Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Clinical and Radiological Outcome of Complex Proximal Tibia Fractures Managed with Hybrid/Ilizarov Fixator with or without Minimal Internal Fixation

100%

Hegde A. S. , Madegowda A. , Khanna V. , Rao S.

|

tom 23(4)

279-285

EN

Background. Complex high grade proximal tibia fractures with associated extensive soft tissue injury pose a management challenge. The timing of surgery and fracture fixation options depend upon the extent of soft tissue damage. Post-operative complications such as wound breakdown, infection and infected non-union are common in such cases managed early with open reduction and internal fixation. Such fractures can be treated with primary closed reduction and Ilizarov/hybrid fixator application. Materials and methods. It is a retrospective cross sectional study conducted at two tertiary care multispecialty hospitals to report the mid-term clinical and radiological outcomes of complex high grade proximal tibia fractures. These injuries were managed by closed reduction and external fixation with/without minimal internal fixation as a definitive procedure and outcome measures were checked with serial radiographs and functional scores at a regular interval of follow up. 17 patients with Schatzker’s type 5 or 6 proximal tibia fractures with soft tissue compromise were operated on at two tertiary care referral centres from 2017 to 2019. These cases were operated on by two experienced trauma surgeons. Periodic follow-up was done and radiological and functional progression noted from case records. Results. Average time to union was noted to be 12.59 weeks and mean time of fixator removal was 21.4 weeks. At the end of 1 year of follow-up, average range of motion was 121.76 degrees, average WOMAC score was 74.81(63-82) and KOOS score was 78.24(63-85). Conclusions. 1. Hybrid/Ilizarov fixator method is a safe way of fixing high energy proximal tibia fractures. It is associated with a good functional outcome, less soft tissue complications and allows early weight bearing. 2. We recommend this method of treatment for complex high grade proximal tibia fractures.

2

Radiation-free Insertion of Interlocked Intramedullary Tibial Nail in Closed Extra-articular Displaced Tibial Shaft Fractures in an Emergency Setup

88%

Charak S. S. , Chib M. S. , Darokhan M. A. U. D. , Jamwal P.

|

tom 23(6)

427-431

EN

Background. Interlocking nailing is considered a gold standard surgical treatment of mid-shaft closed diaphyseal tibial fractures. With increasing exposure of orthopaedic surgeons to radiation, we propose a solution to this health hazard through a study wherein we perform the surgery without any radiation or C-arm exposure. Material and methods. This prospective study was done at GMC Jammu from January 2017 to February 2020 and included 218 patients, with 18 patients having bilateral tibia fractures in the age group 15 to 58 years (mean of 37.6 years), including 63.7% males (n=139) and 36.3% females (n=79). The 236 extra-articular closed tibial mid-diaphyseal fractures were operated on and intramedullary tibial nailing was performed without a single C-arm exposure. Postoperative x-rays were done and reduction assessed by standard acceptable criteria. Results. Among 236 cases in which nailing was done, 227 (96%) patients were successfully distally locked, including 128 (56.3%) locked through the jig and 99 (43.6%) by “hit and trial method.” All cases met acceptability criteria set for management of tibia by nailing. Conclusions. 1. This study strengthens the proof that closed extra-articular diaphyseal fractures of the tibia can be managed by nailing without using the C-arm with excellent results. 2. The C-arm is always available for cases where distal locking could not be achieved. 3. The technique has a great role in centres with limited facilities of intra-operative radiography in emergency operation theatres.

