Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Antipyretic activity of prazosin

100%

Szreder Z.

Acta Physiologica Polonica

|

1990

|

tom 41

|

nr 1-3

EN

Szreder Z.: Antipyretic activity of prazosin. Acta Physiol. Pol. 1990, 41, (1 3): 45-52. Thermal responses to prazosin (0.75 mg/kg, i.v. as a bolus injection or 3 h infusion) were investigated in febrile rabbits (treated with E. coli lipopolysaccharide, PLPS) at 3 ambient temperatures (Ta) of 5, 19, 28° C. The drug produced antipyresis which increased with the simultaneous drop of Ta. This antipyretic activity was accompanied by an inhibition of heat production or enhanced elimination of heat, depending on Ta. It is suggested that antipyresis produced by prazosin is mainly due to the effector part of the thermoregulatory system.

2

Is the prostaglandin E2 responsible for pyrogen fever centrally or peripherally derived?

75%

Milton A. S.

Acta Physiologica Polonica

|

1990

|

tom 41

|

nr 1-3

3

Plasma membrane rafts and chaperones in cytokine/ STAT signaling.

75%

Sehgal P. B.

Acta Biochimica Polonica

|

2003

|

tom 50

|

nr 3

583-594

EN

We and others have recently obtained data suggesting that cytokine-STAT signaling in many different cell-types is a chaperoned pathway initiated at the level of specialized plasma membrane microdomains called "rafts" (the "raft-STAT signaling hypothesis"). These findings are of broad significance in that all cytokines and growth factors initiate signaling in target cells by interacting with respective cell-surface receptors. The new data suggest that raft microdomains represent the units of function at the cell-surface through which ligand-stimulated STAT signaling is initiated. Moreover, recent evidence shows the involvement of chaperone proteins in regulating the STAT signaling pathway. These chaperones include the human homolog of the tumorous imaginal disc 1 protein (hTid1) which associates with Janus kinase 2 (JAK2) at the level of the plasma membrane, heat shock protein 90 (HSP90) which associates with STAT3 and STAT1 proteins in caveolin-1-containing raft and cytoplasmic complexes, and glucose regulated protein 58 (GRP58/ER-60/ERp57), a thiol dependent protein-disulfide isomerase, found in association with STAT3 "statosome" complexes in the cytosol and in the raft fraction. We suggest a function of the HSP90 chaperone system in preserving IL-6/STAT3 signaling in liver cells in the context of fever. The identification and function of protein partners associated with specific STAT species in rafts and in cytosolic complexes, and in the efficient departure of cytokine-activated STATs from the cytosolic face of rafts towards the cell nucleus are now areas of active investigation.

4

Gorączka u dzieci - charakterystyka zaburzenia

75%

Jagieła J. , Kochman D.

|

tom 8

|

nr 1

116-139

EN

Introduction. The occurrence of fever in a small child is one of the most common health problems that parents encounter in everyday childcare. It is especially dangerous in small children under 5 years of age, who, due to the immaturity of the nervous system characteristic of this age, are most at risk of febrile convulsions with high and incorrectly reduced fever. Aim. The aim of the study was to present the problem of fever in children. Material and methods. The method used in the work is the analysis of literature. Overview. Fever in a child is a clinical condition, the causes of which change depending on the period of development of the child's life. In the youngest children, infectious agents of the respiratory, digestive, urinary tract and central nervous system predominate. Older children often have a fever due to the so-called non-infectious, which include immune diseases, cancer, inflammatory bowel disease or connective tissue diseases. Conclusions. Febrile conditions are a very common reason for hospitalization of children under 5 years of age. In the pre-hospital period, parents in contact with the nursing staff repeatedly inform about the lack of knowledge about non-pharmacological methods of lowering fever, they are concerned about the correct administration of antipyretics. Education in this area is an essential task when it comes to medical personnel.

