The aim of this article is to determine the potential trade effects of Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) for the EU agri-food sector. The ex post analysis covered the characteristics of agri-food trade between the EU and the US in the years 2004–2014 on the basis of statistical data from the database of the World Bank WITS. The ex ante evaluation was carried out using SMART – a partial equilibrium model. The results of the study indicate that although bilateral agri-food trade relations of the EU–US have relatively little importance, but it is significant at the individual industries level. TTIP agreement, which includes the reduction of tariff barriers to agri-food trade between the EU and the US, will contribute to boosting bilateral agri-food trade to a greater extent for the US. The creation of a free trade produces mostly creation effect, whereby it will be asymmetric – concentrated in a few product groups.
PL
Celem artykułu było określenie potencjalnych efektów handlowych zawarcia Umowy o Transatlantyckim Partnerstwie Handlowym i Inwestycyjnym (TTIP) dla sektora rolno-żywnościowego w UE. Analiza ex post objęła charakterystykę obrotów produktów rolno-żywnościowych UE z USA w latach 2004–2014 na podstawie danych statystycznych z bazy Banku Światowego WITS. Ocena ex ante przeprowadzona została z wykorzystaniem modelu równowagi cząstkowej SMART. W efekcie zrealizowanych badań stwierdzono, że chociaż bilateralne relacje handlowe UE–USA w zakresie produktów rolno-żywnościowych mają względnie niewielkie znaczenie, są istotne na poziomie poszczególnych branż. Umowa TTIP, obejmująca redukcję barier taryfowych w handlu rolno-żywnościowym UE–USA, przyczynić się może do pobudzenia wzajemnych obrotów rolno-żywnościowych w większym stopniu dla USA. Utworzenie strefy wolnego handlu wywoła głównie efekt kreacji, przy czym będzie on asymetryczny – skupiony w kilku grupach produktów.
The paper examines the process of convergence in labor productivity in agriculture among countries that are members of regional trade agreements in North, Central and South America–the North American Free Trade Agreement (NAFTA), the Central American Common Market (CACM), and the Southern Common Market (MERCOSUR) respectively. The authors analyze the intensity of intraregional agri-food trade within these organizations. They use the σ-convergence coefficient to estimate interregional disparities in agricultural labor productivity. Changes in agri-food flows are measured with trade interdependence indices such as the share of intra-regional trade, the intra-regional trade intensity index, and the symmetrical introversion trade indicator. The analysis covers the 1980–2010 period. The study shows that a process of convergence in agricultural labor productivity occurred only in the case of MERCOSUR. Moreover, the authors found that the intensity of intra-regional agri-food trade grew at a slower rate than the intensity of extra-regional trade. This trend was accompanied by the growing role of MERCOSUR in world agri-food trade, according to the authors. In other analyzed groupings, the steady increase in the intensity of intra-regional agri-food trade was not accompanied by changes in the σ-coefficient or there was a process of divergence in agricultural labor productivity, the authors conclude.
PL
Głównym celem artykułu jest identyfikacja procesu konwergencji w zakresie wydajności pracy w rolnictwie w regionalnych ugrupowaniach handlowych Ameryki Północnej (NAFTA), Środkowej (CACM) i Południowej (Mercosur). Analizę przeprowadzono na tle kształtowania się intensywności wewnątrzregionalnego handlu rolno-żywnościowego tych ugrupowań. Do oszacowania dysproporcji międzyregionalnych w poziomie wydajności pracy w rolnictwie analizowanych ugrupowań wykorzystano współczynnik σ-konwergencji. Ocenę efektów zmian w przepływach handlowych w ramach poszczególnych ugrupowań oparto na wskaźnikach regionalnych współzależności, takich jak: udział handlu wewnątrzregionalnego, wskaźnik intensywności handlu wewnątrzregionalnego oraz symetryczny wskaźnik introwersji handlu. Zakres czasowy badania obejmuje lata 1980–2010. Przeprowadzone analizy dowiodły, że konwergencja wydajności pracy miała miejsce jedynie w Mercosur. Jednocześnie intensywność wewnątrzregionalnego handlu rolno-żywnościowego rosła wolniej niż handlu zewnątrzregionalnego, czemu towarzyszył wzrost udziału tego ugrupowania w handlu światowym. W pozostałych analizowanych ugrupowaniach stopniowemu wzmacnianiu regionalnego ukierunkowania handlu rolno-żywnościowego nie towarzyszyły zmiany w poziomie wskaźnika konwergencji bądź występował proces dywergencji w zakresie wydajności pracy w rolnictwie.
Polski eksport rolno-żywnościowy po akcesji do UE w 2004 roku jest konkurencyjny, rośnie i rozwija się dynamicznie. Jego konkurencyjność kształtują: duży potencjał produkcyjny polskiego rolnictwa i przemysłu rolno-spożywczego, względnie niskie ceny zbytu produktów rolnych, niskie ceny pracy, wysoka jakość polskiej żywności, duża aktywność i witalność polskich podmiotów handlu zagranicznego. Głównym rynkiem zbytu dla polskiego eksportu rolno-żywnościowego jest UE (ponad 75,0% wartości eksportu). Rynek unijny jest bardzo opłacalny i względnie tani, ze względu na niskie koszty transportu. Polska jest eksporterem netto w zakresie produktów rolno-żywnościowych, o czym świadczy stale rosnące, dodatnie (od 2003 roku) saldo handlowe. Uogólniając, można powiedzieć, że Polska jest eksporterem mięsnym (oraz rybnym), mlecznym i owocowo-warzywnym, przy równocześnie znaczącym eksporcie takich grup towarów jak: cukry i wyroby cukiernicze, tytoń i wyroby tytoniowe oraz przetwory zbożowe. Jest to eksport głównie towarów przetworzonych, ale również surowców i półproduktów.
EN
Polish agri-food exports after EU accession in 2004 is competitive and is growing rapidly. Its competitiveness is formed by: large production potential of Polish agriculture and agri-food industry, relatively low sales prices of agricultural products, low price of labor, high quality of Polish food, great activity and vitality of Polish foreign trade entities. The main market for Polish agri-food exports is EU (more than 75.0% of exports). EU market is very cost-effective and relatively inexpensive, due to the low cost of transportation. Poland is a net exporter in the field of agri-food products, as showed by the ever-increasing, positive trade balance since 2003. Generally speaking, we can say that Poland is an exporter of meat (and fish), dairy, fruit and vegetables, while at the same time a major exporter of commodity groups such as sugars and confectionery, tobacco and grain products. This is mainly export of processed goods, but also raw materials and semi-finished products.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.