Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 40

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  fertilization term
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
PL
Materiał do badań stanowiły próby ziarna odmiany pszenicy ozimej Korweta z doświadczeń polowych przeprowadzonych w latach 2000/2001-2002/2003. Badanymi czynnikami było: 5 poziomów nawożenia azotem – od 0 do 160 kg N·ha-1, stosowanego w fazach rozwoju wegetatywnego (0; 40 = 40 – 0 – 0 – 0; 80 = 40 – 40 – 0 – 0; 120 = 40 – 40 – 40 – 0; 160 = 40 – 40 – 40 – 40; pierwszą dawkę wysiewano w czasie ruszenia wegetacji, a następne po 14, 28 i 42 dniach) i 4 warianty późnego nawożenia (0; 40 = 40 – 0; 40 = 0 – 40; 80 = 40 – 40), stosowanego odpowiednio w fazie kłoszenia i końca kwitnienia. Nawożenie azotem – zarówno wczesne, jak i późne – miało niewielki wpływ na cechy fizyczne ziarna i liczbę opadania. Znacznie większe zróżnicowanie stwierdzono pod wpływem warunków pogodowych. Wczesne nawożenie azotem wpływało dodatnio na cechy jakościowe ziarna i mąki. Zawartość białka ogółem, glutenu i wskaźnika sedymentacji wzrastała po zastosowaniu dawki azotu od 80 do 160 kg·ha-1, a poprawę cech farinograficznych (rezystencji, rozmiękczenia i wartości walorymetrycznej ciasta) stwierdzono po zastosowaniu 120 i 160 kg N·ha-1. Późne nawożenie azotem w dużym stopniu poprawiało jakość ziarna pszenicy, nawet jeśli we wczesnych fazach rozwoju roślin stosowano niskie nawożenie tym składnikiem. Wpływ wczesnego nawożenia na cechy jakościowe ziarna pszenicy był podobny niezależnie od przebiegu pogody w okresie wegetacji. Dodatnia reakcja pszenicy na późne nawożenie azotem była silniejsza w latach, w których przebieg pogody był niesprzyjający do uzyskania ziarna o wysokiej jakości. Wysoki plon białka uzyskano, gdy nawożenie azotem wynosiło minimum 160 kg·ha-1, z czego połowę stosowano we wczesnej dawce.
EN
The experimental material was made up of ‘Korweta’ winter wheat grain samples from 2000/2001-2002/2003 field experiments, while the experimental factors were: 5 nitrogen fertilization doses from 0 to 160 kg N·ha-1 applied during vegetative development stages (0; 40 = 40 – 0 – 0 – 0; 80 = 40 – 40 – 0 – 0; 120 = 40 – 40 – 40 – 0; 160 = 40 – 40 – 40 – 40, the first dose was sown at the beginning of vegetation, the next one – after 14, 28 and 42 days) and 4 variants of late fertilization applied at earing and at the end of flowering (0; 40 = 40 – 0; 40 = 0 – 40; 80 = 40 – 40). Nitrogen fertilization, both early and late, had an inconsiderable effect on the physical properties of grain and falling number. Much bigger differentiation of results was caused by weather conditions. A favorable effect of early fertilization on quality traits of grain and flour was observed. The total protein content, gluten content and Zeleny test values increased after the application of 80 to 160 kg·ha-1 of nitrogen, yet the improvement of farinograph traits (dough resistance and softening and valorimeter value) was recorded for the nitrogen dose of 120 and 160 kg·ha-1. Late nitrogen application much improved the wheat grain quality; even if at early development stages low nitrogen fertilization was used. The effect of early nitrogen fertilization on wheat grain quality traits was similar irrespective of the weather conditions during the vegetation period. A positive reaction of wheat to late nitrogen fertilization was stronger in the years in which weather conditions were unfavorable for obtaining high quality grain. A high protein yield was recorded when nitrogen fertilization was minimum 160 kg·ha-1, half of which was applied at the early dose.
PL
W trzyletnim doświadczeniu polowym określono wpływ wzrastającego nawożenia NPK (180 - 900 kg NPK) i terminu wysiewu azotu (I wariant - w całości przed siewem buraków, II wariant - 1/2 dawki przed siewem buraków i 1/2 dawki po przerywce roślin, III wariant - 1/3 dawki przed siewem buraków, 1/3 dawki po przerywce i 1/3 dawki przed zwarciem rzędów) na plonowanie buraka cukrowego. Ustalono, że optymalną dawką azotu dla plonu świeżej masy korzeni badanych odmian buraka (PN Mono 4 i PN Mono 1) było 120 kg N, plony zaś świeżej masy liści istotnie wzrastały do poziomu 300 kg N/ha. Termin stosowania azotu nie miał istotnego wpływu w przypadku plonu korzeni, a plon liści istotnie wyższy osiągnięto przy stosowaniu azotu w kombinacji: 1/2 dawki azotu przedsiewnie i 1/2 dawki po przerywce roślin. Nawożenie azotem nie rzutowało na plon suchej masy korzeni badanych odmian buraka. Stosowanie azotu w różnych terminach nie miało istotnego wpływu na plon suchej masy korzeni i liści buraków.
