Introduction and aim. Long-term outcomes of COVID-19 pose a global challenge, particularly impacting individuals with underlying health conditions, including those who have undergone hemodialysis (HD). The study aimed to investigate the relationship between preexisting dialysis dose, measured by single pool Kt/V (spKt/V), and long-term outcomes of COVID-19 in patients undergoing HD. Material and methods. Demographic, clinical, and laboratory parameters following COVID-19 recovery, and long-term outcomes, including the presence of COVID-19 sequelae, hospitalization, and all-cause mortality during a year after COVID-19 were retrospectively analyzed. Results. Out of the 195 patients included, there were 108 males (55.4%) and 87 females (44.6%), with a median age of 56 (44-63) years and a dialysis duration of 49 (31.3–85.2) months. Patients with spKt/V<1.4 had a significantly increased risk of long-term COVID-19 sequelae (HR 9.1, 95% CI: 3.4; 24.6), hospitalization (HR 7.6, 95% CI: 3.9; 14.6), and all-cause mortality (HR 8.5, 95% CI: 2.9; 25.8) within one year after COVID-19 recovery compared with those with spKt/V≥1.4. spKt/V cutoff point of ≤1.3 emerged as a significant risk factor for one-year hospitalization and mortality within our cohort. Conclusion. Suboptimal dialysis dose, as indicated by spKt/V < 1.4, is associated with adverse long-term COVID-19 outcomes in patients undergoing HD. Optimizing dialysis adequacy may mitigate these risks. Further research is needed to validate these findings and explore interventions to improve outcomes in this vulnerable population.
The assumption was verifi ed that for patients suffering from cancer levels of anxiety and self-esteem differ compared to other patients before surgery. 120 patients of urology were assigned to subgroups according to diagnosis (cancer vs. non-cancer) and the duration of hospitalization (5 days vs. 1 day). Patients suffering from cancer declared higher anxiety than other patients. Longer hospitalization was connected to higher anxiety. A threat-congruent difference in explicit self-esteem was revealed only between two groups: 1. cancer and long hospitalization and 2. non-cancer and short hospitalization. For implicit self-esteem the phenomenon of implicit compensation of self-esteem was predicted and confi rmed: among cancer-sufferers the Name Letter Effect was greater than among other patients. Also, in the cancerpatients group, the result of Rudman et al. (2007) was replicated: increasing anxiety was connected with increasing implicit self-esteem.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The aim of the study was assessment of the prevalence of malnutrition in hospitalized patients with cancer of the gastrointestinal and respiratory tract.Material and methods. The study was conducted between February and April of 2005 in 37 centers. Assessment of nutritional status was made according to a Subjective Global Assessment (SGA) and a Patient-Generated Subjective Global Assessment (PG-SGA) questionnaire.Results. Nutritional status was evaluated in 2553 patients with cancer of the gastrointestinal tract (64.9%), respiratory tract (29.8%) and other cancer (5.2%). Hypoalbuminemia was found in 37.3% of patients. In 22% of patients, the body mass index (BMI) was below normal. According to the SGA scale, nutritional status was A in 51.1% of patients, B in 39.3%, and C in 9.7%. Nutritional status in patients with cancer of the gastrointestinal tract was A in 48.0%, B in 40.8%, and C in 11.2%. Nutritional status in patients with cancer of the respiratory tract was A in 55.4%, B in 37.4%, and C in 7.2%. Malnutrition was not found in 64.2% of patients with large bowel cancer but, in contrast, was found in 70.7% of patients with cancer of the upper part of the gastrointestinal tract. There were differences depending on kind of hospitalization: planned (A - 53.1%, B - 38.3%, C - 8.6%) or emergency (A - 27.4%, B - 46.3%, C - 26.2%). In 31.7% of cases, divergence between the SGA and PG-SGA scale was noted. Mostly, the divergence consisted in underestimation of malnutrition. According to the PG-SGA scale, nutritional treatment is indicated in 75.5% of patients; according to SGA scale, only in 49.0%.Conclusions. 1. According to SGA scale, malnutrition was diagnosed in 49.0% of patients hospitalized because of cancer, in 52% of patients with cancer of the gastrointestinal tract and 44.6% with cancer of the respiratory tract. 2. According to the PG-SGA scale, there is a need for nutritional treatment in 75.5% of patients hospitalized because of cancer of the gastrointestinal or respiratory tract. 3. Use of the scored PG-SGA allows for identification of malnourished patients in whom, according to SGA, malnutrition is not diagnosed.
