Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  fungal isolate
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The entomopathogenic fungus conidia viability and sporulation may be affected by different environmental factors or by bio-pesticides and chemical products used to protect cultivated plants. In this research, we investigated the compatibility of Metarhizium anisopliae DEMI 001 isolates with three insecticides: fipronil, pyriproxyfen and hexaflumuron. The effect of fipronil, pyriproxyfen and hexaflumuron on sporulation, vegetative growth and conidial germination of the fungus was studied based on measuring the vegetative growth and sporulation. SDA medium was mixed with fipronil (10, 40 and 120 ppm), pyriproxyfen (10, 500 and 1 000 ppm), hexaflumuron (20, 50 and 120 ppm). SAD medium excluding insecticides was designated as blank. To determine the sporulation rate, spores was counted on surface area and vegetative growth was measured on the basis of colony diameter. The results showed that hexaflumuron at the concentration of 120 ppm reduced the vegetative growth to 0% showing the highest reduction effect compared to pyriproxyfen (24.59%) and fipronil (24.31%). All three insecticides reduced drastically the conidial germination at the highest concentrations (0-15%). Hexaflumuron treatment with 0% germination at all three concentrations and fipronil and pyriproxyfen with 32.36% and 9.7% germination at 200 ppm were not significantly different. Regarding the highest negative effect of hexaflumuron on germination at all three concentrations, this insecticide should not be applied together with the entomopathogenic fungus.
PL
Zarówno czynniki środowiskowe jak też biopestycydy i chemiczne środki stosowane w ochronie roślin uprawnych mogą wpływać na zarodnikowanie i żywotność konidiów entomopatogenicznych grzybów. W pracy przedstawiono wyniki badań nad kompatybilnością izolatu DEMI 001 grzyba Metarhizium anisopliae z trzema insektycydami: fipronil, pyriproxen i hexaflumuron. Ocenę wpływu insektycydów na wzrost grzybni, zarodnikowanie i kiełkowanie konidiów dokonano w oparciu o pomiary kolonii grzyba i zarodnikowania. Testowane insektycydy: fipronil (w koncentracji 10, 40, 120 ppm), pyriproxyfen (10, 500, 1 000 ppm) oraz hexaflumuron (20, 50, 120 ppm) dodawano do pożywki agarowej Sabourad'a. Ta sama pożywka bez dodatku insektycydów stanowiła obiekt kontrolny. W celu określenia zarodnikowania grzyba, liczono zarodniki wytworzone na powierzchni agarowej pożywki, a wzrost grzybni określano w oparciu o pomiary średnicy kolonii grzyba. Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że insektycyd heksaflumuron zastosowany w koncentracji 120 ppm całkowicie zahamował wzrost kolonii grzyba (0%), natomiast pozostałe insektycydy - pyriproxylen i fipronil, charakteryzowały się słabszym działaniem, a uzyskane wielkości procentowe wynosiły odpowiednio 24,59 i 24,31%. Wszystkie testowane insektycydy zastosowane w najwyższych koncentracjach zdecydowanie ograniczyły kiełkowanie zarodników konidialnych (0-15%). Nie stwierdzono istotnych różnic pomiędzy kombinacją z insektycydem hexaflumuron (0% kiełkujących zarodników), a kombinacjami z insektycydami fipronil (32,36%) i pyriproxyfen (9,7%) zastosowanymi w koncentracji 200 ppm. Biorąc pod uwagę zdecydowanie negatywy wpływ insektycydu hexaflumuron (wszystkie testowane koncentracje) na kiełkowanie zarodników M. anisopliae, nie należy stosować go łącznie z grzybami entomopatogenicznymi.
