Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Lata help
Autorzy help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 74

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  elektroprzędzenie
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
PL
Skonstruowano przenośne urządzenie do wytwarzania nanowłókien metodą elektroprzędzenia. Urządzenie pozwala na formowanie nanowłókien zarówno z wodnych roztworów polimerów jak i polimerów rozpuszczalnych w rozpuszczalnikach organicznych. Niewielkie rozmiary aparatu, łatwość w przenoszeniu oraz jego stosunkowo prosta budowa sprawiają, że jest on wykorzystany w dydaktyce jako pomoc naukowa do demonstracji procesu formowania nanowłókien w polu elektrostatycznym. Urządzenie to jest również wykorzystywane do badania zjawisk zachodzących podczas formowania nanowłókien.
EN
There was a mobile laboratory-didactic apparatus for electro-spining method of nanofiber formation developed. This apparatus allows to achieve nanofiber from hydrosolutions of polymer and from polymer solutions of organic solvents. Small size of apparatus, mobile functionality and its simplicity cause that this apparatus is used as a didactic equipment for nanofiber formation in a electrostatic field. This apparatus is also used for phenomenon of nanofiber formation research
2
Content available remote Mathematical Analysis of the Diameter Distribution of Electrospun Nanofibres
75%
EN
In the electrospining process a web of nanofibres is formed on various surfaces, the web usually consisting of nanofibres of different diameters. There is no one opinion about the reasons for such phenomena as the distribution of the nanofibre diameter is also very sophisticated. The goal of this article is to analyse the distribution of the nanofibre diameter using mathematical statistics and to compare the results with well-known statistical distributions. Analysis of various distributions shows that they are similar to a log normal distribution, but on the other hand the electrospining process does not depend on the time. For estimation of the nanofibre diameter distribution, the compound distribution from several normal distributions is proposed. This hypothesis was checked by empirical investigation of a web from PVA nanofibres. A high correlation between empirical and calculated values using a compound distribution has been established (R2=0.804). The method presented was checked with other kinds of web from PVA nanofibre, and positive results were obtained.
PL
W procesie elektroprzędzenia na rozmaitych powierzchniach tworzą się włókniny z nanowłókien o różnych średnicach. Nie ma jednoznacznej opinii wyjaśniającej to zjawisko ponieważ rozkład średnic nanowłókien jest bardzo złożony. Celem artykułu jest analiza rozkładu średnic nanowłókien oraz porównanie wyników przy zastosowaniu metod statystycznych. Analiza rozkładów wykazuje podobieństwo do rozkładu logarytmicznego normalnego oraz brak zależności od czasu procesu elektroprzędzenia. Dla oceny rozkładu średnic zaproponowano system złożony z trzech rozkładów normalnych. Hipoteza ta została potwierdzona doświadczalnie dla włóknin z nanowłókien PVA. Dowiedziono wysoką korelację pomiędzy wartościami wyliczonymi i wyznaczonymi doświadczalnie. Przedstawioną metodę sprawdzono również dla innych rodzajów włóknin otrzymując wyniki pozytywne.
3
Content available remote Novel cellulose nanofibers based on the lyocell technology
75%
EN
N-methylmorpholine-N-oxide (NMMO) is well-known as a direct solvent of cellulose. NMMO is used to produce cellulose fibres which are known as Lyocell fibres. The recent studies on NMMO processing showed that the NMMO method is also suitable for obtaining cellulose nanofibres. All data and the information provided in this paper concerned the cellulose nanofibers spinning method and nanofibers characteristics was worked out in the Man-Made Fibres Department of Technical University of Lodz.
EN
Dibutrylchitin is an ester derivative of chitin, characterised by good biomedical properties. Therefore, it can be used as a raw material for wound dressings. The high solubility of dibutyrylchitin in common organic solvents allows to transform it into fibres, and next final fabrics. Technologies of the forming of nonwovens directly from polymer allow to decrease the cost and rate of waste. Two methods of nonwoven production from dibutyrylchitin are described in this paper: the forming of nonwovens by the spraying of polymer solution and the electrospinning of polymer solution. The cytotoxicity and irritation effect of nonwovens made by electrospinning technology was investigated.