The assumption was verifi ed that for patients suffering from cancer levels of anxiety and self-esteem differ compared to other patients before surgery. 120 patients of urology were assigned to subgroups according to diagnosis (cancer vs. non-cancer) and the duration of hospitalization (5 days vs. 1 day). Patients suffering from cancer declared higher anxiety than other patients. Longer hospitalization was connected to higher anxiety. A threat-congruent difference in explicit self-esteem was revealed only between two groups: 1. cancer and long hospitalization and 2. non-cancer and short hospitalization. For implicit self-esteem the phenomenon of implicit compensation of self-esteem was predicted and confi rmed: among cancer-sufferers the Name Letter Effect was greater than among other patients. Also, in the cancerpatients group, the result of Rudman et al. (2007) was replicated: increasing anxiety was connected with increasing implicit self-esteem.
Wstęp. Zawał serca, szczególnie z uniesieniem odcinka ST, to ostry stan kardiologiczny, który wymaga szybkiej interwencji medycznej. Jednym z priorytetów leczenia OZW jest szybkie objęcie pacjenta opieką medyczną. Większość zgonów z powodu zawału serca występuje w fazie przedszpitalnej w pierwszej godzinie od wystąpienia objawów, na skutek migotania komór i nagłego zatrzymania krążenia. Cel pracy. Ustalenie przyczyn opóźnień hospitalizacji wśród pacjentów z OZW. Materiał i metody. Do badania włączono 71 pacjentów (41 mężczyzn, 30 kobiet) Powiatowego Centrum Medycznego w Brzegu Dolnym, przyjmowanych w okresie od maja do września 2013 r., wcześniej hospitalizowanych na oddziałach kardiologicznych, zgłaszających się do badań kontrolnych po przebytym ostrym zespole wieńcowym. W badaniu wykorzystano kwestionariusz anonimowej ankiety. Do obliczeń oraz tworzenia wykresów wykorzystano program komputerowy STATISTICA v. 9.0. oraz arkusz kalkulacyjny EXCEL. Za różnicę znamiennie statystyczną przyjmowano wartość krytyczną poziomu istotności p < 0,05. Wyniki. Jako determinanty wpływające na opóźnienie hospitalizacji pacjentów z OZW wyróżnia się: wykształcenie, miejsce zamieszkania, wcześniejsze incydenty OZW, znajomość objawów OZW, przebytą edukację zdrowotną oraz znajomość postępowania w przypadku wystąpienia OZW. Wnioski. Edukacja prowadzona przez lekarzy i pielęgniarki istotnie wpływa na znajomość postępowania w OZW – pacjenci posiadający wiedzę wykazują szybszą reakcję w poszukiwaniu pomocy medycznej. Pacjenci znający postępowanie w OZW szybciej reagują i w krótszym czasie decydują się na leczenie szpitalne.
EN
Background. Acute coronary syndrome (ACS), especially with the ST elevation, is acute cardiac condition that requires rapid medical intervention. One of the priorities of the treatment of ACS, is fast providing medical care. Most of the deaths from ACS occurs in the prehospital phase in the first hour of the onset of symptoms due to ventricular fibrillation and sudden cardiac arrest. Objectives. The aim of study is to determine the causes of the delays of hospitalizations among patients with ACS. Material and methods. The study included 71 patients (41 men, 30 women) of the District Medical Centre in Brzeg Dolny, Lower Silesia adopted from May to September 2013, who undergo medical treatment previously in cardiology wards, reporting to checkups following acute coronary syndrome. The study used an anonymous questionnaire. For the calculations and charting we used a computer program STATISTICA v. 9.0. and EXCEL spreadsheet. For statistical significant difference, assumed the critical level of significance of p < 0.05. Results. Determinants which causes the delay of hospitalization of patients with ACS are: education, place of residence, previous incidents ACS, knowledge of symptoms of ACS, previous health education and knowledge of the proceedings in the case of ACS. Conclusions. Education provided by doctors and nurses significantly affects the knowledge of the proceedings in ACS – patients with knowledge, have a faster response in seeking medical help. Patients who are familiar with the proceedings in ACS react faster and decide to go to the hospital much faster.
