Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  ethylbenzene
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Etylobenzen
100%
PL
Etylobenzen (EB) jest węglowodorem aromatycznym występującym w postaci bezbarwnej cieczy o aromatycznym zapachu, stosowanym głównie do produkcji styrenu. Dużą ilość etylobenzenu (15 ÷ 20%) zawiera także ksylen techniczny (mieszanina izomerów). Etylobenzen występuje w ropie naftowej oraz powstaje w procesie krakingu ropy naftowej. W mieszaninie z ksylenem etylobenzen jest powszechnie stosowany jako składnik rozpuszczalników do farb i lakierów, a dzięki swoim właściwościom przeciwstukowym jest również składnikiem paliw. Stosowany jest także zamiast benzenu w rozcieńczalnikach farb drukarskich i jako rozpuszczalnik w przemyśle gumowym i chemicznym, a także jako środek owadobójczy. Główną populacją narażonych na etylobenzen są pracownicy zatrudnieni przy produkcji styrenu, oraz technicznego ksylenu lub w miejscach używania go jako rozpuszczalnika (np. w przemyśle gumowym i tworzyw sztucznych). Narażenie na etylobenzen występuje wśród użytkowników ksylenu, którzy stosują go do: odtłuszczania, usuwania farby, zabezpieczenia przed rdzą i lakierowania. W polskim przemyśle liczba narażonych osób na ten związek jest duża. W narażeniu na związek o stężeniach ponadnormatywnych pracowały w 2000 r. 353 osoby. W Polsce etylobenzen jest produkowany przez Mazowieckie Zakłady Rafineryjne i Petrochemiczne w Płocku. Etylobenzen wchłania się głównie w drogach oddechowych w postaci par i w postaci ciekłej przez nieuszkodzoną skórę. Pary etylobenzenu o większych stężeniach działają drażniąco na oczy, gardło i błony śluzowe górnych dróg oddechowych człowieka oraz działają depresyjnie na ośrodkowy układ nerwowy. Etylobenzen może u narażanych uszkadzać wątrobę i nerki, nie wykazano jednak jego działania mutagennego, a także jednoznacznie nie przypisano mu działania teratogennego na człowieka, chociaż u zwierząt doświadczalnych wykazano ewidentne jego działanie rakotwórcze. Ustalając wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) etylobenzenu, uwzględniono wyniki badania inhalacyjnego, którym poddano ludzi. Jednorazowe 8-godzinne narażenie na etylobenzen o stężeniu 430 mg/m3 (NOEL) nie wywołało żadnych wykrywalnych zaburzeń. Zaproponowana wartość NDS etylobenzenu wynosi 200 mg/m3, natomiast wartość najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) – 400 mg/m3, a ponieważ substancja wchłania się przez skórę zaproponowano także oznaczenie jej literami “Sk”. W USA (ACGIH) i w Niemczech zalecono ponadto oznaczanie w moczu stężenia kwasu migdałowego jako wskaźnika narażenia na etylobenzen. W kontrolowanych badaniach przeprowadzonych na ochotnikach narażonych na etylobenzen stwierdzono korelację między stężeniem etylobenzenu w środowisku pracy, wyrażonym w miligramach na metr sześcienny, a stężeniem kwasu migdałowego w moczu, wyrażonym w miligramach na gram kreatyniny. Zaproponowano przyjęcie stężenia 40 mg kwasu migdałowego/g kreatyniny za wartość dopuszczalnego stężenia w materiale biologicznym (DSB) etylobenzenu, a także określono szybkość wydalania związku w próbce moczu pobranej 2 h pod koniec zmiany roboczej wynoszącą 20 mg/h.
EN
Ethyl benzene is a colorless, flammable liquid with an aromatic odor. Ethyl benzene is used as a solvent, as an intermediate in the production of styrene, and in the plastics and rubber industries. Industrial grade xylene contains approximately 20% ethyl benzene. Ethyl benzene is an irritant of the skin and mucous membranes and appears systemically to have acute and possibly chronic effects on the central nervous system. Other chronic health hazards, as evidenced in animal experimentation, would be damage to the liver, kidneys, and testes. The Expert Group for Chemical Agents recommended, on the basis of the results of a human inhalation study, a TLV value for ethyl benzene 200 mg/m3 and the value of 400 mg/m3 as the Short-Term Exposure Limit (STEL). The proposed values of hygiene standards should protect workers against the effects of ethyl benzene mainly on the central nervous system as well as potential liver and kidneys damage. The values should minimize the potential for eye and skin irritation. Ethyl benzene should be denoted with “Skin” notation.
