Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The effects of fungicides on Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici associated with Fusarium wilt of tomato

100%

Amini J. , Sidovich D. F.

|

tom 50

|

nr 2

172-178

EN

Tomato fusarium wilt is considered as one of the most important diseases of tomato both in field and greenhouse - grown tomatoes worldwide. In presented research, six fungicides; benomyl, carbendazim, prochloraz, fludioxonil, bromuconazole and azoxystrobin, were evaluated for their efficacy against the disease casual agent Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici in vitro and in vivo. Seven different concentration (0.0001, 0.001, 0.01, 0.1, 1, 10, 100 μg/ml) were used for assessment of their inhibitory activities against the pathogen through mycelial growth inhibition on potato media. Four concentrations of above mentioned fungicides (0.1, 1. 10 and 100 μg/ml) were tested for controlling Fusarium wilt on tomato plants in glasshouse. Fungal radial growth was measured and median effective concentration (EC50) values (μg/ml) determined. The result of glasshouse tests revealed a different degree of efficacy of all tested fungicides in reducing disease infestation. Prochloraz and bromuconazole were the most effective fungicides against the pathogen both in vitro and in vivo, followed by benomyl and carbendazim. All other fungicides were less effective. Conserning the application date of fungicides it was shown that they were less effective when applied 7 days after tomato plant infection, compared with 1 day prior infection. No phytotoxic symptoms were observed after the application of prochloraz, bromuconazol and benomyl when used at recommended doses, especially on seedlings. However both fungicides fludioxonil and bromuconazole were shown to be phototoxic to tomato seedlings.

PL

Fuzaryjny uwiąd pomidora jest jedną z najgroźniejszych chorób, występujących w uprawach polowych i szklarniowych tej rośliny. Przedstawiono ocenę skuteczności sześciu fungicydów: benomyl, karbendazym, prochloraz, fludioksonil, bromukonazol i azoksystrobin przeciwko czynnikowi sprawczemu choroby Fusarium oxysporum f. sp. lycopersici, w oparciu o wyniki testów przeprowadzonych in vitro i in vivo. Siedem różnych koncentracji fungicydów (0.0001, 0.001, 0.01, 0.1, 1, 10, 100 μg/ml) wykorzystano do oceny stopnia zahamowania wzrostu grzybni patogena na pożywce agarowej, a cztery koncentracje (0.1, 1, 10, 100 μg/ml) testowano na siewkach pomidora w testach szklarniowych. Dokonano pomiaru wzrostu grzybni patogena i określono średnią wartość skutecznej koncentracji preparatów EC50 (μg/ml). Wyniki testów szklarniowych wykazały różny stopień skuteczności ograniczania nasilenia choroby dla wszystkich badanych fungicydów. Fungicydy prochloraz i bromukonazol okazały się najskuteczniejsze w zwalczaniu patogena zarówno w testach in vitro, jak też in vivo, a w dalszej kolejności wymieniono fungicydy benomyl i karbendazym. Pozostałe z badanych preparatów wykazały nieco słabsze działanie. Biorąc pod uwagę terminy stosowania fungicydów należy podkreślić, że były one mniej skuteczne gdy zastosowano je po upływie siedmiu dni od momentu zainfekowania roślin, a najlepszą skuteczność uzyskano w przypadku stosowania preparatów na dzień przed infekcją roślin. Nie obserwowano symptomów fitotoksyczności po zastosowaniu fungicydów: prochloraz, bromukonazol i benomyl, gdy opryskiwano siewki pomidora zgodnie z zalecanymi dawkami preparatów. Wyjątek stanowił fungicyd fludioksonil, który okazał się fitotoksyczny dla siewek pomidora.

2

Effect of some fungicides against the growth inhibition of Sclerotinia sclerotiorum mycelial compatibility groups

100%

Dalili A. , Bakhtiari S. , Barari H. , Aldaghi M.