EN
Beauveria bassiana is an entomopathogenic fungus that is widely used in Thailand to control pest insects. However, the increasing temperature has influenced the insect control efficiency of the fungus. Therefore, determination of thermotolerant isolates of B. bassiana that can grow and remain pathogenic at higher temperatures than its current optimum temperature may be a better way to control pest insects in a high temperature environment. Three isolates of B. bassiana obtained from the Rice Department, Thailand were selected for mutagenesis using ethyl methanesulfonate (EMS) with subsequent screening at high temperatures (33 and 35°C). In addition, the recovery of fungal growth after exposure to a high temperature for a period of time (5–15 days) and then transferring to 25°C was evaluated. No isolates were found that grew at 35°C but one mutant isolate (BCNT002MT) produced larger diameter colonies and more spores than the corresponding wild type (WT) at 33°C. Growth and spore production of the BCNT002MT isolate were greater than its WT when incubated at 25°C for 14 days following exposure to 33°C for 7 days. In addition, the spore germination level (%) of BCNT002MT was significantly higher than its WT during culture at 25°C after prior exposure to 33°C for 5, 10 and 15 days. The pathogenicity against the brown planthopper, Nilaparvata lugens (Stål), of this mutant isolate was also prominent.
|
|
tom 223-224
337-349
PL
Praca jest przeglądem literatury dotyczącej rodzajów polimorfizmu występujących wśród izolatów Phytophthora infestans, organizmu powodującego ważną chorobę ziemniaka — zarazę ziemniaka. Skupiono się głównie na metodach wykrywania poszczególnych rodzajów polimorfizmu. Szczegółowo omówione zostały metody określania: typu kojarzeniowego, odporności na metalaksyl, wirulencji, agresywności, patogeniczności, izoenzymów peptydazy i izomerazy glukozo-6-fosforanu, polimorfizmu długości fragmentów restrykcyjnych DNA jądrowego (sonda RG-57) oraz haplotypu mitochondrialnego. Wspomniano o testach opartych na metodzie PCR pozwalających wykrywać typ kojarzeniowy i polimorfizm w obrębie znanych sekwencji P. infestans, a także o markerach RAPD.
EN
The article is a review of the literature on different kinds of polymorphism described in isolates of Phytophthora infestans, the organism which causes an important potato disease — late blight. The article is focused on methods for revealing these kinds of polymorphism. The methods for revealing mating type, metalaxyl resistance, virulence, aggressiveness, pathogenicity, isoenzymes of peptidase and glucose-6-phosphate isomerase, restriction fragment length polymorphism of nuclear DNA (probe RG-57) and mitochondrial haplotype are described in a more detailed way. PCR-based tests for examining mating type, polymorphism inside the known DNA sequences and also RAPD markers are mentioned as well.
EN
The studies were conducted to determine the effect of tea tree oil on in vitro mycelium growth of some Trichoderma isolates. Seven isolates of T. harzianum (Th1) and seven isolates of T. atroviride (Th3) were tested. The growth of Trichoderma isolates was studied on PDA media with tea tree oil at the concentration of: 0.05; 0.1; 0.2 and 0.3%. The studies proved that the applied tea tree oil was effective in mycelium growth inhibition of T. harzianum and T. atroviride at the concentration of 0.2 and 0.3%.
EN
The object of the experiment were seeds of two traditional cultivars of yellow lupin (Juno and Amulet) cultivated in 1999 in two crop-rotation with 20% and 33% yellow lupine contribution. The quantitative and qualitative composition of the fungal community colonizing the seeds were determined in the laboratory conditions after 0.5-, 1.5- and 2.5-year of storage time. In total 1077 fungal colonies were isolated from the lupin seeds. Fungi representing the species of Penicillium - 29.3%, Alternaria alternata - 26.7% and Rhizopus nigricans - 12.7% were isolated most widely. Among the fungi pathogenic to lupin, the species of Colletotrichum gloeosporioides (16.3% isolates) was dominant. The crop rotation with 20% lupin reduced the number of fungal colonies colonizing the seeds including the pathogens from the species of C. gloeosporioides. Seed disinfection decreased the total number of fungal colonies isolated from both cultivars. Higher number of C. gloeosporioides isolates was found in the combination with disinfected seeds. More fungal colonies were obtained from seeds of cv. Amulet than from those of cv. Juno. The storage duration had an effect on the population and the composition of species of fungi isolated from seeds of yellow lupine. With longer storage population of Penicillium spp. and Rhizopus spp. increased, whereas the population of C. gloeosporioides decreased.
