Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

On the Unrestraint in Beliefs

100%

Melikhov G. V.

Dialogue and Universalism

|

2014

|

nr 3

36-39

EN

This article studies the unrestraint in beliefs associated with the overemphasizing of our beliefs. The author argues that the intolerance for other points of view appears (among other factors) because of a naively-objectivist understanding of philosophy, one which is based on two assumptions: first, philosophy is considered only as a theory and not an individual practice, not an experience, and second, the truth is considered as identical to a certain ideal-objective content that can be in one’s possession. There are true ideas and proper words. If we learn these ideas, we will definitely seize the truth. The author opposes this understanding the notion of philosophy which is based on the experience of the encounter and upon reflexive comprehension of this experience. It is possible to minimize unrestraint in beliefs if we assume that all the points of view including our own are considered as belonging to the incomprehensible Absolute.

2

Między dramatyką a dialogiką

86%

Kot D.

|

2014

|

nr 1(36)

53–72

EN

Józef Tischner’s philosophy of drama belongs to the tradition of philosophy of dialogue. However a “drama” (the keyword of that philosophy) origins in a different approach to philosophy of man. Whereas the dialogue is an encounter, a love, a responsibility for the Other, a lack of distance – the drama is a fight, tension, sometimes even a mortal combat. Dialogue is an opening for the Other while drama is a game between salvation and damnation. Tischner does explain fundamental human experience and human relations by this term in the same time. The tension between these two concepts is presented and considered in the paper. An analysis of contexts, where these terms appear, helps to see mutual influences and how they modify one another their meaning. The sense of dialogue changes in philosophy of drama, the drama acquires a new meaning. A term tension becomes crucial for this relation.

3

A door to the unknown: crossing boundaries through picturebook art

72%

Smyczyńska K.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2016

|

tom 12

|

nr 3(34)

69-83

EN

This paper engages with the question of the ethical implications of, and artistic imagination in picturebooks. The analysis relies on two visual narratives confronting the theme of cultural difference. The juxtaposition of the two books that share the themes of visiting and hosting, of confronting otherness, and of cultural prejudice indicates differences in their narrative and artistic potential. The analysis of formal strategies in Jemmy Button by Jennifer Uman and Valerio Vidali and in Eric by Shaun Tan serves to point out the role of artistic imagination and narrative wisdom in creating visual literature

4

HUMAN SUBJECTIVITY IN THE LIGHT OF CHRISTIAN PERSONALISM

72%

Kucharska R.

Studia Gilsoniana

|

2015

|

tom 4

|

nr 1

29-38

EN

The article discusses human subjectivity from the perspective of Christian personalism. There are three complementary respects in which human subjectivity is examined: (1) its main source which is God, (2) its place of actualization which is the encounter of persons, and (3) its way of implementation which is the love of persons. Integrally understood, human subjectivity appears as a key parameter which facilitates properly shaping the individual development and social relationships of persons.

5

Rodzina jako środowisko wychowawcze w świetle poglądów polskich filozofów spotkania

72%

Wieczorek K.

Family Forum

|

2014

|

nr 4

29-52

EN

Encounter as a philosophical category comprises a lot of various types of relations and configurations of a man with another man. In Poland in the last twenty years of the 20th century and later there developed a flourishing environment of philosophers who examined the problems of interpersonal encounter in the spirit of the synthesis of phenomenology and personalism. The Polish philosophers of encounter came to a few essential findings referring to the subject of encounter considered in the comprehensive and general way. The article attempts to apply the general philosophical issue worked out in this trend so to consider the problem in more detailed way. The essential question is: can the findings of the Polish philosophy of encounter be useful to examine the relations in the family environment for the effectiveness of fulfilling the educational function towards children by the family? The author proves that some philosophical settlements can actually be used in such a research area.

PL

Spotkanie [encounter] jako kategoria filozoficzna obejmuje wiele różnorodnych typów relacji i konfiguracji człowieka z człowiekiem. W Polsce w ostatnich 20 latach XX wieku i później rozwijało się prężnie środowisko filozofów, wnikliwie badających problematykę spotkań międzyludzkich w duchu syntezy fenomenologii z personalizmem. Polscy filozofowie spotkania doszli do kilku znaczących odkryć i ustaleń, odnoszących się do całościowo i ogólnie ujętego tematu spotkania. Artykuł podejmuje próbę aplikacji ogólnej problematyki filozoficznej, wypracowanej w tym nurcie, do rozważenia bardziej szczegółowego problemu. Zasadnicze pytanie brzmi: czy odkrycia polskiej filozofii spotkania mogą być użyteczne w zastosowaniu do zbadania relacji w środowisku rodzinnym pod kątem efektywności wypełniania przez rodzinę funkcji wychowawczej względem dzieci. Autor dowodzi, że niektóre rozstrzygnięcia filozoficzne rzeczywiście mają zastosowanie w tak określonym obszarze badawczym.

