In the first part of this article we will focus on how the press reflected a possession case from late 19th century in small Bavarian town Wemding. Wemding case is one of the most famous cases of possession or exorcism in 19th century, as we have found during our research. The main aim of this article is to analyse contemporary articles and show different approaches of press media with diverse origins. In second part we will decribe the role of Wemding case in contemporaty newspapers as a part of Wahrmund Affair from 1908 when professor of canonic law attacked the catholic church. The Wemding case was used by Wahrmund as an evidence of church obscurant position. At the end of the article we will identify the reasons why this case aroused so much attention.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Wobec narastającego zjawiska pentakostalizacji chrześcijaństwa oraz zwiększonego zainteresowania obrzędami egzorcyzmów należy przypominać przepisy prawne dotyczące posługi egzorcysty w Kościele. Niniejszy artykuł stanowi próbę ich usystematyzowania oraz wyznaczenia ogólnych kryteriów zgodnego z prawem sprawowania obrzędu egzorcyzmu. W tym celu szczegółowej analizie zostały poddane następujące dokumenty Kościoła: Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r., Rytuał Rzymski De exorcismis et supplicationibus quibusdam, Wskazania Konferencji Episkopatu Polski dla kapłanów pełniących posługę egzorcysty, list Kongregacji Nauki Wiary Inde ab aliquot annis oraz instrukcja Kongregacji Ardens felicitatis.
EN
In regard to a growth of a phenomenon of the pentecostalization of Christian religion and an increase of interest connected with rites of exorcism, it is worth reminding the legal norms concerning a ministry of an exorcist at the Church. Following article constitutes an attempt to systematize those norms as well as to set general criteria according to the power of exercise the rite of exorcism. For this purpose, the following Church documents: the 1983 Code of Canon Law, Roman Ritual De exorcismis et supplicationibus quibusdam, Indications of Polish Bishop’s Conference for priests who fulfill the ministry of exorcist, the Letter of Congregation for the Doctrine of the Faith Inde ab aliquot annis and the instruction of that Congregation Ardens felicitatis, have been subjected to detailed analysis.
The article discusses the topic of exorcism as presented in the New Testament. Exorcisms were a part Jesus’ mission and he had the power over the evil spirits. Our Lord cared for every human being, including those possessed and tormented by the devil. He also taught about the practice of exorcism. Unlike the Old Testament, the revelation in the New Testament reveals much more about Satan, his nature, and his way of working. Jesus finally overcame the malign ghost on the Tree of the Cross. The fight against the demons was taken up by his disciples in accordance with the will of Christ. Since then the practice of exorcism has become a permanent part of the Church ministry and she draws the strength to perform the exorcisms from the faith received from Christ
PL
W artykule podjęto temat egzorcyzmów w Nowym Testamencie. Egzorcyzmy były przedmiotem codziennej posługi Pana Jezusa, który ma władzę nad złymi duchami. Pan Jezus troszczył się o każdego człowieka w tym również o osoby opętane i doświadczane przez złego ducha. Egzorcyzmowanie było też przedmiotem jego nauczania. Objawienie zawarte w Nowym Testamencie w sposób znaczne szerszy przybliża, w odróżnieniu od Starego Testamentu, postać szatana, jego naturę i sposób działania. Chrystus ostatecznie pokonuje złego ducha na drzewie krzyża. Walkę z demonami podjęli, zgodnie z wolą Chrystusa Jego uczniowie. Odtąd praktyka egzorcyzmów na stałe weszła do posługi Kościoła, który moc do ich sprawowania czerpie w wiary płynącej od Chrystusa.
Das Phänomen der Vertreibung böser Geister mit Hilfe von Beschwörungen und Amuletten war schon im alten Ägypten bekannt. Die exorzistischen Beschwörungen beinhalteten gewöhnlich folgende Elemente: Hinwendung zu den Göttern, Erschrecken der Dämonen, richtige Formel und Amulett. In Ägypten wurde eine sehr interessante Beschreibung des Exorzismus auf der Bentresh-Stele gefunden. Wahrscheinlich handelt es sich dabei um die schriftliche Fixierung einer viel früher entstandenen und mündlich überlieferten Legende. Die Niederschrift besorgten die Priester des Gottes Chons im 4.-3. Jahrhundert vor Christi Geburt, um der nachlassenden kultischen Terehrung ihrer Gottheit neuen Auftrieb zu geben. Das alte Ägypten ais einer der weiteren Kreise des „Lebensmilieus” des Neuen Testaments liefert dank der Informationen über die antidäminischen Praktiken eine hilfreiche Ferspektive für die richtige Interpretation der neutestamentlichen Schilderungen.