PL
Dibutyrylochityna jest estrową pochodną chityny, charakteryzującą się dobrymi właściwościami biomedycznymi. Dobra rozpuszczalność dibutyrylochityny w wielu rozpuszczalnikach organicznych powoduje, że polimer ten może być łatwo przetworzony w postać włókna, a następnie wyrobu końcowego. Zastosowanie technologii formowania włóknin bezpośrednio z roztworu polimeru pozwala na ograniczenie kosztów wynikających z wieloetapowego procesu i strat surowca. W pracy opisano dwie metody formowania włóknin z roztworu dibutyrylochityny, technikę rozdmuchu roztworu polimeru oraz technikę elektroprzędzenia. Ze względu na proponowane zastosowanie wytworzonych włókien w wyrobach opatrunkowych, w odniesieniu do włóknin formowanych techniką elektroprzędzenia przeprowadzono wstępne badania biozgodności. Badania te prowadzono w oparciu o normę 10993, arkusz 1, 5 i 10, określając podstawowe właściwości biologiczne włóknin, takie jak cytotoksyczność i działanie drażniące (reaktywność śródskórna).
EN
Electrospinning is a process which produces nonwoven material from nano/microfibres. The aim of this study was to electrospin poly(vinyl alcohol) nano/microfibres material with small amount of silver nanoparticles (Ag-NPs), and estimate the influence of Ag-NPs on the structures and antibacterial properties of nonwoven materials. It was found that the Ag-NPs concentration does not have a significant influence on the viscosity and morphologies of electrospun materials. The addition of Ag-NPs causes the formation of thinner PVA nano/microfibres. The antibacterial activity test showed that a small amount of Ag-NPs provides antibacterial properties to electrospun PVA nano/microfibres. Antibacterial properties were tested with different bacteria: Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Escherichia coli ATCC 25922, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Proteus mirabilis ATCC 12453, Bacillus cereus ATCC 11778 and Candida albicans ATCC 10231. It was also noticed that the concentration of Ag-NPs in nonwoven materials affects antibacterial properties. Clearly superior antibacterial properties were obtained from nonwoven materials with a higher concentration of Ag-NPs.
PL
Celem badań było wyprzędzenie włóknin z alkoholu poliwinylowego składających się z cienkich (nano-/mikro-) włókien zawierających małe ilości nanocząstek srebra. Badano wpływ ilości nanocząstek srebra na strukturę i właściwości antybakteryjne otrzymanych włóknin. Stwierdzono, że stężenie nanocząstek srebra nie wywiera istotnego wpływu na lepkość roztworu przędzącego i morfologię wyprzędzionych włókien. Dodatek mikrocząstek srebra prowadzi do otrzymania cieńszych włókien. Stwierdzono, że już małe ilości cząstek nanosrebra powodują uzyskanie właściwości antybakteryjnych. Badano je stosując następujące szczepy: Staphylococcus aureus ATCC 25923, Staphylococcus epidermidis ATCC 12228, Escherichia coli ATCC 25922, Pseudomonas aeruginosa ATCC 27853, Proteus mirabilis ATCC 12453, Bacillus cereus ATCC 11778 and Candida albicans ATCC 10231. Stwierdzono również, że stężenie nanocząstek srebra we włóknach polepsza właściwości antybakteryjne.
EN
Electrospinning and electrospraying processes were tested as tools for the production of non-woven nanocomposite fabric from a polymer material with nanoparticles deposited on a fibre surface. The suitability of two main electrospraying/electrospinning systems was investigated: the consecutive electrospraying of nanoparticle colloidal suspension after electrospinning polymer solution, and the simultaneous electrospinning of polymer solution and electrospraying of nanoparticle colloidal suspension from two separate capillary nozzles. In our experiments the fibres were electrospun from PVC, PSU and PA6 polymers in suitable solvents. Electrosprayed fibres were the colloidal suspensions of TiO2, ZrO2, MgO, or Al2O3 nanoparticles of 20 to 100 nm in size.
