Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: eye fluke

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Experimental infection of the black-headed gull Larus ridibundus (L.) with eye-flukes parasites of the three-spined stickleback Gasterosteus aculeatus (L.)

100%

Morozinska-Gogol J.

Baltic Coastal Zone. Journal of Ecology and Protection of the Coastline

2007

tom 11

Metacercariae of Diplostomum spp. have been detected in the eyes (lens, humour and under retina) of many species of fish. Adult forms occure in the intestine of piscivorous birds, mostly Laridae. Eight young black-headed gulls, Larus ridibundus (L.) were infected with eye-flukes from the eyes of three-spined stickleback, Gasterosteus aculeatus (L.): five with flukes from the eye-lenses and three from the vitreous humour of eyes. After few days birds were euthanised with an ether overdose and the intestines were studied. In the intestine of experimentally infected birds were found adult stages of Diplostomum sp.

Przedstawiona praca zawiera wyniki eksperymentalnego pozyskania postaci dorosłej przywr z rodzaju Diplostomum. Przywry z rodzaju Diplostomum są szeroko rozprzestrzenione na półkuli północnej. W ich cyklu życiowym występuje trzech żywicieli: ślimaki, głównie z rodzaju Lymnea (I żywiciel pośredni), ryby (II żywiciel pośredni) oraz ptaki rybożerne, gł. z rodzaju Larus (żywiciel ostateczny). Identyfikacja metacerkarii z oka ryb jest niezwykle trudna ze względu na ich podobieństwo oraz ogromną zmienność. Przywry żyją w oku wielu gatunków ryb słodkowodnych, występujących w wodach słonawych oraz ryb hodowlanych. Licznie występują u ryb z Zatoki Gdańskiej. Metacerkarie pozyskano z cierników złowionych w porcie jachtowym w Gdyni. Zebranymi metacerkariami zarażono młode mewy śmieszki. Ptakom podano kawałki ryb (śledzi) wraz z metacerkariami. W eksperymencie uzyskano postacie dorosłe przywr. Uzyskane osobniki dorosłe zostały zmierzone (tab. 1). Większość pomiarów odpowiadała danym literaturowym dla D. spathaceum i w jednym przypadku D. mergi. Jedynie narządy rozrodcze były mniejsze niż to wynika z danych literaturowych. Można próbować to powiązać np. z młodym wiekiem osobników. Wyniki wskazują, że D. spathaceum jest najliczniejszym pasożytem oka cierników z Bałtyku.

Light, transmission and scanning electron microscope observation of body spines of Philophthalmus lucipetus [Trematoda] during maturation in the eye cavity of birds

80%

Radev V. , Kanev I. , Nollen P. , Dacheva R.

Acta Parasitologica

1998

tom 43

nr 3

Light (LM), transmission (TEM) and scanning electron microscopy (SEM) were used to study the topography and morphology of the body spines of P. lucipetus during maturation of one-day-old preadults to 120-day-old adults. Observations with LM showed long and thin spine-like formations, which can be clearly seen in young specimens of 10-days-old, and which are missing in most of the older parasites. Using TEM and SEM the spine-like formations were found not to be true spines, but belong to the soft tissues of the tegument - the distal cytoplasm. Observed with SEM, the tegument showed papilla-like structures which, in the anterior part of the body were different in form, size and distribution pattern from those in the posterior part. The body spines of the eye fluke P. lucipetus are different from the real spines of the parasites living in the host intestine.