Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Epistemiczne układy odniesienia a problem interteoretycznej niewspółmierności — część 2

100%

Kilian K. J.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2017

|

tom 14

281-325

PL

Artykuł ten stanowi kontynuację rozważań przedstawionych w artykule „Epistemiczne układy odniesienia a problem interteoretycznej niewspółmierności — część 1”. Wyjaśniam w nim, dlaczego zwolennicy odmiennych epistemicznych układów odniesienia uprawiają naukę „w różnych światach”. Światy te „pojawiają się” w efekcie zmian fundamentalnych przekonań metafizycznych na temat tego, co istnieje. Pokazuję też, że decyzje metodologiczne, na których bazują epistemiczne układy odniesienia, nie są filozoficznie neutralne. Decyzje te swoje raisons d’être czerpią z metafizycznych tez (twardych jąder), które informują o tym, co istnieje. Bez wymiany tych metafizycznych tez nie dokonuje się wymiana decyzji metodologicznych. Zwolennicy różnych epistemicznych układów odniesienia odmiennie postrzegają świat. Przyjmowanie określonej perspektywy teoretycznej nie tylko uniemożliwia niezależną od teorii weryfikację świadectw. Wyznacza też sposób porządkowania faktów. W artykule wskazuję również, że niektóre terminy, jakie wspólnie funkcjonują w ramach różnych epistemicznych układów odniesienia, mają różne znaczenia.

EN

This paper is a continuation of the considerations contained in the paper “Epistemic Frameworks and the Problem of Intertheoretical Incommensurability — Part 1”. In it, I set out to explain why followers of different epistemic frameworks pursue science “in different worlds”. These worlds “appear” as a result of changes with respect to fundamental metaphysical convictions about what exists. I also show that the methodological decisions on which epistemic frameworks are based are not philosophically neutral. They derive their raisons d’être from metaphysical theses (their respective hard cores) that inform convictions about what exists. Existing methodological decisions cannot be replaced unless those metaphysical theses are themselves surrendered. Followers of different epistemic frameworks perceive the world differently. Accepting a concrete theoretical perspective not only makes any theory-independent verification of evidence impossible, but also determines the way in which the facts themselves are ordered. In this paper, I also show that some terms which are collectively in use in different epistemic frameworks nevertheless have distinct meanings.

2

Microstructure of a composite padded layer of metal powders and its resistance to penetration with a hard core bullet

88%

Starczewski L.

|

2008

|

tom Vol. 53, iss. 1

247-251

EN

The article presents the followin g, thesis: an armour material with hardness gradient shall successfully withstand the impact of a bullet with a hard core (65HRC) if the hardness of the surface layer is higher than the hardness of the bullet core and the layer is deposited on a soft substrate. A ballistic experiment was conducted to examine the ability of a hard (72HRC) composite padded layer — made of metal powders deposited by the plasma technique on soft steel (180HB) — to withstand the impact of bullets with a hard core. The microstructure of the padding weld was identified and its chemical composition was analysed. The examined material system with hardness gradient was found to be able to withstand successfully the impact of bullets with a hard core, while core defragmentation was the dominant mechanism. The examination of microstructure demonstrated an interrelation between the mechanism and the structure of the padded material.

PL

W artykule postawiono tezę, że materiał na pancerz o właściwościach gradientu twardości skutecznie zatrzyma pocisk z twardym rdzeniem (65HRC), jeżeli twardość warstwy powierzchniowej będzie powyżej twardości rdzenia pocisku i będzie utworzona na miękkim podłożu. W eksperymencie balistycznym zbadano zdolność twardej (72HRC) kornpozytowej warstwy napawanej, utworzonej z proszków metali techniką plazmową na miękkiej stali (180HB), do zatrzymania pocisków z twardym rdzeniem. Przeprowadzono identyfikacje mikrostruktury i analizę składu chemicznego napoiny. Badany układ materiałowy o gradiencie twardości, potwierdził swoją skuteczność w zatrzymaniu pocisków. W procesie tym dominującym mechanizmem jest fragmentacja twardego rdzenia. Badania mikrostruktury ujawniły związek pomiędzy tym mechanizmem a budową strukturalną napawanego materiału.

3

Geneza idei epistemicznych układów odniesienia i ich odmiany

75%

Kilian K. J.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2017

|

tom 14

137-190

PL

Nazwa „epistemiczny układ odniesienia” została wprowadzona przez Kazimierza Jodkowskiego w 2004 roku i jest efektem jego uprzednich analiz sporu ewolucjonizmu z kreacjonizmem. Epistemiczne układy odniesienia to niewielkie, dwu- lub trzyelementowe zbiory najogólniejszych, historycznie zmiennych założeń, które określają konieczne warunki uprawiania nauki. Współcześnie, z dwoma, bazującymi na naturalizmie metodologicznym, epistemicznymi układami odniesienia, rywalizują epistemiczne układy odniesienia nadnaturalizmu i artyficjalizmu. Epistemiczny układ odniesienia naturalizmu antynadnaturalistycznego to nakaz przyjmowania jedynie naturalistycznych wyjaśnień dla faktów i procesów, któremu towarzyszy zakaz przyjmowania wyjaśnień antynaturalistycznych, pojmowanych jako zakaz powoływania się na przyczyny nadnaturalne. Epistemiczny układ odniesienia nadnaturalizmu to nakaz dopuszczania w wyjaśnianiu zjawisk przyrodniczych obok przyczyn naturalnych również wyjaśnień odwołujących się do przyczyn nadnaturalnych — interwencji bytu nadprzyrodzonego, czyli Boga. Epistemiczny układ odniesienia naturalizmu antyartyficjalistycznego to nakaz przyjmowania jedynie naturalistycznych wyjaśnień dla faktów i procesów, któremu towarzyszy zakaz przyjmowania wyjaśnień antynaturalistycznych, pojmowanych jako zakaz powoływania się na przyczyny sztuczne (inteligentne, celowe). Epistemiczny układ odniesienia artyficjalizmu to nakaz dopuszczania w badaniach naukowych obok przyczyn naturalnych również przyczyn sztucznych, inteligentnych.

EN

The term “epistemic framework” was coined by Kazimierz Jodkowski in 2004. That expression, together with the notion of epistemic frameworks, is the outcome of his prior analyses of the evolution-creation controversy. Epistemic frameworks are small, two- or three-element sets of the most general, historically changeable assumptions. These assumptions determine sine qua non conditions of scientific practice. Nowadays, two epistemic frameworks based on methodological naturalism are in competition with the epistemic frameworks of supernaturalism and artificialism. The epistemic framework of antisupernaturalistic naturalism adheres to the precept of accepting only naturalistic explanations for facts and processes. That precept is correlated with a proscription on accepting antinaturalistic explanations, construed in turn as a proscription on referring to supernatural causes. The epistemic framework of supernaturalism follows the precept of accepting not only naturalistic explanations for facts and processes, but also supernaturalistic ones — interventions by a divine being, namely God. The epistemic framework of anti-artificialistic naturalism observes the precept of accepting only naturalistic explanations for facts and processes. That precept is correlated with a proscription on accepting antinaturalistic explanations, construed in turn as a proscription on referring to artificial (intelligent) causes. The epistemic framework of artificialism embraces the precept of accepting, in the context of scientific research, not only natural causes, but artificial (intelligent) ones as well.