8
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
W szpitalnych salach chorych powinny występować komfortowe warunki środowiskowe, które zapewnią możliwie krótki okres hospitalizacji i zredukują częstotliwość występowania zakażeń szpitalnych. W artykule przedstawiono przegląd i analizę porównawczą wymagań prawnych i normatywnych (krajowych i zagranicznych) dotyczących środowiska wewnętrznego w szpitalnych salach chorych.
EN
Indoor environment conditions in the hospital patient rooms should be comfortable for users to provide them possible short period of hospitalization and reduce the incidence of nosocomial infections. The paper presents the review and comparative analysis of legal and normative regulations (domestic and foreign) in the field of indoor environment in the hospital patients' rooms.
9
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Objectives. The research aims to capture the properties of the narrative structure in the texts of expressive writing in patients with depressive disorder. Sample and settings. Expressive Writing (EW) was administered to 22 patients (15 women, 7 men) at the beginning of hospitalization at a psychiatric clinic and five weeks thereafter. Research questions. What are the characteristics of the narrative structure of EWs in patients with depression? How does this structure develop during treatment? Data analysis. EWs were analysed using narrative analysis following these five basic outputs: 1) Themes, 2) Acting, 3) Values and beliefs, 4) An image of self and the others and 5) Reflection and perspective. Results. The analysis shows that the most thematically covered are categories of imprisonment in illness, fears for the future, relationships. These themes form a basis for the values and beliefs captured. The image of self in others is burdened with feelings of hopelessness, misfortune and illness; patients compare themselves to others they consider happy and healthy. Acting is not accentuated due to the lack of strength and will to act. In this category, patients in remission exhibited the increase of acting in the 5th week after hospitalization. Limitations. The main limit of this study is the data collection method, because EW does not allow to ask about certain aspects of the text and to elaborate some topics in depth.
CS
Cíle. Studie si kladla za cíl zachytit vlastnosti narativní struktury v textech expresivního psaní u pacientů s depresivní poruchou. Výzkumný soubor a metody. Metoda expresivního psaní (EP) byla administrována 22 pacientům (15 žen, 7 mužů) na začátku hospitalizace na psychiatrické klinice a pět týdnů poté. Výzkumné otázky. Jaké vlastnosti má narativní struktura EP u pacientů s depresí? Jak se tato struktura vyvíjí v průběhu léčby? Analýza dat. Texty EP byly zpracovány pomocí narativní analýzy, sledováno bylo pět základních kategorií: 1) Témata, 2) Aktérství, 3) Hodnoty a přesvědčení, 4) Obraz sebe a druhých a 5) Reflexe a hledisko. Výsledky. Analýza dat ukázala, že tematicky nejobsažnější kategorie jsou nezávislost, uvěznění v nemoci, deprese, smysl života, obavy z budoucnosti, vztahy, strach a vina, z nichž vycházejí i zachycené hodnoty a přesvědčení. Obraz sebe v druhých je zatížen pocity beznaděje, neštěstí a nemoci, pacienti se srovnávají s ostatními, které považují za šťastné a zdravé. Aktérství je vzhledem k nepřítomnosti síly a vůle ke konání málo akcentováno. V pátém týdnu došlo u pacientů v remisi ke změně v aktérství ve smyslu nabytí odpovědnosti. Limity. Hlavním limitem studie jsou hranice zvolené metody sběru dat, EP neumožňuje dotázat se na určité aspekty tex