EN
The effect of increasing NPK fertilization (180-900 kg of NPK) and date of nitrogen application (1st variant - before sowing; 2nd variant - 1/2 of the dose before sugar beet sowing and 1/2 after plant thinning; 3rd variant - 1/3 of the dose before sugar beet sowing, 1/3 after thinning and 1/3 after row closing) on the sugar beet yield was determined in the course of a three-year field experiment. It was found that as far as the fresh matter yield of sugar beet roots (PN Mono 4 and PN Mono 1 cultivars) is concerned, the optimum nitrogen dose should be equal to 120 kg of N, while the fresh matter yield of leaves was increasing significantly up to the level of 300 kg of N/ha. The date of nitrogen application did not influence the root yield in any considerable way, and the leaf yield was significantly higher in the case of the combination: 1/2 of the nitrogen dose before sowing and 1/2 - after plant thinning. The nitrogen fertilization did not affect the dry matter yield of roots of examined sugar beet cultivars. Different dates of nitrogen application did not influence the dry matter yields of sugar beet roots and leaves in any considerable way.
PL
Celem badań byto ustalenie wpływu terminu nawożenia pszenicy azotem na: początku krzewienia (EC 21), w pełni krzewienia (EC 25), na początku strzelania w źdźbło (EC 31) oraz stosowanie form nawozu w postaci: saletry amonowej, roztworów siarczanu amonu i mocznika (SAM) w stosunku wagowym 50:35 na liczebność podstawowych grup systematycznych i fizjologicznych drobnoustrojów glebowych. Saletrę amonową (100 kg/ha) stosowano rzutowo, natomiast SAM (100 kg/ha) punktowo na głębokości 10 cm w co drugie międzyrzędzie w odstępach 15 cm. Testowano także wpływ inhibitora nitryfikacji - N-cyjanoguanidyny (DCD) na drobnoustroje. Doświadczenie wykonano w układzie losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, na glinie średniej pylastej o odczynie lekko kwaśnym. W wyniku badań stwierdzono, że nawożenie rzutowe saletrą amonową oraz punktowe roztworem siarczanu amonowego i mocznika (SAM), w stosunku wagowym 50:35, wpływa stymulująco na aktywność mikrobiologiczną gleby. Na stosunek sumy liczebności bakterii i promieniowców do grzybów, a także na aktywność ureazy glebowej korzystniejsze działanie wywiera nawożenie punktowe SAM niż rzutowe saletrą. Saletra w większym stopniu rozszerza efekt ryzosferowy (R : S) bakterii oligotroficznych, makrotroficznych i zbiałczających azot oraz promieniowców i grzybów niż SAM. Inhibitor nitryfikacji (DCD) pozytywnie oddziałuje na efekt ryzosferowy bakterii oligotroficznych, makrotroficznych, zbiałczających azot i Azotobacter oraz promieniowców, natomiast negatywnie na stosunek R : S bakterii amonifikacyjnych i celulolitycznych. Wzmaga także aktywność ureazy glebowej. Optymalnym terminem nawożenia, z punktu widzenia aktywności większości drobnoustrojów, jest stadium początkowego krzewienia (EC 21) pszenicy.
EN
The research was aimed at determining the effect of wheat fertilization with nitrogen: at the beginning of tillering stage (EC 21), at full tillering stage (EC 25), at the beginning of shooting stage (EC 31), and fertilizer form: ammonium nitrate, solution of ammonium sulphate and urea (SAM) at the weight ratio equal to 50:35, on the number of basic systematic and physiological gropus of soil microorganisms. Ammonium nitrate (100 kg/ha) was applied in the form of spread fertilization, and SAM (100 kg/ha) was applied at the depth of 10 cm, every second interrow, at intervals of 15 cm. The effect of nitrification inhibitor DCD on microorganisms was tested as well. The experiment was conducted in the form of randomised blocks, in four replications, on silty like soil with a slightly acid reaction. It was found that spread fertilization with ammonium nitrate and fertilization with solution of ammonium sulphate and urea (SAM) at the weight ratio equal to 50:35 stimulated the microbial soil activity. The SAM fertilization had a more favourable effect than spread fertilization with nitrate as far as the number ratio: bacteria and actinomycetes: fungi and soil urease activity are concerned. Nitrate increases the rhizosphere effect (R:S) of olitrophic, macrotrophic and mineral nitrogen fixing bacteria, as well as that of actinomycetes and fungi to a greater extent than SAM. Nitrification inhibitor (DCD) has a positive influence on the rhizosphere effect of olitrophic, macrotrophic and mineral nitrogen fixing bacteria, Azotobacter and actinomycetes, and a negative one on the ratio: R:S of ammonifiers and cellulolytic bacteria. It also increases the activity of soil urease. The optimum fertilization time, as far as the activity of most microorganisms is concerned, is the beginning of wheat tillering stage (EC 21).
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.