarówno z żonami, jak i partnerkami skazanych (32 osoby), jak i ich dziećmi (12 osób) w ich miejscu zamieszkania. Badane rodziny podzieliłam na takie, które nadal utrzymywały kontakt z uwięzionym, jak i tymi rodzinami, które go zaprzestały. Skazani mężowie/partnerzy i ojcowie, odbywali karę w różnego rodzaju typach i rodzajach zakładów karnych. Próba badawcza dobrana była w sposób zróżnicowany, tak by uchwycić zmienność sytuacji społecznej rodzin, Wybrane rodziny charakteryzowały się również różnorodnym usytuowaniem społecznym. Pozwoliło mi to wyróżnić oraz scharakteryzować trzy typy sytuacji społecznej w której funkcjonują rodziny osób pozbawionych wolności, w tym i dzieci: (1) Sytuację społeczną rodziny skoncentrowanej na wspieraniu procesu resocjalizacji skazanego, (2) Sytuacje społeczną rodziny sprionizowanej, pozostającej w opozycji do procesu resocjalizacji skazanego, (3) Sytuację społeczną rodziny skoncentrowanej na rekonstrukcji własnego otoczenia społecznego.

EN

Children of prisoners in Poland are ignored not only by researchers, but also by the practitioners connected with resocialization. There is still lack of research which would diagnosis social situation of prisoners children and institutions which would support and help them. All of this makes children of prisoners “invisible”. That’s why the main aim of my quality researches, which I had conducted in years 2013-2014 was diagnosed the social situation of prisoners families, including their children. I had realized interview both with prisoners wife’s and life partners (32 persons) and their children (12 persons), in the place of their residence. I divided tested families on such which have contact with convicted and such which hadn’t contact with him. Convicted husbands/ life partners and fathers were held in different kinds and types of prisons. The research sample were selected in differential way to capture the variability of the families social situation. Selected families were also in different social position. This allowed me to distinguish and characterize the three types of social situation in which are the families of prisoners, including children: (1) The social situation of the family focused on supporting the resocialization of the prisoners, (2) The social situation of the prisonized, which is in opposite to the process of resocialization, (3) social situation of the family focused on the reconstruction of their own social environment.

5

Criminal Law and Punishment in the Middle Ages in Slovakia

75%

Jager R.

Journal of Modern Science

|

2020

|

nr 1/44/2020

63-70

EN

Objectives: The paper describes the development of the system of punishment in our territory from the oldest times up to the modern times. It points out the fundamental difference from the current legal situation: while there is currently the most commonly imposed punishment, imprisonment, in the past there was a "diverse range" of punishment, with imprisonment (as we know it today) at the earliest time ever there. Even in later developmental stages, when it already existed, the motivation of its imposition was different from the present and its imposition was still a rare phenomenon. Material and methods: historical method, analysis, synthesis, induction, deduction, comparison, description Results: In the past, many methods of punishment were used in Slovakia. The method of punishment depended on the crime, as well as on the person of the perpetrator. Conclusions: Imprisonment has been used minimally in the past, and has been used as a secondary punishment.

6

The basics of applying a pause in imprisonment

75%

Mrozek K.

|

2014

|

tom 34

107 - 116

EN

A pause in punishment is one of most effective alternatives to the absolute punishment of imprisonment. It can be applied only if the convicted has already started serving the sentence of imprisonment. The execution penal code takes into consideration a two — basis pause in punishment: obligatory, connected with health and optional, related to family and the personal situation of the convicted. The competent court is the penitentiary, in whose district the convicted resides. The pause in punishment is an exception to the fundamental rule of uninterrupted execution of the sentence, so due to its unique character it should be granted with regard to anarrow understanding of statutory requirement.

7

Przemiany przestępczości w Prusach w XVIII i XIX wieku (do 1871 r.)