2
Content available remote Źródła surowców i modernizacje procesowe w wytwarzaniu etylobenzenu i styrenu
100%
PL
Podano wybrane ogólne informacje o metodach wytwarzania etylobenzenu i styrenu oraz przykłady ulepszania stosowanych procesów technologicznych. Omówiono źródła oraz zużycie surowców do syntezy etylobenzenu i styrenu a także niektóre problemy związane z zabezpieczeniem ich dostaw.
EN
A review covering the supply and consumption of feedstocks for making ethylbenzene and styrene, methods for making styrene, progress in methods for making ethylbenzene, and modernization in the dehydrogenation of ethylbenzene.
3
Content available remote Nowoczesne przemysłowe procesy syntezy etylobenzenu i kumenu
100%
EN
Metabolic and toxicodynamic interactions of some organic solvents in rats repeatedly treated with medium dose levels were examined. It was shown that both n-hexane and ethylbenzene significantly inhibited tetrachloroethylene metabolism during a 2-week period. n-Hexane and tetrachloroethylene enhanced metabolism of ethylbenzene whereas ethylbenzene suppressed n-hexane metabolism only at the end of the experiment. Biochemical changes, especially the drop in the level of non-protein sulfhydryl groups in tissues of rats treated with organic solvent mixtures, were significantly less pronounced than those observed after these chemicals were administered separately. These results demonstrate that metabolic interactions between hydrocarbons and chloroalkene may lead to a modification of the biological response to these compounds.
EN
Monoaromatic pollutants such as benzene, toluene, ethylbenzene and mixture of xylenes are now considered as widespread contaminants of groundwater. In situ bioremediation under natural attenuation or enhanced remediation has been successfully used for removal of organic pollutants, including monoaromatic compounds, from groundwater. Results published indicate that in some sites, intrinsic bioremediation can reduce the monoaromatic compounds content of contaminated water to reach standard levels of potable water. However, engineering bioremediation is faster and more efficient. Also, studies have shown that enhanced anaerobic bioremediation can be applied for many BTEX contaminated groundwaters, as it is simple, applicable and economical.This paper reviews microbiology and metabolism of monoaromatic biodegradation and in situ bioremediation for BTEX removal from groundwater under aerobic and anaerobic conditions. It also discusses the factors affecting and limiting bioremediation processes and interactions between monoaromatic pollutants and other compounds during the remediation processes.
PL
W pracy dokonano przeglądu aktualnego stanu wiedzy na temat źródeł emisji lotnych związków organicznych w pomieszczeniach biurowych. Omówiono wyniki badań przeprowadzonych w Stanach Zjednoczonych, Iranie oraz na Tajwanie. Autorzy wykonali także badania zawartości lotnych związków organicznych w pomieszczeniu biurowym budynku Politechniki Łódzkiej. Badania wykonano po okresie intensywnej pracy dwóch zestawów komputerowych w pomieszczeniu o kubaturze 33,8 m3 i obniżonej wentylacji. Na podstawie analizy z wykorzystaniem techniki chromatografii gazowej zidentyfikowano 4 substancje z grupy lotnych związków organicznych - LZO. Dokonano wstępnej oceny możliwego wpływu zidentyfikowanych związków na zdrowie i samopoczucie użytkowników. W ostatniej części pracy przeanalizowano dotychczasowe doświadczenia w stosowaniu wypraw malarskich z ditlenkiem tytanu do utylizacji zanieczyszczeń powietrza oraz bardziej szczegółowo omówiono planowany eksperyment polegający na wykorzystaniu zjawiska fotokatalitycznego utleniania do rozkładu LZO.
EN
The paper reviews current knowledge on the sources of volatile organic compounds in office spaces. The results of studies conducted in the United States, Iran and Taiwan are discussed. The authors also performed studies on the content of volatile organic compounds in the office building of the Lodz University of Technology. The study was carried out after intensive work of two computer sets in a room with a cubature of 33.8 m3 and reduced ventilation. Based on the gas chromatography analysis, 4 volatile organic compounds (VOCs) have been identified. An initial assessment of the impact of the identified compounds on the health and well-being of users has been done. In the last part of the work we have analyzed the experiences with applying paint with titanium dioxide for reduction of indoor air pollutants' concentrations and we have discussed in more detail the planned experiment consisting in using photocatalytic oxidation to decompose VOC.
