Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Electropolishing Procedure Dedicated to In-Depth Stress Measurements with X-Ray Diffractometry

100%

Gadalińska E. , Wronicz W.

|

tom Iss. 8

65--72

EN

Electropolishing is the sole reliable method of removing the outer layer of the specimen without changing its stress state. This feature of the electropolishing procedure allows researchers to investigate the in-depth stress distribution. Developing of the method in a diffraction laboratory is crucial because there is no universal theory for the electropolishing procedure allowing the removal of the layers of different thickness. This is due to the multiplicity of different factors affecting the electropolishing results. A factor of vital importance from the point of view of indepth stress measurements is the thickness of the electropolishing layer. Hence the importance of the procedures for the electropolishing of a layer of a precisely defined thickness. This work deals with the problem of the selection of the parameters in the electropolishing process for two types of materials: stainless steel and aluminium alloy. The tests of mutual correlation of current intensity, voltage applied and time of the procedure and its results are presented in the paper.

2

Improvement of the stainless steel electropolishing process by organic additives

100%

Lochynski P. , Kowalski M. , Szczygiel B. , Kuczewski K.

|

tom Vol. 18, nr 4

76--81

EN

The influence of organic additives on the process of surface electropolishing of AISI 304 type steel was determined. Additives were selected in initial potentiodynamic tests pursuant to the plateau analysis on the current/potential curves. The assessment of the operational effectiveness of additives consisted in determining the relationship between surface gloss after electropolishing and the mass loss of the sample and in determining surface roughness. The applied electropolishing bath consisted of a mixture of concentrated acids: H3PO4 and H2SO4 and the following organic additives were used: triethylamine, ethanolamine, diethanolamine, triethanolamine, diethylene glycol monobutyl ether and glycerol. The best electropolishing result, i.e. low roughness and high gloss of stainless steel surface with a relatively low mass loss of the sample at the same time were obtained for baths containing triethanolamine.

3

Parameters Selection for Electropolishing Process of Products Made of Copper and its Alloys

100%

Maciąg T. , Wieczorek J. , Węcki B.

|

2017

|

tom Vol. 62, iss. 3

1443--1447

EN

Electropolishing is electrochemical method used in metal working that has a vital role in production of medical apparatus, in food or electric industry. The purpose of this paper is to determine optimal current parameters and time required for conducting electropolishing process from the perspective of changes of surface microgeometry. Furthermore, effect of different types of mechanical working used before electropolishing on final surface state was evaluated by observation in changes of topography. Research was conducted on electrolytic copper and brass. Analysis of surface geometry and its parameters (Ra, Sa) was used as criterion describing efficiency of chemical electropolishing. Results of the experiment allow for current parameter optimization of electrochemical polishing process for selected non-ferrous alloys with preliminary mechanical preparation of the surface.

4

Polerowanie elektrolityczne stopu Ti6Al7Nb

75%

Łyczkowska E. , Chlebus E.

|

tom z. 7

93--98

EN

This paper presents review of methods for treatment of Ti6Al7Nb alloy surfaces which may be used as implants. Electro-chemical polishing is a process of improving micro smoothness and material brightness by anodic dissolving of the substrate in an electrolyte. Samples were electropolished in 2 electrolytes consisting of H₂SO₄, HF and org. additives. Ti6Al7Nb details after electrochemical polishing get better corrosion resistance and excellent visual effects. The roughness after EP was 0,08-0,13 Ra.

PL

W artykule omówiono właściwości stopu Ti-6Al-7Nb, jego zastosowanie w implantologii oraz sposoby obróbki powierzchni poprzez obróbkę mechaniczną oraz elektrolityczną. Przedstawiono wyniki elektropolerowania próbek w kąpieli składającej się z kwasu siarkowego(VI), kwasu flurowodorowego, acetanilidu oraz w kąpieli składającej się z kwasu metanosulfonowego i kwasu etidronowego. Przedstawiono również wpływ mechanicznej obróbki przed elektrolitycznym polerowaniem na jakość powierzchni otrzymywanych elementów. Po polerowaniu elektrolitycznym chropowatość próbek wynosiła 0,08-0,13 Ra.

5

Kontrola chropowatości powierzchni stali AISI 136L SS po polerowaniu elektrochemicznym w polu magnetycznym w zakresie transpasywnym krzywej polaryzacji

75%

Rokosz K.

