Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Rośliny zimozielone

100%

Skórkowska A.

Zieleń Miejska

|

2012

|

tom Nr 2

28-31

PL

Przez cały rok zachwycają nas swą intensywną, niezmienną barwą, zwartym pokrojem i fakturą, charakterystyczną dla gatunku i odmiany. Dzięki tym cechom są cennym elementem przestrzeni miejskiej.

2

Rośliny mało znane. Przewiercień himalajski

60%

Czekalski M.

Zieleń Miejska

|

2020

|

tom Nr 7-8

47

3

Rośliny mało znane. Kuningamia chińska

60%

Czekalski M.

Zieleń Miejska

|

2021

|

tom Nr 4

41

PL

Kuningamia chińska (Cunninghamia lanceolata (Lamb.) Hook.) należy do roślin drzewiastych nagozalążkowych (Gymnospermatophyta) i rodziny cipryśnikowatych (Taxodiaceae). Pod względem filogenetycznym (rozwojowym) należy do roślin starych. Została odkryta w 1702 r. przez angielskiego królewskiego botanika Jamesa A. Cunninghama, lekarza w Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, w Chinach. Rośnie tam w lasach górskich do wysokości 2800 m n.p.m., tworząc także drzewostany jednolite. Oprócz Chin występuje także w Wietnamie, Laosie i Kambodży. W Chinach i Japonii jest rozpowszechniona w uprawie. W Polsce do tej pory była uważana za wrażliwą na niską temperaturę ujemną i przydatna do uprawy w strefie klimatycznej 8 wg USDA, czyli wytrzymujące temperaturę do -12°C. U nas najpierw, tj. w 1824 r., była w Warszawskim Ogrodzie Botanicznym, w prywatnym ogrodzie Stanisława hr. Wodzickiego w Małopolsce w 1833 r., a w Krakowskim Ogrodzie Botanicznym w 1843 r. Po II wojnie światowej miało ją Arboretum w Rogowie, gdzie dwa okazy o wysokości 3,45 m i 3,75 m przetrwały zimę 1969/1970 z minimalną temperaturą -28°C. Obecnie gatunek znajduje się w 12 ogrodach botanicznych i arboretach polskich, a odmiana sina ‘Glauca’ – w Ogrodzie Botanicznym Uniwersytetu Wrocławskiego we Wrocławiu. Postępujące ocieplenie klimatu prawdopodobnie przyczyni się do rozpowszechnienia jej uprawy w naszym kraju.

4

Grajmy w zielone

60%

Latkowska M. J.

Zieleń Miejska

|

2023

|

tom Nr 12

22--23

PL

Zima to czas, gdy krajobraz miejski staje się dość szary i monotonny, a ożywiającej go zieleni jest jak na lekarstwo. Najbardziej atrakcyjnie prezentują się o tej porze roku rośliny iglaste, ale zimozielone gatunki znajdziemy też wśród krzewów i krzewinek liściastych oraz pnączy, które mogą stać się zimową ozdobą miast, a zwłaszcza parków, skwerów i osiedli mieszkaniowych.

5

Rośliny mało znane. Skimia japońska i laurowata

60%

Czekalski M.

Zieleń Miejska

|

2020

|

tom Nr 2

23

6

Photosynthetic ecophysiology of evergreen leaves in the woody angiosperms - a review

51%

Wyka T. P. , Oleksyn J.