PL
Zbadano procesy elektroprzędzenia i elektronapylania jako narzędzia do produkcji włóknin nanokompozytowych z polimerów z nanocząstkami naniesionymi na ich powierzchnię. Sprawdzono przydatność dwóch podstawowych konfiguracji: elektronapylenia następującego po zakończeniu procesu elektroprzędzenia i równoczesnego elektronapylania i elektroprzędzenia z dwóch niezależnych dysz kapilarnych. W badaniach włókna wytwarzane były z PVC, PSU lub PA6 rozpuszczonych w odpowiednich rozpuszczalnikach, natomiast nanocząstki TiO2, ZrO2, MgO, or Al2O3 o wielkości 20 do 100 nm tworzyły układ koloidalny w metanolu, który poddany był procesowi elektronapylenia.
EN
Nanofibers were electrospun from bicomponent poly(vinyl alcohol) (PVA) and modified cationic starch (CS) mixed solution PVA/CS with different mass ratios (75/25, 50/50 and 35/65) at a total concentration of 12 wt% for all polymer compositions. For comparison, pure PVA solution was used. Electrospinning technique Nanospider (Elmarco, Czech Republic) with a rotating electrode with tines was used to obtain nanofibrous web. The influence of prepared polymer solution compositions on the structure and morphology of nanofibers and webs were investigated. Analyzing the structure and morphology of the formed nanofiber webs, it was noticed that the fineness nanofibers were formed from the PVA/CS solution with a mass ratio of 50/50. This ratio of solution also lets us to obtain the nanofibrous web with less sticked nanofibers on spunbond. The increase in the CS ratio by more than 50/50 had a negative influence on the diameter of nanofibers and the structure of nanofibrous web.
EN
It is well known that a web formed by the electrospinning process can be easily damaged. The main idea of this work was to insert a web of nanofibres into the inner structure of a knitted fabric and in this way protect the web from mechanical damage. Our goal was to fix this nanofibrous web between the thread systems of the knit. This method should make inter relations of the web with the supporting material much stronger than simply covering the surface of the knit, and such material with nanofibres can be more widely used for healthcare textile. In this work yarns, nonwovens and knitted fabrics were covered by a layer of PA6 nanofibres using “Nanospider TM” equipment. It was found that nanofibres with the same diameter had been deposited on the nonwoven as well as on the cotton yarns, and the diameter of nanofibres on the knit was 30 % thicker. It is very important that the technological process of knitting does not damage the electrospun web deposited on the yarns, and that knitted fabric manufactured from covered yarns include nanofibrous components in the inner structure of the knit. What is more, during the knitting process, migration of fibres in the yarn occurs. This phenomenon is very well known in spinning and is a very positive aspect as the nanofibrous web on the yarns partly migrates into the inner structure of the yarns, which means that the nanofibrous web in some parts has been covered by the main fibres of the yarn. It was estimated that it is possible to insert a web of nanofibres into the inner structure of the knitted fabric and fix this web between the thread system as well as to partly insert it into the inner structure of the yarns.
PL
Ogólnie wiadomo, że runo produkowane z nanowłókien za pomocą elektroprzędzenia może być łatwo uszkodzone. Głównym celem badań w pracy było wprowadzenie runa nanowłókien w wewnętrzne struktury dzianin i w ten sposób zabezpieczenie runa przed mechanicznymi uszkodzeniami. Dodatkowo naszym celem było zamocowanie nanowłókien pomiędzy nitkami dzianiny. Stwierdzono, że dobre skutki daje metoda nanoszenia runa z nanowlokien na przędzę bawełnianą, a następnie wykonanie z niej dzianiny. W ten sposób uzyskano znacznie lepsze wyniki niż pokrywając bezpośrednio dzianinę runem z nanowłókien.
EN
Poly (vinyl alcohol) (PVA) is a highly biocompatible, biodegradable and non-toxic synthetic material. Chitosan and gelatin, as well as PVA, have been widely used materials in recent years owing to their excellent biocompatibility, biodegradability, bacteriostasis and other desired characteristics. In this study, PVA/chitosan and PVA/gelatin nanofibrous composite membranes were fabricated using the electrospinning technique. The volume ratios of the PVA/chitosan and PVA/gelatin solutions were varied (90/10, 80/20, 70/30, 60/40, 50/50, 40/60), and the electrical field was increased from 0.5 to 1 kV/cm. The micro-morphology of the composite membranes was examined by scanning electronic microscopy (SEM) to compare the spinnability of PVA/Chitosan with that of the PVA/Gelatin electrospun membrane. Observation results indicate that when the volume ratio of the PVA/Chitosan and PVA/Gelatin solutions was 80/20, an optimal condition was obtained. SEM photographs of the PVA/Chitosan and PVA/Gelatin membranes demonstrate that PVA/Chitosan and PVA/Gelatin exhibited good spinnibility.