EN
Dispersion model of NAPL hydrocarbons’ transport in porous media has been presented. Mathematical model allows to estimate whether the menace of ground water can occur as a result of hydrocarbons’ transport through the soil. The convection in mass transport is considered in the general equation due to the higher velocity of propagation in vertical direction. The introduction of the equation of biosorption link allows to take into account microorganisms’ influence on impurities concentration, especially on heavy oils derived compounds. The research conducted on a filter model was the first step to verify the dispersion model of petroleum derived substances. Dispersion coefficient was assessed for benzene, toluene and ethylbenzene.
PL
W pracy wprowadzono dyspersyjno-konwekcyjny model migracji węglowodorów ropopochodnych w gruntach. Proponowany model jest próbą znalezienia mechanizmu propagacji węglowodorów przez ośrodek porowaty i pozwala przewidzieć, na ile migracja benzenu, toluenu i etylobenzenu jest w stanie zagrozić zwierciadłu wód podziemnych. Uwzględnienie konwekcji w równaniu transportu masy podyktowane jest zwiększoną szybkością migracji węglowodorów w kierunku pionowym. Wprowadzenie równania biosorpcji pozwala uwzględnić wpływ mikroorganizmów na zmianę stężenia, głównie ciężkich węglowodorów ropopochodnych w gruncie. Poprawność modelu zweryfikowano doświadczalnie na modelu filtra gruntowego poprzez wyznaczenie współczynnika dyspersji wzdłużnej dla benzenu, toluenu i etylobenzenu.
EN
Studies were made on applicability of badge permeation passive samplers with polyet-hylene semipermeable membranes for isolation and enrichment of organic analytes in indoor air quality monitoring. The effect of storage at -18°C and at approx. 20°C was evaluated. The mass changes of analytes adsorbed on active carbon in a sampler during three week storage at room temperature were not statistically significant. At a tempera-ture of -18°C permissible storage time can be extended to four weeks. Storage of the capped samplers ready for sampling (shelf life) had no noticeable effects on analytical results of benzene, toluene, butyl acetate, and ethylbenzene.
PL
W pracy przedstawiono wyniki badań nad określeniem przydatności dozymetru pasyw-nego typu permeacyjnego, o budowie pudełkowej, z półprzepuszczalną membranąpolietylenową, jako urządzenia wykorzystywanego na etapie izolacji i wzbogacania analitów z próbek powietrza do monitorowaniajakości powietrza wewnętrznego. Zakres wykonanych prac obejmował: określenie wpływu przechowywania dozymetrów w temperaturze pokojowej (ok. 20°C) i w temperaturze (-18°C) po zakończeniu ekspozy-cji, na zmianę masy zaadsorbowanych analitów oraz określenie wpływu tzw. "czasu życia dozymetrów na półce" na wyniki oznaczeń analitycznych. Na podstawie przepro-wadzonych badań stwierdzono, iż przechowywanie dozymetrów permeacyjnych po zakończeniu ekspozycji przez 3 tygodnie w temperaturze pokojowej nie powoduje statystycznie istotnych zmian masy anaIitów zaadsorbowanych na złożu sorpcyjnym (węgiel aktywny), natomiast w przypadku przechowywania dozymetrów w temperatu-rze -18°C dopuszczalny czas przechowywania można wydłużyć do czterech tygodni. Stwierdzono także, że przechowywanie zamkniętych, wypełnionych sorbentem dozy-metrów przez okres 2 miesięcy przed rozpoczęciem ekspozycji, nie wywiera mierzaI-nego wpływu na wyniki oznaczeń końcowych. Powyższe parametry użytkowe dozymetrów pasywnych wyznaczono dla wybranych lotnych związków organicznych tj. benzenu, toluenu, octanu butylu, etylobenzenu.
|
|
tom Nr 1 (67)
35--44
XX
Metoda polega na adsorpcji na węglu aktywnym zawartych w powietrzu par: benzenu, cykloheksanu, etylobenzenu, n-heksanu, metylocykloheksanu i toluenu, a następnie desorpcji disiarczkiem węgla oraz analizie chromatograficznej roztworu uzyskanego w wyniku desorpcji.Metodę stosuje się do oznaczania wymienionych węglowodorów w powietrzu na stanowiskach pracy podczas przeprowadzania kontroli warunków sanitarnych. Oznaczalność metody wynosi: 0,15 mg benzenu, 7,5 mg cykloheksanu, 5 mg etylobenzenu, 3,75 mg n-heksanu, 25 mg metylocykloheksanu i 5 mg toluen w 1 m3 powietrza.