Artykuł zawiera analizę uwarunkowań i skutków obrzędu egzorcyzmu z perspektywy prawa konstytucyjnego. Zakres rozważań został ograniczony do egzorcyzmu w Kościele Rzymskokatolickim, ze względu na jego dominację w strukturze wyznaniowej Polski. Egzorcyzm jest niewątpliwie przejawem wolności uzewnętrzniania religii, a jego sprawowanie powinno podlegać ograniczeniom ze względu na konieczność ochrony zdrowia i prawa do humanitarnego traktowania osób egzorcyzmowanych. Uzasadnia to postulat wprowadzenia prawnych ograniczeń o charakterze prewencyjnym (nakaz konsultacji lekarskiej przed przystąpieniem do obrzędu, nakaz badań lekarskich dla egzorcystów) oraz następczym (zakaz sprawowania obrzędu wobec określonej kategorii osób). Natomiast całkowity zakaz egzorcyzmów naruszałby istotę wolności uzewnętrzniania religii oraz nie spełniał wymogów proporcjonalności.
EN
This article examines the determinants and consequences of the rite of exorcism from the constitutional law perspective. The study was limited to exorcism in the Roman Catholic Church due to its dominance in the religious composition of population in Poland. Exorcism is clearly a manifestation of religion, and it is argued that its performance should be subject to constraints justified by the need to protect the health and the right to humane treatment of the exorcised. Therefore, it is necessary to call for the establishment of legal restrictions, both preventive (mandatory medical consultation before performing the rite, mandatory medical examination for exorcists) and ex-post (ban on performing the rite on a given category of people). On the other hand, an absolute ban on exorcisms would violate the essence of the freedom to manifest religion and would not satisfy the requirements of proportionality.
In the Genesis Apocryphon (1Q20ar), there is a story containing a description of an exorcism (col. 20). In that text, Abraham is asked to free Pharaoh who is plagued by a “spirit of pestilence”. By becoming an exorcist, the patriarch causes the demon to be banished. The aim of the article is to show this story against the background of biblical demonological texts. After presenting the figure of the evil spirit and its activity in 1Q20ar, the issue of the presence of demons in the Holy Scriptures is discussed (the evil spirit that harms Pharaoh most resembles the “lying spirit” from 1 Kings 22:19–22 and Satan from the Book of Job). The course of exorcism in the apocryphon and the means used by Abraham are also described, followed by a review of exorcisms in the Old and New Testaments. It turns out that the story about the expulsion of the demon in 1Q20ar differs from the one found in the Book of Tobit and in the descriptions present in the Gospels. In recapitulation, the conclusion is reached that despite some similarities in this field, the story in 1Q20ar retains its original and incomparable character. Perhaps it is a form of bridge between the “restrained” demonology of the Old Testament and the more developed doctrine of evil spirits in the New Testament.
PL
W Apokryfie Księgi Rodzaju (1Q20ar) pojawia się opowiadanie zawierające opis egzorcyzmu (kol. 20). Poproszono Abrahama, aby uwolnił faraona nękanego przez „ducha zarazy”. Tenże, stając się egzorcystą, sprawił, że demon został przegnany. Celem artykułu jest pokazanie tego opowiadania na tle biblijnych tekstów demonologicznych. Po ukazaniu postaci złego ducha i jego aktywności w 1Q20ar omówione zostało zagadnienie obecności demonów w Piśmie św. (zły duch szkodzący faraonowi najbardziej przypomina „ducha kłamstwa” z 1 Krl 22,19-22 oraz szatana Księgi Hioba). Opisany jest również przebieg egzorcyzmu w apokryfie i środki zastosowane przez Abrahama, a następnie przegląd egzorcyzmów w Starym i Nowym Testamencie. Okazuje się, że opowiadanie o wypędzeniu demona w 1Q20ar odbiega od tego, jaki znamy z Księgi Tobiasza, oraz od opisów obecnych w Ewangeliach. W podsumowaniu dochodzimy do przekonania, że mimo pewnych podobieństw w tym zakresie opowiadanie w 1Q20ar zachowuje swój oryginalny i nieporównywalny charakter. Być może stanowi swoisty pomost między „powściągliwą” demonologią Starego Testamentu a bardziej rozwiniętą nauką o złych duchach w Nowym Testamencie.
