Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Reasons for adopting a broader view of a communicator to better comprehend communication

100%

Ochmańska M.

Prace Językoznawcze

|

2016

|

nr 18/1

121–128

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie powodów przemawiających za przyjęciem szerszego spojrzenia na postać komunikatora. Zdaniem autora tylko takie podejście zapewnia odpowiednie zrozumienie procesu komunikacji. Na początku przedstawiony zostaje model komunikacji opracowany przez Arystotelesa w IV w. p.n.e., który dzięki swej prostocie stał się fundamentem innych modeli. Dla podkreślenia rozwoju rozumienia komunikacji na przestrzeni wieków omówiono również podejście G. Millera. Jest to bardziej rozwinięta analiza zagadnienia, szczególnie ze względu na interesującą nas postać osoby kreującej wiadomość. Obecnie najszerszy pogląd w tej materii przedstawia stosunkowo młoda gałąź językoznawstwa − ekolingwistyka. Przyjmując założenia ekologii i fizyki kwantowej, udowadnia, że komunikator jest z natury częścią skomplikowanego systemu, w którym wszystkie części składowe wzajemnie na siebie wpływają. Artykuł kończy się podsumowaniem i udowodnieniem tezy poprzez porównanie rozumienia procesu komunikacji do odczytywania języka ciała.

EN

The aim of the article is to present reasons for adopting a broader view on the persona of a communicator. To the author’s mind, only such an approach enables us to better understand the communication process. At the beginning, the communication model developed by Aristotle around 4 centuries before Christ is presented. Due to its simple structure, it became a foundation for other models. To outline the development in understanding communication over centuries, the approach advocated by G. Miller is shown. It is a more extensive analysis of the concept, especially with respect to the message-creating person of our interest. At present, the broadest approach to this issue is offered by a relatively young branch of linguistics, namely ecolinguistics. Absorbing the ecology-and-quantum physics-related assumptions, it assumes that each communicator is by nature a part of a complicated system, in which all constituents affect each other. The article finishes with a summary and a claim supporting the thesis by comparing communication process comprehension to reading body language.

2

Przekład w epoce postludzkiej? Translatoryka wobec wyzwań antropocenu

84%

Mitek-Dziemba A.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Poetica

|

2023

|

tom 11

152-166

EN

The article considers the place of translation studies among other scholarly narratives which are eager to employ the rhetoric of the global environmental crisis. Against the background of its achievements, the field of languages and literature may seem to be too anthropocentric; hence it is necessary to reformulate its approach for the sake of the current, politically engaged way of construing cross-cultural and intersemiotic communication. The article builds upon Michael Cronin’s translation ecology and elaborates further on Anthropocene thinking and ecolinguistic considerations. The author intends to establish a new language of values that would differ from capitalism’s value system. The conclusion presents recommendations for the practice of eco‑translation that could be followed both in the examination of existing translations and in the form of translation interventions.

PL

Celem artykułu jest rozważenie miejsca studiów tłumaczeniowych pośród innych narracji badawczych sięgających po retorykę globalnego kryzysu środowiskowego. Na tle ich dokonań dziedzina zajmująca się wzajemnymi relacjami języków oraz literatur wydawać się może zbyt antropocentryczna, stąd konieczne jest przeformułowanie jej podejścia na potrzeby nowego, politycznie zaangażowanego sposobu rozumienia komunikacji międzykulturowej i intersemiotycznej. Punkt wyjścia artykułu stanowią idee translacyjnej ekologii Michaela Cronina, opracowane w oparcio refleksję antropocenu oraz rozważania ekolingwistyczne. Głównym zamierzeniem autorki jest stworzenie nowego języka wartości, odmiennego od systemu wartościowania kapitałocenu. W konkluzji przedstawione są wskazania dla praktyki eko‑przekładu, możliwe do zastosowania zarówno w analizie istniejących tłumaczeń, jak i w formie translatorskich interwencji.

3

K neekologičnosti manipulace

84%

Štěpáník S.