PL
Przedmiotem badań były nasiona dwóch odmian łubinu żółtego (Juno i Amulet) uprawianych w roku 1999 w dwóch płodozmianach z jego 20% i 33% udziałem. W laboratorium określono skład ilościowy zbiorowisk grzybów zasiedlających nasiona po 0,5-, 1,5- i 2,5-rocznym okresie przechowywania. Z nasion łubinu otrzymano ogółem 1077 kolonii grzybów. Do najliczniej izolowanych należały grzyby z rodzaju Penicillium - 29,3%, Alternaria alternata - 26,7 % i Rhizopus nigricans - 12,7% ogółu wyosobnień. Wśród grzybów patogenicznych dla łubinu dominował gatunek Colletotrichum gloeosporioides - 16,3%. Uprawa łubinu z jego 20% udziałem w płodozmianie ograniczała liczebność kolonii grzybów zasiedlających nasiona, w tym także patogenicznego gatunku C. gloeosporioides. Proces odkażania nasion zmniejszył ogólną liczbę kolonii grzybów izolowanych z nasion obydwu odmian, w tym głównie z rodzaju Penicillium oraz gatunku Rhizopus nigricans. Większą liczebność izolatów C. gleosporioides stwierdzono w kombinacji z nasionami odkażanymi. Odmiana Amulet charakteryzowała się bogatszym pod względem ilościowym zbiorowiskiem grzybów w porównaniu z odmianą Juno. Czas przechowywania miał wpływ na liczebność i skład gatunkowy grzybów izolowanych z nasion łubinu żółtego. Wraz z wydłużaniem się okresu przechowywania wzrastała liczebność grzybów z rodzaju Penicillium i Rhizopus, natomiast zdecydowanie malała grzyba C. gloeosporioides.
|
|
nr 2
133-140
EN
The aim of the laboratory experiment was the isolation of fungi colonized patato tubers directly (immediately) after harvest and after 5-month storage. 67 potato tubers samples collected in 1998 and 1999 from the areas of province Warmia and Mazury were examined. The occurrence of 36 and 46 species were confirmed on analyzed tubers after harvest and storage, respectively. The most frequent species which occurred on tubers were: Alternaria alternata (9.4%), Colletotrichum coccodes (12.6%), Rhizoctonia solani (7.4%) and fungi from Fusarium genera (8.7% ).This fugi, except Rhizoctonia solani, more often colonized potato tubers after storage. Among saprofitic fungi most frequent were: Epicoccum (3.4%), Mortierella .1%), Mucor(6.0%), Penicillium (17.0%), Rhizopus (7.1 %) and Trichoderma (12.9%). More colonies of fungi were obtained from potato tubers analyzed after harvest. Remaining fungi were more frequently isolated after storage.
