Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  hegemon
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Kwestia niemiecka w XXI wieku – hegemon wbrew własnej woli
100%
|
|
nr 4(357)
7-22
EN
“German question” is de facto a set of questions, dilemmas and fears connected with the role and position of Germany in Europe. The objective of the article is to feature the specifics of the contemporary “German question” as well as discuss it in the light of changing contextual factors – among them, the European integration process. Leadership crisis in the European Union focuses the observers’ attention on the biggest European economy and the expectations towards Berlin get more and more demanding in line with the cumulating challenges facing Europe.
2
60%
EN
The main aim o f the article is to show the changing in time and space phenomenon of shaping hegemony and order in the past and in modern times. This process has been a permanent feature of international political relations since the Ancient Times up till now. The article is based on the analysis o f historical examples that create an empirical foundation for the classification and systemisation of the processes under consideration. In the context o f hegemony in international relations, there are given examples of Assyria, the Roman Empire and the French and Spanish rivalry in the 16th century. Then the genesis and results of the multisided United States' over-hegemony for the international relations in the 21st century is described. The typology of international order is carried out in the following chapters, focusing on presenting possible scenarios for the 21st century. The conelusion contains a hypothesis that contemporary international relations will be characteristic o f the dominant position of the United States, the European Union, Russia, China and India. It is underlined that in order to shape a more pluralistic global system, the cooperation with such partners as Japan, Germany, Brazil, Mexico and the Arab world should be intensified. Thus the USA supremacy will be limited and the newly shaped order will cause fewer conflicts.
PL
Autor zauważa, że okres „globalnej wojny z terrorem/długiej wojny” przyczynił się do istotnej transformacji geopolitycznej w skali całego globu, podwyższył ryzyko poddawania społeczeństw niczym nieograniczonej inwigilacji i kontroli dzięki ultranowoczesnym technologiom rozwiniętym na potrzeby zwalczania terrorystów oraz zaktywizował politycznie ludność muzułmańską zarówno w Europie, jak i świecie arabskim, co umożliwiło przeprowadzenie rebelii, które obaliły szereg dawnych reżimów w państwach Większego Bliskiego Wschodu.
EN
The author claims that the “global war on terror/long war” resulted in the significant geopolitical transformation of the Globe, reducing the power of America in Europe and increasing its influence in the Greater Middle East region. In addition, it enhanced the risk of unlimited surveillance and control of the population not only by technologically advanced governments, but also by key “dotcom” corporations owing to anti-terrorist technological capabilities developed during this period. Furthermore, it activated the Muslim population, enabling it to carry out anti-government rebellions in some Muslim countries, and marginalized the influence of Islamists in the global umma.
4
51%
EN
Present unipolar international relations’ structure is a previously unknown situation. Authors present some aspects of the phenomenon discussed among scientists and scholars. Paper is focused on the following issues: arguments for long durability of unipolarity, and the benefits of the system – for the unipole and the lesser partners. Not only theoretical arguments are presented, but also the empirical data for different interpretations of unipolarity are presented. Some examples form the history of the last quarter of century, up to present times (summer 2015).
5
Content available Stany Zjednoczone jako hegemon XXI wieku
50%
PL
Globalne przewodnictwo na arenie międzynarodowej staje się jednym z najważniejszych celów najsilniejszych państw świata. Stany Zjednoczone jako hegemon XX i XXI wieku staje przed poważnym wyzwaniem, ponieważ pretendentów do objęcia hegemona jest coraz więcej. Na wyraźne prowadzenie w tych działaniach wychodzą Chiny. W celu zbadania potęgi Stanów Zjednoczonych w dwóch pierwszych dekadach XXI wieku, należy przedstawić rodzaj ustroju politycznego jaki panuje w tym mocarstwie, poziom rozwoju ekonomicznego, demograficznego, technologicznego i informatycznego oraz militarnego tego kraju. Dzięki powyższemu możemy wywnioskować czy Stany Zjednoczone posiadają stabilną pozycję hegemoniczną, czy jednak występują w tym mocarstwie elementy, które mogą zaważyć na przyszłości tego kraju. Istotnym elementem w prowadzeniu badań jest określenie głównych kierunków działań obecnego hegemona oraz wyszczególnienie obecnych sojuszy i tych które staja się żywotnym interesem Stanów Zjednoczonych.
