Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Description of Heterobasidion annosum sensu stricto population occurring in Scots pine stands in Czlopa and Podanin forest districts. I. Mycelium development in alive wood

100%

Cieslak R. , Lakomy P. , Molinska-Glura M.

|

nr 3

EN

The aim of this work was 1) to investigate the genetic diversity of H. annosum s. str. populations, 2) to recognize genets ability of their aggressiveness to Scots pine. The genetic similarity among genets varied from 0% to 74%. Totally different genets were found in 17.9% of cases. The lowest similarity occurred among 20.7% of genets and it was calculated on 18%. Six months after inoculations of Scots pine stems by H. annosum s. str. the distance of wood colonization by mycelium was measured. Wood was colonized to a distance varying from 0.52 cm to 2.06 cm. The most aggressive genets were isolated from stumps, and the less aggressive from trees' stems. The infections in stands caused by H. annosum s. str. basidiospores and appearance of a new pathogen's organisms, which might distinguish by high aggressiveness, could increase a damages in these stands. There is still a need to use a biological control against root rot disease to reduce spreading of a new generations of pathogens.

PL

Celem pracy było zbadanie: 1) zróżnicowania genetycznego populacji, 2) zdolności poszczególnych genotypów pod kątem ich agresywności w stosunku do sosny zwyczajnej. Do badań wybrano izolaty należące do różnych genotypów, reprezentujące trzy populacje H. annosum s. str.: zasiedlające dwa 45-letnie drzewostany sosnowe (powierzchnie A, C), 17-letnie drzewa podsadzone w luce (B) w Nadleśnictwie Człopa oraz jedną populację z 13-letniej uprawy sosnowej w Nadleśnictwie Podanin (D). Drzewostany rosły na gruntach porolnych. Podobieństwo genetyczne populacji określono, stosując ekstrakcje DNA. Profil amplifikacji uzyskano w PCR, używając mikrosatelity Ml3 (5'-AGGGTGGCGGTTCT 3'). Doświadczenie infekcyjne, polegające na inokulacji strzałek sosnowych grzybnią patogena, przeprowadzono w 4-letniej uprawie sosnowej. Analiza indeksów podobieństwa genetycznego, uzyskanych w systemie binarnym, umożliwiła wyodrębnienie dwóch grup podobieństw w obrębie badanych genotypów. Najbliżej spokrewnione osobniki charakteryzowały się podobieństwem74-procentowym, natomiast najniższe podobieństwo genetyczne określono na poziomie 18%. Całkowity brak podobieństwa charakteryzował 17,9% genotypów. Stwierdzono także znaczne podobieństwo genetyczne pomiędzy populacjami zlokalizowanymi w drzewostanach nadleśnictw Człopa i Podanin odległymi od siebie o 55 km. Zasięg przebarwienia drewna sosnowego w strzałkach 4-letnich sosen, powstałego w wyniku przerastania grzybni poszczególnych genotypów H. annosum s. str., wahał się od 0,52 cm do 2,06 cm. Jedynie genotypy, które najwolniej przerastały drewno strzałek sosnowych różniły się w sposób istotny od genotypów najsilniej przerastających drewno (p < 0,05). Z analizy wyników rozmiarów przebarwienia strzałek sosnowych inokulowanych grzybnią różnych genotypów patogena nie można stwierdzić zależności pomiędzy podobieństwem genetycznym a zdolnością genotypów do przerastania drewna żywych sosen.

2

Bacterial and fungal populations in the rhizosphere of various plants as related to root exudates

100%

Patkowska E.

|

nr 3

EN

The purpose of the studies conducted in the years 1996-1998 was to determine the quantitative composition of bacteria and fungi populations in the rhizosphere of spring wheat, winter wheat, potato and soybean, and in non-rhizosphere soil. Besides, the effect of root exudates of these plants on the formation of antagonistic microorganisms is presented. A microbiological analysis found out that 1 g of rhizosphere soil dry weight of the examined plants and non-rhizosphere soil contained from 4.24 x 10⁶ to 5.97 x 10⁶ bacteria colonies on average. The lowest number of bacteria was found in non-rhizosphere soil (4.24 x 10⁶ on average), and the highest in rhizosphere of potato (5.97 x 10⁶ on average). The fewest fungi colonies (28.59 x 10³ on average) were isolated from 1 g of dry weight of winter wheat rhizosphere, and the most (93.41 x 10³) from soybean rhizosphere. Antagonistic bacteria of genera Bacillus and Pseudomonas, and fungi of Gliocladium, Penicillium and Trichoderma genera dominated in winter wheat rhizosphere. Soybean roots exuded the greatest number of aminoacids (1.088 mg/ml of the solution), while spring wheat roots exuded the smallest amount (0.148 mg/ml of the solution). The percentage of aromatic and alkaline aminoacids was the lowest in potato root exudates, whilc the highest was found out in the exudates of winter wheat.

PL

Celem badań przeprowadzonych w latach 1996-1998 było określenie składu ilościowego zbiorowisk bakterii i grzybów w ryzosferze pszenicy jarej, pszenicy ozimej, ziemniaka, soi oraz w glebie pozaryzosferowej. Ponadto starano się wyjaśnić, jaki wpływ na kształtowanie się mikroorganizmów antagonistycznych dla grzybów patogenicznych mogły mieć wydzieliny korzeniowe tych roślin. W wyniku przeprowadzonej analizy mikrobiologicznej stwierdzono, że w 1g s. m. gleby średnia liczebność bakterii i grzybów w glebie ryzosferowej badanych gatunków roślin była z reguły większa, aniżeli w glebie pozaryzosferowej. Antagonistyczne Bacillus spp., Pseudomonas spp., Gliocladium spp., Penicillium spp. i Trichoderma spp. dominowały w glebie ryzosferowej pszenicy ozimej. Najwięcej ogółem aminokwasów wydzielały korzenie soi, a najmniej korzenie pszenicy jarej. Wydaje się, że wydzieliny korzeniowe pszenicy ozimej wykazywały najbardziej stymulujący wpływ na wzrost jednostek propagacyjnych bakterii i grzybów antagonistycznych. Natomiast w ryzosferze soi wystąpiło najmniej antagonistów, co może sugerować hamujące oddziaływanie związków wydzielanych przez korzenie tej rośliny. Wydzieliny korzeniowe pszenicy jarej wpłynęły korzystniej na liczebność antagonistycznych bakterii i grzybów aniżeli wydzieliny korzeniowe ziemniaka.

3

Zagrozenie upraw ziemniaka przez zaraze ziemniaka w swietle zmian zachodzacych w polskiej populacji Phytophthora infestans

88%

Zarzycka H. , Sobkowiak S.

|

nr 1

171-177