Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Fodder value of hay from extensively used Arrhenatheretum elatioris typicum community

100%

Grygierzec B.

Fragmenta Agronomica

|

2012

|

tom 29

|

nr 3

2

Ocena stanu ekstensywnie użytkowanych łąk koszonych latem

100%

Wasilewski Z.

Woda-Środowisko-Obszary Wiejskie

|

2015

|

tom T. 15, z. 2

147--161

PL

Badania prowadzono w latach 2010–2013 na łąkach trwałych, położonych w trzech siedliskach: grądowym właściwym, pobagiennym właściwym i pobagiennym łęgowiejącym, uwzględniając następujące sposoby użytkowania: koszenie i usuwanie biomasy, koszenie i pozostawianie biomasy na pokosach, koszenie z rozdrabnianiem i pozostawieniem biomasy na łące oraz brak koszenia. Koszenie odbywało się w pierwszej dekadzie lipca w siedlisku grądowym oraz drugiej dekadzie lipca w siedliskach pobagiennych. We wszystkich badanych siedliskach skoszona i pozostawiona na łące biomasa pogorszyła stopień zadarnienia powierzchni w porównaniu z łąką, z której biomasę zbierano. Nie stwierdzono istotnego zróżnicowania wysokości głównej masy runi w zależności od sposobu użytkowania łąk, z wyjątkiem trzeciego i czwartego roku w siedliskach pobagiennych. W siedliskach grądowym oraz pobagiennym właściwym, w miarę upływu lat badań, zmniejszył się udział traw w runi na korzyść roślinności zielnej (zwiększenie zachwaszczenia). Odmienne zjawisko stwierdzono w siedlisku najbardziej mokrym (pobagiennym łęgowiejącym), w którym udział traw nieco zwiększył się w wyniku rozwoju mozgi trzcinowatej (Phalaris arundinacea L.). Stwierdzono, że pozostawienie skoszonej biomasy na łące w siedlisku grądowym oraz pobagiennym właściwym nie miało negatywnego wpływu na jej plonowanie, natomiast w siedlisku pobagiennym łęgowiejącym znacznie je ograniczało.

EN

Studies were carried out in the years 2010–2013 on permanent meadows situated in dry ground, proper post-bog and swamping post-bog habitats. The following ways of management were applied: mowing and biomass removal, mowing and leaving biomass on swaths, mowing with grinding and leaving biomass on meadow and not mowing. Meadows were mown in the beginning of July in the dry ground habitat and in the middle of July in post-bog habitats. In all studied habitats, mown biomass left on the surface decreased the degree of turf cover compared with that on harvested meadows. No significant differentiation was found in the height of the main sward mass in relation to the type of meadow utilization with the exception of that in the third and fourth year in post-bog habitats. In dry ground and proper post-bog habitat the share of grasses decreased in favour of herbs (increased weeding) with time. Reverse phenomenon was observed in most wet (swamping post-bog) habitat, where the share of grasses slightly increased due to the development of the reed canary grass (Phalaris arundinacea L.). Leaving mown biomass on meadow did not have negative impact on yielding in dry ground and proper post-bog habitats while the same in the swamping post-bog habitat markedly limited yielding.

3

Heavy metal contamination of the soil of Karsiborska Kepa Island

100%

Niedzwiecki E. , Protasowicki M. , Marek B.

Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura

|

1999

|

tom 80

4

Optymalne odwodnienie gleb łąkowych w świetle badań modelowych

80%

Kaca E. , Kasperska-Wolowicz W.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 528

