W kolejnym odcinku cyklu poświęconego prawu leśnemu autor omawia problematykę planów urządzania lasu stanowiących podstawowe dokumenty gospodarki leśnej. Ustawa o lasach nakazuje rozróżniać: ź plany urządzenia lasu sporządzenie dla lasów stanowiących własność Skarbu Państwa, zarządzanych przez Lasy Państwowe, ź uproszczone plany urządzenia lasu sporządzanie dla lasów o zwartej powierzchni co najmniej 10 ha, nie stanowiących własności Skarbu Państwa albo wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. W lasach rozdrobnionych (do 10 ha) zadania z zakresu gospodarki leśnej określają odpowiednie decyzje.
EN
In next paper from the series devoted to forestry law, the author discusses the issue of forest development plans that serve as basic documentation of forest management. The act on forests recognizes: ź forest development plans for forests which the property of the State Treasury and which are managed by the State Forests, ź simplified forest development plans made for forests of a consolidated area of at least 10 ha that are neither the property of the State Treasury nor part of the Agricultural Property Resources of the State Treasury in dispersed forests (below 10 ha) the forest management tasks are defined by relevant decisions.
Forestry Law does not constitute an autonomous branch of law – it is in fact most commonly percieved as part of the environmental law. However, this does not mean, that it is impossible to extract general principles of the Forest Law. The Forest Act contains a catalogue of explicitly formulated general principles of forest management, which at the same time are the principles of forest law. Furthermore, it is possible to reconstruct some addi tional general principles from specific provisions of the Forest Act, as well as to indicate those of the principles of the environmental law, which may be extended to forestry regulations. The aim of this paper is therefore to formulate and analyse the general principles: (1) expressly articulated by the legislature; (2) possible to reconstruct from the detailed provisions of the Forest Act; (3) of the environmental law, which can be applied to forestry regulations. The result of the survey is a more extensive catalogue of general principles of forest law in directive-descriptive terms, which may contribute to the extension of the autonomy of the forest law.
PL
Prawo leśne nie stanowi autonomicznej gałęzi prawa – jest bowiem najczęściej postrzegane jako część prawa ochrony środowiska. Nie oznacza to jednak, że nie da się wyodrębnić zasad ogólnych prawa leśnego. Ustawa o lasach zawiera katalog explicite sformułowanych zasad ogólnych gospodarki leśnej, będących jednocześnie zasadami prawa leśnego. Ponadto możliwe jest zrekonstruowanie kolejnych zasad ogólnych ze szczegółowych przepisów ustawy o lasach, a także wskazanie tych zasad prawa ochrony środowiska, które mogą zostać rozciągnięte na regulacje leśne. Celem niniejszego opracowania jest więc sformułowanie i analiza zasad ogólnych: (1) expressis verbis wyartykułowanych przez ustawodawcę; (2) możliwych do zrekonstruowania w oparciu o szczegółowe unormowania ustawy o lasach; (3) prawa ochrony środowiska, które mogą być aplikowane do regulacji leśnych. Efektem badania jest stworzenie bardziej rozbudowanego katalogu zasad ogólnych prawa leśnego w ujęciu dyrektywalno-opisowym, co może przyczyniać się do poszerzenia autonomii prawa leśnego.