W artykule opisano nową metodę pomiaru zniszczenia zmęczeniowego materiałów konstrukcyjnych. Metoda ta oparta jest na obserwacji zmian odkształceń niesprężystych w próbce materiału poddanej cyklicznie zmiennym obciążeniom o stałej amplitudzie. Zmiany amplitudy odkształceń nieprężystych w trakcie sterowanego naprężeniem testu są uważane za objaw zniszczenia zmęczeniowego materiału próbki. Otrzymane wyniki zilustrowano w postaci wykresu przedstawiającego amplitudę odkształceń niesprężystych jako funkcję numeru cyklu obciążenia w skali logarytmicznej, dla wszystkich badanych próbek. Analiza przedstawionych w ten sposób danych pozwala na podział procesu zniszczenia zmęczeniowego na trzy fazy: sprężystą deformację cykliczną niezniszczonego materiału, nukleację i stabilny wzrost mikropęknięć oraz propagacje dominującej szczeliny zmęczeniowej w materiale próbki. Wymienione trzy fazy procesu zniszczenia zmęczeniowego rozdziela moment nukleacji pierwszych mikropęknięć oraz uformowania się dominującej szczeliny zmęczeniowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.