PL
PAW jest syntetycznym nietoksycznym polimerem o dużej biokompatybilności, biodegradowalnym. Dzięki takim cechom charakterystycznym jak również możliwości nadania właściwości bakteriostatycznych, chitozan, żelatyna i PAW są szeroko stosowane. Opisano produkcję kompozytowych membran wytworzonych z włókien PAW/chitozan i PAW/żelatyna otrzymanych metodą elektroprzędzenia. Objętościowy stosunek składników PAW/chitozan i PAW/żelatyna w roztworach przędzących wynosił 90:10%, 80:20%, 70:30%, 60:40%, 50:50% i 40:60%. Pole elektrostatyczne zwiększano z 0,5 kV/cm do 1 kV/cm. Mikromorfologię kompozytowych membran badano za pomocą SEM. Porównanie przędliwości roztworów przędzalniczych PAW/chitozan i PAW/żelatyna wykazały, że kiedy stosunek objętościowy PAW/chitozan i PAW/żelatyna był 80:20% to uzyskano optymalne warunki formowania. Fotografie SEM wykonanych membran kompozytowych wykazują bardzo dobrą przędliwość zastosowanych roztworów.
10
Content available remote Preparation and properties of organic/inorganic hybrid nanofibres
75%
EN
Considerable attention has been paid to hybrid organic–inorganic nanocomposites in recent years. Organic–inorganic hybrids have both the advantages of organic materials, such as a light weight, flexibility and good moldability, and inorganic materials, such as high strength, heat stability and chemical resistance. In this work, a polyvinyl acetate (PVAc)/titanium dioxide (TiO2) organic-inorganic hybrid was prepared by the sol–gel technique. Electrospinning was used to fabricate PVAc/TiO2 hybrid nanofibres. Scanning Electron Microscopy (SEM) was employed to study the morphology of the hybrid nanofibres. The mechanical and thermal properties were examined by an electronic tensile instrument and thermo gravimetric analyzer (TGA), respectively. The results indicated that the mechanical and thermal properties were improved with TiO2 included in the hybrids.
PL
W ostatnich latach znacznie wzrosło zainteresowanie hybrydowymi włóknami organicznonieorganicznymi. Włókna te maja korzystne właściwości włókien organicznych takie jak małą gęstość, giętkość i dobrą podatność na zmianę kształtu oraz nieorganicznych jak wysoką wytrzymałość, stabilność termiczną i odporność chemiczną. Praca przedstawia otrzymywanie hybrydowych włókien PVAc/TiO2 metodą zol-żel poprzez elektroprzędzenie. Morfologia włókien była badana metodą SEM. Właściwości mechaniczne sprawdzano stosując zrywarkę sterowaną elektronicznie, podczas gdy właściwości termiczne badano metoda TGA. Wyniki wykazały, że właściwości mechaniczne i termiczne zostały poprawione dzięki wprowadzeniu TiO2 do matrycy polimerowej.
11
Content available remote The Influence of Applied Voltage on Poly(vinyl alcohol) (PVA) Nanofibre Diameter
75%
EN
Nowadays the electrospinning process is being widely investigated due to huge interest in nanotechnology science, but this process still has not been fully explained. So far there has been no general agreement amongst researchers about the influence of the main technological parameter – the influence of voltage applied on the diameter of manufactured nanofibres. In this study nanofibres were manufactured using the electrospinning method for a 12% concentration solution of poly(vinyl alchohol) (PVA) water solution. Two sets of experiments were performed in order to evaluate the influence of the voltage applied on the PVA nanofibre diameters. In the first case nanofibres were collected on a PES substratum, in the second – on a PP substratum. Next, the average nanofibre diameter was calculated from all derivatives of the nanofibres and only from the thinnest nanofibres. It was estimated, that the voltage applied does not have a noticeable influence on the diameter of the manufactured nanofibres. Only the structure consisting of nanofibre mats was influenced by the change in voltage.
