ILC machine–International Liner Collider, is one of two accelerators e+e-just under design and advanced consideration to be built with final energy of colliding electron and positron beams over 1 TeV. An alternative project to ILC is CLIC in CERN The ILC machine is an important complementary addition for the research potential of the LHC accelerator complex. The required length of ILC is minimally 30 km, but some versions of the TDR estimates mention nearly 50km. Superconducting RF linacs will be built using well established 1,3 GHz TESLA technology using ultrapure niobium or Nb3Sn resonant microwave cavities of RRR class, of ultimate finesse, working with gradients over 35MV/m, while some versions of the design mention ultimate confinement as high as 50MV/m. Several teams from Poland (Kraków. Warszawa, Wrocław – IFJ-PAN, AGH, UJ, NCBJ, UW, PW, PWr, INT-PAN) participate in the global design effort for this machine – including detectors, cryogenics, and SRF systems. Now it seems that the ILC machine will be built in Japan, during the period of 2016-2026. If true, Japan will turn to a world super-power in accelerator technology no.3 after CERN and USA. The paper summarizes the state-of-the-art of technical and administration activities around the immense ILC and CLIC machines, with emphasis on potential participation of Polish teams in the global effort of newly established LCC –The Linear Collider Consortium.
TIARA jest Europejskim Konsorcjum Techniki Akceleratorowej, które poprzez prowadzenie projektów badawczych, technicznych, sieciowych i infrastrukturalnych ma doprowadzić do integracji środowiska naukowo-technicznego oraz zasobów materialnych w skali całej Europy. Konsorcjum gromadzi wszystkie ośrodki europejskie posiadające dużą infrastrukturę akceleratorową. Pozostałe ośrodki, jak np. uniwersytety, są afiliowane jako członkowie stowarzyszeni. TIARA-PP (faza przygotowawcza) jest projektem europejskim prowadzonym przez Konsorcjum i wykonywanym w ramach EU FP7. W artykule przedstawiono ogólny zakres działań Konsorcjum TIARA, poprzedzając to portretem współczesnej techniki akceleratorowej oraz przeglądem jej zastosowań w nowoczesnym społeczeństwie.
EN
TIARA is an European Collaboration of Accelerator Technology, which by running research projects, technical, networks and infrastructural has a duty to integrate the research and technical communities and infrastructures in the global scale of Europe. The Collaboration gathers all research centers with large accelerator infrastructures. Other ones, like universities, are affiliated as associate members. TIARA-PP (preparatory phase) is an European infrastructural project run by this Consortium and realized inside EU-FP7. The paper presents a general overview of TIARA activities, with an introduction containing a portrait of contemporary accelerator technology and a digest of its applications in modern society.
Najpotężniejszy obecnie na świecie, Amerykański Laser Rentgenowski LCLS (Liniac Coherent Ligt Source), czyli liniakowe koherentne źródło światła, działa od roku 2009, jako urządzenie badawcze i użytkowe, i jest dalej rozwijane do postaci LCLS II na terenie narodowego Amerykańskiego laboratorium SLAC przy uniwersytecie Stanforda, zlokalizowanego w miejscowości Menlo Park w Kalifornii. W pewnym sensie LCLS II jest odpowiedzią na budowę maszyny EXFEL. Jest to źródło światła piątej generacji. Przewiduje się uruchomienie EXFEL w latach 2015/16, kosztem znacznie ponad 1 mid Euro. LCLS II, którego projekt rozpoczął się w 2010, będzie uruchomiony w roku 2017. Lasery LCLS, LCLS II oraz EXFEL, wykorzystują metody SASE oraz SEED do generacji światła, i są zasilane liniakami elektronowymi, LCLS ciepłym a EXFEL zimnym, o energii kilkanaście GeV i długości ponad 2 km. Liniak EXFEL wykorzystuje technologię nadprzewodzącą SRF TESLA o częstotliwości 1,3 GHz. Prototypem maszyny EXFEL jest laser FLASH. Laboratorium SLAC korzysta z ponad 50-letniego doświadczenia budowy i eksploatacji liniowych akceleratorów elektronowych. W roku 2009 fragment największego, 3 km elektronowego akceleratora liniowego SLAC został wykorzystany do budowy maszyny LCLS. Dla maszyny LCLS II budowana jest nowa infrastruktura dla dwóch nowych wiązek laserowych. W badaniach i budowie największych światowych akceleratorów liniowych i pierścieniowych oraz laserów FEL takich jak LCLS (Stanford), EXFEL (DESY) i CEBAF (JLab) biorą udział specjaliści i młodzi uczeni z Polski.
EN
The most powerful now in the world, American X-ray laser LCLS (Linac Coherent Light Source), has been working as a research and user facility since 2009. It is further developed to LCLSII machine at the Stanford National Accelerator Laboratory SLAC in Menlo Park CA. In a certain sense, LCLS is a response to the EXFEL machine and a logical extension of LCLS. All these machines are light sources of the fifth generation. EXFE-Lis expected to open user facility in 2016, at a cost of over 1 bil Euro. LCLS II, which design started in 2010, will be operational in 2017. The lasers LCLS, LCLS II and EXFEL use SASE and SEED methods to generate light and are powered by electron liniacs, LCLS by a wrm one, and EXFEL by a cold one. The liniacs have energies approaching 20 GeV, and are around 2 - 3 km in length. EXFEL liniac uses SRF TESLA cavity technology at 1,3GHz. A prototype of EXFEL was FLASH laser. SLAC Laboratory uses effectively over 50-years experience in research, building and exploitation of linear electron accelerators. In 2009, a part of the largest 3 km SLAC liniac was used to build the LCLS machine. For the LCLS II machine a new infrastructure is build for two new laser beams and a number of experimental stations. A number of experts and young researchers from Poland participate in the design, construction and research of the biggest world linear and elliptical accelerators and FEL lasers like LCLS (Stanford), EXFEL (DESY) and CEBAF (JLab), and a few more.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.