In this study we present a game-theoretic model of guilt in relation to sensitivity to norms of fairness. We focus on a specific kind of fairness norm à la Rawls according to which a fair society should be organized so as to admit economic inequalities to the extent that they are beneficial to the less advantaged agents. In a first step, we analyze the impact of the sensitivity to this fairness norm on the behavior of agents who play a repeated Prisoner’s Dilemma and learn via fictitious play. In a second step we transform the base game into a meta-game that represents a static description of a repeated game updated via fictitious play. We analyze such a meta-game under population dynamics by means of evolutionary game theory. Our results reveal two things: first of all, a great sensitivity to the fairness norm is beneficial in the long term when agents have the time to converge to mutual cooperation. Secondly, cooperativeness and fairness norm sensitivity can coevolve in a population of initially solely defectors.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In many evolutionary games, such as parental care games, the length of time spent playing a realisation of the game is dependent on the strategy of an individual. Also, the payoff of a deserting male cannot be defined in isolation from the strategies used in the population as a whole. Such games should be defined as games against the field (large population games) rather than two-player games. Several examples are presented to illustrate the theory of such games against the field.
PL
W dziedzinie gier ewolucyjnych zwykle zakłada się, że każda jednostka gra wiele razy w dany rodzaj gry dwuosobowej, z tym że za każdym razem jej przeciwnik zmienia się. W przypadku gier ewolucyjnych, takich jak „wojna na wyczerpanie” czy „opieka rodzicielska”, czas wykorzystany na realizację gry zależy od strategii wybranej przez jednostkę. W takich przypadkach należy brać pod uwagę nie tylko średnią wypłatę z każdej realizacji gry, ale też średni czas potrzebny na jej realizację. W tej sytuacji model standardowej gry dwuosobowej powinien być zastąpiony grą wieloosobową. Dodatkowo, w grach typu „opieka rodzicielska” wypłata samca, który nie opiekuje się swoimi dziećmi, zależy od możliwości uzyskania dodatkowych partnerek, co z kolei zależy od strategii używanych w całej populacji. W pracy rozważono kilka przykładów gier wieloosobowych, które są wygenerowane przez grę dwuosobową.
3
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
In many evolutionary games, such as parental care games, the length of time spent playing a realisation of the game is dependent on the strategy of an individual. Also, the payoff of a deserting male cannot be defined in isolation from the strategies used in the population as a whole. Such games should be defined as games against the field (large population games) rather than two-player games. Several examples are presented to illustrate the theory of such games against the field.
PL
W dziedzinie gier ewolucyjnych zwykle zakłada się, że każda jednostka gra wiele razy w dany rodzaj gry dwuosobowej, z tym że za każdym razem jej przeciwnik zmienia się. W przypadku gier ewolucyjnych, takich jak „wojna na wyczerpanie” czy „opieka rodzicielska”, czas wykorzystany na realizację gry zależy od strategii wybranej przez jednostkę. W takich przypadkach należy brać pod uwagę nie tylko średnią wypłatę z każdej realizacji gry, ale też średni czas potrzebny na jej realizację. W tej sytuacji model standardowej gry dwuosobowej powinien być zastąpiony grą wieloosobową. Dodatkowo, w grach typu „opieka rodzicielska” wypłata samca, który nie opiekuje się swoimi dziećmi, zależy od możliwości uzyskania dodatkowych partnerek, co z kolei zależy od strategii używanych w całej populacji. W pracy rozważono kilka przykładów gier wieloosobowych, które są wygenerowane przez grę dwuosobową.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.