75%

Łukasiewicz D.

|

nr 3

65-96

EN

One of the features of premodern era in Prussia was relatively low crime rate with a different structure than it is nowadays. Moreover, there was a different perception and functioning of sphere of justice and of law enforcement. With regard to the size of transgression, the rural territories characterized in minor transgression, whereas bigger cities characterized in more serious crimes; due to the fact that bigger cities did not give security against hunger, ensured anonymity and the ability for perpetrators to hide. Similarly to the contemporary world of crime, theft was a dominant crime, whereas murder was most severely punished. Furthermore, the role of crimes against morality was significant; importantly, the concept of sin was basically synonymous with crime and was reflected in the regulation matters. Generally, it was universal phenomenon and occurred not only in Prussia. Nevertheless, Prussia was reformed quicker. Moreover, the threat of vagrants and beggars, who did not have a dwelling, aroused concern; they might have constituted as much as 10% of the population in the 18th c. Aggressive behaviours and those associated with physical violence against women and children intensified. The ‘excessive’ beating was criticised, nonetheless the phenomena of beating as such was not considered as an offence. Violence com-mitted by a father and husband against his family belonged to the prerogatives of power. In the period of Enlightenment, the authorities of Prussia, and above all Frederick II brought about the elimination of a number of anachronisms in the perception and treatment of crime. Taking into consideration the European revolution, the above mentioned changes happened very quickly. Firstly, equality before the law was introduced, however it was not implemented properly; patrimonial jurisdiction, on the other hand, was at first limited and later on eliminated. Proportionate punishment appeared; tortures and the cruellest punishments ceased being applied. Imprisonment began to spread, along with the religious tolerance. Witch hunt and barbarous penalties for so-called moral offenses (sex before marriage, prostitution) were abandoned, likewise death punishment for homosexual and suicides etc. Since the 18th cen-tury the institution of the police began to develop, before that time it did not exist at all. The number of criminal activities increased due to urbanisation and industrialisation. Large agglomerations emerged, giving their dwellers anonymity; moreover, the phenomenon of strong family, which at the same time was an economic unit, withered. In the industrial capitalism the central place was occupied by the nuclear family. The member of this family was a worker who was at risk of unemployment with a weak sense of security. It is difficult to assess the impact of the increasing secularization on the increase in crime. However, the negative influence of wrecking the old social and community ties (religion, family, and commune) has to be highlighted. Rebellions caused by hunger (either connected with infertility or epidemics) were other major aspects of crime in the 19th c.

8

Přerušení výkonu trestu či poskytnutí eskorty pro naléhavé rodinné důvody jako součást práva na respektování soukromého a rodinného života osob omezených na svobodě

63%

Drahorád J.

|

tom 162

|

nr 4

337-351

EN

The paper deals with the issue of exercising the right to respect for private and family life by persons deprived of personal liberty due to detention or imprisonment in the form of the possibility to temporarily leave prison space, accompanied by an escort or alone, for serious family reasons. By these the paper means attending the funeral of a close relative or the possibility to visit them in the hospital. While in the case of persons remanded in custody, this issue is not regulated in any way by legal or secondary legislation, in the case of persons serving a custodial sentence in prisons with increased security or for life, it is partially explicitly prohibited. In practice, therefore, these persons are barred from exercising their right under Article 8 of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms. In the case of persons in the “regular mode” of serving a prison sentence, the execution of this right is dependent on the discretion of the prison director, who does not have to justify his informal decision to suspend the sentence, which is not amenable to review, in any way. The European Court of Human Rights has, however, consistently held for 20 years that a ban on attending a close relative’s funeral or visiting such a person in a hospital constitutes a violation of Article 8 and requires that each such case shall be treated individually, and the exercise of the right should be made possible until the infringement is necessary in a democratic society. The thesis therefore examines whether the situation in the Czech Republic is consistent with the case law of the ECtHR and suggests possible changes.