Dendrobiology

|

2014

|

tom 72

EN

Evergreen plants are an important component of many ecosystems of the world and occur in numerous evolutionary lineages. In this article we review phenotypic traits of evergreen woody angiosperms occurring in habitats that regularly experience frost. Leaf anatomical traits such as sclerenchymatic tissues or prominent cuticles ensure mechanical strength while often enhancing tolerance of water deficit. The low ratio of photosynthetic to nonphotosynthetic tissues as well as modified cell wall structure and nitrogen allocation patterns in evergreen leaves result in lower mass-based photosynthetic rate and photosynthetic nitrogen use efficiency in comparison with deciduous leaves. Their photosynthetic apparatus is adapted for the survival of frost in a down-regulated state with potential for photosynthetic activity in winter during periods of permissive temperatures. Leaf structure interacts with the mechanisms of frost survival. Stem xylem in evergreen plants tends to contain smaller diameter conduits incurring greater resistance to freeze/ thaw induced cavitation than in deciduous plants, although at the cost of reduced hydraulic efficiency. In contrast, no such differences in hydraulic conductivity have been documented at the leaf level. There is evidence for reduced structural plasticity of evergreen leaves in response to variability in irradiance, however photosynthetic downregulation occurs in mature leaves in response to self shading. Some evergreen species exhibit slow leaf development and “delayed greening”, while in many species aging is also a very protracted process. Finally, evergreen leaves may participate in carbohydrate and, less obviously, in nitrogen storage for the support of spring shoot and foliage growth, although the importance of this function is under debate. In conclusion, the evergreen leaf habit is correlated with numerous structural and functional traits at the leaf and also at the stem level. These correlations may generate trade-offs that shape the ecological strategies of evergreen plants.

7

Ulistnienie – ozdoba różaneczników zawsze zielonych poza okresem kwitnienia

41%

Czekalski M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 525

PL

Oceniono ulistnienie 12 odmian sześcio- i siedmioletnich różaneczników zawsze zielonych. Rosną one w Arboretum w Laskach koło Kępna, na południu Wielkopolski. Średnia temperatura roczna wynosi tam 8,2°C, a gleba ma odczyn bardzo kwaśny, pH = 3,8-3,9. Mikroklimat lasu, w którym założone jest Arboretum, sprzyja rozwojowi różaneczników. Najwięcej liści na siedmioletnich krzewach rozwinęły odmiany: ‘Lachsgold’, ‘Sammetglut’, ‘Blurettia’, ‘Old Port’, ‘Dr H.C. Dresselhuys’ i ‘Lilofee’, a najmniej - ‘Rasputin’, ‘Eskimo’, ‘America’ i ‘Azurro’. Najbardziej korzystną gęstością ulistnienia odznaczały się krzewy odmian: ‘Sammetglut’, ‘Rasputin’, ‘Azurro’, ‘Lilofee’, ‘Old Port’ i ‘Claudine’. Na szczególne wyróżnienie zasługuje odmiana ‘Lachsgold’, która dzięki silnemu rozkrzewieniu i rozwojowi największej liczby jasnozielonych i błyszczących liści wygląda najładniej przez cały rok.

EN

The foliage was evaluated in 12 cultivars of six- and seven-year-old evergreen rhododendrons. They grow in the Arboretum at Laski, near Kępno, in the ysouth of Wielkopolska. The mean annual temperature of the site is 8.2°C, and the soil pH 3.8-3.9. Microclimate in the forest where Arboretum is located is favourable to growth of rhododendrons. The seven-year-old cultivars which developed most leaves included: ‘Lachsgold’, ‘Sammetglut’, ‘Blurettia’, ‘Old Port’, ‘Dr H.C. Dresselhuys’ and ‘Lilofee’, and those with the fewest leaves were ‘Rasputin’, ‘Eskimo’, ‘America’ and ‘Azurro’. Shrubs with the optimum foliage density belonged to the cultivars: ‘Sammetglut’, ‘Rasputin’, ‘Azurro’, ‘Lilofee’, ’Old Port’ and ‘Claudine’. The cultivar that deserves special mention is ‘Lachsgold’. Much-branched and with the greatest number of light-green, glossy leaves, it is the most attractive sight all the year round.

8

Rosliny w kolorze srebra

41%

Gursztyn L.

Kwietnik

|

2006

|

nr 12

52-53

9

Lisciaste krzewy zimozielone

41%

Rydzik A.

