W diagnostyce sieci komputerowych do identyfikowania niezdatnych elementów systemu stosuje się model diagnozowania, znany pod nazwą modelu PMC (Preparata, Metze, Chien). Koncepcja samodiagnozowania sieci (korzystająca z modelu PCM) bazuje na wyznaczaniu sposobu wzajemnego testowania się elementów systemu, opisanego przez graf opiniowania diagnostycznego (GOD). GOD, który zapewnia zlokalizowanie m niezdatnych elementów nazywa się m-diagnozowalnym, a graf m-diagnozowalny o minimalnej liczbie łuków - grafem m-optymalnym. Wyznaczanie takiego grafu należy do NP-trudnych problemów, szczególnie w odniesieniu do systemów heterogenicznych, którymi (z reguły) są sieci komputerowe, charakteryzujące się zróżnicowanymi zadaniami funkcjonalnymi wykonywanymi przez poszczególne komputery. Algorytm wyznaczania 2-optymalnych GOD rzędu większego niż piąty, zaproponowany w pracach [2], [3], bazuje na znajomości niektórych parametrów klasy grafów 2-optymalnych rzędu piątego. W niniejszej pracy przedstawiono analityczny sposób wyznaczania GOD tej klasy oraz podano wszystkie 26 grafów tej klasy.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.