CS

Příspěvek se věnuje problematice uplatňování práva na respektování soukromého a rodinného života osobami omezenými na osobní svobodě z důvodu výkonu vazby či výkonu trestu odnětí svobody ve formě možnosti dočasně opustit, za doprovodu eskorty či samostatně, prostor věznice pro naléhavé rodinné důvody. Těmi je v práci míněna zejména účast na pohřbu blízkého příbuzného či možnost jej navštívit v nemocnici. Zatímco v případě vazebně stíhaných osob není tato problematika na zákonné ani podzákonné úrovni nijak upravena, u osob ve výkonu trestu odnětí svobody ve věznicích se zvýšenou ostrahou či na doživotí je zčásti výslovně zakázána. V praxi je tedy těmto osobám uplatňování jejich práva dle čl. 8 Úmluvy o ochraně lidských práv a základních svobod (dále také jen „Úmluva“) v těchto případech plošně znemožněno. V případě osob v „běžném režimu“ výkonu trestu odnětí svobody je pak toto právo závislé na libovůli ředitele věznice, který nemusí své nepřezkoumatelné a neformální rozhodnutí o přerušení výkonu tresu žádným způsobem odůvodňovat. Evropský soud pro lidská práva přitom již 20 let ustálenou judikaturou potvrzuje, že nemožnost zúčastnit se pohřbu blízkého příbuzného či navštívit takovou osobu v nemocnici konstituuje zásah do práva dle čl. 8 a požaduje, aby ke každému z takových případů bylo přistupováno individuálně a výkon práva byl umožněn do nejvyšší možné míry, pokud jeho omezení není nezbytné v demokratické společnosti. Příspěvek tedy zkoumá, zda je legislativní a praktický stav v ČR s judikaturou ESLP souladný, a navrhuje možnosti případných změn.

9

Adaptation of people with intellectual disabilities to penitentiary isolation – current state and possible focus on action in the scope of modification of existing solutions

63%

Fajfer-Kruczek I.

|

tom LXX

10

Współczesne problemy resocjalizacji

63%

Kopczyńska-Wisz J.

|

tom 11(47)

|

nr Numer specjalny

257-270

PL

Zagadnienia dotyczące współczesnych problemów resocjalizacji wskazują, że proces resocjalizacji jest bardzo złożony. Czynniki egzogenne i endogenne w dużym stopniu utrudniają podejmowanie działań zmierzających do ponownej socjalizacji osób dotychczas niedostosowanych społecznie. Podkreślić należy, że mimo to resocjalizacja się odbywa i niejednokrotnie przynosi pożądane efekty. Osoby resocjalizujące dokładają wszelkich starań, by pomimo utrudnień, osoby, które są poddawane działaniom resocjalizacyjnym zrozumiały, że tylko życie zgodne z normami prawnymi prowadzi do rozwoju, zadowolenia i sukcesów.

EN

Issues related to contemporary problems of resocialization make us realize that the process of resocialization is very complex. Exogenous and endogenous factors make it very difficult to undertake actions aimed at re-socialization of people who have not been socially adapted to date. It should be emphasized that despite this, rehabilitation takes placeand often brings the desired results. Resocializing persons make every effort to ensure that despite impediments, people who are subjected to rehabilitation activities understand that only living in accordance with legal norms leads to development, satisfaction and successes.

11

Więzienie a skazani młodociani

63%

Linowski K.

|

nr 4/2013

215-230

PL

Borucki Z. (1976). Teoretyczna koncepcja przystosowania ogólnego we współczesnej psychologii. Zeszyty Naukowe WSP w Szczecinie 15. Ciosek M. (1996). Człowiek w obliczu izolacji więziennej. Gdańsk: Wydawnictwo Archidiecezji Gdańskiej „Stella Maris”. Goffman E. (1975). Charakterystyka instytucji totalnych. W: Elementy teorii socjologicznych. Warszawa: PWN. Obuchowski K. (1961). Model i typ przystosowania psychicznego człowieka. Zeszyty Naukowe UAM 5. Przetacznik-Gierowska M., Makiełło-Jarża G. (1985). Psychologia rozwojowa i wychowawcza wieku dziecięcego. Warszawa: WSiP. Sikora J. (1978). Problemy resocjalizacji w świetle badań psychologicznych. Warszawa: PWN. Tomaszewski T. (1967). Psychologia jako nauka o człowieku. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza. Wolfgang M. (1961). Ouantitative analysis of adjustment to the prison community. Criminology and Police Science 51.