Biuletyn Informacyjno-Handlowy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego Boguchwała

|

2000

|

nr 01

3-4

10

Dywan utkany z barwinka

41%

Syga P.

Kwietnik

|

2006

|

nr 12

32-33

11

Zielen ponad biela

41%

Narkiewicz M.

Kwietnik

|

2007

|

nr 01

26-27

12

Grzyby wyosobnione z nekrotycznych plam na liściach różaneczników zawsze zielonych Rhododendron L.

36%

Kowalik M. , Muras P. , Zolna M. , Kierpiec B.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2010

|

tom 554

PL

Badania prowadzono na 16 taksonach różaneczników w prywatnej kolekcji na Pogórzu Wielickim. Celem badań była identyfikacja grzybów mogących powodować nekrozy liści, wybranych do prac hodowlanych, różaneczników zawsze zielonych (Rhododendron L.) Z liści z objawami nekroz wyodrębniono 983 kolonie grzybów, należące do 45 gatunków. Wśród nich dominowały: Pestalotia sydowiana, Alternaria alternata i Epicoccum purpurascens, stanowiące ponad 77% ogółu wyodrębnionych kolonii. W mniejszej liczbie wyodrębniono: Penicillium verrucosum v. cyclopium, Trichoderma viride, Sordaria fimicola, Humicola fuscoatra v. fuscoatra, Humicola grisea v. grisea, Mortierella isabellina i Trichoderma pseudokoningii. Wykazano, że najgorszą zdrowotnością cechowały się: ‘Mikkeli’, ‘Peter Tigerstedt’, ‘Nippon’ oraz R. aureum x R. brachycarpum. Najlepsza zdrowotność liści charakteryzowała taksony: ‘Haaga’, ‘Koichiro Wada’, ‘Koichiro Wada’ x ‘R. aureum’, ‘Belkanto’ x ‘R. aureum’, R. maximum x R. aureum, co wskazuje na możliwości ich wykorzystania w dalszych pracach hodowlanych, jako cennych form rodzicielskich.

EN

The observations were carried out on 16 taxons of evergreen rhododendrons in a private collection in Pogórze Wielickie. The aim of this research was to identify fungi which can cause necrosis of leaves on selected for breeding programs of evergreen rhododendron. 983 colonies of fungi of 45 species were isolated from the leaves with necrotic symptoms. Pestalotia sydowiana, Altemaria alternata and Epicoccum purpurascens dominate in over 77%. Penicillium vermcosum v. cyclopium, Trichoderma viride, Sordaria fimicola, Humicola fuscoatra v. fuscoatra, Humicola grisea v. grisea, Mortierella isabellina and Trichoderma pseudokoningii occurred in fewer bumbers. The most sensitive were ‘Mikkeli’, ‘Peter Tigerstedt’, ‘Nippon’ and R. aureum x R. brachycarpum. The most immune turn out to be ‘Haaga’, ‘Koichiro Wada’, ‘Koichiro Wada’ x ‘R. aureum’, ‘Belkanto’ x ‘R. aureum’, R. maximum x R. aureum, thus pointing to the possibility to use them in futher plant breeding as valuable parental forms.

13

Rozmnazanie bukszpanu wieczniezielonego [Buxus sempervirens L.] odmian 'Angustifolia' i 'Suffruticosa' z sadzonek zielnych