6

Przestrzeń międzyludzka w powieściach Fiodora Dostojewskiego

72%

Bukowski J.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2016

|

nr 4(952)

17-26

PL

Twórczość Fiodora Dostojewskiego ma duże znaczenie dla kształtowania się XX-wiecznej filozofii dialogu. Jego spojrzenie na bohatera powieściowego jest zawsze rezultatem skonfrontowania własnej świadomości ze świadomością innych, czemu sprzyja przejście od narracji auktorialnej do personalnej: postaci, opisując swoje przeżycia i sposób postrzegania świata, prowadzą dialogi wewnętrzne, które pomagają im odnaleźć lub nadać sens własnej egzystencji. Prawda o mnie lub o innym człowieku odsłania się w spotkaniach z innymi ludźmi, ale nie może być precyzyjnie opisana, ponieważ zagubiłaby się wtedy spontaniczność, autentyczność i wielowymiarowość osoby. Aby mogło dojść do otwarcia drugiemu kredytu zaufania, człowiek mu się przed nim otworzyć, nawet jeżeli zamiast wzajemności napotyka mur obojętności lub nienawiści. Takie właśnie, przepełnione szczerością, a zarazem żądzą wypowiedzenia „nowego słowa” (może to być myśl, idea, wynalazek, zmiana społeczna, dokonanie rewolucyjnych zmian), spotkania bohaterów Zbrodni i kary, Idioty i Braci Karamazow analizowane są w artykule. Dostojewski prezentuje w nich istotę tego, co może zdarzyć się między ludźmi, kiedy pozwalają porwać się niezwykłym przeżyciom o wielkiej mocy, zrzucając chętnie zakładane na co dzień maski.

EN

The works of Fyodor Dostoyevsky played an important role in shaping the 20th century philosophy of dialogue. His view on the novel’s protagonist is always the result of confronting his own consciousness with the consciousness of others, which is facilitated by shifting from auctorial to personal narration: the characters, describing their experiences and outlook, conduct an internal dialogue which helps them to find or make sense of their own existence. The truth about me or about another person is revealed in encounters with other people but it cannot be described with precision because the spontaneity, authenticity, and multi-dimensionality of the person would otherwise be lost. In order to give another person the credit of trust, we must open to them even if, instead of reciprocity, we encounter indifference or hatred. This article analyses such encounters of the protagonists of Crime and Punishment, The Idiot, and The Brothers Karamazov; encounters which are replete with honesty as well as the desire to utter “a new word” (this could be a thought, an idea, an invention, a social change, a revolutionary change). In them, Dostoyevsky presents the essence of what can happen between people when they let themselves be overwhelmed by exceptional and powerful experiences and take off the masks and veils readily used every day.

7

WOKÓŁ KATEGORII „SPOTKANIA” W WYBRANYCH RELACJACH EDUKACYJNYCH OD NAUCZANIA W OKRESIE ANTYKU DO WSPÓŁCZESNYCH POSTACI UCZENIA SIĘ DOROSŁYCH

58%

Krzysztof P.

Edukacja Dorosłych

|

2014

|

nr 2(71)

PL

w artykule przedstawiono historiozoficzne rozważania na temat spotkania jako kategorii filozoficznej, która może stanowić jedno z konstytutywnych pojęć w opisie specyfiki aktywności edukacyjnej dorosłych. W zaproponowanym czteropoziomowym modelu autor poszukuje uzasadnień do zróżnicowania natury spotkania w zależności od dominującego w określonym modelu edukacji i czasie historycznym procesu nauczania lub uczenia się. W części końcowej zaprezentowano wybrane wyzwania, jakie wynikają z pojawiających się na rynku edukacyjnym postkonstruktywistycznych form dedykowanych dorosłym.

EN

The article presents historiosophical considerations on the encounter (meeting) as a philosophical category, which may become one of the constitutive terms in the description of specifics of adult educational activity. The author proposed a four-level model, searching for rationale for the differentiation of the encounter nature, depending on the teaching or learning processes dominating in the given education model and time in history. The final part demonstrates selected challenges which result from the post-constructive forms dedicated to adults, occurring on the educational market.

8

From experience to gift. Reflections on life as disclosed to consciousness. Part 2

58%

Szalay M.

|

2016

|

nr 2(42)

33–54

9

Metaforyczność źródła w myśli filozoficznej Józefa Tischnera

51%

Kot D.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie

|

2016

|

nr 4(952)

49-63

PL

Józef Tischner zaczynał myślenie filozoficzne od fenomenologii. Z czasem jednak w jego filozofii pojawiły się inne źródła: hermeneutyka i filozofia spotkania. Wszystkie one ukształtowały filozofię dramatu, tworząc wieloźródłowy kontekst tej myśli. Jednocześnie każda z tych inspiracji wydaje się trudna do pogodzenia z pozostałymi. Co sprawia, że w filozofii Tischnera tworzą one spójną całość? Jakie są relacje między tymi źródłami? Być może głębiej, u ich podstaw bije jeszcze jedno, ukryte źródło. W artykule próbuję naszkicować Tischnerowską wędrówkę do źródeł i zarazem pokazać, że praźródło jego myślenia – człowiek – domaga się takiej, na pierwszy rzut oka mocno eklektycznej, źródłowości.

EN

Józef Tischner began his thinking from phenomenology. However, with time, other origins appeared: hermeneutics and the philosophy of encounter. All of them shaped his philosophy of drama, giving his thought a horizon with multiple origins. Each of these inspirations would seem very difficult to combine with the others. What makes them coherent? What are the relations between these origins? Perhaps somewhere deeper a kind of pre-origin can be found. I attempt to sketch Tischner’s journey to the origins to reveal that this pre-origin – man – needs this kind of complex system of origins.