3

The fluid flow modeling procedure including a critically stressed fracture analysis of coalbed methane reservoir: a case study of Upper Silesian Coal Basin, Poland

88%

Kępiński M. , Ryder P. , Dudek J. , Podsobiński D.

|

tom Vol. 49, no. 1

53--70

EN

The geomechanical modeling turned out to be an essential component of the hydrocarbon exploration assisting reduction of risk of drilling issues and optimization of hydraulic fracturing treatment. This study provides a workflow of critically stressed fracture (CSF) analysis dedicated for coal layers. The main focus of the paper is applying the 1D mechanical models and following modelling of hydraulic fracturing treatment to describe the fracture behavior under the impact of the stresses at the wellbore scale. Another objective of presented study is demonstration of benefits of 1D and 3D CSF analysis to understand fracture contribution to gained volume of hydrocarbon after fracturing of coal seam. Interpretation of fracture orientation and their behavior is vital to effective development of coal bed methane (CBM) resources as the CSF can be responsible for considerable part of CBM production. Natural fractures and faults contribute to fluid flow through rock. It is often noted that natural fractures may not be critically stressed at ambient stress state. However, during stimulation the optimally oriented natural fracture sets have an inclination to become critically stressed. Hence, understanding of the recent stress state and fracture orientations is significant for well planning and fracturing design. The outcome of this study are comprehensive 1D mechanical Earth models (MEMs) for analyzed wells and explanation of behavior of identified CSF under variable stress state as well as understanding of the connectivity of natural fractures within zone subjected to fracturing treatment.

4

Magnetic field analysis nearby fractures of magnetic medium by means of BEM

75%

Jabłoński P.

|

tom R. 89, nr 2a

291--293

EN

Magnetic field nearby fractures of magnetic medium is considered in this paper. Small thickness of fractures requires some kind of special treatment, which is a modified version of the boundary integral equation. It is solved then by means of the boundary element method (BEM).

PL

W pracy rozważa się pole magnetyczne w otoczeniu pęknięć magnetyku. Z uwagi na założoną niewielką grubość pęknięć stosuje się graniczną postać równania całkowego, które rozwiązuje się dalej za pomocą metody elementów brzegowych.

5

Estymacja szczelinowatości skał węglanowych metodami polaryzacji elektrycznej

75%

Kozik W.

|

tom nr 110 wyd. konferencyjne

311--314

EN

Up to the present state of knowledge a system of fractures is determined first of all by electrokinetical processes, occurring in rocks. Filtration of fluids through pore spaces of rocks results in their electrical polarisation. The polarisation is much stronger in rocks with fractured porosity than in rocks with porosity of another type. The paper provides results of experiments which confirm the thesis. Measurements have been made on fractured Carboniferous limestones from Carpathians, being polarised by natural electrokinetical processes.

6

Usefulness of rapid prototyping in planning complex trauma surgeries

75%

Krakowski P. , Jonak J. , Karpiński R. , Jaworski Ł.

|

tom Vol. 15, no 3

65--72

EN

Orthopaedic trauma surgery is a complex surgical speciality in which anatomy, physiology and physics are mixed. Proper diagnosing and based on that planning and performing surgery is of crucial matter. This article presents usefulness of 3D reconstruction in diagnostics and surgical planning. It focuses on utility of computed tomography reconstruction in trauma surgery. Moreover, two cases in which this technique was used is described. Complex 3D reconstruction proved its usefulness and in future it may become a modality of choice for planning complex trauma procedures in which standard implants and approaches are insufficient.

7

Wstępne badania kompozytowego stabilizatora zewnętrznego o zmiennej podatności

75%

Filipiak J. , Będziński R. , Chłopek J.

|

tom Vol. 12, no. 89-91

210--212

8

The estimation of CO2 storage potential of a gas-bearing shale succession at the early stage of reservoir characterization : a case study from the Baltic Basin (Poland)

75%

Wójcicki A. , Jarosiński M. , Roman M. G.