36%

Babelewski P. , Strzelecka K.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2006

|

tom 510

|

nr 1

65-69

PL

W szkółkach bukszpan wieczniezielony rozmnaża się z półzdrewniałych sadzonek pędowych w terminie od sierpnia do kwietnia, kiedy rośliny są w stanie spoczynku. Celem doświadczenia była ocena możliwości rozmnażania bukszpanu z sadzonek pędowych wierzchołkowych zielnych, ciętych z przyrostów tegorocznych w trakcie wzrostu krzewów. Sadzonki odmian ‘Angustifolia’ i ‘Suffruticosa’ sporządzano w trzech terminach: 30 maja, 15 i 30 czerwca 2004 roku. Połowę sadzonek traktowano Ukorzeniaczem AB, pozostałe stanowiły sadzonki kontrolne. Procent ukorzenienia sadzonek oraz liczbę i długość korzeni oceniono po 56 dniach ukorzeniania. Sadzonki zielne bukszpanu wieczniezielonego, niezależnie od odmiany, terminu sadzonkowania i traktowania Ukorzeniaczem AB, ukorzeniły się w 71%. Najlepszym terminem do ukorzeniania sadzonek w 2004 był termin najwcześniejszy, tj. 30 maja. Im późniejszy był termin, tym słabiej ukorzeniały się sadzonki. Zastosowanie preparatu Ukorzeniacz AB zwiększyło procent ukorzenionych sadzonek zielnych bukszpanu wieczniezielonego, nie wpłynęło natomiast istotnie na jakość systemu korzeniowego. Bukszpan wieczniezielony można rozmnażać z sadzonek zielnych ciętych w terminie od 30 maja do 30 czerwca. Rozmnażanie bukszpanu wieczniezielonego za pomocą sadzonek zielnych może znacznie skrócić okres produkcji roślin, gdyż sadzonki są dobrze ukorzenione już po 56 dniach.

EN

In nurseries Buxus sempervirens is propagated by semi hard-wood cuttings from August to April, when plants are dormant. Such process lasts 3-5 months. The purpose of this study was to examine if it is possible to propagate buxus from soft-wood cuttings, taken from young, intensively growing shoots. Such cuttings of buxus cultivars 'Angustifolia’ and ‘Suffriticosa’ were taken at three dates, from the end of May to the end of June 2004. Half of them was treated with rooting stimulator „Ukorzeniacz AB” (containing IBA and NAA), the rest were the control cuttings. On average, the cuttings rooted in 71%. The best term for rooting was the earliest one, 30th of May. Treating with „Ukorzeniacz AB” increased the percentage of rooting, but did not influence the quality of root system. The results showed that Buxus sempervirens can be propagated from soft-wood cuttings in May and June. What is more, such propagation can shorten the whole process, as cuttings had strong root systems after 56 days.

14

Lisciaste krzewy zimozielone

36%

Rydzik A.

Biuletyn Informacyjno-Handlowy. Ośrodek Doradztwa Rolniczego Boguchwała

|

2003

|

nr 01

5

15

Zielone o kazdej porze

36%

Narkiewicz M.

Kwietnik

|

2006

|

nr 10

24-26

16

Zielen non stop

31%

Narkiewicz M.

Kwietnik

|

2005

|

nr 11

32-35

17

Bioróżnorodność grzybów występujących w fyllosferze różanecznika zimozielonego Rhododendron L.

31%

Kowalik M.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2009

|

tom 539

|

nr 1

PL

W pracy przeanalizowano zbiorowiska grzybów w fyllosferze różanecznika pod kątem zdrowotności liści. Badania prowadzono w latach 2004-2007 na różanecznikach w Ogrodzie Botanicznym UJ. Badania znekrotyzowanych liści potwierdziły występowanie patogenów powodujących choroby: Botrytis cinerea - szara pleśń, Colletotrichum gleosporioides - antraknoza, Cylindrocladium scoparium - zgnilizna korzeni oraz plamistość liści i kwiatów, Exobasidium vaccinii - powłocznik azaliowy, Phomopsis archeri - zgorzel pędów, Pycnostysanus azaleae - zamieranie pąków, Rhizoctonia solani - rizoktonioza oraz Septoria azalea - septorioza. Na liściach z objawami nekroz bytowały licznie potencjalne patogeny z rodzajów: Altemaria, Cylindrocarpon, Epicoccum, Pestalotia, Fusarium, Phoma oraz mniej liczne saprotrofy z rodzajów: Acremonium, Arthrinium, Aspergillus, Chaetomium, Cladosporium, Coniothyrium, Humicola, Monodyctis, Mortierella, Nigrospora, Penicillium, Rhizopus, Sordaria, Trichothecium. Liście bez symptomów chorobowych zasiedlone były przez saprotrofy z rodzajów: Acremonium, Aspergillus, Cladosporium, Epicoccum, Humicola, Mucor, Penicillium, Rhizopus, Trichoderma oraz przez mało liczebne patogeny. Wyniki analizy mikologicznej wskazały na dużą bioróżnorodność grzybów zasiedlających zimozielone liście różanecznika, potwierdziły ich zdolność do porażania liści i wywoływania na nich różnorakich nekroz.

