Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 45

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  immunomodulacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
7
Content available Medical significance of nematodes
75%
EN
Nematodes are invertebrates that can cause parasitic diseases in humans, animals and plants. These organisms also participate in the decomposition of dead remains of organisms. In recent years, new reports have appeared on the possibility of using intentional nematode infections in the treatment of autoimmune and neurological diseases. The aim of this work is to summarize information about nematodes pathogenic to humans and the possibilities of therapeutic use of some nematodes. 36 original and review publications from 2008-2022 were analyzed. Information was collected on 13 diseases caused by parasitic nematodes in humans (reservoir, routes of infection, susceptible organisms, symptoms of infection). Current publications on trials of using Trichuris suis eggs (TSO) in animal models, in healthy humans and in people with inflammatory bowel diseases (IBD) or autism spectrum disorder (ASD) or multiple sclerosis (MS) are summarized. Clinical improvement was observed in some of the subjects. However, researchers draw attention to the depletion of the biodiversity of the host's intestinal microbiota in the presence of TSO. Conclusions: The results of research on the therapeutic use of TSO remain inconclusive. There are many more diseases caused by parasitic nematodes in humans than there are documented therapeutic effects of TSOs. Exposure to parasitic nematodes’ eggs (especially Toxocara canis and Toxocara cati) is still very common.
PL
Nicienie to bezkręgowce mogące powodować choroby pasożytnicze ludzi, zwierząt oraz roślin. Organizmy te uczestniczą także w rozkładzie martwych szczątków. W ostatnich latach pojawiają sie nowe doniesiania na temat możliwosci stosowania celowych zarażeń nicieniami w terapii chorób autoimmunologicznych i neurologicznych. Celem pracy jest podsumowanie informacji na temat patogennych dla czlowieka nicieni oraz możliwości terapeutycznego zastoswania niektórych nicieni.Przeanalizowano 36 publikacji oryginalnych i przeglądowych z lat 2008-2022. Zebrano informacje na temat 13 chorób wywoływanych przez nicienie pasożytnicze u ludzi (rezerwuar, drogi zarażenia, organizmy wrażliwe, objawy zarażenia). Podsumowano aktualne poblikacje na temat prób stosowania jaj włosogłówki Trichuris suis (TSO) w modelach zwierzęcych, u zdrowych ludzi oraz u osób z zapalnymi chorobami jelit (IBD) lub zaburzeniami ze spektru autyzmu (ASD) albo stwardnieniem rozsianym (MS). U części badanych obserwowano poprawę kliniczną. Badacze zwracają jednak uwagę na zubożenie bioróżnorodności mikrobioty jelitowej gospodarza w obecności TSO. Wnioski Wyniki badań nad terapetycznym stosowaniem TSO pozostają niejednoznaczne.Znacznie więcej jest chorób wywoływanych przez pasożytnicze nicienie u ludzi niż udokumentowanych działań terapeutycznych TSO.Narażenie na jaja pasożytniczych nicieni (zwłasza Toxocara canis i Toxocara cati) wciąż jest bardzo powszechne.
PL
Standaryzowany ekstrakt i intrakt z owoców kasztanowca zwyczajnego (Aesculus hippocastanum L.) okazywał znaczny i różnorodny wpływ na hodowle ludzkich limfocytów krwi obwodowej: rekrutował komórki do cyklu generacyjnego, jednocześnie nieznacznie obniżał tempo ich proliferacji. Selektywny wpływ na główne subpopulacje ludzkich limfocytów obejmował wzrost liczebności komórek B i NK w hodowlach oraz obniżenie odsetka limfocytów supresorowych/cy- totoksycznych CD8. Wskazuje to na możliwość selektywnego wpływu immunomodulującego ekstraktu i intraktu z kasztanowca. Jednocześnie stwierdzony znaczny wpływ hamujący generowanie wolnych rodników przez ludzkie granulocyty stymulowane standardowym aktywatorem in vitro, może sugerować istotny przeciwzapalny efekt badanego ekstraktu i intraktu. Ekstrakt i in- trakt z kasztanowca zwyczajnego może być rekomendowany do badań in vivo dla potwierdzenia immunotropowych efektów u ludzi.
EN
The standardized extract and intract chestnut fruits (Aesculus hippocastanum L.) recruited lymphocytes to mitotic cycle and, simultaneously, lowered the rate of their proliferation. They also elevated the frequencies of B cells and NK cells and influenced on the induction/suppression-balance of immune system by decreasing the frequency of suppressory/cytotoxic CD8 lymphocytes. The decrease of free radicals generation by granulocytes in vitro previously stimulated with the standard activator strongly suggests an antiinflammatory activity of tested extract and intract. Taking together, we found the extract and the intract from A. hippocastanum as an antiinflammatory and immunomodulatory medicine, which should be recommended to further in vivo investigations to confirm their immunotropic activities in humans.
EN
The inflammatory infiltration cells penetrating through the larval capsule walls were observed. The observation were carried out in the masseter muscle of the mice infected with Trichinella spiralis larvae only (control) or infected and treated with PHA-P, TFX or dexamethason. The more numerous cells, than in the control, in the mice treated with PHA-P and TFX were seen. Opposite, the fever numerous cells inside the capsula walls in the mice that received dexamethason were found. The authors supposed that the phenomenon of inflammatory cells penetration through larval capsule play an important role in the defence mechanisms of the host.