Aim The aim of the study was to characterize symptomatic infections and asymptomatic carrier of class B carbapenemase (MBL/NDM) produced Klebsiella pneumoniae in patients hospitalized and treated in Mazowiecki Memorial Hospital of Radom between 2016-2018. Material and methods The study group included 120 patients aged 80+/ – 17.0 years old. Epidemiologic analysis of the study group was conducted. Results The number of patients positive towards Klebsiella pneumoniae MBL was: 57 (47,5%) in 2016, 32 (26,6%) in 2017 and 31 (25,8%) in 2018. The study group included 44 women (36,67%) and 76 men (63,33%) (p<0,005). In clinically significant material 60 bacterial strains were identified, with similar frequency from lower respiratory tract discharge and from urine. Symptomatic infections in 60 patients (50%) and asyptomatic carrier in 60 patients (50%) were confirmed. Symptomatic infections from lower respiratory tract were more frequent than urinary tract infections (p=0,037), wound infections (p<0,001), generalized infections (p<0,001) and digestive tract infections (p<0,001). During 2016-2018 reduction in sensitivity of Klebsiella pneumoniae MBL strains for colistin (100%; 46,5%; 45,8%) and amikacin (72,8%; 80,8%; 45,8%) was observed. Conclusions 1. In hospitalized patients positive towards Klebsiella pneumoniae MBL asymptomatic carrier and symptomatic infections occured with similar frequency. 2. In hospitalized patients Klebsiella pneumoniae MBL strains were most frequently identified from respiratory tract and from urinary tract. 3. Commonly with elongation of periode, then colistin and amikacin were used, the reduction of bacterial sensitivity for these antibiotics was observed.
PL
Cel pracy Celem pracy była charakterystyka objawowych zakażeń i bezobjawowego nosicielstwa szczepow Klebsiella pneumoniae wytwarzających karbapenemazę klasy B (MBL/NDM) u pacjentow leczonych na oddziałach szpitalnych Mazowieckiego Szpitala Specjalistycznego (MSS) w Radomiu w latach 2016-2018. Materiał i metody Grupę badaną stanowiło 120 pacjentow w wieku 80 lat +/ – 17,0. Dokonano analizy epidemiologicznej tych przypadkow. Wyniki Stwierdzono 57 przypadkow (47,5%) w 2016 r., 32 (26,6%) w 2017 r. i 31 (25,8%) w 2018 r. pacjentow z obecnością Klebsiella pneumoniae MBL. W grupie badanej były 44 kobiety (36,67%) i 76 mężczyzn (63,33%) (p<0,005). Z materiałow istotnych klinicznie wyhodowano łącznie 60 szczepow Klebsiella pneumoniae MBL. Z podobną częstością izolowano je z wydzieliny z dolnych drog oddechowych oraz z moczu (p=0,436). U 60 pacjentow (50%) stwierdzono zakażenie objawowe, a w 60 przypadkach (50%) wystąpiło bezobjawowe nosicielstwo. Zakażenia dolnych drog oddechowych występowały częściej od zakażeń układu moczowego (p=0,037), zakażeń rany (p<0,001), zakażeń uogolnionych (p<0,001) oraz zakażeń układu pokarmowego (p<0,001). W latach 2016, 2017 i 2018 wykazano zmniejszenie się wrażliwości szczepow Klabsiella pneumoniae MBL na kolistynę (100%; 46,5%; 45,8%) i amikacynę (72,8%; 80,8%; 45,8%). Wnioski 1. Bezobjawowa kolonizacja pacjentow szczepami Klebsiella pneumoniae MBL występuje z podobną częstością do objawowych zakażeń spowodowanych przez te bakterie. 2. Szczepy Klebsiella pneumoniae MBL izolowane są najczęściej z drog oddechowych i moczowych hospitalizowanych pacjentow. 3. Wraz z wydłużeniem okresu stosowania kolistyny i amikacyny w grupie badanej zaobserwowano zmniejszenie wrażliwości szczepow Klebsiella pneumoniae MBL na te antybiotyki.