EN

Penalty, including imprisonment comprises one of the basic forms of reaction to crime. It differs from other possible penalties in the degree of discomfort and in the legal consequences. There are also different goals in case of criminal penalty as a legal and social consequence of a crime or misconduct. Imprisonment aims at taking different actions which consequently, should lead to the situation where the criminal does not return to committing crimes. It is so called penitentiary rehabilitation which is a multidimensional phenomenon and it should be considered from the modern society point of view. Its range includes correction of inadequate individual’s behavior and his or her adaptation of norms and values shared by the general public, as well as taking and being persistent in the process of designing oneself, own personality and consistent implementation of the self- vision in the future, organized hierarchically for the given time periods. Therefore, different means and action are taken under the implementation of imprisonment. Moreover, convicted prisoners are divided into different groups in penitentiaries. One of the groups is the group of young convicts. The goal of this article is to examine and describe the opinion of the young convicts on the penitentiary as a penal and rehabilitation institution. To perform the study, sixty young convicts were selected. In the test method, the diagnostic survey was applied. The original authoring questionnaire was used in the study. The study was performed in the Penitentiary in Radom, in December 2012.

12

Środek karny z art. 41 § 1a k.k. Uwagi na marginesie wyroku SN z dnia 1 października 2014 roku, II KK 129/14

63%

Budyn-Kulik M.

|

nr 1

EN

The article deals with the penalty measure of art. 41 § 1a of Polish Criminal Code. Remarks are based on the ground of the Highest Court verdict (1st October 2014, II KK 129/14). The measure from an art. 41 § 1a of Polish Criminal Code can be meted out only of a perpetrator violates sexual freedom of a victim. There are many doubts about this measure. The regulation had been added to the original text of Polish Criminal Code and it does not suit the whole system of penalty measures well. Controversial are its: duration (in general), optional or obligatory character, possibility to mete it out with conditional suspension of execution of imprisonment or penalty of imprisonment other than 1 month to 15 years, formal or material basis of the measure.

PL

Artykuł dotyczy środka karnego z art. 41 § 1a k.k. Pretekstem do rozważań jest wyrok SN z dnia 1 października 2014 roku, II KK 129/14. Omawiany środek może zostać orzeczony wyłącznie wtedy, gdy sprawca popełnia czyn przeciwko wolności seksualnej pokrzywdzonego. Konstrukcja tego środka budzi wiele wątpliwości. Przepis art. 41 § 1a został dodany do pierwotnej wersji Kodeksu karnego i nie został prawidłowo wkomponowany w istniejący system środków karnych. W szczególności wątpliwości związane są z czasem trwania tego środka, jego obligatoryjnym lub fakultatywnym charakterem, możliwością orzeczenia w przypadku warunkowego zawieszenia kary pozbawienia wolności oraz – obok kary pozbawienia wolności – innej niż terminowa, formalnymi lub materialnymi przesłankami jego orzekania.

13

On the Need to Repeal or Change Art. 87 of the Criminal Code

51%

Nowosad A.

|

tom 26

|

nr 2

EN

The author postulates that as a consequence of introducing in the Act of 20 February 2015 the institution of simultaneous adjudication of imprisonment and restriction of liberty, the legislator should repeal Art. 87 of the Criminal Code. According to Art. 87 § 1 of the C.C., in the case of conviction for concurrent offences for penalties of deprivation of liberty and restriction of liberty, the court shall impose an aggregate penalty, assuming that one month of restriction of liberty is equal to 15 days of deprivation of liberty. The sequence of penalties introduced in Art. 37b of the C.C. undermines the purpose of Art. 87 § 1 of the C.C. Since the legislator introduced a new concept of sequential execution of penalties, he should not preserve the obligation to convert restriction of liberty into imprisonment.

