The essay discusses the issues related to the phenomenon of inspiration in the process of creating architectural forms. The sources of such inspiration are particularly evident during the process of developing temporary architecture, or architecture which does not have a clear function, or in fact none at all, being more of a sculpture than a building. Structures of this type usually reflect the idea behind them in the most vivid manner – the idea that first settled in the mind of its creator.
PL
Artykuł omawia problemy związane ze zjawiskiem inspiracji w procesie tworzenia formy architektonicznej. Źródła inspiracji widoczne są najbardziej w procesie powstawania i w ostatecznym kształcie architektury „czasowej”, bądź też nie obarczonej funkcją. Architektury, która jest bardziej rzeźbą niż budynkiem. Ta architektura oddaje najczęściej obraz idei, która kierowała twórcą w momencie tworzenia. Idei, która go inspirowała i przełożyła się na kształt dzieła.
This essay discusses Adrian Gleń’s book Andrzej Stasiuk. Istnienie, which refers to the hermeneutical tradition in literary studies. The perspective from which Gleń analyzes Stasiuk’s prose is largely determined by Martin Heidegger’s philosophy, as well as postulates of “self-identifying criticism” by Georges Pulet of the Geneva School. The essay presents a broader context for issues related to autobiographism, polemizing with Gleń’s interpretation “without biographical intrusions”. Additionally, methodological issues related to literary criticism under the influence of fascination with the analyzed works are discussed. The essay focuses on literary studies practices which explore the category of experience.
PL
W artykule omówiono książkę Adriana Glenia Andrzej Stasiuk. Istnienie, która odwołuje się do tradycji hermeneutycznej w badaniach literackich. Perspektywę, z której Gleń analizuje prozę Stasiuka, w dużym stopniu wyznaczają problemy podjęte przez Martina Heideggera, a także postulaty „krytyki identyfikującej się” przedstawiciela szkoły genewskiej Georges’a Pouleta. Praca ukazuje szerszy kontekst zagadnień dotyczących autobiografizmu, polemizując z zaproponowaną przez Glenia interpretacją „bez biograficznych natręctw”. Omówione zostały również trudności metodologiczne związane z uprawianiem krytyki literackiej pod wpływem fascynacji analizowaną twórczością. Autor szczególnie wyeksponował te praktyki literaturoznawcze, które eksplorują kategorię doświadczenia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.