Background. The aim of this study was to investigate the influence of selected factors such as place of residence, education, age, duration of hospitalization and pain intensity before and after hip replacement surgery on the level of acceptance of the illness, on the subjective assessment of the patient’s state of health during surgery and on the level of pain and the ability to manage and reduce pain. Material and methods. The study included 181 patients diagnosed with hip joint degeneration and qualified for total hip replacement hospitalized in the Regional Specialist Hospital in Biała Podlaska, Poland. The study was conducted by means of a diagnostic survey with the use of a set of questionnaires: Acceptance of Illness Scale – AIS, WOMAC Scale, SF-36 Questionnaire, BPCQ Questionnaire. Results. More than half of the respondents (55.2%) were highly accepting of their condition. The level of acceptance was influenced by the place of residence, education, age, the intensity of pain after surgery and functional limitation. The overall assessment of the quality of life in the physical domain was – 62.9 points, with the worst scores for physical functioning and general health. Analysis with the WOMAC questionnaire showed that the majority of the subjects scored below 50 points on the functional limitation scale. All factors, except the level of pain before surgery, influenced the degree of functional limitation. Conclusions. Age, place of residence and education provided opportunities for pain control and the ability to reduce pain was perceived by those with longer hospital stays. Participants from cities had the highest quality of life. Education influenced the quality of life, which decreased with age and higher pain intensity. The better the quality of life, the higher the level of acceptance of illness, and vice versa.
PL
Wprowadzenie. Celem niniejszej pracy było zbadanie wpływu wybranych czynników ta- kich jak: miejsce zamieszkania, wykształcenie, wiek, czas hospitalizacji oraz nasilenie bólu przed i po zabiegu operacyjnym protezoplastyki biodra na poziom akceptacji choroby, na su- biektywną ocenę stanu zdrowia operowanego pacjenta oraz na poziom bólowy i umiejętność panowania nad bólem i jego obniżeniem. Materiał i metody. Badaniem objętych zostało 181 pacjentów z rozpoznaniem zwyrodnienia stawu biodrowego i zakwalifikowanych do zabie- gu operacyjnego całkowitej alloplastyki biodra hospitalizowanych w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym w Białej Podlaskiej. Badanie przeprowadzono metodą sondażu diagno- stycznego z wykorzystaniem zestawu kwestionariuszy: Skali Akceptacji Choroby – AIS, Skali WOMAC, Kwestionariusza SF-36, Kwestionariusza BPCQ. Wyniki. Stwierdzono, że ponad połowa badanych (55,2%) w wysokim stopniu akceptowała swoje schorzenie. Na poziom akceptacji miały wpływ: miejsce zamieszkania, wykształcenie, wiek, natężenie bólu po zabiegu oraz ograniczenie sprawności funkcjonalnej. Ogólna ocena jakości życia w dziedzinie fizycznej wynosiła – 62,9 pkt., przy czym najgorzej wypadła ocena funkcjonowania fizycznego oraz zdrowia ogólnego. Analiza za pomocą kwestionariusza WOMAC wykazała, że większość badanych, w pomiarze stopnia ograniczenia sprawności funkcjonalnej, uzyskała poniżej 50 pkt. Wszystkie czynniki, poza poziomem bólu przed zabiegiem, wpływały na stopień ograniczenia sprawności. Wnioski. Wiek, miejsce zamieszkania oraz wykształcenie dały możliwości panowania nad bólem, a o możliwości jego zmniejszenia wiedziały osoby dłużej hospitalizowane. Najwyższą jakością życia charakteryzowały się osoby z dużych miast. Wykształcenie wpłynęło na jakość życia, która wraz z wiekiem i wyższym natężeniem bólu spadała. Im lepsza jakość życia, tym wyższy poziom akceptacji choroby i odwrotnie.