PL

Wprowadzając reformą z dnia 20 lutego 2015 r. możliwość jednoczesnego orzeczenia kar ograniczenia wolności i pozbawienia wolności, ustawodawca powinien konsekwentnie uchylić art. 87 Kodeksu karnego nakazujący w razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności wymierzenie obligatoryjnie kary łącznej pozbawienia wolności. Przewidziane w art. 37b k.k. sekwencyjne wykonanie kar dezaktualizuje ratio legis unormowania art. 87 § 1 k.k. Skoro bowiem ustawodawca uznał za słuszną ideę kolejnego wykonania obu kar, nie powinien utrzymywać obowiązku zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności przy karze łącznej.

14

Kurator sądowy wobec wyzwań i zagrożeń resocjalizacji skazanych w środowisku otwartym

51%

Gogacz K.

|

nr 1(24)

129-147

EN

Probation for justice is undoubtedly this institution that plays a special role and importance in open system rehabilitation. Improving the functioning of increasing crime situation, including juvenile delinquency requires determined eff orts of social and system solutions. A very important element of governmental and non-governmental organizations for protecting the safety is to direct attention to the problems of crime prevention. As a society bear huge fi nancial outlay to maintain institutions that do not always meet the expectations of society in terms of the eff ectiveness of social reintegration. It seemed that the introduction of the Court Probation Act of 27 July 2001 in micro and macro scale solves the problems of Polish justice and contributes to the further development of this institution. Institutional dependence deprives its autonomy and the possibility of permanent structures to adapt to the real needs of the probation system. Undoubted success of the Act is to change the priorities in the performance of tasks by probation offi cers. In the fi rst place was the impact of educational and social integration, then diagnostic, preventive and controlling. Although in this case, there is serious doubt if the legislator took into consideration the properly realized tasks. Generally dominated by trend that imprisonment should be used as long as necessary from the point of view of the social reintegration and assurance of security of liberation society. Th erefore, one of the challenges of modern restorative rehabilitation of probation is to build a system based on the solutions of other countries.

PL

Kuratela sądowa dla wymiaru sprawiedliwości jest niewątpliwie tą instytucją, która odgrywa szczególną rolę i znaczenie w systemie resocjalizacji otwartej. Usprawnienie jej funkcjonowania w sytuacji wzrostu przestępczości, w tym przestępczości nieletnich, wymaga zdeterminowanych działań społecznych i rozwiązań systemowych. Niezwykle ważnym elementem działań organów rządowych i instytucji pozarządowych w zakresie ochrony bezpieczeństwa jest skierowanie uwagi na problemy profi laktyki przestępczości. Jako społeczeństwo ponosimy olbrzymie nakłady fi nansowe na utrzymywanie instytucji, które nie zawsze spełniają oczekiwania społeczne pod względem efektywności oddziaływań resocjalizacyjnych. Wydawało się, że wprowadzenie Ustawy z dnia 27 lipca 2001 roku o kuratorach sądowych w skali mikro i makro rozwiąże bolączki polskiego wymiaru sprawiedliwości i przyczyni się do dalszego rozwoju tej instytucji. Zależność instytucjonalna pozbawia ją autonomii i możliwości dostosowania struktur etatowych do realnych potrzeb systemu probacji. Niewątpliwym sukcesem Ustawy jest zmiana priorytetów w zakresie wykonywania przez kuratorów sądowych zadań. Na pierwszym miejscu znalazły się oddziaływania wychowawczo-resocjalizacyjne, w następnej kolejności: diagnostyczne, profi laktyczne i kontrolne. Choć i w tym przypadku można mieć poważne wątpliwości czy ustawodawca uwzględnił właściwie realizowane zadania. Powszechnie dominuje tendencja, że kara pozbawienia wolności powinna być stosowana tak długo jak jest to konieczne z resocjalizacyjnego punktu widzenia i zapewnienia bezpieczeństwa społeczeństwu wolnościowemu. Dlatego też, jednym z wyzwań współczesnej resocjalizacji naprawczej jest budowanie systemu probacji opartego na rozwiązaniach innych krajów.

