Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Czarno-zielone czasoprzestrzenie wyobrażone

100%

Drong L.

|

nr 38

EN

A review of the 2016 monograph by Karolina Pospiszil Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku [The Familiar and the Loss. The Images of Upper Silesia in Polish and Czech Literatures after 1989] concentrating upon the properties of the Auther's work, which decide about its interdisciplinary character and testify to her solid grounding in the research methodology (geocriticism), while allowing her to retain a unique poetics, adequate to the historical conditioning and the history of the described region.

PL

Recenzja wydanej w 2016 roku monografii Karoliny Pospiszil pt. Swojskość i utrata. Obrazy Górnego Śląska w literaturze polskiej i czeskiej po 1989 roku koncentruje się na walorach pracy, które stanowią o jej interdyscyplinarnym charakterze i solidnym ugruntowaniu w metodologii badawczej (geokrytyka), a jednoczesnie pozwalają zachować odrębną poetykę adekwatną do historii i kultury opisywanego regionu.

2

Geografía, memoria y experiencia: los espacios en Sergio Pitol

100%

Mejía A.

|

tom 26

73 - 82

EN

This article aims to study a key aspect of the literary work of the Mexican writer Sergio Pitol. In good measure, his work consecrates a diversity of geographical spaces. By the way of some literary strategies, as a voice that combines the essay and the autobiographical narration or the fugue structure, Pitol connects his experiences and practices of space with his own memories. Through a geocritical perspective, this article focuses on Cementerio de tordos (1982), El arte de la fuga (1996), El viaje (2001) and in their literary features about geography and memory. The author’s experience of space reveals a meaningful bond with a re-creation of memory, one of the most important techniques of Sergio Pitol writing.

3

Creating Urban Heterotopia: Užupis in the Focus of Literature and Film (“Tūla” by Jurgis Kunčinas and “Ten Minutes Before the Flight of Icarus” by Arūnas Matelis)

80%

Bidlauskienė G.

|

tom 46

PL

Celem artykułu jest analiza i porównanie dwóch sposobów przedstawiania wileńskiej dzielnicy Zarzecze: literackiego obrazu Zarzecza stworzonego w powieści Jurgisa Kunčinasa Tūla (1993) oraz obrazu filmowego przedstawionego w filmie dokumentalnym Arūnasa Matelisa Dziesięć minut przed lotem Ikara (1990). Wykorzystanie podejść geokrytyki, studiów miejskich (urban studies) i kontekstów intermedialnych pozwala na powiązanie tych obrazów pod względem dominujących motywów zmysłowego doświadczania miasta, związanych z dwoma sposobami przedstawiania: obserwacji i spaceru po mieście. W powieści Tūla różne sposoby patrzenia sprawiają, że przestrzeń miejska jest widoczna, a wędrówka bohatera łączy poszczególne obiekty z całą przestrzenią referencyjną. Analiza sposobu przedstawienia Wilna, a zwłaszcza Zarzecza, w powieści Tūla podkreśla związki między konstrukcją fikcyjnej przestrzeni miejskiej a strukturą powieści miejskiej. Film Dziesięć minut przed lotem Ikara skupia się na dzielnicy Zarzecze i codziennym życiu jej mieszkańców. Formalnie oko kamery umieszczone na poziomie ulicy zbiega się z potencjalnym odbiorcą i jego fizyczną zdolnością do dotykowego uchwycenia przestrzeni, tj. za pomocą kroków. Jest to niezwykle istotna technika, która łączy wszystkie punkty przestrzenne w jedną całość i podkreśla stały związek między spacerem po mieście a snuciem opowieści poprzez czytanie czy też pisanie. Podsumowując, oba sposoby przedstawiania pozwalają zakwalifikować obszar Zarzecza jako przestrzeń „inną” lub heterotopię ze względu na jej charakterystyczny język, który stanowi jednocześnie praktykę cielesną, nieodłączną dla obu tekstów.

EN

This article aims to analyze and compare two representations of the Vilnius district of Užupis: the literary image created in the novel Tūla by Jurgis Kunčinas (1993) and the cinematic image provided in the documentary Ten Minutes Before the Flight of Icarus by Arūnas Matelis (1990). Applying the approaches of geocriticism, urban studies, and intermedial contexts allows to relate these images in terms of the dominant motifs of the sensorial experience of the city related to two representational strategies: observing and walking in the city. In the novel Tūla, different gazing modes make the urban space visible, and the protagonist’s walking links particular urban objects to the whole referential space. In this way, the analysis of the representation of Vilnius, especially Užupis, in Tūla highlights the links between the construction of the fictional urban space and the structure of the city novel. Ten Minutes Before the Flight of Icarus focuses on the district of Užupis and the everyday life of its residents. The street-level camera eye matches the gaze of the potential perceiver and his bodily ability to grasp the space haptically, i.e. by footsteps. The movement on foot is essential as it connects all the spatial points into one entity and highlights a permanent link between walking in the city and storytelling as reading or writing. Ultimately, both representational strategies allow qualifying the area of Užupis as the “other” space or a heterotopia due to its distinctive language, which is also a bodily practice, intrinsic to both texts.

4

O przeobrażeniach wizerunku Świętego Krzyża w XIX-wiecznych relacjach z podróży po Polsce

80%

Kurska A.

Hereditas Monasteriorum

|

2014

|

tom 4

49-106

EN

The article is an attempt to present – with reference to geopoetics and geocriticism – how 19th century accounts of trips to the Świętokrzyskie Mountains depicted Święty Krzyż (Mount Holy Cross, also known as Łysa Góra or Łysiec). The author follows a chronological approach to show more clearly the evolution of the image of the place and to capture the factors which influenced its metamorphosis. To this end, she uses accounts by Julian Ursyn Niemcewicz, Klementyna Hoffmanowa, née Tańska, Bohdan Dziekoński, Kazimierz Władysław Wójcicki, Oskar Flatt, Jadwiga Łuszczewska (Deotyma), Julian Bartoszewicz, Franciszek Maksymilian Sobieszczański, Antoni Brykczyński, Władysław Zapałowski, Józef Siemiradzki, Tadeusz Dybczyński, Paweł Bolesław Podczaszyński, Władysław Sierakowski, Michał Elwiro Andriolli, Franciszek Kostrzewski as well as anonymous travellers whose works were published in 19th century periodicals. The author reveals three strategies used to create representations of Święty Krzyż in the travelogues. The most common strategy is associated with the use of mythical and historical stories concerning the location. Using a poetic language, they were supposed not only to “conceal” the ruins of the church and the monastery situated on Łysa Góra, but also to create a new image of Święty Krzyż and restore its significance. Another approach reveals a relation between the site with its cultural tradition, and nature, the land and its scenery. This applies particularly to accounts by Wójcicki, Dziekoński, Flatt and Łuszczewska, who present diametrically opposed images: from gloomy representations to an epiphanic vision of Święty Krzyż, illuminated by the blaze of the rising sun. The third strategy is associated with an attempt to describe and reconstruct the appearance of some places situated on Święty Krzyż as well as the architecture and the interior of the church and the monastery. It is also about presenting the attitude of the travellers who were rather inattentive in exploring the material world around them, concentrating instead on their spiritual experience.