PL

Wstęp. Wystąpienie gorączki u małego dziecka jest jednym z najczęściej występujących problemów zdrowotnych z jakimi spotykają się rodzice w codziennej opiece nad dzieckiem. Szczególnie niebezpieczna jest ona u małych dzieci do 5 roku życia, które z powodu charakterystycznej dla tego wieku niedojrzałości układu nerwowego, są najbardziej narażone na pojawienie się drgawek gorączkowych przy wysokiej i nieprawidłowo obniżanej gorączce. Cel. Celem pracy było przedstawienie problematyki gorączki u dzieci. Materiał i metody. Metoda zastosowana w pracy to analiza literatury. Przegląd. Gorączka u dziecka jest stanem klinicznym, którego przyczyny zmieniają się w zależności od okresu rozwoju życia dziecka. U najmłodszych dzieci dominują czynniki infekcyjne układu oddechowego, pokarmowego, dróg moczowych i ośrodkowego układu nerwowego. Dzieci starsze gorączkują najczęściej z przyczyn tzw. nieinfekcyjnych, do których należą choroby immunologiczny, nowotwory, nieswoiste zapalenia jelit czy choroby tkanki łącznej. Wnioski. Stany gorączkowe są bardzo częstym powodem hospitalizacji dzieci do 5 roku życia. W okresie przedszpitalnym rodzice w kontakcie z personelem pielęgniarskim wielokrotnie informują o braku wiedzy na temat niefarmakologicznych metod obniżenia gorączki, mają obawy o poprawne podanie leków przeciwgorączkowych. Edukacja w tym zakresie jest niezbędnym zadaniem, jeśli chodzi o personel medyczny.

5

Prostaglandin D2 produced by hematopoietic prostaglandin D synthase contributes to LPS-induced fever

63%

Gao W. , Schmidtko A. , Wobst I. , Lu R. , Angioni C. , Geisslinger G.

|

nr 2

145-150

EN

A large body of evidence has implicated prostaglandin E2 (PGE2) in fever production. However, the role of PGD2 in this context is only poorly understood. We therefore determined by LC-MS/MS analyses the content of PGD2 and PGE2 in cerebrospinal fluid (CSF), plasma and lungs of rats over 5 hours after fever induction by intraperitoneal injection of lipopolysaccharide (LPS, 50 µg/kg). Both PGD2 and PGE2 were detected in CSF, plasma and lungs of saline-treated control animals. The injection of LPS evoked fever and an increase of PGE2 in the CSF, while the CSF content of PGD2 was not significantly altered. However, both PGE2 and PGD2 levels were elevated in plasma and lungs after LPS injection. Interestingly, pretreatment with a novel selective inhibitor of hematopoietic prostaglandin D synthase (H-PGDS), EDJ300520 (10-40 mg/kg p.o.), selectively and dose-dependently prevented the LPS-induced increase of PGD2 in plasma and lungs but did not affect the PGE2 content. Most remarkably, EDJ300520 pretreatment led to an hypothermic response after LPS injection during the first 3 h and prevented fever induction. These data indicate that PGD2 produced peripherally by H-PGDS essentially contributes to LPS-induced fever.

6

Od drzewa gorączki do toniku z ginem. Historyczne i kulturowe aspekty odkrycia właściwości leczniczych kory chinowej przeciw malarii

63%

Nowogórski P.

|

nr 1

76-89

EN

In the 17th century, the so-called Peruvian powder, i.e., the powdered bark of a tree called the fever tree by the local Indians arrived in Europe from South America. It cured a large number of people of malaria. In the nineteenth century, the medicinal alkaloid quinine was isolated from the bark and its synthetic production began. At the same time, attempts were made to obtain seedlings of the cinchona tree and cultivate it in other regions of the world. The Netherlands turned out to be the most effective, establishing cinchona plantations in their colony in Indonesia. In the 19th century, quinine was added to sparkling water, and this was combined with gin. The resulting drink was used as an antimalarial by the British military in South Asia.

PL

W XVII w. z Ameryki Południowej dotarł do Europy tzw. proszek peruwiański, czyli sproszkowana kora drzewa zwanego przez miejscowych Indian drzewem gorączki. Dzięki niej wyleczono z malarii dużą liczba ludzi. W XIX w. z kory wyizolowano leczniczy alkaloid, chininę i przystąpiono do syntetycznej jej produkcji. Jednocześnie podjęto próby zdobycia sadzonek drzewa chinowego i podjęcia jego hodowli w innych regionach świata. Najskuteczniejsze okazały się Niderlandy, zakładając plantacje chinowca w swojej kolonii w Indonezji. W XIX w. chininę zaczęto dodawać do wody gazowanej, a tę łączono z ginem. Powstały napój stosowany jako środek antymalaryczny w wojsku brytyjskim w Azji Południowej.