15

Gloss to the Judgement of the Constitutional Tribunal of 11 June 2019 (P 20/17, OTK-A 2019, Item 29)

51%

Nowosad A.

|

nr 3

EN

The author agrees with the Constitutional Tribunal’s opinion that Article 87 § 1 of the Penal Code to the extent that it imposes an obligation on the court to combine imprisonment and restriction of liberty and to impose a total penalty of deprivation of liberty after converting the penalty of restriction of liberty into imprisonment is inconsistent with the Constitution of the Republic of Poland. In addition, the author raised the problem of ratio legis of Article 87 of the Penal Code and indicated why the deficiencies in regulation were noticed so late in the case law.

PL

Autorka podziela stanowisko Trybunału Konstytucyjnego, że art. 87 § 1 k.k. w zakresie, w jakim nakłada na sąd obowiązek połączenia kar pozbawienia wolności i ograniczenia wolności oraz wymierzenia kary łącznej pozbawienia wolności po dokonaniu zamiany kary ograniczenia wolności na karę pozbawienia wolności, jest niezgodny z Konstytucją RP. Dodatkowo poruszono problem ratio legis art. 87 k.k. i wskazano, dlaczego tak późno w orzecznictwie zostały dostrzeżone mankamenty regulacji.

16

Czy ciasna cela to brak humanitaryzmu? – uwagi na gruncie art. 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka

51%

Piech K.

|

nr 1(59)

179-190

PL

Artykuł dotyczy jednej z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego i jednocześnie norm zawartych w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka – zasady humanitaryzmu. Przedmiotem badań jest zagadnienie przeludnienia w polskich zakładach karnych oraz problem ciasnych cel, w jakich przebywają osadzeni. Celem artykułu jest ocena omawianego zjawiska, wskazanie jego przyczyn oraz próba przedstawienia propozycji rozwiązań problemu. Poczynione w niniejszym artykule ustalenia mają duże znaczenie praktyczne, ponieważ przeludnienie w zakładach karnych stanowi problem, który ma znaczny wpływ na funkcjonowanie skazanych oraz proces ich resocjalizacji.

EN

The article concerns one of the basic principles of executive criminal law and, at the same time, the nominee of the European Convention on Human Rights – the principle of humanitarianism. The subject of research is the issue of overcrowding in Polish prisons and the problem of cramped cells, in which prisoners are held. The aim of the article is to evaluate this phenomenon, to indicate its causes and to propose solutions of the problem. The findings made in this article have practical significance, because overcrowding in prisons is a problem that has a significant impact on the functioning of prisoners and the process of their resocialisation.

17

Удосконалення кримінального законодавства України в умовах російсько-української війни 2022 року

51%

Марюхно (Maryukhno) В. V.

