Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Horyzonty geograficzne starożytnych turystów greckich

100%

Ślusarczyk J.

|

nr 4

42-58

PL

Celem artykułu jest zaprezentowanie rozwoju horyzontów geograficznych starożytnych turystów greckich. Trwałymi elementami kultury greckiej były podróże, ciekawość i chęć poznawania świata. Przyczyniły się one w wielkim stopniu do narodzin turystyki w okresie klasycznym. Akcja kolonizacyjna, morski handel, podróże dla poszerzenia wiedzy i zwiedzania były czynnikami rozwoju horyzontów geograficznych turystów greckich. Warto zauważyć, że podróże handlowe, poznawcze i turystyczne często się przenikały. Rezultatem podbojów Aleksandra III Macedońskiego (Wielkiego) było rozszerzenie świata kultury greckiej na Bliski Wschód. Wywarło to wielki wpływ na rozwój horyzontu geograficznego, w tym także turystycznego oraz poszerzenie obszaru destynacji turystycznych. W ciągu kilkuset lat, od VIII w. p.n.e. do epoki hellenistycznej, terenem greckiej eksploracji turystycznej stało się nie tylko Morze Śródziemne ale i tereny Azji Mniejszej oraz Afryki północnej łącznie z Egiptem. Artykuł został podzielony na kilka części. Ukazują regiony ówcześnie znanego świata czyli oikumene oraz wiedzę, jaką na ich temat posiadali Grecy. Wraz z jej poszerzaniem następował rozwój horyzontu geograficznego turystów greckich. Kolejne części poświęcono literaturze geograficzno-krajonawczej, która wywarła wielki wpływ na rozwój turystycznej wiedzy o oikumene, oraz Homerowi – twórcy narodowego eposu jakim była Odyseja i „ojcowi literatury podróżniczej” – Herodotowi.

2

Zarys rozwoju turystyki w regionie łódzkim

75%

Włodarczyk B.

|

2019

|

tom 109

145-161

PL

W artykule zaprezentowano najistotniejsze aspekty rozwoju turystyki w regionie łódzkim na tle najważniejszych okresów w rozwoju tego zjawiska w Polsce. Szczególną uwagę skupiono na ostatnich stu latach, w ciągu których w podziale administracyjnym kraju funkcjonowała jednostka o nazwie „województwo łódzkie”. Dokonano także periodyzacji rozwoju zjawiska i scharakteryzowano wyróżnione okresy, wskazując na ich znamienne cechy.

EN

The article presents the most important aspects of tourism development in the Łódź region against the background of the most important periods in the development of this phenomenon in Poland. Particular attention has been focused on the last one hundred years, during which the Łódź Voivodeship has existed within the administrative division of the country. The development of the phenomenon was also periodised, and the distinguished periods were characterised, indicating their cha-racteristic features.

3

Karpackie Towarzystwo Narciarzy we Lwowie

63%

Kapłon J.

|

2018

|

tom 12

251-276

EN

Very few people interested in the history of Polish skiing realise that it began in the second half of the 19th century in Galicia. It was first in the Eastern Carpathians that skis began to be used by foresters wanting to move more easily in their work and slightly later by tourists in their highland treks. In the late 19th century skiers appeared in Lviv, where in the early 20th century the sport began to be promoted by the Popular Entertainment Society. This was also where various institutions dealing with skiing were established, institutions like the Skiing Section of the Czarni Sports Club and, above all, the Carpathian Skiing Society (founded in early 1907), the first Polish association seeking to popularise skiing as its main objective. The society’s founders included Kazimierz Panek, Maksymilian Dudryk, Zygmunt Klemensiewicz, Roman Kordys and Eugeniusz Romer, i.e. well-known mountaineers, tourists or even skiers. In addition to popularising skiing, e.g. by conducting training courses and publishing various manuals, the Society soon brought about a construction of a hostel in Sławsko. The resort became a favourite among Lviv skiers because of the excellent skiing conditions and good railway connection to Lviv. Burned during the war in May 1915, it was quickly rebuilt after the war and faithfully served tourists throughout the interwar period. On the day of its reopening, 11 March 1923, the Polish Skiing Association organised the 4th Polish Skiing Championship in Sławsko. By establishing its regional branches, the Carpathian Skiing Society promoted tourism in the Carpathians, initially in Galicia, and then throughout the Carpathian region in the Second Polish Republic. Kraków was the seat of a branch of the Society, which gave rise to another association, another important contributor to the development of Polish skiing — the Tatra Skiing Society. In 1919 the two organisations, together with three others, founded the Polish Skiing Association. Initially, the Society was active both in sport and tourism; later, given the easier access to Alps-type mountains with better snow conditions (the Tatras) for skiers from Zakopane, skiers from the region achieved much better results than their Lviv counterparts. The most important sporting achievements that should be noted include the successes of Janina Loteczkowa, who for several years in the second half of the 1920s had no equals in Europe. The Society was represented at the St. Moritz Olympics by Franciszek Kawa. In addition, the Society was instrumental in the construction of a professional ski jumping hill in Lviv. The 1930s were marked by a clear turn towards tourism, resulting in the construction and opening, in 1936, of a mountain hostel on Maryszewska. It is worth stressing, therefore, that such a relatively small organisation (its membership never exceeded 400 in one year) could do so much for the development of skiing in Poland.