PL
Badania laboratoryjne dotyczyły izolacji grzybów zasiedlających bulwy ziemniaka bezpośrednio po zbiorze i po 5-miesięcznym okresie przechowywania. Przebadano ogółem 67 prób bulw ziemniaka pochodzących z terenu województwa warmińsko-mazurskiego ze zbiorów w 1998 i 1999 roku. Na bulwach analizowanych bezpośrednio po zbiorze stwierdzono występowanie 36 gatunków, a na bulwach przechowywanych 46 gatunków grzybów. Jednak liczebność izolatów w obydwu latach badań była większa na bulwach bezpośrednio po zbiorze. Największy udział wśród ogółu izolatów miały gatunki patogeniczne: Altemaria alternata (9,4%), Colletotrichum coccodes (12,6%), Rhizoctonia solárii (7,4%) i grzyby z rodzaju Fusarium (8,7%). Grzyby te z wyjątkiem Rhizoctonia solani częściej zasiedlały bulwy po okresie przechowywania. Wśród saprofitów na uwagę zasługują grzyby z rodzajów: Epicoccum (3,4%), Mortierella (3,1 %), Mucor (6,0%), Penicillium (17,0%), Rhizopus (7,1 %) i Trichoderma (12,9%). Więcej kolonii grzybów z rodzaju Trichoderma i Mortierella otrzymano z bulw analizowanych bezpośrednio po zbiorze. Pozostałe grzyby częściej wyosobniano po okresie przechowywania, co związane jest z ich rozwojem w tym czasie.
|
|
nr 1
265-269
EN
The purpose of this study was to investigate the pathogenicity of 14 Fusarium avenaceum (Giberella avenacea) isolates, obtained from tulip plantations located in Puławy region, to leaves of tulip cv. Apeldoom. Mycelial plugs 3 mm in diameter from the margins of the colonies growing on PDA and SNA were placed on 20 mm disks cut from tulip leaves. The disks were placed abaxial surface up, in Petri dishes on top of filter paper soaked with 100 mg/l gibberellic acid to retard leaf senescence. There were 5 replications for each isolate. Leaves in each Petri dish were inoculated with one isolate. Plates were incubated at 20°C and lesion diameters were measured after 4 days. The pathogenicity of investigated isolates was "compared by measuring lesion development on tulip leaves. All of isolates colonized leaves disks succesfull - causing after 4 days necrotic lesions and lating after 14 days what indicated that an infection had occurred. There ere signiticant differences in lesions size among isolates. Isolates: 27, 1, 2, 48 and 3 caused largest lesions at mean size from 150 mm2 to 163 mm2 what indicates, their high pathogenicity. Less pathogenic were isolates: 28, 42, 7 and 72 caused ions at mean size from 46 mm² to 97 mm². On average, mycelial plugs taken m PDA medium colonized leaf disks more efficient in comparison to them .en from SNA, that caused smaller lesions.
PL
Celem pracy było zbadanie zróżnicowania patogeniczności 14 izolatów Fusarium avenaceum (Giberella avenacea) uzyskanych z dwóch plantacji tulipana zlokalizowanych w okolicach Puław, w stosunku do krążków liści tulipana odmiany Apeldoorn. Krążki kolonii o średnicy 3 mm wycięte z ich brzegów rosnących na pożywkach PDA i SNA umieszczano na 20 mm krążkach wyciętych z liści tulipana. Krążki te umieszczono w szalkach Petriego, dolną stroną blaszki liściowej do góry, na papierze filtracyjnym nasączonym wodnym roztworem kwasu giberelinowego w stężeniu 100mg/l w celu zapobieżenia starzeniu się liści. Dla każdego izolatu zastosowano 5 krążków umieszczonych w jednej szalce Petriego. Po inokulacji, szalki inkubowano w temp. 20°C. Po 4 dniach dokonano pomiaru nekroz i obliczono ich powierzchnię co posłużyło do oceny stopnia patogeniczności badanych izolatów. Wszystkie z badanych izolatów wywołały nekrozę, a po 14 dniach zarodnikowały na jej powierzchni co wskazuje na skuteczne zasiedlenie tkanek liści. Zaobserwowano istotne różnice w wielkości nekroz pomiędzy poszczególnymi izolatami. Izolaty: 27, 1, 2,48 i 3 wywołały największe nekrozy o średniej powierzchni od 150 do 163 mm2 co świadczy o ich wysokiej patogeniczności. Stwierdzono niższy stopień patogeniczności izolatów: 28, 42, 7 i 72 dla których średnia powierzchnia nekroz wynosiła od 46 do 97 mm2. W przypadku większości izolatów, krążki grzybni pobrane z pożywki PDA wywoływały większe nekrozy, niż pobrane z pożywki SNA.