|

tom Vol. 65, No. 1

art. no. 3

EN

Estimation of the CO2 storage potential of gas-bearing shales in the Lower Paleozoic Baltic Basin is at an early stage of reservoir exploration and production, based on data from one vertical exploration borehole, supplemented with some information from adjacent boreholes. The borehole section examined is 120 m long and comprises three intervals enriched with organic matter separated by organic-poor intervals. In our approach, the storage capacity is represented by: (1) sorption potential of organic matter, (2) open pore space and (3) potential fracture space. The potential for adsorbed CO2 was determined from Langmuir isotherm parameters taken from laboratory measurements and recalculated from CH4 adsorption curves. The pore space capacity was estimated in two ways: by utilizing results of laboratory measurements of dynamic capacity for pores >100 nm and using results of helium porosimetry, the first of these being considered as the most relevant. Due to the low permeability of the shale matrix we have adopted the standard assumption that the CO2 is able to reach effectively only 10% of the theoretical total sorption and pore volume. For hydraulic fracture space, the theoretical maximum opening of vertical fractures in the direction of minimum horizontal stress was considered, decreased by the expected portion of fracturing fluid flowback and by partial fracture closure by burial compaction. The effectiveness of three CO2 storage categories for the individual organic-rich and organic-poor shale units shows an obvious positive correlation of TOC content with the storage efficiency by sorption and within pore space, and a negative correlation with the storage efficiency in hydraulic fractures. It was estimated that sorption, over the maximum storage interval (120 m thick), is responsible for ~76% of total storage capacity, pore space accounts for 13% (for the most relevant porosity model) while the contribution of fractures is 11%. In the minimum storage interval (35 m thick, including the best quality shales) the estimated proportions of sorption, pore space and fractures in the total storage capacity are 84, 10 and 6% respectively. Finally, the result for the best quality storage interval (35 m thick) was compared with the Marcellus Shale of similar thickness (average ~38 m) and with other options of CO2 storage in Poland. The most organic-rich units in the area studied have a CO2 storage capacity efficiency (i.e. storage capacity per volume unit of shale) only slightly less than average for the Marcellus Shale, because sorption capacity – the dominant component – is comparable in both cases. However, the open pore space capacity in the Marcellus Shale appears to be far higher, even if the potential fracture space calculated for the borehole studied is taken into consideration, probably because the free gas content in the Marcellus Shale is far higher than in the Baltic Basin. CO2 storage in depleted shale gas wells is not a competitive solution compared to storage in saline aquifer structures or in larger hydrocarbon fields.

9

Statistical, pathophysiological and clinical aspects of the relationship between multiple sclerosis and osteoporosis

63%

Grzegorski T. , Losy J.

|

tom 16

|

nr 1

15-20

EN

Recently there has been a large increase in a number of publications regarding bone health in multiple sclerosis as well as studies exploring the possible role of vitamin D in the aetiology of the condition. However, the relationship between multiple sclerosis and osteoporosis remains not widely discussed among clinicians. The aim of our review article is to present crucial aspects of such relationship as well as therapeutic options. There are many statistical facts suggesting that correlation between two said diseases occurs. The prevalence of osteoporosis clinical features, like pathological fractures, decreased bone mineral density or low vitamin D serum level, is greater in patients with multiple sclerosis. These facts can be explained by a wide variety of areas and pathways which are common for multiple sclerosis and osteoporosis. The functions of different mediators involved in the pathophysiology of diseases, the role of vitamin D and the adverse effects of drugs administered in multiple sclerosis serve as the best examples. Unfortunately, no uniform guidelines on the management of multiple sclerosis patients with osteoporosis have been established so far. However, the guidelines of the United Kingdom National Institute for Health and Care Excellence and National Osteoporosis Society are recommended in such cases. The most important are an appropriate vitamin D and calcium supplementation, smoking cessation, alcohol intake reduction and more of physical activity. There is a strong need to spread this knowledge among clinicians. A better understanding of the topic might result in the creation of diagnostic and therapeutic guidelines with this respect.

