Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Benedykta XVI „wymyślanie Kościoła idealnego” w kontekście synodalności papieża Franciszka

100%

Kasperowicz P.

Sympozjum

|

2022

|

tom 2(43)

145-164

EN

Pope Benedict XVI, in the last interview with Peter Seewald, explains what true being in the Church is: it is not "inventing an ideal Church, but the readiness to live and work precisely in the Church, which is plagued by the powers of evil." The Holy Father develops this idea, conveying how from his point of view the Church changed with the world and vice versa. Pope Francis in the Preparatory Document of the XVI Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops "Towards a synodal Church: communion, participation and mission" points out that "synodation can be compared to a theatre of three main actors: “synodation can be compared to a theatre of three main actors: Jesus, the crowd (of the world) and the Church (...), but there is a fourth additional actor, called by the Pope the antagonist”, hence the need for discernment. This teaching corresponds to the experience that Benedict XVI left to the world, because combining divine reality with human weakness has been characteristic of the Catholic Church for centuries. St. Augustine in De civitate Dei wrote that on earth humanity will not reach the state of complete belonging to the State of God. However, this does not rule out the process of synodation, but it instills humility.

PL

Papież Benedykt XVI w ostatnim wywiadzie z Peterem Seewaldem tłumaczy, czym jest prawdziwe bycie w Kościele: to nie „wymyślanie Kościoła idealnego, ale gotowość do życia i pracy właśnie w Kościele, który jest nękany przez moce zła”. Ojciec święty rozwija tę myśl, przekazując, jak z jego punktu widzenia Kościół zmieniał się razem ze światem i vice versa. Papież Franciszek w Dokumencie przygotowawczym XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja zwraca uwagę, że „synodowanie można porównać do teatru trzech zasadniczych aktorów: Jezusa, tłumu (świata) oraz Kościoła (…), ale jest jeszcze czwarty dodatkowy aktor, zwany przez Papieża antagonistą”, stąd rodzi się potrzeba rozeznawania. To nauczanie koresponduje z doświadczeniem, jakie pozostawił światu Benedykt XVI, gdyż łączenie rzeczywistości Boskiej z ludzką słabością jest charakterystyczne dla Kościoła katolickiego od wieków. Święty Augustyn w De civitate Dei napisał, że na ziemi ludzkość nie osiągnie stanu całkowitej przynależności do Państwa Bożego. Nie przekreśla to jednak procesu synodowania, ale nastraja do pokory.

2

Benedykta XVI „wymyślanie Kościoła idealnego” w kontekście synodalności papieża Franciszka

100%

Kasperowicz P.

Sympozjum

|

2022

|

tom 2(43)

145-164

PL

Papież Benedykt XVI w ostatnim wywiadzie z Peterem Seewaldem tłumaczy, czym jest prawdziwe bycie w Kościele: to nie „wymyślanie Kościoła idealnego, ale gotowość do życia i pracy właśnie w Kościele, który jest nękany przez moce zła”. Ojciec święty rozwija tę myśl, przekazując, jak z jego punktu widzenia Kościół zmieniał się razem ze światem i vice versa. Papież Franciszek w Dokumencie przygotowawczym XVI Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów Ku Kościołowi synodalnemu: komunia, uczestnictwo i misja zwraca uwagę, że „synodowanie można porównać do teatru trzech zasadniczych aktorów: Jezusa, tłumu (świata) oraz Kościoła (…), ale jest jeszcze czwarty dodatkowy aktor, zwany przez Papieża antagonistą”, stąd rodzi się potrzeba rozeznawania. To nauczanie koresponduje z doświadczeniem, jakie pozostawił światu Benedykt XVI, gdyż łączenie rzeczywistości Boskiej z ludzką słabością jest charakterystyczne dla Kościoła katolickiego od wieków. Święty Augustyn w De civitate Dei napisał, że na ziemi ludzkość nie osiągnie stanu całkowitej przynależności do Państwa Bożego. Nie przekreśla to jednak procesu synodowania, ale nastraja do pokory.

EN

Pope Benedict XVI, in the last interview with Peter Seewald, explains what true being in the Church is: it is not "inventing an ideal Church, but the readiness to live and work precisely in the Church, which is plagued by the powers of evil." The Holy Father develops this idea, conveying how from his point of view the Church changed with the world and vice versa. Pope Francis in the Preparatory Document of the XVI Ordinary General Assembly of the Synod of Bishops "Towards a synodal Church: communion, participation and mission" points out that "synodation can be compared to a theatre of three main actors: “synodation can be compared to a theatre of three main actors: Jesus, the crowd (of the world) and the Church (...), but there is a fourth additional actor, called by the Pope the antagonist”, hence the need for discernment. This teaching corresponds to the experience that Benedict XVI left to the world, because combining divine reality with human weakness has been characteristic of the Catholic Church for centuries. St. Augustine in De civitate Dei wrote that on earth humanity will not reach the state of complete belonging to the State of God. However, this does not rule out the process of synodation, but it instills humility.

3

Становление и развёртывание движения шестидесятников и советская политика идеологизации, русификации культурнообразовательного пространства украинцев: конец 1950-х – 1960-е гг.

80%

Киндрачук Н.

Nowa Polityka Wschodnia

|

2022

|

nr 3(34)

145-170

RU

В данной статье исследуется советская политика идеологизации, русификации культурно-образовательного пространства украинской нации конца 1950-х – 1960-х гг. и характеризуется становление и развертывание движения шестидесятников. Несмотря на всеобъемлющий контроль советского тоталитарного государства над мышлением человека, молодой творческий украинский актив продолжал оставаться той живой интеллектуальной силой, которая была способна адекватно анализировать общественно-политические процессы в Украине и стремилась к кардинальным изменениям в обществе того времени. Очерченный период ознаменовался появлением шестидесятников – нового поколения украинской национальной интеллигенции, выступившей в защиту национального языка, образования и культуры, свободы искусства. Вопреки сложным тогдашним общественно-политическим обстоятельствам в творческой жизни УССР произошло заметное культурное продвижение, насыщенное разнообразным спектром взглядов, идей и стремлений. В Украине проходил необратимый процесс национального самоопределения украинцев через культурно-образовательное пространство. Нонконформистские настроения в украинской среде положили начало постепенному переходу к новым демократическим нормам и стандартам жизни украинской нации.

EN

This article examines the Soviet policy of ideologization and, russification of the cultural and educational space of the Ukrainian nation in the late 1950s – 1960s and characterizes the formation and development of the movement of the Sixtiers. Despite the comprehensive control of the Soviet totalitarian state over human thinking, the young creative Ukrainian activist continued to be a living intellectual force that was able to adequately analyze socio-political processes in Ukraine and sought radical change in society at that time. This period was marked by the emergence of the Sixtiers – a new generation of Ukrainian national intelligentsia, who defended the national language, education and culture, freedom of artistic creativity. Despite the difficult socio-political circumstances of the time, a significant cultural progress took place in the creative life of the Ukrainian SSR, saturated with a diverse range of views, ideas and aspirations. In Ukraine, there was an irreversible process of national self-determination of Ukrainians through the cultural and educational space. Nonconformist sentiments in Ukrainian environment began a gradual transition to new democratic norms and standards in the life of the Ukrainian nation.