Introduction: Epilepsy is one of the most common diseases of a nervous system, which often requires emergency treatment, hence the interest of emergency medicine physicians. Aim: Retrospective analysis of medical records from the years 2005–2009 with special emphasis on seasonality and periodic fluctuations in admissions of epilepsy patients to Copernicus Memorial Hospital in Lodz, Poland. Material and methods: Hospital database was searched for age, gender, time and date of admission, duration of hospitalization, type of epilepsy and mortality. Results: Analysis encompassed 2434 patients with epilepsy (982 women, 1452 men), aged 1 month to 97 years (mean age 44.80±19.97 years). Cause of admission was always an epileptic seizure. Onset of attack was mainly in the afternoon (12:00–17:59 – 803 cases, 33%), and from 6:00 a.m. till 11:59 a.m. (775 cases, 32%). Epilepsy-related admissions were most frequent in July (n=233; 10%), January and April (n=228; 9% each month). Conclusions: Onset of epileptic attack was observed most often since 9:00 a.m. thru 10:59 a.m. and in July, possibly indicating seasonality and periodic fluctuations in epilepsy.
PL
Wstęp: Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób układu nerwowego. Ze względu na częstość występowania stanowi istotny problem kliniczny z punktu widzenia medycyny ratunkowej. Cel pracy: Analiza retrospektywna przypadków pacjentów leczonych na SOR-ze i innych oddziałach Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego im. M. Kopernika w Łodzi (WSS im. M. Kopernika w Łodzi) z powodu padaczki w okresie 2005–2009 roku. Materiał i metoda: Analizę przeprowadzono, opierając się na dokumentacji medycznej. Badano takie parametry, jak: wiek i płeć pacjentów, pora dnia i rok przyjęcia do szpitala, rodzaj padaczki, czas hospitalizacji oraz śmiertelność. Wyniki: Oceniono 2434 pacjentów (982 kobiety i 1452 mężczyzn) w przedziale wiekowym od 1 miesiąca do 97 lat (średnia wieku 44,80±19,97 roku), u których przyczyną hospitalizacji był napad padaczki. W ciągu doby najczęściej napady padaczki obserwowano w godzinach popołudniowych (12:00–17:59 – 803 przypadki, 33%), następnie w godzinach przedpołudniowych (6:00–11:59 – 775 przypadków, 32%), w ciągu roku – najczęściej w lipcu (n=233; 10%), następnie w styczniu i kwietniu (n=228; 9% dla każdego miesiąca). Wnioski: W badanej grupie chorych napady padaczkowe odnotowywano najczęściej w godzinach porannych 9:00–10:59 oraz w lipcu. Powyższe wyniki wskazują, że może istnieć sezonowość występowania napadów padaczkowych zarówno w cyklu dobowym, jak i rocznym.
Celem opracowania jest analiza wartości zdrowia w percepcji dzieci chorych. Choroby przewlekłe są coraz częstszym zjawiskiem nie tylko wśród dorosłych, ale także dotyczą dzieci. Taka sytuacja wpływa niekorzystnie na ich życie psychiczne z powodu długotrwałego stresu, który obniża ich zdolność do samoregulacji i przystosowania. W przyjętych postawach często prezentują poczucie niskiej wartości, mają przeświadczenie o nieodpowiednim wyglądzie, złej sprawności psychofizycznej. Powoduje to brak pewności siebie, niezdecydowanie, frustrację i deprywację potrzeb. Długotrwałe sytuacje frustracyjne skutkują negatywnymi reakcjami emocjonalnymi i prowadzą do zachwiania równowagi psychicznej. Postrzeganie swojej choroby wiąże się z okresem, w którym ona wystąpiła. Jeżeli rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie, staje się częścią życia chorego dziecka, w późnym dzieciństwie powoduje lęk, złość, stres. Bardzo często dochodzi do ograniczenia realizacji osobistych planów życiowych, osiągania dobrych wyników w nauce, trudności edukacyjnych, ograniczenia kontaktu z rówieśnikami. Wpływ choroby na rozwój jednostki składa się z wielu etapów, gdzie każdy wynika z poprzedniego oraz przygotowuje do następnego. Warunkiem skutecznego leczenia tak szczególnych pacjentów jest zapewnienie najlepszych warunków adaptacyjnych u hospitalizowanych. Chorowanie jest jednym z wielu „zajęć” wypełniających ich życie. W przerwach między złym samopoczuciem rozmawiają, bawią się, czytają, rysują, kłócą i godzą. Kochają i chcą być kochane. Pod tym względem nie różnią się od swych zdrowych rówieśników. Kształtowanie postaw wobec choroby jest procesem powolnym i długotrwałym. Jej przyjęcie wynika z indywidualnego doświadczenia, uczuciowych przeżyć i percepcji informacji. Tylko codzienne funkcjonowanie sprawia im więcej trudności, bo wymaga od nich większej dojrzałości, wysiłku i odpowiedzialności.