PL

W ostatnim czasie znacznie wzrosła liczba publikacji dotyczących stanu zdrowia kości w stwardnieniu rozsianym, jak również możliwej roli witaminy D w etiologii wspomnianej jednostki chorobowej. Jednakże związek między stwardnieniem rozsianym i osteoporozą w dalszym ciągu nie jest szeroko omawiany wśród klinicystów. Celem naszego artykułu poglądowego jest przedstawienie kluczowych aspektów wspomnianej korelacji oraz opcji terapeutycznych. Wiele faktów z zakresu statystyki przemawia za tym, że związek między omawianymi dwoma chorobami występuje. Rozpowszechnienie cech charakterystycznych dla obrazu klinicznego osteoporozy, takich jak złamania patologiczne, zmniejszenie mineralnej gęstości kości oraz niskie stężenie witaminy D w surowicy, jest większe wśród chorych na stwardnienie rozsiane. Może to być wyjaśnione licznymi, wspólnymi dla stwardnienia rozsianego i osteoporozy, obszarami i ścieżkami patofizjologicznymi. Ich przykładem są funkcje różnych mediatorów odgrywających rolę w patogenezie obu chorób, rola witaminy D oraz działania niepożądane leków stosowanych w terapii stwardnienia rozsianego. Niestety, do tej pory nie powstały uniwersalne wytyczne dotyczące postępowania w sytuacji współwystępowania stwardnienia rozsianego i osteoporozy. W takich przypadkach rekomendowane są wytyczne Narodowego Instytutu Zdrowia i Klinicznej Doskonałości Zjednoczonego Królestwa oraz Narodowego Towarzystwa Osteoporozy. Największe znaczenie mają odpowiednia suplementacja witaminy D i wapnia, zaprzestanie palenia, zmniejszenie spożycia alkoholu i zwiększenie aktywności fizycznej. Istnieje silna potrzeba rozpowszechnienia znajomości tego zagadnienia wśród klinicystów. Lepsze jego rozumienie może doprowadzić do stworzenia wytycznych uwzględniających aspekty diagnostyczne i terapeutyczne.

10

Wyznaczanie rozkładu szczelin w formacjach typu shale gas na podstawie azymutalnych pomiarów sejsmicznych

63%

Bartoń R. , Wilk A.

|

tom R. 72, nr 12

1011--1017

PL

W artykule została zaprezentowana metodyka wyznaczania rozkładu szczelin i ich azymutów dla dwóch horyzontów sejsmicznych odpowiadających stropowi ogniwa Jantaru i formacji z Sasina, tj. poziomów zbiornikowych typu shale gas, na podstawie azymutalnych pomiarów sejsmicznych 3D. Fala sejsmiczna propagująca przez ośrodek geologiczny uzyskuje wyższą prędkość, przechodząc wzdłuż systemu spękań, a niższą prostopadle do nich. Wykorzystanie tego zjawiska umożliwia przeprowadzenie analiz zmian amplitud względem różnych kierunków (azymutów) zapisu sejsmicznego, pozwalając na określenie stopnia zmienności parametrów sprężystych w układzie HTI (horizontal transverse isotropy). Wyznaczony w ten sposób stopień zmienności umożliwia określenie wielkości oraz kierunków rozkładu szczelin rozpatrywanego ośrodka geologicznego. Stopień rozpoznania intensywności oraz orientacji kierunków spękań (szczelin) jest szczególnie ważny w projektowaniu otworów poziomych oraz w optymalizacji procesów eksploatacji węglowodorów ze złoża.

EN

This article presents results of a methodology of determining the distribution of fractures and their azimuths for two seismic horizons corresponding to the tops of Jantar member and Sasino formation, i.e. the levels of shale gas type reservoir, based on azimuth 3D seismic data. Seismic wave propagating through the geological medium achieved higher velocity going along the system fracture and a lower perpendicular to them. Use of this phenomenon makes it possible to carry out analyzes of changes in amplitude, with respect to different directions (azimuths) of seismic record, allowing to determine the degree of variability of elastic parameters in a HTI (Horizontal Transverse Isotropy). The specified degree of variation makes it possible, to determine the size and direction of fractures distribution in the geological medium. The degree of the intensity and orientation directions of cracks (fractures), is particularly important in the design of horizontal wells and optimizing the exploitation processes of hydrocarbons from the reservoir.