7

Blockade of nitric oxide formation in the rat brain does not disturb development of endotoxin tolerance

63%

Soszynski D. , Daniluk M. , Galazka M. , Dmitruk K.

Journal of Physiology and Pharmacology

|

2013

|

tom 64

|

nr 6

8

Zastosowanie metody termowizyjnej do nieinwazyjnego pomiaru temperatury ciała dzieci w warunkach szpitalnych i ambulatoryjnych

63%

Jung A. , Kalicki B. , Żuber J. , Ring E. F. , Rustecka A. , Vardasca R. , Murawski P. , Truszyński A.

Przegląd Elektrotechniczny

|

2013

|

tom R. 89, nr 2b

99--102

PL

Badania temperatury ciała zgodnie z wytycznymi norm ISO wykonano u 402 dzieci (gorączkujących oraz bez gorączki) i 24 pacjentów wymagających intensywnego nadzoru używając termometrów kontaktowych oraz bezkontaktowych metod pomiaru. Wykazano korelację wyników pomiarów temperatury okolicy wewnętrznych kątów oczu metodą termograficzną i pomiarów termometrem kontaktowym w dole pachowym. Zastosowana metodologia pomiarów termograficznych może być użyta w epidemiologicznych badaniach przesiewowych (np. na lotniskach) pod warunkiem zastosowania ścisłego protokołu badania.

EN

Using the new ISO guidelines a study of 402 children has given values from the face (in febrile and non febrile patients) and 24 patients of emergency department. This shows that measurements by infrared measurements from the inner canthus of the eye correlates highly with axillary thermometry. This methodology can be used in epidemiological or airport screening when the correct protocols are used.

9

Znaczenie gorączki i endogennej antypirezy. Perspektywa wykorzystania inhibitorów rozpuszczalnej hydrolazy epoksydowej w farmakologii przeciwgorączkowej

63%

Piotrowski J. , Jędrzejewski T. , Pawlikowska M. , Kozak W.

Kosmos

|

2017

|

tom 66

|

nr 2

327-335

PL

Gorączka towarzyszy ludzkości od początku istnienia naszego gatunku. Będąc jednym z najjaskrawszych przejawów infekcji i choroby, odbierana była dawniej jako zaburzenie, z którym za wszelką cenę należy walczyć. Współcześnie potrafimy jednak w sposób właściwy interpretować ten proces jako korzystną dla organizmu, ściśle regulowaną reakcję obronną. Zagrożenie dla zdrowia stanowią natomiast zaburzenia mechanizmów regulacji temperatury skutkujące zbyt wysoką lub przedłużającą się gorączką. Praktyka kliniczna pokazuje, że w takich przypadkach standardowe metody leczenia z wykorzystaniem aspirynopodobnych (niesteroidowych) środków przeciwzapalnych pozostają zwykle bezskuteczne. Fakt ten dowodzi niezbicie konieczności prowadzenia ciągłych poszukiwań skutecznych metod leczenia. W obszar tych badań wpisują się doświadczenia nad wykorzystaniem inhibitorów rozpuszczalnej hydrolazy epoksydowej (sEH). Rosnąca ilość wyników badań dowodzi, iż mogą stanowić bezpieczną i skuteczną alternatywę dla współcześnie stosowanych leków.

EN

Fever has accompanied humanity throughout the whole history of our species. Being one of the cardinal signs of infection and disease, for decades it has been treated as a disorder, which at all costs had to be cured. Nowadays, however, fever is recognized as an important, beneficial and tightly regulated immune response. A real threat to health became the episodes of especially high or prolonged fever resulting from failure of thermoregulation mechanisms. Clinical experience shows, that in such cases standard treatment with aspirin-like non-steroidal anti-inflammatory drugs usually remains inefficient. This fact clearly proves the need for constant search for novel therapeutic agents. Pharmacological inhibition of soluble epoxide hydrolase (sEH) activity is a part of such studies. The growing number of evidence indicates, that sEH inhibitors might be used as a safe and effective alternative to currently used drugs.

10

Przebieg i diagnostyka zakażenia EBV u dzieci – obserwacje kliniczne

63%

Kalicki B. , Maślany A. , Milart J. , Jung A.