PL

W pracy zbadano wpływ głębokości odwodnienia ekstensywnie użytkowanej łąkowo gleby torfowo-murszowej na czasy trwania charakterystycznych stanów uwilgotnienia korzeniowej warstwy gleby w warunkach opadowego zasilania w wodę. Badania realizowano z wykorzystaniem skalibrowanego i zweryfikowanego modelu matematycznego w oparciu o dane z 17 stacji meteorologicznych w Polsce w latach 1970-1995. Głębokość odwadniania miała istotny wpływ na czasy trwania nadmiernego, dostatecznego i niedostatecznego uwilgotnienia gleby. Wpływ ten był w małym stopniu modyfikowany zmiennością warunków klimatycznych Polski. Wyznaczono głębokość odwadniania, której odpowiadała największa wartość średniej z rocznych sum czasów trwania dostatecznego uwilgotnienia. Głębokość ta, przy której osiąga się najlepsze uwilgotnienie korzeniowej warstwy gleby, nazywana jest normą rolnośrodowiskową odwodnień. Jest ona równa minimalnej normie odwodnienia z₁, wynoszącej 25 cm dla gleby torfowo-murszowej o średnim stopniu zmuszenia. W warunkach klimatycznych Polski oprócz optymalnego odwodnienia na głębokość z₁ konieczne jest uzupełniające nawodnienie, wodą doprowadzoną z zewnątrz obiektu, w celu zmniejszenia ryzyka niekorzystnego uwilgotnienia korzeniowej warstwy gleby.

EN

The influence of draining depth of extensively used peat-moorsh soil at times of duration of characteristic soil moisture in the root layer was examined in the investigation. The analyzed soil was fed with the rainfall water. The investigation was realized on the basis of the data from 17 meteorological stations in Poland in 1970-1995 and using calibrated and verified simulation model. The depth of draining had an essential influence on the time of duration of excessive, sufficient and insufficient soil moisture content. This influence was to a little degree modified by the variability of climatic conditions in Poland. The drainage depth, which corresponded with the largest value of mean of the annual sums of the time periods with the sufficient soil moisture was established. This depth which guarantees the best moisture content in the root zone is termed the agro-environmental draining norm. This depth is equal to the minimum draining norm z₁ and it is equal to 25 cm for the peat-moorsh moderately mineralized soil. In the climatic conditions of Poland, except optimum draining to the depth z₁, the supplementary irrigation from the outside the object is necessary. The aim is to decrease the risk of the unfavourable moisture content in the root layer of the soil.

5

Ocena krajowych odmian trawnikowych w uzytkowaniu ekstensywnym

80%

Zurek G.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2007

|

nr 243

119-131

6

Zanieczyszczenia biogenne wód gruntowych na torfowisku niskim

70%

Kiryluk A.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 526

PL

W latach 2005-2006 przeprowadzono badania jakości wód gruntowych na zmeliorowanym torfowisku niskim w dolinie Supraśli Górnej. Zainstalowano 5 piezometrów na łąkach intensywnie użytkowanych i 5 na łąkach ekstensywnych. W okresie od maja do października pobierano próbki wód gruntowych, w których oznaczano wielkości stężeń jonów azotanowych i jonów fosforanowych. Stężenia azotanów były niewielkie i mieściły się w zakresie od 0,12 do 26,47 mg N-NO₃·dm⁻³. Dobre uwilgotnienie gleb pobagiennych zmniejszało stężenie jonów azotanowych i fosforanowych w wodach gruntowych. Wyższe stężenia azotanów stwierdzono w wodach pochodzących z łąk intensywnych. Stężenia fosforanów były niskie i mieściły się w zakresie od 0,01 do 0,99 mg P-PO₄·dm⁻³. Zbadane wody gruntowe kwalifikowały się do I klasy czystości wód podziemnych.

EN

The studies on ground waters quality in the drained lowland bog in the Upper Suprasl valley, in 2005-2006, were made. Five piezometerses were established on the intensive meadows and five on the extensive meadows. During the period of May-October the ground water sampling was made. In the collected samples the content of nitrate and phosphate ions was determined. Nitrate concentrations were inconsiderable (0.12÷26.47 mg N-NO₃·dm⁻³). Good moistening of post-bog soils caused the reduction of nitrates and phosphates concentration in ground waters. Higher nitrate concentrations were found in water from intensive meadows. Phosphate concentrations were low (0.01÷0.99 mg P-PO₄·dm⁻³). The investigated waters can be classified as the first-class ground waters.