PL
Proces przędzenia w polu elektrycznym jest współcześnie intensywnie badany, ze względu na zainteresowanie nanotechnologiami, ale proces ten nie jest całkowicie poznany. Między innymi badacze nie reprezentują wspólnego poglądu w sprawie wpływu napięcia na średnicę otrzymywanych włókien. W naszej pracy produkowaliśmy nanowłókna za pomocą elektro-przędzenia wodnego roztworu alkoholu poliwinylowego o stężeniu 12% za pomocą aparatury bezfilierowej. Przeprowadzano dwie serie eksperymentów dla oceny wpywu napięcia zasilania na średnicę nanowłókien. W pierwszym przypadku nanowłókana były zbierane na podkładzie poliestrowym, w drugim przypadku na polipropylenowym. Następnie obliczano średnie wymiary średnic, biorąc pod uwagę tylko najcieńsze nanowłókna, oraz niezależnie wszystkie formacje pochodne włókien,. Stwierdzone, że napięcie nie ma istotnego wpływu na średnicę produkowanych nanowłókien. Natomiast zmiana napięcia wpływała na strukturę runa odkładanego na danym podkładzie.
EN
The article presents an overview of electrospinning process development from the first investigations in the field of behaviour of liquids in an electrostatic field to the electrospinning methods and investigations in the 21st century. The article presents the history of electrospinning process development, the main problems that are solved, and also indicates the gaps in the field of standardisation of nanofibrous web structure measurement and estimation. There are a lot of works in which authors analyse influences of various parameters on the electrospinning process or on the structure of electrospun web, whereas the majority of them do not analyse the quality of structure using mathematical criteria. Such a situation leads to different conclusions and makes it impossible to compare various works by different authors. Despite numerous studies in electrospinning, investigations in the electrospun nanofibrous web estimation are not sufficient. Until now, a unique standard method for measuring and estimating the fibre diameter and web porosity has not been developed. The necessity of such a method and standards is obvious, and the lack of such a standard could have a negative influence on the electrospun product introduction into the market.
EN
Direct conversion of nanofibers into a yarn formed by electrospinning has begun to draw attention recently while pioneering attempts in fact go back to 1930s. Once nanofiber yarns are spun successfully by electrospinning, obviously, this would open new gates for many different applications. However, this is still a challenging task and there is no system accepted universally yet. There are more than 20 different approaches available so far but with serious limitations. In this review, they were categorized as (i) systems for production of parallel bundle of nanofibers and (ii) systems for production of twisted nanofiber yarns, presenting potential applicability of each with a critical point of view. The results show that some of the attempts mainly present basic conceptual ideas only. There are some works to produce real twisted nanofiber yarns continuously while mainly funnel, disc, or ring collectors have been used as the twisting element. However, there is limited information regarding stability of spinning system or control of yarn properties. This review also analyses the technical properties of electrospun nanofiber yarns summarizing the available data in terms of yarn properties such as fiber fineness, twist, production speed, mechanical properties, polymer types, and other important parameters available.
EN
Activated carbon fibres with a diameter lower than 1 µm from electrospun polyacrylonitrile (PAN) fibre mat were obtained at developed optimal conditions of stabilisation, carbonisation and chemical activation processes. The fibres obtained were subjected to structural and chemical tests. A nonwoven fabric of activated carbon submicrofibres made from fibres electrospun from PAN/DMSO solution is characterised by very high nitrogen adsorption exceeding 900 cm3/g within the range of specific micropores, supermicropores and small mesopores, while the total volume of pores exceeds 1.4 cm3/g and the pore specific surface 2600 m2/g. The adsorption-desorption isotherm of nitrogen shows easy sorbate access to the inside of pores and its easy removal at the same time.
PL
Opracowane zostały optymalne warunki procesów stabilizacji, karbonizacji i chemicznej aktywacji elektroprzędzionych włókien poliakrylonitrylowych w formie warstwy w celu otrzymania aktywnych włókien węglowych o średnicy mniejszej niż 1 µm. Otrzymane włókna poddano testom określającym ich właściwości strukturalne i chemiczne. Włóknina z aktywnych submikrowłókien węglowych wytworzonych z włókien elektroprzędzionych z roztworu PAN/DMSO charakteryzuje się bardzo dużą adsorpcją azotu wynoszącą 900 cm3/g w zakresie właściwych mikroporów, supermikroporów i małych mezoporów, całkowitą objętością porów wynosząca 1.4 cm3/g, i powierzchnią właściwą porów wynoszącą 2600 m2/g. Izoterma adsorpcji-desorpcji azotu pokazuje łatwy dostęp sorbatu do wnętrza porów i równoczesne łatwe jego usunięcie. wzrasta.
