Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: geovisualisation

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Dyskretyzacja modelu obrazowego w hybrydowej wizualizacji danych referencyjnych

100%

Głażewski A.

2007

tom Vol. 17a

229--240

W zaawansowanej wizualizacji danych referencyjnych możliwe jest wykorzystanie do prezentacji modelu znakowego (DCM) w integracji z modelem obrazowym (DIM). Można wtedy obraz kartograficzny (zgeneralizowany i odpowiednio zredagowany) uzupełnić obrazem fotograficznym terenu. W odniesieniu do takich prezentacji użyto tutaj sformułowania wizualizacja hybrydowa. Sformułowanie hybrydowa dotyczy wiec cech modelu rzeczywistości geograficznej i nie nawiązuje do funkcjonalności aplikacji GIS, które (przynajmniej w segmencie wiodącym na rynku) od dawna już są „hybrydowe” – zdolne do pozyskiwania, zarządzania, analizowania i wizualizacji danych zapisywanych w obu kategoriach modeli danych – wektorowych i rastrowych. Posługując sie dyskretyzacja modelu obrazowego - czyli różnicując cechy tego modelu w odniesieniu do różnych klas obiektów, można uzyskać hybrydowa wizualizacje zintegrowana. Wybrane klasy obiektów wektorowych są wykorzystywane tu jako elementy maskujące, różnicujące graficznie obraz tonalny w rejonach zajętych przez przyjęte grupy obiektów przestrzennych. Prowadzi to do uzyskania efektu wprowadzenia części obrazu tonalnego na poszczególne plany percepcyjne wyróżniane w postrzeganiu map wektorowych. Taka wizualizacja będzie wiec odbierana jak model kartograficzny, uczytelniony, uzupełniony za pomocą obrazu terenu. Referat ukazuje propozycje takich wizualizacji oraz wskazuje na cechy formy i treści map opracowanych jako wizualizacje hybrydowe, a przede wszystkim porusza problem metody dyskretyzacji modelu obrazowego. Proponuje sie tu wykorzystanie wybranych, odpowiednio zagregowanych grup klas obiektów wektorowej bazy danych do tworzenia regionów różnicujących wygląd obrazu teledetekcyjnego. Kluczem do zaproponowanego podejścia jest potraktowanie obrazu kartograficznego za podstawowy element wizualizacji i wykorzystanie modelu teledetekcyjnego (np. ortofotomapy) jako elementu uzupełniającego jej treść w wybranych rejonach i korygującego wizualizacje wybranych klas obiektów.

Among digital models used in geovisualisation, three important categories can be distinguished: database model, known as DLM, cartographic (sign) model, known as DCM, and image model (DIM). Nowadays, we can observe an inclination to integrate these categories into complex models of geographic reality, which allow to analyse or visualise spatial data more effectively. Such models have been called hybrid models. In this kind of visualisation, a map – sign model can really serve as the base, and the additional information may be provided by image model. Both classes of this visualisation (map and image) have to comply with a series of requirements, to be integrated into clear - from the user’s perspective - hybrid model of reality. The solution of using both DCM and DIM leads to different results, depending on the manner of graphic modification of image model. In each case, vector graphics respects accepted conventions (in visualisation of reference data this conventions are usually official), and may be very easily changed in visualisation process, depending on the scale level and designation of the visualisation. The result of simple hybrid visualisation is always read as a tonal image, which has been completed with selected feature classes of vector model. Examples of this type images are used in web services, e.g. GoogleMaps, OS MasterMap. The image models used here constitute the grounds for visualisations, and their graphics dominates in the perception of integrated models. When the discretisation of DIM is processed, and different fields of image are graphically distinguished, the integrated hybrid visualisation can be performed. Chosen feature classes, symbolized in DCM, are used as masks of photo-image and they differentiate graphics of DIM (in places taken by this feature classes). Consequently, the fields of image model occupy different perception plans, the same applies to the vector graphics (because of common reading of this models). Such kind of visualisation reference data will be perceived as a cartographic model, completed by implemented set of fields of image model.

Metodyka prezentacji kartograficznych w mobilnych systemach lokalizacyjnych i nawigacyjnych

59%

Gotlib D.

2011

tom z. 48

5-158

W pracy przedstawiono propozycję nowych, oryginalnych podstaw metodycznych projektowania prezentacji kartograficznych, umożliwiających formalizację definicji mobilnego przekazu kartograficznego. Formalizacja ma na celu uniknięcie niejednoznaczności opracowywanego projektu, zapewnienie możliwości jego wielokrotnego wykorzystania oraz zautomatyzowanego przetwarzania. Podane przykłady dotyczą głównie nawigacji samochodowej, ale proponowana metodyka może być stosowana również w odniesieniu do systemów nawigacji pieszej, rowerowej, lotniczej, morskiej, systemów nawigacji i lokalizacji dla osób niewidomych. W opracowaniu przedstawiono rozważania dotyczące nowych kierunków badań kartografi i (mobilna kartografia, wszechobecne kartowanie, telekartografia), problematyki przekazu kartograficznego i specyfiki mobilnych aplikacji nawigacyjnych i lokalizacyjnych. Na podstawie przeprowadzonych wcześniej analiz wyodrębniono i zdefiniowano cechy charakterystyczne mobilnego przekazu kartograficznego oraz zaproponowano nowe, metodyczne podejście do projektowania mobilnych prezentacji kartograficznych. Zaproponowano oryginalny, dyskretny Model Mobilnej Prezentacji Kartograficznej oparty na szeregu nowych pojęć, mogących stanowić podstawę opracowania ontologii mobilnego przekazu kartograficznego (np. pojęcie jednostki przekazu kartograficznego, geokompozycji składowej, geowizualizacji elementarnej, zdarzenia kartograficznego). Poprzez podanie przykładów implementacyjnych przybliżono jego właściwości oraz koncepcję modelowania mobilnego przekazu kartograficznego. Szczególną uwagę zwrócono na problem kontekstowości przekazu kartograficznego. Przedstawiono szereg zasad i wskazówek o charakterze metodyczno-implementacyjnym, dotyczących procesu redakcji kartograficznej prezentacji mobilnych, w tym koncepcję budowy nowych narzędzi kartograficznych spełniających wymagania zaproponowanej metodyki.

The paper presents a proposal for a new, genuine methodological basis for the design of cartographic presentation, which allows to formalize the definition of mobile cartographic information transfer. The formalization aims to avoid ambiguity in the definition of cartographic presentation by providing the possibility of multiple use of the project and its automated processing. Examples relate mainly to car navigation, but the proposed methodology can be used for navigation on foot, by bicycle, in aviation, in marine uses, for blind people. The first part of the study presents reflections on new directions of research in cartography (mobile cartography, ubiquitous mapping, telecartography), the issue of mobile mapping and the specifics of mobile navigation and positioning applications. The second part, on the basis of the earlier analysis, isolates and defines the characteristics of mobile cartographic transmission and proposes a new methodological approach to the design of mobile cartographic presentation. As the basis, the original discrete Model of the Mobile Cartographic Presentation has been suggested based on the number of new concepts which could form the basis for the development of mobile mapping ontology, such as the notion of cartographic information transmission unit, partial geocomposition, elementary geovizualisation, cartographic events. By providing a series of implementation examples, the characteristics of this model are presented and the concept of modeling is illustrated. Particular attention has been paid to the problem of contextuality of cartographic communication. The final section presents a number of principles and guidelines of the process of editing and cartographic mobile presentation, including a concept of the construction of new cartographic tools (software) that meet the requirements of the proposed methodology.