11

Ocena wyników leczenia złamania Monteggia u dzieci – doniesienie wstępne

63%

Maszke M. , Buchcic P. , Marciniak M. , Lebiedziński R. , Lipiński Ł. , Grzegorzewski A.

|

tom 24(2)

79-86

EN

Background. The term Monteggia fracture refers to a class of injuries encompassing the fracture of the proximal end of the ulna with subluxation or dislocation of the radial head. These injuries account for 0.4-1% of all forearm fractures in children. Despite its low incidence, Monteggia fractures require particular attention, since as much as 30-50% of the cases may be unrecognized, which subsequently leads to complications. The purpose of this paper is to evaluate treatment outcomes of Monteggia fractures in children. Both conservative treatment and surgery were analyzed. Material and methods. 15 children (7 boys and 8 girls) between the ages of 4-16.3 years (mean age 8.3 years) with Monteggia fractures were hospitalized at our center in the years 2015-2020. Closed reduction and immobilization in a cast were performed in 12 patients, while three children underwent surgical treatment with internal fixation of the ulna. The radial head dislocation was reduced successfully in every patient. Results. Every child from the study group who received conservative treatment regained full elbow mobility as well as normal forearm supination and pronation. Only one of the patients who underwent the surgery demonstrated a 20° deficit in elbow flexion that did not affect limb function. Conclusions. 1. Our experience shows that closed reduction together with immobilization in a cast is usually a sufficient treatment in Monteggia fractures. 2. However, the dislocated radial head should be properly reduced in all patients. 3. Correct diagnosis and treatment followed by appropriate rehabilitation result in full recovery and no mobility limitations in children and teenagers.

PL

Wstęp. Złamanie Monteggia opisuje grupę urazów obejmujących złamanie bliższego końca kości łokciowej wraz z podwichnięciem lub zwichnięciem głowy kości promieniowej. Urazy te stanowią między 0,4-1% wszystkich złamań przedramienia u dzieci. Pomimo tak rzadkiego występowania, wymagają szczególnej uwagi, gdyż nawet 30-50% złamań Monteggia może być nierozpoznawanych, co prowadzi do późniejszych powikłań. Celem niniejszej pracy jest ocena wyników leczenia złamań Monteggia u dzieci, zarówno metodami zachowawczymi, jak i poprzez zastosowanie leczenia operacyjnego. Materiał i metody. W latach 2015-2020 w naszym ośrodku było hospitalizowanych 15 dzieci ze złamaniem Monteggia. Grupę tę stanowiło 7 chłopców i 8 dziewcząt, w wieku 4-16,3 lat (średnia 8,3). U 12 pacjentów zastosowano leczenie w postaci zamkniętej repozycji z unieruchomieniem gipsowym, u 3 dzieci zastosowano leczenie operacyjne ze stabilizacją wewnętrzną kości łokciowej. U wszystkich pacjentów uzyskano odprowadzenie zwichniętej głowy kości promieniowej. Wyniki. Spośród badanej grupy pacjentów u wszystkich dzieci, u których stosowano leczenie zachowawcze ruchomość stawu łokciowego oraz supinacja i pronacja przedramienia wróciła do pełnej sprawności. Jedynie jeden z pacjentów, u którego zastosowano leczenie operacyjne, rok po urazie miał 20° deficyt zgięcia w stawie łokciowym nie wpływający na funkcję kończyny. Wnioski. 1. Doświadczenia naszego ośrodka pokazują, że w leczeniu złamań Monteggia najczęściej wystarczającym postępowaniem jest zamknięta repozycja z unieruchomieniem gipsowym. 2. Jednak w każdym jednak przypadku należy pamiętać o właściwym odprowadzeniu zwichnięcia głowy kości promieniowej. 3. Odpowiednie rozpoznanie i prawidłowo poprowadzone leczenie, a następnie właściwa rehabilitacja prowadzą do całkowitego wyleczenia i braku deficytów ruchu u dzieci i młodzieży.