15
Content available remote Comparative Analysis of Various Electrospinning Methods of Nanofibre Formation
75%
EN
In general, nanofibres can be formed using the electrospinning technique, which has been known for a long time in literature. However, there are still some problems related to this technique such as low production rate, capillary clogging, etc. In recent years, several new electrospinning methods have been developed to solve such problems. The main aim of this paper is to present the possibility of nanofibre formation by three various electrospinning methods. In this study nanofibres were produced from PAN/DMSO solution using three different electrospinning methods: a conventional method with one capillary, Jirsak’s method and Yarin & Zussman’s method. The properties of these nanofibres as well as the processing conditions were compared. It was observed that using the last two methods it is possible to increase the production rate because of the multiple jets. In the conventional method a single capillary should be replaced by a spinning head system with many capillaries. Using Jirsak’s method, the nanofibre diameter decreases and a higher amount of fibre is obtained by increasing the rotary speed of the cylinder. Production at 10 wt % polymer concentration by Yarin & Zussman’s method leads to much finer fibres than by other methods.
PL
Nanowłókna formowane mogą być techniką elektroprzędzenia znaną w literaturze już od dłuższego czasu. Jednakże, nadal istnieją pewne problemy związane z tą techniką, jak np. mała wydajność produkcji, zatykanie się kapilar, itd. Ostatnio, w celu rozwiązania tychże problemów, rozwinięte zostały nowe metody elektroprzędzenia. W artykule zaprezentowano możliwości formowania nanowłókien przy użyciu trzech różnych metod elektroprzędzenia: konwencjonalnej metody z jedną kapilarą, metody Jirsaka oraz metody Yarina i Zussmana. Do wytworzenia nanowłókien stosowano roztwór poliakrylonitrylu w dimetylosulfotlenku. Porównane zostały właściwości otrzymanych nanowłókien, jak również warunki procesu ich wytwarzania. Zauważono, że stosując dwie ostatnie metody uzyskać można zwiększenie wydajności procesu dzięki zwielokrotnieniu strumieni polimerowych. W metodzie konwencjonalnej zaś, jedna kapilara powinna być zastąpiona przez system głowicy przędzącej z większą ilością kapilar. Stosując metodę Jirsaka uzyskać można mniejsze średnice nanowłókien, a większą ilość włókien otrzymuje się poprzez zwiększenie prędkości obrotowej cylindra. Najcieńsze włókna uzyskać można z 10%-go roztworu stosując metodę Yarina i Zussmana.
16
Content available remote Dibutyrylchitin Nonwoven Biomaterials Manufactured Using Electrospinning Method
75%
EN
The world market of dressing materials is being systematically enriched with new products. The raw materials used for dressing manufacture have been modified, the structure of products has been changed, and new kinds of finishes have been applied. A great number of research works have been devoted to demonstrating that chitin, a natural polysaccharide which is a waste material in seafood processing, has many features suiting it for the manufacture of excellent dressing materials. As chitin is characterised by limited processing possibilities, a range of chitin derivatives has been developed. One of them is an ester chitin derivative named dibutyrylchitin, which can be easily dissolved in common solvents. This paper presents a new method of manufacturing nonwoven products made from dibutyrylchitin, which will be applied with the aim of obtaining dressing materials. The technology proposed is based on fleece manufacturing directly from the polymer solution using electrospinning (e-spinning) technology. The proposed method allows fibres of transverse dimensions of below 0.4 μm to be obtained.
