Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Zmiany geopolitycznego usytuowania Polski po 1989 roku

100%

Betiuk M.

Zeszyty Naukowe AON

|

2012

|

tom nr 1(86)

118-125

EN

The article features the revaluations in European and geo-political order caused by the fall of communism in Eastern Europe and the Soviet Union. It also presents how these factors changed Poland’s place and role in Europe and the world; Poland under an atomic superpower’s influence was a part of the system that in the military area developed a coalition doctrine of an offensive character. The information included in the article shows how the disappearance of the bipolar system and the collapse of the Soviet Union led to questioning the position of the USA. The author has also described the biggest changes in international relations that took place at the end of the 20th century; transformations that affected our region to such a degree that it even changed its name. Instead of the monolith stretching from Kamchatka to the Elbe River called Easter Europe; Central Europe emerged along with Eastern Europe and Easter - Southern Europe. The author has also pointed out in what way the reasons for the communism fall contributed to the speed of transformations performed in Central European countries and how the international situation in our environment and whole Euro- Atlantic zone changed Poland’s geo-political location after 1989.

2

The transition paradigm versus integration in the context of political transformation of the Balkan countries

67%

Latifi V.

Przegląd Europejski

|

2021

|

nr 3(61)

21-34

EN

Three decades since the end of the Cold War and the fall of communism, some of the Balkan nations are not following yet the lessons for building sustainable peace and functioning democracies according to their aspirations (at least in a declarative way) for association with the liberal democracies of the European Union (EU). Rather, the Balkans’ history is transforming into a story of importing the habits and principles from the communism period in a paradoxical way of establishing the illiberal democracies followed by controversies and defects in the process of state-building. More than a decade, the Balkans, from one side, is transformed into a zone of periphery with a focus of the European determination for the support of the institutional reform through the process of integration, but in parallel, it is being self-formatted into a zone of self-isolation of the Balkan nations. This article will discuss the transition paradigm of the Balkans through functional analysis of aspects related to the rhetoric of Balkan countries in the discourse of the criteria of the European integration project; the dimension of the Balkan ancient myth with the new additional attribute of self-isolation; the insisting of the Balkan political elites for catapulting to the European project; and as well as the dynamics of the transition, internal and European integration of the Albanians and other nations of the Balkan region in the general.

PL

Po trzech dekadach od zakończenia zimnej wojny i upadku komunizmu niektóre kraje bałkańskie nie wyciągnęły jeszcze wniosków z budowania trwałego pokoju i funkcjonowania demokracji zgodnie z ich aspiracjami (przynajmniej deklaratywnych) do stowarzyszania się z liberalnymi demokracjami Unii Europejskiej (UE). Historia Bałkan przekształca się raczej w opowieść o przenoszeniu nawyków i zasad z okresu komunizmu i w paradoksalny sposób ustanowieniu nieliberalnych demokracji, a następnie kontrowersji i defektów w procesie tworzenia państw. Od ponad dziesięciu lat Bałkany, z jednej strony, przekształcają się w strefę peryferyjności, skupiającą się na europejskiej determina- cji wspierania reformy instytucjonalnej poprzez proces integracji, z drugiej zaś strony – jednocześnie stają się strefą samoizolacji narodów bałkańskich. Niniejszy artykuł omawia paradygmat transformacji Bałkanów poprzez analizę funkcjonalną aspek- tów związanych z retoryką krajów bałkańskich w dyskursie kryteriów projektu integracji europejskiej; wymiar starożytnego mitu Bałkańskiego z nowym dodatkowym atrybutem samoizolacji; naleganie bałkańskich elit politycznych na włączanie się do projektu europejskiego; a także dynamikę transformacji, wewnętrznej i europejskiej integracji Albańczyków i innych narodów regionu bałkańskiego.

3

The transition paradigm versus integration in the context of political transformation of the Balkan countries

67%

Latifi V.

Przegląd Europejski

|

2021

|

tom 3

21-34

PL

Po trzech dekadach od zakończenia zimnej wojny i upadku komunizmu niektóre kraje bałkańskie nie wyciągnęły jeszcze wniosków z budowania trwałego pokoju i funkcjonowania demokracji zgodnie z ich aspiracjami (przynajmniej deklaratywnych) do stowarzyszania się z liberalnymi demokracjami Unii Europejskiej (UE). Historia Bałkan przekształca się raczej w opowieść o przenoszeniu nawyków i zasad z okresu komunizmu i w paradoksalny sposób ustanowieniu nieliberalnych demokracji, a następnie kontrowersji i defektów w procesie tworzenia państw. Od ponad dziesięciu lat Bałkany, z jednej strony, przekształcają się w strefę peryferyjności, skupiającą się na europejskiej determinacji wspierania reformy instytucjonalnej poprzez proces integracji, z drugiej zaś strony – jednocześnie stają się strefą samoizolacji narodów bałkańskich. Niniejszy artykuł omawia paradygmat transformacji Bałkanów poprzez analizę funkcjonalną aspektów związanych z retoryką krajów bałkańskich w dyskursie kryteriów projektu integracji europejskiej; wymiar starożytnego mitu Bałkańskiego z nowym dodatkowym atrybutem samoizolacji; naleganie bałkańskich elit politycznych na włączanie się do projektu europejskiego; a także dynamikę transformacji, wewnętrznej i europejskiej integracji Albańczyków i innych narodów regionu bałkańskiego. Słowa kluczowe: Europeizacja, Bałkany, przemiany, transformacja ustrojowa, integracja europejska,

EN

Three decades since the end of the Cold War and the fall of communism, some of the Balkan nations are not following yet the lessons for building sustainable peace and functioning democracies according to their aspirations (at least in a declarative way) for association with the liberal democracies of the European Union (EU). Rather, the Balkans’ history is transforming into a story of importing the habits and principles from the communism period in a paradoxical way of establishing the illiberal democracies followed by controversies and defects in the process of state-building. More than a decade, the Balkans, from one side, is transformed into a zone of periphery with a focus of the European determination for the support of the institutional reform through the process of integration, but in parallel, it is being self-formatted into a zone of self-isolation of the Balkan nations. This article will discuss the transition paradigm of the Balkans through functional analysis of aspects related to the rhetoric of Balkan countries in the discourse of the criteria of the European integration project; the dimension of the Balkan ancient myth with the new additional attribute of self-isolation; the insisting of the Balkan political elites for catapulting to the European project; and as well as the dynamics of the transition, internal and European integration of the Albanians and other nations of the Balkan region in the general.