Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Perspektywy uregulowania powszechnego dostępu do Internetu i elektronicznego głosowania w Polsce

100%

Kulikowska M. , Epa E.

|

tom V

75-93

PL

Wraz z opublikowaniem w 2011 roku raportu Specjalnego Komisarza ONZ, dotyczącego promocji i ochrony prawa wolności ekspresji, rozpoczęła się dyskusja na temat nadania prawu dostępu do Internetu rangi prawa podstawowego. Frank La Rue zwrócił szczególną uwagę na znaczenie Internetu dla rozwoju ekonomicznego, politycznego i społecznego, a tym samym dla całościowego postępu rozwoju ludzkości. Bez problemu można wskazać państwa, które w swoich ustawodawstwach zdecydowały się na zagwarantowanie obywatelom dostępu do Internetu. Przykładowo w Estonii i Finlandii decydującą rolę odegrały rządy, które dzięki podjętym krokom są obecnie stawiane za wzór nowoczesnego podejścia do omawianej kwestii. Istnieją również państwa, które nie wprowadziły do swojego ustawodawstwa nowych regulacji, a prawo dostępu do Internetu jako prawo podstawowe wywodzą z odpowiedniej interpretacji przepisów już istniejących. Jest tak we Francji i w Kostaryce. W Polsce dyskusja na temat uznania prawa dostępu do Internetu jako prawa fundamentalnego jest znikoma. Należy jednak zauważyć, że kwestia ta jest pośrednio poruszana w związku z postulowaniem przez większość partii politycznych potrzeby rozwoju i promowania e-administracji. Skłania to do rozważenia możliwości wykorzystania Sieci w wyborach i umożliwienia obywatelom oddawania głosu przez Internet. W literaturze przyjmuje się podział na e-voting, czyli głosowanie elektroniczne oraz i-voting, czyli głosowanie przez Internet. Zasadniczo pierwsze z wymienionych pojęć jest szersze i obejmuje swoim zakresem także i-voting. Stany Zjednoczone i niektóre państwa europejskie podjęły kroki w celu wprowadzenia i-votingu do swoich systemów wyborczych. Działania te spotkały się jednak z licznymi problemami technicznymi. Niekwestionowanym liderem w Europie jest Estonia, która po raz pierwszy zastosowała elektroniczne głosowanie w 2005 i 2007 roku. Władze uznały przebieg głosowania za sukces, ale nie zabrakło również głosów krytyki, które zarzuciły mu naruszenie podstawowych przymiotników wyborczych i spłycenie społecznie doniosłego wymiaru aktu głosowania. W Polsce pojawiają się pomysły i próby używania Internetu w procesie głosowania na szczeblu lokalnym i krajowym. Jednakże odbywa się to na bardzo małą skalę i ma charakter eksperymentalny. Z tego powodu Polska bardzo źle wypada w dziedzinie wdrażania elektronicznego głosowania na tle innych państw, co potwierdza aż 42 lokata w rankingu stworzonym przez ONZ w zakresie zaawansowania technologicznego demokracji. Analizując wady i zalety i-votingu należy stwierdzić, że przy obecnym stanie rozwoju techniki jest on nieunikniony. Wymaga jednak zastosowania procedur zapewniających wysoki stopień bezpieczeństwa głosowania i weryfikacji prawidłowości zliczania oddanych głosów.

EN

The UN Special Commissioner, Frank La Rue, in his report from 2011 about the promotion and protection of the right of freedom of expression, has drawn a particular attention to the importance of the Internet for the economic, political and social development. This started a discussion on granting the right of access to the Internet rank of fundamental right. There is no problem to specify states which granted access to the Internet in their legislation, for example, Estonian and Finnish governments took legal steps to provide its citizens universal access to Network. There are also countries which do not introduce new regulation in their legislation, but the access to the Internet as a fundamental right derived from the proper interpretation of the existing rules. So it is in France and in Costa Rica. In Poland, the debate on recognition of the right of access to the Internet as a fundamental right is negligible. However, it should be noted that this question is indirectly raised in connection with the promotion of the e-administration. This leads also to consider the possibility of using Network in the election and enable citizens to submit votes via the Internet. The literature assumes a division of e-voting and i-voting. Basically, e-voting is broader and includes the i-voting. The United States and some European countries have taken steps to use i-voting in their electoral systems. However, these measures have met with numerous technical problems. The leader in Europe is Estonia, which implemented electronic voting in 2005 and 2007. The authorities have recognized the voting as a success, but there were also criticisms that accuse it as a violation of basic election rules. In Poland, there are ideas and projects of using the Internet in the process of voting at local and national level, but it is has still a small scope. This is a reason why Poland takes only 42 location in the ranking created by the UN in the field of technological advancement of democracy. Nowadays the technological development makes i-voting inevitable. However, it requires the use of procedures to ensure a high level of voting security and verification of the accuracy of counting the votes cast.