EN

The subject of study was the analysis of fungi occurring in rhododendron phyllosphere and their effect on leaf health. The research was carried out in Jagiellonian University’s Botanic Garden from 2004 to 2007. The analysis of necrotic leaves confirmed the occurrence of pathogens causing diseases such as: grey mould (Botrytis cinerea), antracnosis (Colletotrichum gleosporioides), Cylindrocladium blight and root rot (Cylindrocladium scoparium), leaf and flower gall (Exobasidum vaccinii), Phomopsis dieback (Phomopsis archeri), bud and twig blight (Pycnostysanus azaleae), rhizoctoniosis (Rhizoctonia solani), septoriosis (Septoria azalea). Several potential pathogens were observed on necrotic leaves. They belonged to the following genera: Alternaria, Cylindrocarpon, Epicoccum, Pestalotia, Fusarium, Phoma. Less numerous saprotrophs such as: Acremonium, Arthrinium, Aspergillus, Chaetomium, Cladosporium, Coniothyrium, Humicola, Monodyclis, Morierella, Nigrospora, Penicillum, Rhizopus, Sordaria, Trichothecium were also observed. Leaves without any disease symptoms were inhabited by saprotrophs belonging to the following genera: Acremonium, Aspergillus, Cladosporium, Epicoccum, Humicola, Mucor, Penicillum, Rhizopus, Trichoderma as well as less numerous pathogens. Mycological analysis confirmed the broad biodiversity of fungi occurring on rhododendron evergreen leaves and their ability to attack leaves and to cause necroses.

18

Microorganisms colonizing the leaves, shoots and roots of boxwood (Buxus sempervirens L.)

31%

Kurzawinska H. , Mazur S. , Nawrocki J.

Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus

|

2019

|

tom 18

|

nr 6

EN

Buxus sempervirens (L.) is an evergreen shrub often used in urban plantings intended for forming the trimmed hedges, as well as for creating geometrical shapes. Its decorative qualities are often diminished by the effects of pathogens colonizing the roots, shoots and leaves. The study was conducted in three consecutive growing seasons. The experimental material originated from a nursery located in southern Poland. The subjects under study were diseased leaves, stems and roots of the boxwood variety ‘Suffruticosa’. Samples consisting of 720 diseased fragments of the shrub were taken for mycological examination. Mycological isolations were performed according to the standard methods used in phytopathology. A total of 1059 colonies of fungi and fungus-like organisms were isolated from the diseased boxwood plants. The fungus Alternaria alternata dominated among all the isolates. The pathogens frequently isolated from the leaves included Macrophoma candollei, Volutella buxi and Fusarium buxicola. Those frequently isolated from the shoots included: Pestalotiopsis sydowiana, Volutella buxi and Fusarium avenaceum. The root system, in turn, was colonized in large numbers by: Fusarium oxysporum, F. avenaceum, Rhizoctonia solani, Botrytis cinerea and Phytophthora cinnamomi. Results of the three-year study show a comprehensive participation of phytopathogens in the disease process affecting the boxwood variety ‘Suffruticosa’.

19

Zielona spirala

31%

Syga P.

Kwietnik

|

2006

|

nr 04

50-51