Copernicus Political and Legal Studies

|

2022

|

nr 2

96-106

UK

Статтю присвячено огляду внесених до Кримінального кодексу України змін, ухвалених Верховною Радою України протягом першого місяця від початку чергового акту збройної агресії Російської Федерації проти України. Аналізований період обмежено часовими рамками з 24 лютого до 25 березня 2022 року. Протягом вказаного періоду український парламент ухвалив 10 законодавчих актів, що стосувалися змін та доповнень до Кримінального кодексу України. Зазначено, що відповідні зміни до законодавства внесено в період дії правового режиму воєнного стану на всій території України. Основною метою ухвалених змін стало посилення кримінальної відповідальності за вчинення злочинів під час воєнного стану та криміналізація окремих діянь, які до цього часу не передбачали настання кримінальної відповідальності. Найпершим законом, що доповнив кримінальне законодавство України під час дії воєнного стану, став закон про колабораційну діяльність. Під колабораційною діяльністю відтепер розуміють досить широкий спектр кримінальних діянь, як-от: публічне заперечення здійснення збройної агресії проти України; публічні заклики до підтримки рішень та/або дій держави-агресора; здійснення пропаганди в закладах освіти, добровільне обіймання посад у незаконних органах влади та ін. Також Кримінальний кодекс України доповнено статтями, що криміналізують погрозу вбивством військовослужбовцеві (у тому числі, виготовлення/ поширення матеріалів, що містять таку погрозу) та виправдовування, визнання правомірною, заперечення збройної агресії Російської Федерації проти України (у тому числі, виготовлення/поширення відповідних матеріалів). У частині відповідальності за вчинення державної зради та диверсії законодавці посилили заходи відповідальності винних осіб до довічного позбавлення волі з конфіскацією майна (якщо відповідні злочини вчинено в умовах воєнного стану). Окремим законом встановлено, що цивільні особи не несуть кримінальної відповідальності за застосування вогнепальної зброї проти осіб, які здійснюють збройну агресію проти України, якщо таку зброю застосовано відповідно до вимог спеціального закону. Посилено кримінальну відповідальність за вчинення в умовах воєнного стану крадіжки, грабежу, розбою та вимагання. Також посилено відповідальність за вчинення мародерства. Верховна Рада України також ухвалила закон, що визнає виконання обов’язку щодо захисту Вітчизни, незалежності й територіальної цілісності України обставиною, що виключає кримінальну протиправність діяння. Відбулося також ухвалення законів щодо посилення кримінальної відповідальності за кіберзлочини, встановлення відповідальності за незаконне використання гуманітарної допомоги, за поширення інформації про переміщення, рух або розташування Збройних сил України (якщо її не було розміщено у відкритому доступі уповноважених органів або в офіційних джерелах відповідних відомств країн-партнерів).

EN

The article is devoted to the review of the amendments to the Criminal Code of Ukraine adopted by the Verkhovna Rada of Ukraine during the first month since the beginning of the next act of armed aggression of the Russian Federation against Ukraine. The analyzed period is limited to the timeframe from February 24 to March 25, 2022. During this period, the Ukrainian parliament adopted 10 pieces of legislation related to amendments to the Criminal Code of Ukraine. It is noted that the relevant amendments to the legislation were made throughout Ukraine during the period of martial law. The main purpose of the adopted changes was to strengthen criminal liability for crimes committed during martial law and criminalize certain acts that have not yet provided for the occurrence of criminal liability. The first law to supplement the criminal legislation of Ukraine during martial law was the law on collaboration. Collaborative activities are now understood as a fairly wide range of criminal acts: public denial of armed aggression against Ukraine; public appeals to support the decisions and/or actions of the aggressor state; propaganda in educational institutions, voluntary employment in illegal authorities, etc. Also, the Criminal Code of Ukraine is supplemented with articles criminalizing the threat of murder of a serviceman (including production/distribution of materials containing such a threat) and justification, recognition of legitimate, denial of armed aggression of the Russian Federation against Ukraine (including production/distribution of relevant materials). In terms of liability for treason and sabotage, the legislator strengthened the liability of perpetrators to life imprisonment with confiscation of property (if the relevant crimes were committed under martial law). A separate law stipulates that civilians are not criminally liable for the use of firearms against persons who carry out armed aggression against Ukraine if such weapons are used in accordance with the requirements of a special law. Criminal liability for theft, robbery, banditry, and extortion has been strengthened. Responsibility for looting has also been strengthened. The Verkhovna Rada of Ukraine also passed a law recognizing the fulfillment of the duty to protect the Fatherland, independence, and territorial integrity of Ukraine as a circumstance that excludes criminal wrongdoing. Laws were also passed to increase criminal liability for cybercrime, establish liability for the illegal use of humanitarian aid, and disseminate information on the relocation, movement, or position of the Armed Forces of Ukraine).