Jednym z podstawowych praw Unii Europejskiej jest swobodny przepływ towarów, jednak prawo to nie jest w pełni stosowane w odniesieniu do sektora transportu morskiego. W transporcie drogowym, towar unijny wyjeżdzający z kraju będącego członkiem UE do kraju docelowego, który również jest częścią Wspólnoty, o ile przez cały okres transportu pozostaje wewnątrz obszaru celnego Unii Europejskiej (nie porusza się np.: przez Obwód Kaliningradzki), korzysta w pełni z przywilejów, jakie zapewnia jednolity rynek. Natomiast w przypadku transportu morskiego, każda jednostka opuszczająca strefę 12 mil morskich od linii podstawowej, mimo iż portem wyjścia jak i wejścia jest port unijny, traktowana jest jakby przekroczyła zewnętrzną granicę Wspólnoty. Tak też traktowany jest transportowany przez nią towar, mimo posiadanego statusu. W efekcie, formalności administracyjno– celne są dokonywane tak w momencie opuszczania przez statek portu, jak i w momencie jego zawinięcia do portu przeznaczenia, co niesie za sobą koszty dla przedsiębiorców oraz opóźnienia czasowe. Od 2004 roku stopniowo do polskiego prawa wprowadzane są instrumenty, które mają w znacznym stopniu urzeczywistnić wizję wspólnego, europejskiego transportu morskiego bez barier. Wspólnotowy kodeks celny, ujednolicenie procedur i zadań poszczególnych służb, mających bezpośredni wpływ na efektywność przepływu towarów przez granicę morską poszczególnych państw członkowskich, były jedynie wstępem do rewolucji, jaka nastąpiła po wdrożeniu odroczonego VATu czy też instytucji upoważnionego przedsiębiorcy AEO.
EN
Free movement of goods is one of the basic laws in the EU, however, it does not fully apply to sea transport. In road transport, if Union goods leave an EU member state and travel to another member state, they enjoy full privileges of the single market, provided that the transport route is within the EU (the goods do not, for example, enter Kaliningrad Oblast). When it comes to maritime transport, however, each vessel leaving an EU port and going beyond 12 nautical miles from the sea baseline is treated as if it had crossed the outer border of the Community, even if ports of departure and arrival are both EU ports. The same applies to the goods such a vessel carries, regardless of their status. As a result, administrative and customs formalities are carried out twice – when the vessel leaves the port and calls its destination – which generates costs for businesses and causes delays. Since 2004 into Polish law introduced instruments that have largely fulfill the vision of a common European maritime transport space without barriers. Community Customs Code, unification of procedures and tasks of the various departments that have a direct impact on the efficiency of movement of goods across the maritime border between Member States, were merely a prelude to the revolution that took place after the implementation of deferred VAT or institutions of AEO.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.