Wiara w modlitwie o uwolnienie jest przede wszystkim odpowiedzią na dar wypędzania demonów, podarowany wszystkim wierzącym przez Jezusa Chrystusa przed Jego Wniebowstąpieniem. Teologalny kontekst wiary jest naturalnym środowiskiem dla sprawowania modlitwy o uwolnienie. Owocność posługi uwalniania jest subiektywnym kryterium oceny „jakości wiary” posługujących, jak również, ale w mniejszym stopniu, osoby proszącej o uwolnienie. Brak wiary u osoby zwracającej się z prośbą o modlitwę nie może stanowić podstawy do od-mowy przeprowadzenia tejże i udzielenia pomocy.
EN
The faith in prayer for deliverance is primarily a response to the gift to cast out demons given to all believers by Jesus Christ before His Ascension into heaven. The context of theological faith is natural environment for prayer for deliverance. Fruitfulness of the deliverance ministry is a subjective criterion for determining the „quality of their faith” speakers, as well as, but to a much lesser extent, people would ask for deliverance. The lack of the faith at the asking person cannot be an attitude of the refusal to conduct the prayer and providing assistance.
This article contains thoughts of Sulpicius Severus (ca 360–420) with regard to the influence of evil spirits on man. Based on the knowledge of St. Martin of Tours, who had much to do with demons. Sulpicius presented a number of human cases of demonic possession by an evil spirit. Most cases he described were about man’s release from possession.Sulpicius Severus was demonstrating that when Satan masters a man he takes away his freedom, a fundamental value, which comes from God. In the face of the numerous cases of enslavement of people by Satan, God’s intervention was needed. Sulpicius was convinced that God has equipped some people to be exorcists, with the gift of releasing the possessed from the power of the devil.
9
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
John Paul II in Familiaris consortio p. 17, when speaking about the tasks of the Christian family, indicates the need to reach out to „the beginning" of the creative act of God. Today it appears that what the family needs above all is re-evangelization. This is to be understood as rediscovering God's original plan for marriage and the family and returning „to the beginning" with faith as a way of life. It is about bringing humans to a personal relationship with God Personality. Today the family is affected by many illnesses. So what can be done to „heal" it? What is the cure? Programs alone are insufficient, similarly as mere pastoral and catechetical instruction, which become like building a house without foundations. Today we have the problem of people practicing religion, but in fact being unbelievers. In addition to the methods developed over the centuries, there is an urgent need for the ministry of exorcists, spiritual liberation from slavery, which affects more and more people, and spiritual discernment on a larger scale. Many of the problems are the causes of spiritual diseases. What is needed is information and formation of priests and lay people, raising awareness about current threats and ways of protecting oneself against them.
PL
Jan Paweł II w „Familiaris consortio” w punkcie 17, mówiąc o zadaniach rodziny chrześcijańskiej, wskazuje na konieczność dotarcia do "początku" aktu twórczego Boga. Dziś wydaje się, że tym, czego potrzebuje rodzina jest przede wszystkim nowa ewangelizacja. Należy to rozumieć jak odkrycie pierwotnego planu Boga wobec małżeństwa i rodziny oraz powrotu "do początku" z wiarą , jako własny sposób życia. Chodzi o wprowadzenie ludzi do osobistej osobowej relacji z Bogiem.
