The preparation, characterisation and applications of ketoimino stationary phases for comple-xation gas chromatography are presented. Ketoimino groups enable copper and chromium chlorides to bind to the surface. Ketoimino stationary phases allow one to study the electron donor-electron acceptor interactions between stationary phase and the adsorbate molecules. The column packing without bonded metal was also investigated and served as a reference.
PL
Praca dotyczy syntezy i charakterystyki wypemień bazujących na chemicznej modyfikacji krzemionki pod kątem zastosowań w kompleksacyjnej chromatografii gazowej. Opisane wypełnienia charakteryzują się obecnością grup ketoiminowych, przez które związano z powierzchnią krzemionki chlorki takich metali przejściowych, jak: miedź(II) i chrom(III). Określono właściwości fizykochemiczne, scharakteryzowano oddziaływania otrzymanych wypełnień z adsorbatami nukleofilowymi oraz zademonstrowano ich możliwości rozdzielcze.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Silica is the most widely used material in chromatography. Silica supports are commercially available with a large variety of particle size, shape, specific area and pore diameter. The silica surface chemistry is relatively well understood and moreover the surface can be easily modified. Large variety of modified silica packings is also available on the market. There are however several problems with the separation of basic compounds, limited pH stability and the irreproducibility of chemical modification for the same phases. This paper presents recent developments in modification of silica with chemically bonded phases, taking into consideration their advantages as well as disadvantages.
PL
Krzemionka jest obecnie najczęściej stosowanym materiałem w chromatografii. Na rynku dostępne są złoża o zróżnicowanym rozmiarze i kształcie ziaren, powierzchni właściwej i średnicy porów. Powierzchnia krzemionki jest dość dobrze poznana a jej niewątpliwą zaletą jest możliwość łatwej modyfikacji. Przy stosowaniu wypełnień z modyfikowanej krzemionki mogą jednak wystąpić problemy z rozdzielaniem związków o charakterze zasadowym, utrzymaniem stabilności krzemionki w zależności od pH badanej próbki, wreszcie z uzyskaniem dobrej powtarzalności procesu chemicznej modyfikacji w celu uzyskiwania złóż o porównywalnych właściwościach. W niniejszym artykule przedstawiono ostatnie osiągnięcia w dziedzinie faz chemicznie związanych, z uwzględnieniem zarówno ich zalet jak i wad.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.