Pediatria i Medycyna Rodzinna

|

2011

|

tom 7

|

nr 3

247-252

EN

Epstein-Barr virus (EBV) infections in children are usually asymptomatic and occur in almost the entire population. If the infection occurred at a later age, in adolescents and adults, it can lead to infectious mononucleosis (IM). A typical symptom is long-lasting fever, which is of concern, especially in younger patients and those who do not respond to antibiotic therapy. The paper presents the characteristics, epidemiology, and pathophysiology of EBV infection. It is described both common and rare features of the most common form of symptomatic infections – infectious mononucleosis. IM is suspected primarily in children with fever, sore throat and enlarged lymph nodes, liver and spleen. EBV infection can cause mucocutaneous manifestation, weakness and myalgia; hepatitis is relatively less common and can lead to liver failure. Laboratory diagnosis is primarily an assessment of morphology and peripheral blood smear, with the presence of the predominant atypical lymphocytes. Evaluation of serum transaminases level (elevated in infectious mononucleosis), and serological tests for the presence of antiviral antibodies are also crucial. If the heterophil test is negative in the patients with symptoms suggesting IM, one should carry out EBV-specific antibody tests. Antibodies to viral capsid antigen (VCA) appear as the first. The paper reports three cases of infectious mononucleosis and diagnostic problems associated with them.

PL

Zakażenia wirusem Epsteina-Barr (Epstein-Barr virus, EBV) u dzieci najczęściej przebiegają bezobjawowo i dotyczą niemalże całej populacji. U części osób, szczególnie jeśli do zakażenia doszło w wieku późniejszym (u nastolatków i dorosłych), mogą prowadzić do wystąpienia mononukleozy zakaźnej (MZ). Typowym objawem jest długo utrzymująca się gorączka, co budzi niepokój, zwłaszcza u pacjentów najmłodszych i tych, którzy nie reagują na zastosowaną antybiotykoterapię. W pracy przedstawiono charakterystykę, epidemiologię, oraz patofizjologię zakażenia EBV. Opisano zarówno typowe, jak i rzadkie cechy najczęstszej objawowej postaci zakażenia – mononukleozy zakaźnej. MZ podejrzewamy przede wszystkim u dzieci z gorączką, zapaleniem gardła oraz powiększeniem węzłów chłonnych, wątroby i śledziony. Zakażenie EBV niekiedy powoduje również zmiany skórne, osłabienie, bóle mięśniowe, rzadko występuje zapalenie wątroby, które może prowadzić do jej niewydolności. Diagnostyka laboratoryjna obejmuje przede wszystkim ocenę morfologii z rozmazem krwi obwodowej, w którym przeważają limfocyty atypowe, aktywność aminotransferaz (podwyższonych w MZ) oraz testach serologicznych na obecność przeciwciał przeciwwirusowych. W przypadku otrzymania ujemnych wyników testów lateksowych i objawów klinicznych sugerujących MZ należy wykonać testy wykrywające swoiste antygeny wirusa. Przeciwciała pojawiające się jako pierwsze to te skierowane przeciwko antygenowi kapsydowemu wirusa. W pracy przedstawiono także opisy trzech przypadków mononukleozy zakaźnej i problemów diagnostycznych z nimi związanymi.

11

Zespół niespecyficznych objawów chorobowych po kontakcie z toksycznymi sinicami – opis przypadku

63%

Kisiel A. , Pańczyk-Tomaszewska M. , Roszkowska-Blaim M.

|

nr 2

193-196

EN

Environmental pollution results in increasing frequency of cyanobacteria blooms occurrence in water reservoirs. Many genera of cyanobacteria may produce toxins which are dangerous for animal and human health. Intoxication may be a result of drinking contaminated water, eating contaminated fish or seafood but also due to skin exposure in recreational water during cyanobacteria bloom. Signs and symptoms of intoxication are unspecific and vary from less serious like skin irritation to death. Accept from confirmation of having contact with contaminated water or food there are no diagnostic tests available. In Poland cyanobacteria blooms occur especially during heat waves. Bellow we present a case of a girl who suffered from an unspecific syndrome after returning from holidays at The Baltic Sea during cyanobacteria bloom occurrence. Few days after swimming in the sea she presented feeling unwell, with fever, skin irritation, visual disturbances, joint pain, slightly elevated inflammatory indicators and proteinuria. On the basis of clinical presentation and results of additional tests we excluded respiratory, gastrointestinal and urinary tract infection. Signs and symptoms disappeared spontaneously within few days of observation. The fact that cyanobacteria bloom occurrence is increasing over the last few years indicates that cyanobacteria intoxication should be taken under consideration while diagnosing unspecific syndrome in children coming back from holidays at the seaside.

