The main purpose of work is to determine preferred ways of spending leisure time that can be classified as tourism and recreation in two groups of people: students of the Master programme in tourism and recreation at the Faculty of Geosciences at the University of Szczecin and reception employees of hotels located in Szczecin. The group of respondents consisted of 100 students and 100 hotel employees. In each group, women is 60% and men 40%. The study was conducted as a diagnostic poll, and differences between the groups were tested for statistical significance (a χ2 NW test for p ≤ 0.05) and strength of dependence (Czuprow convergence coefficient Txy< 0;1). It was found that both groups differed in their attitudes to the practice of tourism and recreation, despite being involved in the same discipline (tourism and recreation). The difference was due to the specific requirements and limitations imposed by each group’s specific activity, i.e. education (students) and work (hotel employees). The highest differences in determinants and forms of spending leisure time that can be classified as tourism and recreation were observed between female students and hotel employees, and male students and hotel employees.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The aim of this study is to find out the level of burnout of employees who work at the 4- and 5-star hotels in Konya (Turkey), and whether hotel employees’ mean scores’ of burnout sub dimensions vary according to their demographic characteristics. For this aim, a survey that consists of Maslach Burnout Inventory and personal information form is applied in 8 hotel enterprises. Data that are obtained from surveys are analyzed by using statistical software (SPSS 16.0). During the analyses, reliability analysis, independent sample t- tests and one- way ANOVA tests are performed. The findings of the study indicated that hotel employees’ level of emotional exhaustion is medium, level of depersonalization is low, and, level of personal accomplishment is high.
PL
Celem niniejszego artykułu jest określenie poziomu wypalenia zawodowego pracowników zatrudnionych w cztero i pięciogwiazdkowych hotelach w Konyi (Turcja), jak również stwierdzenie, czy główny powód wypalenia różni się w zależności od cech demograficznych. Autorzy przeprowadzili badania ankietowe oparte na Inwentarzu Wypalenia Zawodowego Maslacha oraz formularzu danych osobowych, kierując pytania do pracowników 8 hoteli. Uzyskane w ten sposób dane poddano analizie przy wykorzystaniu oprogramowania statystycznego (SPSS, wersja 16.0). Podczas analizy przeprowadzono test wiarygodności, test t dla prób niezależnych, a także analizę wariancji ANOVA. Wyniki badań wykazały, że pracowników cechuje średni poziom emocjonalnego wypalenia zawodowego, niski poziom depersonalizacji oraz wysoki poziom samorealizacji.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.