EN
The aim of the present paper is to analyse the ill children’s perception of health value. Chronic illnesses are increasingly frequent not only amongst adults, they affect children as well. Such a situation has a detrimental impact on children’s mental life due to prolonged stress, which impair their ability to self- regulate and adapt. The attitudes that they adopt oftentimes display low self- esteem, children are convinced of their unprepossessing appearance and bad psycho- physical fitness. All this causes insecurity, indecisiveness, frustration and deprivation of needs. Long-lasting frustrative situations induce negative emotional reactions and lead to mental imbalance. The perception of one’s own illness is related to the period in which it occurred. If it commences in early childhood, it becomes a part of child’s life; in late childhood it triggers anxiety, anger and stress. Very often it hinders the realization of personal life goals and achieving success at school, in addition to that, educational difficulties arise and contact with peers is limited. The impact of illness on the development of an individual involves numerous stages, in which each stage results from the previous one and prepares for the following one. A necessary requirement for effective treatment of such special patients is to ensure the best adaptation conditions for inpatients. Being ill is one of many “activities” filling their life. In the time between malaise, they talk play, read, draw, argue and reconcile. They love and want to be loved. In this respect, they do not differ from their healthy peers. Shaping the attitudes toward illness is a slow and time-consuming process. Attitudes that we adopt stem from inviduall experience, emotional experience and perception of information. The only thing that causes more difficulties for them is everyday functioning, since it demands greater maturity, effort and responsibility.
Environmental conditioning of peptic ulcer, territorial variations in the occurrence of this disease, as well as reports indicating changes in the natural history of peptic ulcer provided incentives to undertake the present study. The aim of the study was to determine whether the above-mentioned changes in the course of peptic ulcer also concerned rural population from the agricultural region of south-eastern Poland. The study covered 1,647 patients with peptic ulcer treated in the General Surgery Ward at the Specialist Hospital in Brzozów (Rzeszów Region) between 1980-1999. The analysis was conducted based on data obtained from the documentation of the General Surgery Ward. In order to determine changes in the parameters examined taking place during the 20 year period, it was divided into 4 sub-periods of 5 years each. The total number of patients treated due for peptic ulcer was 1,647, including 470 patients with gastric ulcer (28.5%), 1,137 patients with duodenal ulcer (69.0%) and 40 with gastric and duodenal ulcer (2.5%). A decrease was noted in the number of patients treated for peptic ulcer during Period I of observation (1980-1984) and Period IV (1995-1999) - from 460 down to 348 patients p < 0.0001. Peptic ulcer more often affected males than females (70.2% and 29.8% respectively), most frequently in the age groups 41-50 (20.9%) and 51-60 (20.0%). Gastric ulcer was most often noted in the age groups 51-60 (24.4%) and 61-70 (23.8%), whereas duodenal ulcer in the age groups 42-50 (22.4%) and 31-40 (20.6%). During the study period (1980-1999), a decrease was observed in the number of patients treated for peptic ulcer. Hospitalization due to peptic ulcer decreased, mainly in patients with duodenal ulcer, and to a smaller degree among those with gastric ulcer. The relationship was observed between the incidence of peptic ulcer and the site of ulcer, sex and age of patients. Changes observed in hospitalization due to peptic ulcer among rural population in the south-eastern region of Poland was similar to those observed in other regions of Poland and the majority of European countries.
