Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  false oat grass
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
W latach 1986-1990 badano, w ramach trzech ścisłych doświadczeń polowych, sześć prostych mieszanek trawiastych, zestawionych w różnych wariantach z pięciu gatunków wysokich traw pastewnych. Mieszanki wysiewano trzema sposobami: jako wsiewkę w jęczmień jary, z 5% dodatkiem życicy wielokwiatowej (Lolium multiflorum Lam.) oraz w "czystym siewie". Wśród porównywanych gatunków traw, wysoko konkurencyjne w stosunku do pozostałych komponentów mieszanek, okazały się rajgras wyniosły (Arrhenatherum elatius /L./ Beauv. ex J. et C. Presl) i kupkówka pospolita (Dactylis glomerata L J. Niższym poziomem konkurencyjności cechowały się stokłosa obiedkowata (Bromus catharticus Yahl i kostrzewa łąkowa (Festuca pratensis L.), a najniższym - tymotka łąkowa (Phleum pratense L.). O wielkości uzyskanych plonów suchej masy decydowały głównie rajgras wyniosły i kupkówka pospolita, natomiast ogólnie najkorzystniejszy skład chemiczny charakteryzował stokłosę obiedkowatą. Przeprowadzone badania wykazały zasadność stosowania wsiewek traw w jęczmień jary, który znacznie ograniczał zachwaszczenie, umożliwiając jednocześnie uzyskanie w roku siewu plonu ziarna i niekiedy "ściernianki". Życica wielokwiatowa, stosowana jako dodatek do mieszanek, decydowała o ich wydajności w roku siewu, ograniczała jednak udział w runi poszczególnych gatunków traw i wpływała ujemnie na wydajność niektórych zestawów w latach pełnego użytkowania.
EN
Three strict field experiments were carried out in 1986-1990 to study six simple grass mixtures composed in different variants of five species of high forage grasses. The mixtures were sown using three methods: as an additional component sown into spring barley, with 5% addition of Italian ryegrass (Lolium multiflorum Lam.), and in "pure sowing". Tall oatgrass (Arrhenatherum elatius /L./ Beauv. ex J. et C. Presl) and cocksfoot (Dactylis glomerata L.) proved to be highly competitive in relation to other grass species, components of the mixtures. Prairie grass (Bromus catharticus Vahl.) and meadow fescue (Festuca pratensis' L.) were less competitive, while the lowest competition was noted in the case of timothy (Phleum pratense L.). Dry matter yields were determined most of all by the prairie grass and cocksfoot, but prairie grass was characterized by the most satisfactory chemical composition. Studies showed that grasses should be sown into spring barley. This procedure limited the infestation with weeds and made it possible to obtain grain yield in the year of sowing, and sometimes also the first yield of the grasses sown into protective plant. Italian ryegrass used as an additive in the mixtures determined their yield in the year of sowing, but it restricted percentage of particular grass species in the sward, and had an adverse effect on the yield of some mixtures in the years of their fuli utilization.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.