|

tom R. 56, nr 4

322-325

PL

Proces elektropolerowania jest kontrolowanym anodowym roztwarzaniem powierzchni metalu/stopu. Komercyjnie proces jako obróbka wykończająca został wprowadzony do produkcji w 1950 roku. Otrzymana po nim powierzchnia charakteryzuje się małą chropowatością, dużym połyskiem oraz gładkością. Artykuł prezentuje możliwość kontrolowania i jednocześnie sterowania chropowatością powierzchni otrzymywaną po procesie elektropolerowania na podstawie otrzymanego modelu matematycznego. Model wyznacza zależność chropowatości powierzchni (Sa [Μm]) od wielkości pola magnetycznego (B [mT]) oraz gęstości prądu polerowania (i [A/dm2]). Otrzymane wyniki pokazują, że zakres chropowatości po obróbce elektrochemicznej w zależności od warunków polerowania mieszczą się w przedziale 0,602 Μm do 1,612 Μm. Najlepsze parametry chropowatości powierzchni po obróbce mechanicznej papierem ściernym (Sa=2,5 Μm) dla czasu polerowania t=1 min w roztworze kwasów H2SO4 i H3PO4 w stosunku 4:6, w temperaturze 65 š 5 oC otrzymano dla warunków: B=0 mT, i=525 A/dm2 (Sa=0,762 Μm) oraz B=225 mT, i=50 A/dm2 (Sa=0.612 Μm), a najgorsze dla: B=225 mT, i=525 A/dm2 (Sa=1,612 Μm).

EN

Electropolishing is controlled anodic dissolution of metals which improves surface properties of metals. It is often referred to as a "reverse plating" or "Super Passivation" process. Commercial applications of electropolishing have been in use since 1950's. Conventional mechanical finishing systems can smear, bend, stress or even fracture the crystalline metal surface to achieve smoothness or brightness. Electropolishing offers the advantage of removing metal from the surface producing a unidirectional pattern that is both stress and occlusion free, microscopically smooth and often highly reflective [1, 2]. Solutions are available to electropolish most common metals. To establish optimum conditions for electropolishing, a polarization curve is plotted and a plateau of current densities is established. The current densities plateau mainly exists just below the oxygen evolution regime. For many materials like steels the best electropolishing results are obtained over this plateau under oxygen evolution conditions. The paper presents control of surface roughness after standard- and magnetic- electrochemical polishing under different conditions. Mechanically polished samples (Sa=2,5 Μm) were prepared for electrochemical polishing. The electrolyte with 10% water content and a ratio between H2SO4 and H3PO4 of 4:6 was proved to be successful [1, 2, 3]. The electrolyte temperature of 65 š 5 oC and processing time 1 min were found to be optimal. The obtained results show that the surface roughness after treatment was in the range: from 0,602 Μm to 1,612 Μm. The best results were obtained after electrochemical treatment for the following parameters: B=0 mT, i=525 A/dm2 (Sa=0,762 Μm) as well as B=225 mT, i=50 A/dm2 (Sa=0,612 Μm), while the worst one for: B=225 mT, i=525 A/dm2 (Sa=1,612 Μm) [Table 2, Fig. 9].

6

Corrosion resistance of 304 stainless steel after anodic polarization in choline chloride-oxalic acid non-aqueous bath

51%

Winiarki J. , Marczewski M. , Tylus W.

|

tom nr 3

78--81

EN

Preliminary studies on the possibility of electropolishing of 304 alloy steel in a new non-aqueous galvanic bath have been performed. 304 stainless steel was polarized anodically in (2-hydroxyethyl) trimethylammonium chloride : oxalic acid (1:1 molar ratio) eutectic solvent. By means of LSV technique it was found that the active dissolution of steel at 75 °C takes place at potentials between 0.1 and 0.7 V vs. Ag. Anodic treatment of 304 steel in eutectic mixture at 3.5 A dm-2 for 5 min caused selective dissolution of both the surface of austenite grains and their boundaries. According to the LPR and EIS techniques, raw degreased steel showed higher corrosion resistance after 120 hrs exposure to 0.5 M NaCl solution than that of polarized steel. However, SEM analysis revealed that the former experienced pitting corrosion, while the steel after anodic treatment in non-aqueous bath experienced only general corrosion.

PL

Przeprowadzono wstępne badania rozpoznawcze nad możliwością prowadzenia procesu elektropolerowania stali stopowej 304 w nowej niewodnej kąpieli galwanicznej. Stal 304 została poddana polaryzacji anodowej w rozpuszczalniku eutektycznym złożonym z chlorku 2-hydroksyetylotrimetyloamoniowego i kwasu szczawiowego (w stosunku molowym 1:1). Techniką LSV określono, że aktywne roztwarzanie stali w 75 °C zachodzi przy potencjałach w zakresie od 0,1 do 0,7 V wzgl. Ag. Polaryzacja anodowa stali 304 w mieszaninie eutektycznej przy 3,5 A dm-2 przez 5 min doprowadziła do selektywnego roztwarzania zarówno powierzchni ziaren austenitu jak i ich granic. Technikami LPR i EIS zmierzono, że stal w stanie otrzymania po odtłuszczaniu wykazała wyższą odporność na korozję po 120 godzinach ekspozycji w 0,5 M roztworze NaCl niż stal po polaryzacji. W trakcie analizy SEM zauważono jednak, że ta pierwsza doznała korozji wżerowej, podczas gdy stal po polaryzacji anodowej w kąpieli niewodnej uległa jedynie korozji równomiernej.