PL
Światowy rynek materiałów opatrunkowych wzbogacany jest ciągle o nowe produkty. Modyfikacji podlegają zarówno surowce do ich wytwarzania jak i struktura materiału oraz rodzaj stosowanych wykończeń. W wielu pracach naukowych wykazano, że chityna, naturalny polisacharyd, występujący w odpadach z procesu przetwarzania owoców morza, posiada właściwości, dzięki którym może stać się cennym surowcem materiałów opatrunkowych. Chityna przetwarzana jest z dużymi trudnościami i w związku z tym na świecie podjęto prace nad uzyskaniem pochodnych chityny, które pozwolą proces ten znacznie ułatwić. Jedną ze szczególnie interesujących pochodnych jest dibutyrylochityna (DBC), estrowa pochodna chityny, łatwo rozpuszczalna w powszechnie stosowanych rozpuszczalnikach. W artykule przedstawiono nowy sposób wytwarzania wyrobu nietkanego z dibutyrylochityny, który może znaleźć zastosowanie przy wytwarzaniu materiałów opatrunkowych. Zaproponowany sposób oparty jest na uzyskaniu dibutyrylochitynowego runa bezpośrednio z roztworu tego polimeru z wykorzystaniem techniki elektroprzędzenia, dzięki czemu możliwe jest uzyskiwanie włókien o wymiarze poprzecznym nawet poniżej 0.4 μm.
EN
Acrylonitrile acrylic acid copolymer was synthesised using suspension polymerisation and β-cyclodextrin was mixed with this copolymer in different ratios. then poly(acrylonitrileacrylic acid)/-cyclodextrin (PANAA/-CD) nanowebs were produced using the electrospinning process. The effect of different electrospinning parameters such as polymer concentration, distance, flow rate and voltage on nanofibre properties was studied. The presence of CD molecules in the PANAA solutions did not affect the diameter of nanofibres significantly. The presence of CD molecules in the PANAA/CD nanofibres produced was studied by means of Fourier transform infrared (FTIR) spectroscopy. The molecular filtration capability of the nanowebs produced was studied using phenolphthalein as a model organic molecule, by means of a UV-Vis Spectrophotometer. Results show that the nanofibres produced are able to remove phenolphthalein effectively from the solution. These nanowebs have the potential to be used as a molecular filter and/or nanofilter for filtration/purification/separation purposes.
PL
Syntezę kopolimeru akrylonitrylu i kwasu akrylowego przeprowadzono w zawiesinie, β-cyklodextran był mieszany z kopolimerem w zróżnicowanych ilościach. Następnie runo (PANAA/-CD) było wytwarzane metodą elektroprzędzenia. Badano wpływ różnych parametrów procesu, takich jak stężenie polimeru, odległość od filiery, szybkość przepływu i napięcie, na właściwości nanowłókien. Obecność molekuł CD w roztworach PANAA nie wpływała istotnie na średnicę nanowłókien. Badania przeprowadzono stosując metodę spektroskopii FTIR. Zdolność runa do filtracji molekularnej badano przy zastosowaniu fenoloftaleiny oraz spektrofotometrii UV-Vis. Badania wykazały, że wyprodukowane nanowłókna są zdolne do eliminacji fenoloftaleiny z roztworu. Wyprodukowane runa potencjalnie mogą być wydajnie zastosowane jako filtry molekularne oraz dla filtracji, oczyszczania i separacji.
EN
Biodegradable polymers like PLA and PCL have wide application in tissue engineering because of their biocompatibility, degradation and mechanical properties. In this study, the optimised electrospinning parameters of PLA/PCL composite membranes were determined with scanning electron microscopy to obtain smooth and relatively fine microfibre. The properties and structure of electrospinning PLA, PCL and PLA/PCL(70/30) membranes were investigated by scanning electron microscopy (SEM), differential scanning calorimetry (DSC), X-ray diffraction (XRD), the water contact angle, water absorption degree and tensile strength. The results revealed that PLA/PCL composite membranes possessed better mechanical and hydrophilic properties when compared to single component microfibre membranes like PLA and PCL. The improvements above are conducive to microfibre membrane application in the biomedical sector.