EN
Global leadership on the world stage is becoming one of the most important goals of the world's strongest states. The United States, as the hegemon of the 20th and 21st centuries, is facing a serious challenge as there are more and more contenders to take over the hegemony. China is taking a clearl lead in this effort. In order to examine the power of the United States in the first two decades of the 21st century, it is necessary to present the type of political system that prevails in this superpower as well as the level of economic, demographic, technological, information technology and military development of that country. From the above, we can conclude whether the United States has a stable hegemonic position or if there are elements in this superpower that could affect the future of this country. When conducting research it is an important to identify the main directions of activities of the current hegemon and detail the current alliances and those that are becoming a vital interest of the United States.
PL
W artykule podjęto refleksję nad kulturowymi i politycznymi implikacjami konferencji pisarzy środkowoeuropejskich i rosyjskich, która odbyła się w maju 1988 roku w Lizbonie, w kontekście dalszego rozwoju wydarzeń w naszym regionie. Implikacje te określone są jako „syndrom kulturowej straty”. Wychodząc od konstatacji, iż z przyczyn politycznych i koniunkturalnych debata ta, zamiast zogniskować uwagę mieszkańców krajów podbitych przez Związek Sowiecki, stała się wyciszonym wydarzeniem, autor omawia istotne problemy, jakie ona odsłoniła, gdy ująć ją w postkolonialnej retrospektywie: brak transmisji pomiędzy treścią wystąpień a ówczesną potoczną świadomością odnośnych społeczeństw; trwałą podrzędność środkowo-wschodnioeuropejskich literatur w skali globalnej kultury; problem języka komunikacji; trwałe przejawy skolonizowania; chroniczne zewnętrzne wyzwania nękające środkowo-wschodnioeuropejską tożsamość; asymetrię wzajemnych stosunków; imperialne tabu; „miękkie” istnienie Europy Środkowo-Wschodniej; antykolonialny wydźwięk środkowoeuropejsko-rosyjskiej konfrontacji; brak perspektyw postkolonialnego pojednania. Pomimo pesymizmu płynącego z fiaska lizbońskiego wydarzenia, w konkluzji wskazany zostaje naprawczy potencjał literatury, która zdolna jest wywołać zmianę w sferze polityki.
EN
The paper reflects on the missing cultural and political implications of the once-prominent and now forgotten 1988 Lisbon Conference for East Central European societies, taking Poland as a case study. The Conference debates between East Central European, East South European, and Russian writers were virtually absent at that time from Polish public discourse for political reasons, and its potential importance was soon overshadowed by the events of 1989. After the demise of communism the Lisbon Conference was ignored and forgotten, while its intellectual vigor and rhetorical appeal seemed to have been raised in vain. Thus, the Conference was never given a chance to generate a cross-fertilization of ideas, whether in Poland or elsewhere in the post-communist world, so as to transform the mutual perceptions and understanding of the two contending sides: East Central European societies as the subalterns and the Russians as the ex-hegemon. Consequently, the Conference, along with the arguments raised by its participants, has remained yet another “blank spot” in these countries’ intellectual history. It has not influenced the relations between East Central European and Russian intellectual and cultural elites, thus postponing the possibility of bringing the discussion onto a postcolonial track and in effect delaying postcolonial reconciliation.
EN
The end of the Cold War which took place at the turn of the 1980s and the 1990s caused the political changes in the world and created a new political hierarchy. After the collapse of the Soviet Union and communist block United States became the lonely superpower. The article presents evolution and the new aims of the U.S. foreign policy. The main questions of the research are: what is the role of the superpower as the United States in the contemporary global political system? What is the right of the United States to be treated in the special way by other actors of the world’s international relations? In which cases the contemporary global hegemonic state has right to act in different regions of the world? Finally, what instruments (unilateralism, multilateralism) should the U.S. use to act in the international arena? For complete answers of these questions author analyzed the presidency of G. Bush, B. Clinton and G. W. Bush.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.