EN
Species of Phytophthora are a broad host-range group of plant pathogenic organisms affecting an enormous amount of plant species worldwide, including ornamentals, forest ecosystems, vegetables and fruit crops. For identification of Phytophthora species a conventional technique based on morphology of mycelium, sporangia and gametangia is mostly used. However, lack of reliable morphological markers and considerable morphological plasticity occurring in some taxa may lead to inaccurate identification. The use of technique based on polymerase chain reaction appears to be an attractive alternative for the identification and detection of Phytophthora species.
|
2010
|
tom 50
|
nr 1
EN
Selection of Fusarium sambucinum reizolates for high aggressiveness to potato tubers was conducted from 2000 to 2009. Five potato cultivars were used in the study: Bzura, Denar, Hinga, Irys and Tara. In 2000–2007, the differences in aggressiveness between reisolates were significant for all potato cultivars tested. Selection towards high aggressiveness of F. sambucinum reisolates in 2000–2007 probably caused the lack of significant differences in 2008 and 2009. It was confirmed also by a smaller range of infection degree and smaller standard deviation than observed in 2000–2007.
PL
Badano występowanie Phytophthora spp. w 3 rzekach środkowej Polski. Badania prowadzono od marca do listopada w odstępie 2 miesięcy stosując do wykrywania liście różanecznika (Rhododendron sp.). Miarą liczebności Phytophthora spp. w wodzie była liczba nekrotycznych plam na liściach pułapkowych. Phytophthora spp. wykrywano we wszystkich terminach pułapkowania z liczniejszym występowaniem w maju i we wrześniu. Izolaty P. citricola z kanału, zbiornika i rzeki Ner kolonizowały liście olszy przy czym proces ten przebiegał szybciej, gdy do inokulacji użyto kultury uzyskane w marcu. Izolaty P. citricola z rzeki Ner okazały się chorobotwórcze dla olszy, topoli, różanecznika i wierzby. Badany izolat kolonizował je ok. 3 mm na dobę.
EN
The occurrence of Phytophthora spp. in 3 rivers in the central Poland were studied. Detection was done from March to November at 2 month intervals using rhododendron (Rhododendron sp.) leaf baits. Number of necrotic spots on leaves was the measure of Phytophthora density in water. The genera was detected in all baiting time with more propagules in May and September. P. citricola isolates from canal, water pond and river Ner colonized alder leaves but necrosis spread faster when isolates detected in March were used for inoculation. Isolates of P. citricola from Ner river was pathogenic to Alnus glutinosa, Populus alba, Rhododendron sp., and Salix cuprea. Necroses spread about 3 mm/24 hrs.
PL
Przedmiotem badań były patogeniczne względem goździka izolaty Fusarium oxysporum f. sp. dianthi (FOD 1 i FOD 30) oraz 5 niepatogenicznych izolatów F. oxysporum (Bu 7, Bu 26, M3-1, Pz 71 i Pz 72). Stosowane w uprawie roślin retardanty mogą wpływać na wzrost i rozwój, jednocześnie nie można wykluczyć oddziaływania tych związków na grzyby patogeniczne i antagonistyczne wobec patogenów. W doświadczeniu laboratoryjnym oceniono wzrost grzybni badanych izolatów F. oxysporum na pożywce PDA z dodatkiem stosowanych w uprawie roślin ozdobnych retardantów B-Nine 85 SP - daminozyd (0,1 i 0,2%), Cycocel 460 SL - chlorek chloromekwatu (0,08 i 0,15%) oraz Topflor 015 SL - fluropirimidol (0,001 i 0,025%). Spośród badanych retardantów wzrost grzybni w warunkach in vitro najsilniej ograniczał Topflor 015 SL. W przeprowadzonym doświadczeniu szklarniowym oceniono rozwój fuzariozy naczyniowej na nieopryskiwanych i opryskiwanych fluropirimidolem goździkach odmiany ‘Master’. Obok kontroli, gdzie rośliny rosły w wolnym od patogena podłożu, goździki posadzono również do torfu z inokulum F. oxysporum f. sp. dianthi oraz inokulum patogena i saprotroficznych izolatów F. oxysporum. Stwierdzono, że w kombinacjach opryskiwanych fluropirimidolem zamierało mniej roślin, natomiast nie zaobserwowano interakcji między opryskiwaniem retardantem a ochronnym działaniem badanych saprotroficznych izolatów F. oxysporum.