PL
Biodegradowalne polimery, takie jak PLA i PCL znajdują wiele zastosowań w inżynierii tkankowej ze względu na swoją biokompatybilność, oraz właściwości mechaniczne. W badaniach, wyznaczono optymalne parametry elektroprzędzenia błon kompozytowych PLA/PCL stosując metodę skaningowej mikroskopii elektronowej, w celu otrzymania gładkich i cienkich mikrowłókien. Właściwości i strukturę elektroprzędzionych błon PLA, PCL i PLA/PCL(70/30) badano za pomocą elektroskopii skaningowego (SEM), różnicowej kalorymetrii skaningowej (DSC), dyfrakcji rentgenowskiej (XRD), metody kąta zwilżania wody, współczynnika absorpcji wody i wytrzymałości na rozciąganie. Wyniki wykazały, że błony kompozytowe PLA/PCL posiadają lepsze właściwości mechaniczne i hydrofilowe, w porównaniu do jednoskładnikowych błon z mikrowłókien, takich jak PLA i PCL. Powyższe ulepszenia sprzyjają zastosowaniu membran z mikrowłókien w branży biomedycznej.
EN
Novel poly(vinyl alcohol) (PVA) andchitosan (CS) or 2-hydroxyethyl methacrylate (HEMA) and nanohydroxyapatite(nanoHAp) electrospinning-produced membranes were evaluated, in terms of theirbioactivity under exposure to simulated body fluid (SBF). After soaking them inSBF for 5, 8 and 15 days, the scanning electron microscopy (SEM) images showthe accumulation of calcium carbonate or calcium phosphate SBF on the surfaceof the nanohydroxyapatite (nanoHAp). This indicates that there might be anincreased bioactivity on the surface of the nanoHAp prepared by this method.
PL
Zbadano bioaktywność nowych membran, otrzymywanych w wyniku elektroprzędzenia z hydrożeli poli(alkoholu winylowego) (PVA) z chitozanem (CS), metakrylanem 2-hydroksyetylu (HEMA) i/lub nanohydroksyapatytem (nanoHAp), poddanych działaniu symulowanego płynu ustrojowego (SBF). Metodą skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) stwierdzono, że po zanurzeniu wytworzonych membran w roztworze SBF na 5, 8 i 15dni na powierzchni cząstek nanoHAp w badanych próbkach nastąpiła akumulacja cząsteczek węglanów i fosforanów wapnia pochodzących z SBF, co dowodzi, że tą metodą można zwiększyć bioaktywność przygotowanych membran, przeznaczonych do zastosowania w rekonstrukcji tkanki kostnej.
20
Content available remote Electrospinning of PAN and composite PAN-GO nanofibres
63%
EN
Purpose: The aim of this study was to present the influence of used reinforcement phase – graphene oxide (GO) and the electrospinning process parameters (the distance between the nozzle and collector) on the morphology and the structure of the obtained composite PAN-GO nanofibres. Design/methodology/approach: To produce pure polymer nanofibers, a 10% (wt.) electrospinning solution the polyacrylonitrile (PAN) was dissolved in N, N-dimethylformamide (DMF). The spinning solution used for electrospinning PAN-GO composite fibres was made by dissolving the PAN in a mixture of GO and DMF. By changing the configuration of the distance between the nozzle and collector (10 and 20 cm) and maintaining the remaining parameters (solution flow rate and potential difference between the electrodes), four samples in the form of nanofibrous mats were made. In order to identify the structure and morphology of the reinforcing phase, X-ray microanalysis (EDX) and scanning electron microscopy (SEM) were performed. In addition, the structure of graphene oxide microparticles was investigated by a Raman spectrometer. In order to determine the influence of the distance between the nozzle and the collector used in the electrospinning process and the addition of the reinforcing phase to the morphology and structure of the obtained PAN polymer nanofibres and PAN-GO composite nanofibres, they were examined using SEM. The analysis of the chemical composition of PAN and PAN-GO fibres was carried out using X-ray microanalysis. Findings: The morphology and structure analysis indicated that polymer nanofibres PAN for both the distances between the nozzle and the collector show no structural defects and presented same diameter over the entire length of the fibre. Nanofibres with the addition of GO obtained at both distances between the electrodes, showed defects in the form of beads. In addition, it was observed that with increasing distance between the nozzle and collector the diameter of obtained nanofibres is smaller for both pure PAN and composite PAN-GO samples. Research limitations/implications: The paper is the basis for further research in the field of the use of PAN-GO composite nanofibres as water purification materials. Originality/value: The electrospinning method can be an alternative to conventional methods for the production of filtering membranes due to the ease of carrying out the process and the fact that a material with a high specific surface area is obtained.
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.