EN
The purpose of this experiment was to estimate the most effective doses of TFX, used in injection and in bath, for the stimulation of the activity of lymphocytes in common carp The study was performed on 9-month-old carps obtained after spring catches (in March). The fish were divided into 10 groups. Fish in groups I-IV were given TFX by intramuscular injection at doses of 20, 10, 0.5, and 0.2 mg/fish. Fish in groups VI-IX were bathed for 24, 48, and 96 hours in TFX at concentrations of 200, 100, 50, and 20 mg/l of water. Groups V and X were control. Blood samples were taken immediately after the administration of TFX in bath and after 2, 7, 14, and 28 days in groups I-IV and VIII-IX. The following parameters were determined: the number of leukocytes and lymphocytes in 1 μl of blood, the percentage of ANAE+ and E-rosette-forming cells, and the proliferative activity of lymphocyte cell cultures stimulated with Con A. Results: TFX at doses of 100, 200 mg/l of water and 10, 20 mg/fish administered by injection showed a suppressive effect on the parameters investigated. TFX at doses of 50, 20 mg/l of water and 0.5, 0.2 mg/fish caused an increase in the number of leukocytes and lymphocytes, a higher percentage of ANAE+ cells and rosette-forming cells, as well as a multiple increase in the proliferative activity of lymphocytes stimulated with Con A. The highest values were obtained after the administration of TFX in a 96-hour bath at a concentration of 50 mg/l of water.
EN
T lymphocytes were isolated from blood samples of 15 patients suffering from atopic dermatitis and 20 healthy donors. Cell cultures were exposed to the impact of 900 MHz electromagnetic field in the special anechoic chamber. The immunomodulatory effects of 900 MHz magnetic field on T lymphocytes were observed especially on cells isolated from patients suffering from atopic dermatitis
PL
Limfocyty T zosta!y wyizolowane z krwi 20 zdrowych dawców i 15 chorych na atopowe zapalenie skóry. Hodowle komórkowe poddawane były dzia!aniu pola elektromagnetycznego o częstotliwości 900 MHz w specjalnej komorze bezechowej. Wyniki wskazują na korzystne immunomodulacyjne działanie 900 MHz PEM zw!aszcza na limfocyty T pochodzące od chorych na atopowe zapalenie skóry.
20
Content available Fingolimod w leczeniu stwardnienia rozsianego
63%
EN
Currently immunomodulatory drugs for multiple sclerosis (MS) are injected subcutaneously, intramuscularly or intravenously. This route of drug delivery creates some inconveniences for patients and health care system and there is a need to introduce oral treatment with efficacy superior to available treatments. The first drug of this characteristics is fingolimod (FTY720). This drug is easily absorbed from digestive tract with the maximal concentration in the blood 12-16 hours after ingestion. The mechanism of FTY720 action targets sequestration of mature lymphocytes in lymph nodes and Peyer’s patch, what limits the number of lymphocytes in the blood and inflammatory cuffs. The function of lymphocytes and their activation is not affected. It is suggested that fingolimod slows lymphocyte migration using two independent mechanisms: firstly by diminishing the number of S1P1 receptors on lymphocytes and blocking signalling for their migration, the second mechanism relies on constant stimulation of those receptors on endothelium in lymph node sinuses to strengthen the barrier limiting lymphocyte migration. Promising results of phase II clinical trials enabled development of two big phase III trials which opened the way to register fingolimod: FREEDOMS (FTY720 Research Evaluating Effects of Daily Oral therapy in Multiple Sclerosis) and TRANSFORMS (Trial Assessing Injectable Interferon versus FTY720 Oral in Relapsing-Remitting Multiple Sclerosis). FREEDOMS study confirmed superiority of fingolimod over placebo in all analyzed endpoints. TRANSFORMS study showed that fingolimod slows MS activity stronger that interferon β-1a. Those data confirm that FTY720 is promising new drug for the treatment of MS.
PL
W chwili obecnej leczenie immunomodulujące stwardnienia rozsianego (łac. sclerosis multiplex, SM) polega na podawaniu leków w postaci iniekcji podskórnych, domięśniowych bądź dożylnych. Powoduje to liczne niedogodności dla pacjentów, wobec czego istnieje zapotrzebowanie na wprowadzenie leku doustnego o skuteczności przewyższającej skuteczność leków obecnie stosowanych. Pierwszym tego typu lekiem jest fingolimod (FTY720). Lek ten dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, a maksymalne stężenie we krwi osiąga po 12-16 godzinach od podania. Mechanizm działania fingolimodu polega na powodowaniu sekwestracji dojrzałych limfocytów w węzłach chłonnych i kępkach Peyera, co zmniejsza ich liczbę we krwi oraz w naciekach limfocytarnych. FTY720 nie upośledza funkcji limfocytów, a zwłaszcza aktywacji limfocytów T. Uważa się, że fingolimod może hamować migrację limfocytów na drodze dwóch niezależnych mechanizmów: pierwszy to zmniejszanie liczby receptorów S1P1 na limfocytach T i osłabienie sygnału do ich migracji, drugi to stałe pobudzanie tych receptorów obecnych na śródbłonku zatok w węzłach chłonnych do wzmacniania bariery ograniczającej migrację limfocytów. Zachęcające wyniki badań klinicznych II fazy umożliwiły zaprojektowanie dwóch dużych badań III fazy, które otworzyły fingolimodowi drogę do rejestracji: FREEDOMS (FTY720 Research Evaluating Effects of Daily Oral therapy in Multiple Sclerosis) i TRANSFORMS (Trial Assessing Injectable Interferon versus FTY720 Oral in Relapsing- Remitting Multiple Sclerosis). W zakresie wszystkich klinicznych i rezonansowych punktów końcowych w badaniu FREEDOMS udowodniono przewagę fingolimodu nad placebo. Badanie TRANSFORMS pozwoliło udowodnić, że fingolimod zmniejsza aktywność SM skuteczniej niż interferon β-1a. Dane te potwierdzają, że fingolimod jest obiecującym nowym lekiem w terapii SM.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.