Do najważniejszych zmian w funkcjonowaniu światowej gospodarki rybnej w okresie powojennym zalicza się zmianę regulacji międzynarodowego prawa morza. Celem artykułu jest określenie tendencji rozwoju światowego handlu rybami i produktami rybnymi w okresie powojennym oraz próba identyfikacji wpływu nowych regulacji prawa morza na ukazane kierunki rozwoju handlu rybnego. Z przeprowadzonych analiz wynika, że w okresie 1977–1999 zaszły istotne zmiany w dynamice i strukturze geograficznej światowego handlu artykułami rybnymi, będące skutkiem nowych regulacji prawa morza. Wpływ tych regulacji na tendencje rozwoju międzynarodowych obrotów produktami rybnymi w latach 2000–2011 uległ natomiast znacznemu osłabieniu.
EN
The most important changes in the functioning of the global fisheries economy in the postwar period include changing the regulation of the international law of the sea. This article aims to identify the trends of development of world trade in fish and fish products in the postwar period and attempt to identify the impact of new regulations for fish trade development trends depicted. Analyses show that in the period 1977–1999 there have been significant changes in the dynamics and the geographical structure of world trade in fish, resulting from new regulations law of the sea. The impact of these regulations on the trends in the development of international trade in fish products in the years 2000–2011 has however diminished.
The protectionism of the last twelve years is forcing many countries to backtrack in the face of the devastating consequences of those policies on their economies and the world trade. The pandemic COVID-19 has highlighted even more how those policies may be destructive and produce impoverishment. The current global pandemic crisis is producing an abrupt and probably very long braking effect on international trade. However, it would be wrong to consider it as the exclusive or the most important cause of global trade stagnation. In fact, the ground had already been prepared by the economic-financial crisis of 2007–2008 and in particular by the choices of “economic nationalism” of neo-protectionist type, which made a precise political use of the modern linear border. Globalisation means mainly the overcoming of political barriers, borders, and the opening to the global free trade market. On the contrary, it is now still hindered by heavy political factors, among which protectionism has been the main one for many years. Those policies, implemented on the large areas by major world powers, have caused a long phase of “de-globalisation”, characterised by the renewed use of the modern border to enclose economies, well before the pandemic crisis.
PL
Protekcjonizm ostatnich dwunastu lat zmusza wiele krajów do wycofania się w obliczu niszczycielskich skutków tej polityki dla ich gospodarek i światowego handlu. Pandemia COVID-19 jeszcze bardziej uwydatniła, jak omawiana polityka może być destrukcyjna i prowadzić do zubożenia. Obecny globalny kryzys pandemiczny spowodował nagłe i prawdopodobnie długotrwałe hamowanie handlu międzynarodowego. Byłoby jednak błędem traktowanie go jako wyłącznej lub najważniejszej przyczyny stagnacji w światowym handlu. W rzeczywistości grunt został już przygotowany przez kryzys ekonomiczno-finansowy lat 2007–2008, a w szczególności przez wybory „nacjonalizmu ekonomicznego” typu neo-protekcjonistycznego, który precyzyjnie wykorzystał politycznie nowoczesną granicę liniową. Globalizacja to przede wszystkim pokonywanie barier politycznych, granic i otwarcie na światowy rynek wolnego handlu. Jednak nadal utrudniają to czynniki polityczne, wśród których protekcjonizm od wielu lat jest uważny za główny czynnik. Polityka ta, realizowana na dużych obszarach przez główne mocarstwa światowe, spowodowała długą fazę „deglobalizacji”, charakteryzującą się ponownym wykorzystaniem nowoczesnej granicy do zamknięcia gospodarek na długo przed kryzysem pandemicznym.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.