Artykuł porusza problem odpowiedzialności karnej egzorcysty za zachowania związane z reakcją na ujawnienie się podczas egzorcyzmu transu opętania. Egzorcyzm w Kościele katolickim jest formą celebracji liturgicznej i jego praktykowanie podlega prawnej ochronie. Warunkiem legalności przeprowadzenia obrzędu jest dobrowolne w nim uczestnictwo. W sytuacji ataku transu opętania, które jest zaburzeniem istotnie ograniczającym świadomość osoby egzorcyzmowanej, krępowanie ruchów jej ciała i kontynuowanie modlitwy, wbrew zewnętrznym odruchom, nie zawiera cechy działania bezprawnego. Pojawiający się opór, co do dalszego udziału w egzorcyzmie, nie oznacza cofnięcia wcześniej wyrażonej zgody osoby na uczestnictwo w egzorcyzmie. Kontynuowanie egzorcyzmu jest pierwotnie legalne ze względu na brak ataku na dobro prawne (wolność osoby egzorcyzmowanej). Egzorcysta podlega ewentualnej odpowiedzialności karnej nie tylko za nieudzielanie pomocy w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia osoby egzorcyzmowanej, ale również za ewentualne umyślne bądź nieumyślne narażenie osoby egzorcyzmowanej na niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, spowodowanie tzw. ciężkiego, średniego albo lekkiego uszczerbku na zdrowiu lub nieumyślne spowodowanie śmierci. Należy wziąć pod uwagę reguły obiektywnego przypisania skutku.
EN
The article discusses the issue of criminal liability for acts of the exorcist associated with disorder of possession trance during exorcism. Exorcism in the Catholic Church is a form of liturgical celebration and a subject to legal protection. The condition for the legality of exorcism is voluntary participation. An attack of possession trance is usually the cause of loss or significant limitation of person’s consciousness, so, despite of external impulses of the person’s body, the exorcist’s refusing to stop the prayer is not an unlawful behavior. Exorcist eventually could be responsible for failing to render assistance to a person in a situation threatening an immediate danger of loss of life or serious bodily injury, intentional or unintentional exposure of a person to an immediate danger of loss of life or serious bodily injury, causing heavy, medium or light bodily injury or an impairment to health or manslaughter. The issue shall be assessed in the light of principles of objective assignment of effect.
11
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Very rare are the saints experiencing possession. Even less often they are documented in writing. Of course, there are testimonies that the Saints were violently attacked by a demon, but very little is said about cases of possession or enslavement. There is extensive documentation of two cases of people proclaimed saints – two Carmelite nuns: Saint. Maria Magdalena de ’Pazzi (1566-1607) and Saint. Maria Baouardy (1846-1878), “Little Arab Woman”. The example of the Saints who were temporarily possessed during their lives creates a rich source of very important and practical information about God’s power and the role of Satan in the economy of human salvation. This information can talk to the theological reflection and to the exorcists themselves, and also – as a consolation – for all who experience similar states. Saints possessed by a demon teach us how and why this happens, as well as testify that above all there is a merciful and powerful God who saves man.
PL
Bardzo rzadkie są przypadki, kiedy święci mają doświadczenie opętania. Jeszcze rzadziej są one pisemnie dokumentowane. Oczywiście istnieją świadectwa o tym, że święci byli gwałtownie atakowani przez demona, ale bardzo niewiele mówi się o przypadkach opętania czy zniewolenia. Istnieje bogata dokumentacja dwóch przypadków osób ogłoszonych świętymi – chodzi o dwie karmelitanki: św. Marię Magdalenę de’ Pazzi (1566-1607) i św. Marię Baouardy (1846-1878), „Małą Arabkę”. Przykład świętych, którzy byli za życia czasowo opętani, tworzy bogate źródło bardzo ważnych i praktycznych informacji na temat mocy Bożej i roli szatana w ekonomii zbawienia człowieka. Informacje te mogą pomóc w refleksji teologicznej oraz samym egzorcystom, a także – jako pocieszenie – dla wszystkich, którzy podobnych stanów doświadczają. Święci, opętani przez demona, uczą nas jak i dlaczego tak się dzieje, jak również świadczą, że ponad wszystkim jest miłosierny i pełen mocy Bóg, który ocala człowieka.
The existence of Satan, who may even nowadays possess an object, a place or a person with God’s consent, is widely recognised within the Christian Church. Demonic tormenting of a person may manifest itself either by means of an ordinary action (temptation) or an extraordinary action (up to possession). In the presence of so varied, more and more sublime forms of temptation, both the ability to identify the presence of the Evil One in the world and the need not to disregard his power are crucial. The role of exposing the evil spirit and freeing persons dependent, at various levels, on the devil is closely connected to the ministry of priest-exorcists, for whom it is also a form of a social duty. From this perspective the real action of the evil spirit, the seriousness of the personal and social sins and the need for individual and community recognition may be observed more vividly.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.