PL

Z uwagi na rosnące zanieczyszczenie środowiska coraz częściej dochodzi do zakwitu sinic w wodach rekreacyjnych. Wiele gatunków sinic może produkować szkodliwe dla zdrowia zwierząt i ludzi cyjanotoksyny. Do zatrucia może dojść na skutek spożycia skażonej wody, ryb lub owoców morza, ale także poprzez bezpośredni kontakt skóry z wodą, w której doszło do zakwitu sinic. Objawy intoksykacji są niespecyficzne, od mniej groźnych, takich jak podrażnienie skóry, do poważnego zagrożenia życia, ze zgonem włącznie. Oprócz udowodnienia kontaktu ze skażoną wodą lub pożywieniem brak jest metod diagnostycznych potwierdzających zatrucie. W Polsce do zakwitu sinic dochodzi przede wszystkim podczas letnich upałów. Poniżej przedstawiamy przypadek dziewczynki, u której wystąpił zespół niespecyficznych objawów chorobowych po powrocie znad Morza Bałtyckiego w okresie zakwitu sinic. W kilka dni po kąpieli w morzu u dziewczynki obserwowano gorsze samopoczucie, gorączkę, podrażnienie skóry, zaburzenia widzenia, bóle stawów łokciowych, nieznaczne podwyższenie wskaźników stanu zapalnego oraz białkomocz. Na podstawie obrazu klinicznego oraz wyników badań dodatkowych wykluczono infekcje dróg oddechowych, nieżyt żołądkowo-jelitowy oraz zakażenie układu moczowego. Objawy choroby ustąpiły samoistnie w ciągu kilkudniowej obserwacji. Wobec narastającego w ostatnich latach problemu zakwitu sinic w zbiornikach wodnych intoksykację cyjanotoksynami należy rozważyć jako potencjalną przyczynę niespecyficznych objawów chorobowych u dzieci powracających znad morza lub jeziora w okresie letnich upałów.

12

Neuropeptides and body temperature control during normothermia and fever

63%

Jansky L. , Vybiral S.

Acta Physiologica Polonica

|

1990

|

tom 41

|

nr 1-3

13

Regional distribution of non-human H7N9 avian influenza virus detections in China and construction of a predictive model

63%

Huang Z. , Li H. , Huang B.

Journal of Veterinary Research

|

2021

|

tom 65

|

nr 3

14

Seroprevalence of Q fever in sheep and goats from the Marmara region, Turkey

63%

Karagul M. S. , Malal M. E. , Akar K.

|

2019

|

tom 63

|

nr 4

15

Intracerebroventricular injection of neuronal and inducible nitric oxide synthase inhibitors does not influence febrile response in rats during turpentine abscess

63%

Soszynski D. , Chelminiak M.

|

tom 58

|

nr 4

EN

The purpose of this study was to investigate the role of neuronal nitric oxide synthase (nNOS) and inducible NOS (iNOS) in the brain during development of fever in response to localized tissue inflammation caused by injection of turpentine in freely moving biotelemetered rats. To determine the role of both NOSs in turpentine-induced fever, we injected vinyl-L-NIO (N5 – (1-Imino-3-butenyl) – ornithine (vL-NIO), a selective nNOS inhibitor, and aminoguanidine hydrochloride, a selective iNOS inhibitor, intracerebroventricularly (i.c.v.) 5 h after turpentine injection. Rats responded with fever to intramuscular injection of 20 µl of turpentine that commenced about 5 - 6 h after injection and reached peak value between 9 - 11 h post-turpentine. The inhibition of nNOS as well as iNOS in the brain did not affect fever induced by turpentine. Fevers in control rats (treated i.c.v. with pyrogen-free water) and iNOS or nNOS inhibitor-i.c.v. treated rats injected with turpentine were essentially the same. Furthermore, on the basis of these data, we concluded that iNOS and nNOS inside the brain do not participate in generation of fever to turpentine in rats.