EN
The subject of study the were isolates of Fusarium oxysporum f. sp. dianthi (FOD 1 and FOD 30), pathogenic to carnation, as well as 5 non-pathogenic F. oxysporum isolates (Bu 7, Bu 26, M3-1, Pz 71 and Pz 72). Retardants used in plant cultivation may affect the growth and development, however the effect of these compounds on pathogenic fungi as well as on those antagonistic towards the pathogens could not be excluded. In laboratory experiment the mycelium growth of tested F. oxysporum isolates was analyzed on PDA medium supplemented with the retardants used in cultivation of ornamental plants, i.e. B-Nine 85 SP - daminosid (0.1 and 0.2%), Cycocel 460 SL - chlorocholine chloride (0.08 and 0.15%), Topflor 015 SL - fluropirimidol (0.001 and 0.025%). Among the tested retardants mycelium growth in vitro inhibited in the highest degree the Topflor 015 SL. In conducted greenhouse experiment the development of vascular fusariosis was assessed on carnation cv. ‘Master’, non-sprayed and sprayed with fluropirimidol. Apart from the control, where plants were growing on a pathogen-free substrate, carnations were planted also in peat with F. oxysporum f. sp. dianthi pathogen as well as with the inoculum of pathogen and saprotrophic isolates of F. oxysporum. It was found that in the combinations sprayed with fluropirimidol fewer plants died off, while no interaction was observed between spraying with Topflor 015 SL and the protective effect of non-pathogenic F. oxysporum isolates.
PL
Badania miały na celu określenie patogeniczności zróżnicowanych na 3 podgatunki izolatów Phytophthora alni, otrzymanych z porażonych olszy, gleby oraz wody. W pierwszym doświadczeniu inokulowano krążkami plechy podstawę pędu 2-letnich siewek olszy czarnej. Wszystkie izolaty P. alni subsp. alni powodowały żółknięcie, brązowienie i przedwczesne opadanie liści. Najbardziej patogeniczne okazały się izolaty P. alni subsp. alni otrzymane z gleby oraz izolaty P. alni subsp. alni z Francji. Już po miesiącu od inokulacji podstawy pędu rośliny były całkowicie porażone. W drugim doświadczeniu siewki olszy wysadzano do sztucznie zakażonego podłoża. Wszystkie izolaty P. alni subsp. alni powodowały rozwój choroby, a najbardziej patogeniczne okazały się izolaty P. alni subsp. alni z gleby. Pozostałe dwa podgatunki, tj. subsp. uniformis i subsp. multiformis nie powodowały objawów chorobowych, zarówno w doświadczeniu z inokulacją podstawy pędu jak i z zakażaniem podłoża.
EN
The aim of the work was to determine pathogenicity of 3 subsp. groups of Phytophthora alni obtained from diseased alder trunks, surrounding soil and water. 2-year old alder seedlings were inoculated at the stem bases or planted in artificially infected soil. Ali isolates of P. alni subsp. alni colonized the alder stem. The most pathogenic were isolates P. alni subsp. alni obtained from soil and the weakest were isolates obtained from water. Isolates subsp. uniformis and multiformis were not able to colonize alder seedlings.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.