2

The Theory and Practice of Online Voting. The Case of Estonia (selected issues)

99%

Musiał-Karg M.

|

2011

|

tom 29

180-195

PL

Głosowanie elektroniczne wzbudza w ostatnich latach duże zainteresowanie badaczy. Jednym z europejskich, a nawet światowych, liderów w zakresie wykorzystania e-głosowania w procedurach wyborczych jest Estonia. Obywatele tego niewielkiego państwa od 2005 r. mają możliwość głosowania za pośrednictwem internetu przy okazji kolejnych państwowych wyborów. Celem podejmowanych rozważań jest ujęcie teoretyczne i empiryczne wykorzystania głosowania elektronicznego (które jest jednym z instrumentów e-demokracji) w Estonii. Niniejszy tekst nie koncentruje się na wszystkich aspektach związanych z doświadczeniami zastosowania e-voting, a jedynie ogranicza się do analizy danych dotyczących frekwencji w poszczególnych głosowaniach i odpowiedzi na pytanie o konsekwencje zastosowania e-głosowania dla poziomu finalnej partycypacji w wyborach. W szczególności, analiza ma na celu ustalenie, czy nowa forma głosowania może zwiększyć frekwencję wyborczą w kolejnych elekcjach.

EN

Electronic voting has attracted much interest recently. One of the European, and perhaps even global leaders in the application of electronic voting procedures into elections is Estonia. The citizens of that small European country have had the possibility of voting online since 2005. The goal of this study is to provide a theoretically focused and empirically grounded analysis of the use of electronic voting (that is one of the instruments of e-democracy) in Estonia. This paper does not intend to cover all the details of the country’s experience with e-voting. Its coverage is limited to providing data on the influence of electronic voting on the final turnout in certain elections in Estonia. This study investigates the consequences of Internet voting in local, national and European parliamentary elections in Estonia. In particular, the analysis aims to determine whether this new form of voting could increase turnout.

3

Alternatywne procedury głosowania w polskim i litewskim prawie wyborczym

80%

Malużinas M. , Górny M.

|

2022

|

tom 73

45-61

EN

Organizing voting in general elections only in the traditional way (i.e., at the ballot boxes) may make it difficult for more and more voters to participate. This is due to the increasing mobility of society and the fact that citizens are away from home on election day, the aging population and much more difficult access of the old and the sick to polling stations, and – as shown in the years 2020–2021 – unexpected epidemic crises that affect public health, which in turn translates into the election process. This article focuses on alternative voting methods in Poland and Lithuania. The main intention of the authors is to analyze the legal basis and compare the functioning of alternative voting procedures in the electoral systems of both countries, as well as to answer the question about the possibility of introducing new forms of voting that could increase the health safety of voters and ensure the democratic nature of elections in emergency situations. The motivation to take up this topic were: the wprowapresidential elections in Poland in 2020 and the parliamentary elections in Lithuania in 2021, during which not only alternative voting methods were used (e.g., correspondence voting), but also the possibility of implementing completely new solutions – safe in the event of spreading coronavirus pandemic.

PL

Organizowanie głosowania w wyborach powszechnych wyłącznie w tradycyjny sposób (tj. przy urnach wyborczych) może utrudniać udział coraz większym grupom wyborców. Dzieje się tak ze względu na m.in.: coraz większą mobilność społeczeństwa, a co za tym idzie, przebywanie obywateli w dniu wyborów poza miejscem zamieszkania; starzenie się społeczeństwa i znacznie trudniejszy dostęp osób starych i chorych do lokali wyborczych z uwagi na ograniczenia mobilności; niespodziewane kryzysy epidemiczne, które wpływają na zagrożenie zdrowia publicznego, co pokazały lata 2020–2021. Wszystko to przekłada się na proces wyborczy. Przedmiotem niniejszego artykułu są alternatywne metody głosowania w Polsce i na Litwie. Zamierzeniem autorów jest analiza podstaw prawnych i porównanie funkcjonowania alternatywnych procedur głosowania w systemach wyborczych obu państw, a także odpowiedź na pytanie o możliwość wprowadzenia nowych form oddania głosu, które mogłyby zwiększyć bezpieczeństwo zdrowotne wyborców, a także zapewnić demokratyczny charakter wyborów w sytuacjach nadzwyczajnych. Motywacją do podjęcia tego tematu były wybory prezydenckie w Polsce w roku 2020 i wybory parlamentarne na Litwie w roku 2021, podczas których nie tylko wykorzystywano alternatywne metody głosowania (np. głosowanie korespondencyjne), ale także rozważano możliwość wdrożenia zupełnie nowych rozwiązań – bezpiecznych w sytuacji rozprzestrzeniania się pandemii koronawirusa.