Journal of Plant Protection Research

|

2015

|

tom 55

|

nr 4

EN

Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Bary, the causal agent of Sclerotinia stem rot, is one of the most important pathogens of Brassica napus L. in northern Iran. In this study, 13 mycelial compatibility groups (MCGs) of the fungus were identified among 31 isolates sampled from four regions of Mazandaran province, Iran. Effective fungicides are useful in the integrated management of the disease. So, the effect of tebuconazole, propiconazole, cyproconazole, and Rovral-TS at five doses (0.0001, 0.001, 0.01, 0.1, and 1 ppm) was studied on the growth inhibition of S. sclerotiorum as in vitro tests. Maximum inhibition (100%) of S. sclerotiorum mycelial growth was obtained by the highest dose (1 ppm) of all tested fungicides, as well as by the doses of 0.1 and 0.01 ppm of propiconazole, cyproconazole, and tebuconazole. In this investigation, the reaction of S. sclerotiorum isolates belonging to different MCGs was evaluated against tebuconazole, propiconazole, cyproconazole, and Rovral-TS at their EC50 ranges. The results revealed that there was high variation of S. sclerotiorum MCGs against different fungicides. The inhibition percentage varied between 4.29% and 71.72%.

3

The effect of fungicides applied during the growing season on the health status of potato tubers after storage

84%

Cwalina-Ambroziak B. , Trojak A.

Polish Journal of Natural Sciences

|

2011

|

tom 26

|

nr 3

EN

In an exact micro-plot experiment, potato plants of three cultivars were sprayed at 10-day intervals with the following fungicides: Sandofan Manco 64 WP, Penncozeb 80 WP and Tanos 50 WG; Tanos 50 WG applied three times; Tanos 50 WG, Penncozeb 80 WP and Tanos 50 WG (control treatment without fungicides). After five-month storage, the incidence of common scab (Streptomyces scabies) was determined on 100 tubers selected randomly of particular treatments, according to a nine-point scale (percentage infection index). The symptoms of late blight (Phytophthora infestans) and dry rot (Fusarium spp.) were evaluated in 5 kg samples for each treatment (percentage of the mass of infected tubers). Fungi were isolated from tubers at the laboratory. The applied fungicidal control insignificantly affected the severity of infection caused by S. scabies only in the last year of the study. Potato tubers from fungicide-treated plants showed weaker symptoms of infections caused by P. infestans and fungi of the genus Fusarium. The abundance of pathogens colonizing potato tubers was lower in fungicide treatments.

PL

W ścisłym doświadczeniu mikropoletkowym w Tomaszkowie rośliny trzech odmian ziemniaka: ‘Aster’, ‘Tara’ i ‘Salto’ opryskiwano co 10 dni fungicydami: Sandofanem Manco 64 WP, Penncozebem 80 WP, Tanosem 50 WG; 3-krotnie Tanosem 50 WG; Tanosem 50 WG, Penncozebem 80 WP, Tanosem 50WG (kombinacja kontrolna bez stosowania fungicydów). Po 5-miesięcznym przechowywaniu na 100 bulwach oceniano nasilenie parcha zwykłego wg 9° skali (Ip w %). Nasilenie objawów zarazy ziemniaka i suchej zgnilizny szacowano w 5-kilowej próbie bulw (% masy chorych bulw). W laboratorium wyizolowano grzyby z bulw. Zastosowana ochrona chemiczna tylko w ostatnim roku badań nieznacznie różnicowała porażenie S. scabies. Na bulwach wyrosłych z roślin opryskiwanych fungicydami zanotowano słabsze objawy infekcji P. infestans i grzybów rodzaju Fusarium. Stwierdzono ograniczenie liczebności patogenów zasiedlających bulwy ziemniaka w kombinacjach chronionych.

4

Development of fungicide mixtures

84%

Cimanowski J.

Pestycydy

|

1990

|

nr 2-3