Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

1 Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW
1 Parezja. Czasopismo Forum Młodych Pedagogów przy Komitecie Nauk Pedagogicznych PAN
1 Svět literatury – Časopis pro novodobé literatury (World of Literature – Journal for Modern Literatures)

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: homo sacer

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Jak trafiłem na terapię. Z życia w obozie z kości słoniowej

100%

Szwabowski O.

2016

tom 2

Autor, przy pomocy autoetnografii, przedstawia kilka obrazów z życia akademickiego, które rozkładają wspólnotę i są irytacyjnodajne. Stara się ukazać atmosferę, która uniemożliwia rozwój myśli krytycznej i społecznie zaangażowanej postawy. Jednocześnie, poprzez odniesienie do koncepcji obozu zawartej w dziełach Agambena oraz stanu wyjątkowego i suwerena z pisma Schmitta, wprowadza metaforę „obozu z kości słoniowej” jako specyficznej formy upodmiotowienia pracowników oraz realnych form władzy, które skrywają się czy to pod formalną demokracją akademicką, czy postulatami wspólnoty, czy „koleżeńskich układów”. „Obóz jest przestrzenią, która otwiera się, gdy stan wyjątkowy zaczyna stawać się regułą” (Agamben, 2008, s. 230). Funkcjonowanie uniwersytetu jako obozu z kości słoniowej skutecznie blokuje pojawienie się boskiego gniewu, który mógłby wypełnić obozowiczów. Podkreślanie destrukcyjnych tendencji w akademii wyrasta z troski o niespełnioną obietnicę przyjaźni, jak i z opowiedzenia się za krytyczną, zaangażowaną funkcją nauki i uniwersytetu.

The author, using autoethnography, shows several images of academic life that break the community and are irritating. He tries to show the atmosphere that hinders the development of critical thought and socially committed attitude. At the same time, by reference to the concept of the camp, present in the works of Agamben and the state of exception as well as a sovereign from Schmitt writing, the author introduces the metaphor of “the camp made of ivory”, as a specific form of empowerment of employees and real forms of power that are hidden either in a formal academic democracy or community demands or “peer systems.” “The camp is the space that opens up when the state of exception starts to become the rule” (Agamben, 2008, p. 230). The functioning of the university as the camp made of ivory effectively blocks the appearance of divine wrath, which could fill the campers. Emphasizing the destructive trends in the academy grew out of concern for the unfulfilled promise of friendship, and the advocate for the critical, involved function of science and the university.

KRYZYS MIGRACJI JAKO STAN WYJĄTKOWY

100%

Pietryka M.

nr 2

47-66

Artykuł porusza temat trwającego kryzysu migracji na europejskich granicach, w świetle teorii stanu wyjątkowego Carla Schmitta, w interpretacji Giorgio Agambena. Autor dokonuje analizy obecnej sytuacji imigrantów na szlakach migracyjnych oraz na terenie krajów Unii Europejskiej. Stawia tezę, że niebezpieczeństwa oraz wykluczenie na jakie imigranci i uchodźcy pozostają narażeni nie są skutkiem ubocznym nieudolnej polityki, ale kwintesencją neoliberalnego zarządzania, którego celem nie jest zażegnanie sytuacji kryzysowej, ale jej kontrolowanie, w celu zachowania określonego porządku społecznego. Uchodźcy stają się współczesnymi homines sacri, którzy nie mogą zostać poświęceni, ale mogą być bezkarnie zabici. Ten model sprawowania władzy wiąże się z koncepcją biopolityki Michela Foucault. Jej narzędziem jest rasizm, czyniący rozróżnienie na rasę-naród oraz Innych, którzy zagrażają populacji, a więc mogą zostać wyeliminowani. Na koniec autor argumentuje, iż dyskursy i praktyki dotykające migrantów są odbiciem takich samych dyskursów i praktyk wobec wykluczonych grup społecznych w obrębie demokracji liberalnych.

This paper maps the ongoing crisis of migration at the European borders, in the context of state of emergency theory by Carl Schmitt, as interpreted by Giorgio Agamben. The author analyses current situation of immigrants at the migrant routes and inside the European Union. He argues, that dangers and exclusion that migrants face, are not side effects of the flawed politics, but a core of the neoliberal governing, which aim is not to compromise the critical situation, but to control it in a way, that allows to preserve existing social order. Refugees become contemporary homines sacri, that cannot be sacrificed but can be killed without committing a murder. This model of administration is connected with Foucault's conception of biopolitics. It uses racism as its tool to distinguish between the nation-race and the others, who threaten the population and thus can be eliminated. Finally, the author indicates that discoursed and practices towards migrants, are the mirror image of the same discourses and practices that concert different excluded social groups inside liberal democratic countries.

A crítica da modernidade de Adorno, Foucault e Agamben, ou a Ideologia da separação

60%

Urbán B.

tom Special Issue: O mundo da literatura

39-48

The article focuses on the critique of Modernity elaborated by three continental philosophers, Adorno, Foucault and Agamben. By locating a certain critical attitude towards the episteme of Modernity, present in all three of these thinkers, the author explores the ideas and the discursive steps that connect Adorno’s notion of Modernity to that of Foucault, and Foucault’s ideas to the political theory of Giorgio Agamben. What crystallises from this discursive chain connecting the oeuvres of the three thinkers, is a certain ideology of Modernity which could be called the “ideology of separation”.