16

Analysis of the relationship between hemoglobin-oxygen affinity and lipid peroxidation during fever

63%

Borisiuk M. V. , Zinchuk V. V.

Acta Biochimica Polonica

|

1995

|

tom 42

|

nr 1

EN

Endogenous hyperthermia was induced in rabbits by i.v. pyrogenal administration. Hemoglobin-oxygen affinity and parameters of free radical lipid oxidation in plasma and red blood cells were measured. The content of diene conjugates, malonic dialdehyde and Schiff bases were determined at a pyrogenal dose of 4 minimal pyrogenic doses/kg, and iron-initiated chemiluminescence, catalase activity and a-tocopherol concentration were determined at 6 minimal pyrogenic doses/kg. A rightward shift of the real oxyhemoglobin dissociation curve and activation of lipid peroxidation were observed. Relationships between the parameters measured were analyzed. Decreased hemoglobin-oxygen affinity is considered to be a possible mechanism of activation of free radicals during fever.

17

Wybrane czynniki wirulencji i ich rola w patogenezie bakterii Salmonella sp.

51%

Dróżdż M.

Laboratorium Medyczne

|

2019

|

tom nr 2

47--50

PL

Infekcje wywołane przez pałeczki Salmonella sp. mogą być ograniczone tylko do przewodu pokarmowego, ale można także wyróżnić zakażenia układowe oraz zakażenia durowe i rzekomo durowe. Niniejsza praca ma na celu charakterystykę wybranych czynników wirulencji bakterii Salmonella sp. (system sekrecji typu III, lipopolisacharyd, rzęski, białka błony zewnętrznej i siderofory) odpowiedzialnych za pojawianie się objawów chorobowych i rozwój infekcji. Struktury te umożliwiają adhezję, rozprzestrzenianie się po organizmie, kolonizację i niszczenie komórek, a działanie synergistyczne poszczególnych czynników wirulencji wzmaga ich sukces chorobotwórczy.

EN

Infections caused by Salmonella sp. can be limited only to the digestive system, but systemic infections, typhoid fever and paratyphoid fever can be also distinguished. This paper aims to characterize selected virulence factors of Salmonella sp. (including the type III secretion system, lipopolysaccharide, cilia, outer membrane proteins and siderophores) responsible for the onset of the signs and symptoms of the disease and the development of infection. These structures enable adhesion, invasion through the cells, colonization and destruction of different tissues. The synergistic activity of these factors increase the pathogenic success of Salmonella sp.

18

Circadian clocks and inflammation: reciprocal regulation and shared mediators

51%

Cermakian N. , Westfall S. , Kiessling S.

|

nr 4

19

Jak ustalić przyczynę gorączki u kotów?

51%

Harkin K. R.

Weterynaria po Dyplomie

|

2018

|

tom 19

|

nr 1

20

Prostaglandins and brain-gut axis

51%

Dajani E. Z. , Shahwan T. G. , Dajani N. E.

|

nr 4

155-164

EN

Prostaglandins (PGs) have well documented physiological and pharmacological actions on the gastrointestinal (GI) tract. This communication reviews the evidence for peripheral and central nervous system (CNS) physiological actions of PGs in order to determine their role in the brain-gut axis, if any. PGs are widely distributed in nearly all cells peripherally and centrally. Laboratory and clinical evidence indicate that there is a direct relationship between altered GI physiological functions and peripheral PGs biosynthesis. Either local or parenteral administration of natural E-series PGs alters GI physiological functions particularly those relating to mucosal defense. Furthermore, the cyclooxygenase enzymes (COX), which are responsible for the PGs biosynthesis, have been localized in the brain as well as peripherally. However, increased levels of PGs in the brain have been associated with pathological processes such as inflammation, pain, fever and addiction. Although PGs have been shown to modulate CNS effects of catecholaminergic, serotoninergic and cholinergic neurons, there is no meaningful information concerning their direct central effect on GI function. The evidence for a clear physiological role of central PGs on the GI tract is not convincing. At this time, we conclude that PGs primarily manifest their activity on the GI tract by peripheral rather than by central mechanisms.