12

Złamania trzonu kości ramiennej u dzieci – częstość występowania, postępowanie oraz efekty leczenia

63%

Wiktor Ł. , Tomaszewski R.

|

tom 24(4)

251-261

EN

Background. Humeral shaft fractures are relatively rare in children, with incidence between 0.4% and 3% of all fractures in children and between 10% and 20% of all humeral fractures. The purpose of our study was to retrospectively evaluate all humeral shaft fractures treated at children's trauma center from january 2012 till december 2021. Material and methods. We retrospectively evaluated the group of 104 skeletally immature patients with humeral shaft fracture treated in our hospital. We have analyzed: age; sex; fracture type, management; time of bone healing; final effect and complications. Results. The non-surgical group consisted of 73 patients (27 girls and 46 boys) with an average age of 8.03 (0.6 - 17.7), while the surgical group consisted of 31 patients (16 girls and 15 boys) with an average age of 12.47 (5,7- 17.8). The mean follow-up was 7.65 months (4-12) in non-surgical group, and 13.38 months (4-24) in surgical group. We have analyzed the results statistically, confirming increase the frequency of the above-mentioned fractures and increase the number of patients treated with surgery. We achieved good effect in all patients. Conclusions. 1. Humeral shaft fractures in children are relatively rare. Although in recent years, we have observed an increase of their frequency; 2. The vast majority of humeral shaft fractures are treated non-surgically with good clinical results; 3. Increase of number of patients treated surgically has been noticeable in the last decade; 4. Surgery is associated with a relatively low risk of complications and allows for cast withdrawal, which significantly improves the patients comfort.

PL

Wstęp. Złamania trzonu kości ramiennej są stosunkowo rzadkie w populacji dziecięcej, częstość ich występowania waha się między 0,4% a 3% wszystkich złamań dziecięcych oraz 10 do 20% wszystkich złamań kości ramiennej. Celem naszej pracy była retrospektywna ocena postępowania oraz efektów leczenia złamań trzonu kości ramiennej leczonych w dziecięcym centrum urazowym od stycznia 2012 do grudnia 2021 roku. Materiał i metody. Retrospektywny przegląd bazy danych zidentyfikował 104 pacjentów leczonych z powodu złamania trzonu kości ramiennej w jednym ośrodku. Analizie poddaliśmy: wiek, płeć, typ złamania, rodzaj zastosowanego leczenia; czas zrostu kostnego; efekt końcowy leczenia oraz ewentualne powikłania. Wyniki. Grupa pacjentów leczonych zachowawczo liczyła 73 (27 dziewczynek i 46 chłopców) ze średnią wieku 8,03 (0,6-17,7) natomiast grupa pacjentów leczonych operacyjnie stanowiła 31 (16 dziewczynek i 15 chłopców) ze średnią wieku 12,47 (5,7-17,8). Średni okres obserwacji w grupie leczonej zachowawczo wyniósł 7,65 miesiąca (4-12), a w grupie leczonej operacyjnie 13,38 miesiąca (4-24). Otrzymane wyniki poddaliśmy analizie statystycznej potwierdzając wzrost częstości występowania w/w złamań oraz wzrost odsetka pacjentów leczonych operacyjne. U wszystkich pacjentów uzyskaliśmy dobry efekt leczenia. Wnioski. 1. Złamania trzonu kości ramiennej u dzieci są stosunkowo rzadkie. W ostatnich latach obserwujemy wzrost częstości ich występowania. 2. Zdecydowana większość złamań trzonu kości ramiennej podaje się leczeniu zachowawczemu z dobrym efektem klinicznym. 3. W ostatniej dekadzie zauważalny jest wzrost odsetka pacjentów leczonych operacyjnie. 4. Leczenie operacyjne związane jest ze stosunkowo niskim ryzykiem powikłań, pozwala na wcześniejszą rezygnację z unieruchomienia gipsowego co znacząco poprawia komfort leczonych pacjentów.