Background: According to current estimates, Polish population of totally deaf and deaf-mute persons reaches 45-50 000 and that of partially deaf people – about 800-900 000. Various mental disorders may occur in such a vast group of people. Several reports suggest that impairment of hearing may predispose to the development of mental disorders. One of the signs most frequently described in these patients (even in those, who do not present any other psychotic symptoms) are auditory or musical hallucinations. The aim of this paper was to assess the prevalence of total and partial deafness in patients hospitalized because of mental disorders and to describe their symptoms, with particular emphasis on auditory hallucinations. The present study is a preliminary one. Material and method: Analysis of medical records of patients treated at the J. Babiński Mental Hospital in Łódź, Poland, since 1998 thru 2004. Results: In this timespan, 10 patients with coexisting total (n=6) and partial (n=4) deafness have been treated at the Psychiatric Department of our hospital. Paranoid schizophrenia was diagnosed in 2 patients, depressive epizode in 2 and single cases of the following mental conditions: organic catatonic disorder, organic personality disorder, delusional disorder, behavioral-emotional disorder, adaptation disorder and mental retardation coexisting with alcohol abuse. Results obtained were discussed with a reference to statistical data provided in the literature. Pattern of mental disorders developing in these patients was presented and compared with reports encountered in the literature. Conclusions: The number of patients with coexisting hearing impairment and mental disorders was surprisingly small, precluding any far-reaching conclusions. Nevertheless, it is possible that most of these patients do not receive hospital psychiatric care, or do not receive psychiatric care at all. Further studies are required to confirm this thesis.
PL
Wstęp: Szacuje się, iż w Polsce żyje obecnie 45-50 tys. osób głuchych i głuchoniemych oraz 800-900 tys. osób słabo słyszących. U tych osób występują różnorodne zaburzenia psychiczne. Ponadto istnieją też doniesienia, że głuchota i niedosłuch mogą być czynnikami predysponującymi do wystąpienia pewnych zaburzeń psychicznych. Jednym z najczęściej opisywanych objawów występujących u tych pacjentów (także tych, u których nie stwierdza się żadnych innych zaburzeń psychotycznych) są halucynacje słuchowe, w tym muzyczne. Celem pracy było stwierdzenie częstości występowania głuchoty i niedosłuchu u pacjentów hospitalizowanych z powodu zaburzeń psychicznych oraz opisanie ich objawów, ze szczególnym uwzględnieniem omamów słuchowych. Praca ma charakter wstępny. Materiał i metoda: Analizowano historie chorób pacjentów Szpitala im. J. Babińskiego w Łodzi, hospitalizowanych w latach 1998-2004. Wyniki: W rozpatrywanym przedziale czasowym na oddziale psychiatrycznym przebywało 10 pacjentów ze współistniejącym niedosłuchem (6 osób) lub głuchotą (4 osoby). Spośród tych osób schizofrenię paranoidalną rozpoznano w 2 przypadkach, epizod depresyjny - u 2 osób. U pojedynczych osób rozpoznano: organiczne zaburzenia katatoniczne, organiczne zaburzenie osobowości, zaburzenie omamowo-urojeniowe, zaburzenie zachowania i emocji, zaburzenie adaptacyjne i upośledzenie umysłowe z alkoholizmem. Otrzymane wyniki przedyskutowano w odniesieniu do danych statystycznych opisywanych w literaturze. Przedstawiony został również obraz kliniczny występujących u tych pacjentów zaburzeń i porównany z doniesieniami zawartymi w literaturze. Wnioski: Liczba osób ze współistnieniem badanych zaburzeń była zaskakująco mała, co uniemożliwia wyciągnięcie daleko idących wniosków, a pozwala jedynie przypuszczać, że większość tych pacjentów nie jest objęta opieką stacjonarną lub nie jest objęta opieką psychiatryczną w ogóle. Wymaga to jednak potwierdzenia dalszymi badaniami.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.