7

Efektywnosc selekcji ekotypow smialka darniowego odpornych na rdze zdzblowa

60%

Pronczuk M. , Pronczuk S. , Laudanski Z.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2007

|

tom 517

|

nr 2

867-876

EN

Seventy four ecotypes of the tufted hairgrass (Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv., collected from different regions of Poland were tested in 2001-2003 in a field experiment. Each ecotype was represented by twenty plants, planted in four replications. The objective of the study was to describe the ecotypes variability in reaction to natural stem rust infection under turf low maintenance, and to determine the efficiency of selecting ecotypes resistant to Puccinia graminis sub. sp. graminicola. Three - year observations showed big differences in susceptibility to stem rust not only among the ecotypes but also among the plants in ecotypes. There were no resistant ecotypes found in tested materials, but resistant or tolerant plants were in some ecotypes. Eighteen healthy plants were selected from twelve lowest infected ecotypes. Only ten of plants confirmed the resistance in 2004-2006. The study showed, that it may be possible to select the stem rust resistant plants from D. caespitosa ecotypes, but the effectiveness of selection is very low (0.7%).

PL

W latach 2001-2003 badano 74 ekotypy śmiałka darniowego (Deschampsia caespitosa (L.) P. Beauv.) zebrane w różnych rejonach Polski. Każdy ekotyp reprezentowało 20 roślin wysadzonych w 4 powtórzeniach. Zastosowano użytkowanie trawnikowe ekstensywne. Celem badań była ocena zmienności wśród ekotypów w reakcji na naturalną infekcję Puccinia graminis ssp. graminicola oraz ocena efektywności selekcji ekotypów odpornych na tego patogena. Trzyletnie obserwacje wskazały na duże różnice w podatności na rdzę zarówno wśród ekotypów, jak i wśród roślin w obrębie ekotypu. W badanym materiale roślinnym brak było ekotypów odpornych na rdzę, ale w obrębie niektórych ekotypów występowały rośliny odporne lub tolerujące infekcję. Z dwunastu ekotypów najmniej porażanych wybrano 18 roślin o stabilnej zdrowotności. W latach 2004-2006 tylko dziesięć z nich potwierdziło odporność na rdzę. Badania wykazały, że z ekotypów można wyselekcjonować rośliny odporne na P. graminis, ale efektywność selekcji jest bardzo niska (0,7%).

8

Ocena traw gazonowych w ekstensywnym użytkowaniu trawnika

60%

Jankowski K. , Jodelka J. , Ciepiela G. A. , Kolczarek R.

Biuletyn Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin

|

2003

|

tom 225

259-264

PL

Obiektem badań prowadzonych w latach 1996–2001 było 9 monokultur traw gazonowych. W doświadczeniu tym oceniano następujące gatunki i odmiany traw: Festuca heterophylla odmiana Sawa, Festuca rubra odmiana Leo i Jagna; Lolium perenne odmiana Inka, Niga, Nira; Agrostis tenuis odmiana Igeka, Niwa oraz Agrostis canina odmiana Nina. Doświadczenie założono zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi dotyczącymi zakładania trawników. Oceny cech trawników dokonano na podstawie skali 9-punktowej (Prończuk, 1993). Na podstawie uzyskanych wyników badań można stwierdzić, że najbardziej godnymi polecenia pod względem przydatności do zakładania trawników użytkowanych ekstensywnie okazały się: Agrostis tenuis (Niwa, Igeka); Agrostis canina (Nina) i Festuca heterophylla (Sawa). Wymienione gatunki traw i ich odmiany odznaczały się jednocześnie najlepszą trwałością. Dlatego też, mogą one być polecane do zakładania trawników użytkowanych ekstensywnie.

EN

Nine monocultures of turff grasses were evaluated in the experiment carried out in 1996–2001. The following species and cultivars were included: Festuca heterophylla (Sawa); Festuca rubra (Leo, Jagna); Lolium perenne (Inka, Niga, Nira); Agrostis tenuis (Igeka, Niwa) and Agrostis canina (Nina). The experiment was installed in agreement with common method. The evaluation of lawn was done with 9-points scale by Prończuk (1993) method. Obtained results showed that the most profitable for extensive lawn maintenance were Agrostis tenuis (Niwa, Igeka), Agrostis canina (Nina) and Festuca heterophylla (Sawa). These species and cultivars had the highest useful value too and could be recommend for lawns extensively maintained.