EN
This method is based on the adsorption of benzene cyclohexane, ethylbenzene, n-hexane, methy-locyclohexane and toluene vapors on active charcoal, desorption with carbon disulphide and determination with gas chromatography with an FID detector. The determination limit of this method in the air sample is 0.15 mg/m3 for benzene, 7.5 mg/m3 for cyclohexane, 5 mg/m3 for ethylbenzene, 3.75 mg/m3 for n-hexane, 25 mg/m3 for methylcyclohexane and 5 mg/m3 for toluene.
PL
Przedstawiono wyniki oznaczeń migracji specyficznej styrenu i etylobenzenu z naczyń polistyrenowych do 95% alkoholu etylowego. Przedmiotem badań były kubki jednorazowego użytku. Badania prowadzono dla temperatury 20, 40 i 60°C przy stałym stosunku powierzchni tworzywa do objętości płynu modelowego. Do oznaczeń wykorzystano spektrofotometrię UV i wysokosprawną chromatografię cieczową(HPLC).
EN
The results of specific migration of styrene and ethylbenzene from polystyrene vessels to 95% ethyl alcohol were presented. The subject of studies was disposable polystyrene cups. Migration tests were run in temperatures 20, 40 i 60°C at a constant ratio of material area to the volume of simulant. For the investigations UV spectrophotometry and High-Pressure Liquid Chromatography (HPLC) were used.
PL
Na izolowanych hepatocytach w zawiesinie przeprowadzono ocenę cytotoksycznego działania etylobenzenu, n-heksanu i tetrachloroetylenu. Na podstawie oznaczania aktywności aminotransferazy asparaginowej w medium środowiskowym po inkubacji hepatocytów z badanymi związkami, dla każdego z nich obliczono wartość dawki CE50 którą następnie porównano z wartościami dawek LD50 uzyskanymi z badań na zwierzętach. Stwierdzono, że podobnie jak w doświadczeniach in vivo najsilniejsze działanie toksyczne wykazuje etylobenzen, następnie tetrachloroetylen i n-heksan.
EN
The cytotoxic activity of some organic solvents (tetrachloroethylene, ethylbenzene and n-hexane) was evaluated in vitro in frenshly isolated rat hepatocytes in suspension. The toxicity was assessed by the release of aspartate aminotransferase, a cytostolic enzym, to the cell culture medium. A quantitative difference was observed, and its extent depended on the concentration of the xenobiotics and the duration of the incubation period. Ethylbenzene was more cytotoxic than tetrachloroethylene and n-hexane. A comparison between the results of in vivo and in vitro studies indicates that the release of aspartate aminotransferase into the medium may be useful as a primary screening test using hepatocytes in suspension to detect toxicity of chemicals.
PL
W zawiesinie świeżo wyizolowanych hepatocytów szczura przeprowadzono ocenę cytotoksycznego działania etylobenzenu, n-heksanu i tetrachloroetylenu. Na podstawie oznaczania aktywności aminotransferazy alaninowej (ALT) i dehydrogenazy glutaminia- nowej (GLDH) w medium środowiskowym po inkubacji hepatocytów z badanymi związkami stwierdzono, że najsilniejsze działanie toksyczne wykazywał etylobenzen, następnie tetrachloroetylen i n-heksan. Porównanie wartości IC50 obliczonych dla każdego ksenobiotyku na podstawie oznaczania w medium aktywności ALT i GLDH pozwoliło na określenie stopnia uszkodzenia komórek wątroby w wyniku działania każdego związku.
EN
The cytotoxicity of some organic solvents (ethylbenzene, tetrachloroethylene and n-hexane) was evaluated in vitro in freshly isolated rat hepatocytes. The toxicity was assessed from the leakage of alanine aminotransferase (a cytosolic enzyme) and glutamate dehydrogenase (a mitochondrial enzyme) into the cell culture medium. All tested xenobiotics not only damaged cellular membrane but also caused "deeper" damage (in the mitochondrial membrane). Ethylbenzene proved to be most cytotoxic, followed by tetrachloroethylene and n-hexane.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.