Z Teorii i Praktyki Dydaktycznej Języka Polskiego

|

2022

|

tom 31

1-10

EN

The paper presents the necessity of implementing ecolinguistic topics into L1 teaching. It takes Instagram posts of Czech, Polish and Slovak influencers as an example and shows that manipulation techniques overreach the boundaries of countries and languages. If we accept the thesis that manipulation is dominantly a non-ecological phenomenon, which threatens the life of wider ecosystems, the reaction of school is inevitable, especially because children and youth form a highly vulnerable group.

PL

W artykule przedstawiono konieczność wprowadzenia tematyki ekolingwistycznej do nauczania języka ojczystego. Na przykładzie postów i wpisów na Instagramie dokonanych przez czeskich, polskich i słowackich influencerów pokazano, że techniki manipulacyjne przekraczają granice krajów i języków. Jeśli przyjmiemy tezę, że manipulacja jest w znacznej mierze zjawiskiem nieekologicznym, tj. zagrażającym życiu większych ekosystemów, to konieczna jest reakcja szkoły na tę sytuację, głównie dlatego, że dzieci i młodzież to jedna z grup szczególnie podatnych na zagrożenia.

4

Czy jesteśmy gotowi na ekoglottodydaktykę w polskim kontekście edukacyjnym?

84%

Sujecka-Zając J.

Neofilolog

|

2020

|

nr 55/1

11-26

EN

The trend for eco-linguistics, which has been dynamically develop-ing in the English-language literature since the 1970s, proposes a change in the perception of the relationship between language, nature, and culture, in a sense making language a link which brings together nature and culture, rather than separating them as is traditional. This approach poses important questions: How do languages work in the ecosystem created by the language environment of all users of a given language context? What relationships can they enter into? How should one perceive the development of multilingualism in such an ecological approach, in which not only does „strong” af-fect the „weak” but “weak” reciprocates? „Weak” has an important place in the language ecosystem, which risks serious changes due to excessive weakening of one of its components. This paper aims to examine the possible inspirations that eco-linguistics offers Foreign Language Teaching (FLT), highlighting the role of each language and sensitizing the reader to the relationships that arise between languages and their users in a given environment. From this perspective Claire Kramsch (2008) postulates a change in the perception of the main function of the teacher from the „teacher of a code” to the „teacher of meaning”, which has specific didactic consequences in how language activities are ap-proached. Is the school classroom a place for activities which have their origin in the trend for eco-FLT?

5

Postrzeganie, zasada antropiczna, język i źródła jego zasilania, i co z tego wynika dla ekolingwistyki?

84%

Puppel S.

Scripta Neophilologica Posnaniensia

|

2023

|

tom 23

61-67

EN

The anthropic principle, which emphasizes the role of the human observer in the observation of the universe, is accepted here as the fundamental principle operating within the ‘human condition’ (conditio humana, CH). A four-step model of CH is postulated here. The model comprises a synergy of the following steps/degrees: sensing, the anthropic principle, language, and sources of natural language feeding/strengthening. The model is assumed to be relevant in the description and assessment of the following components of the ecological approach to natural language: natural language resources, natural language resource management, communicative wellbeing, degree of conservation of natural language resources in a particular natural language habitat, and ecological support for the life of natural language.

PL

Zasada antropiczna, która podkreśla rolę ludzkiego obserwatora w obserwacji wszechświata, jest tutaj akceptowana jako fundamentalna zasada działająca w ramach „kondycji ludzkiej” (conditio humana, CH). Postulowany jest tutaj czterostopniowy model CH. Model ten obejmuje synergię następujących kroków/stopni: postrzeganie, zasada antropiczna, język, źródła zasilania języka. Zakłada się, że model ten jest istotny w opisie i ocenie następujących elementów ekologicznego podejścia do języka naturalnego: zasoby języka naturalnego, zarządzanie zasobami języka naturalnego, dobrostan komunikacyjny, stopień zachowania zasobów języka naturalnego w danym siedlisku języka naturalnego oraz ekologiczne wsparcie dla życia języka naturalnego.

6

“Lingua receptiva”: An Ecolinguistic Approach to Slavic Inter-Language Contacts in a Borderland Area (a Polish-Czech Case)

84%

Steciąg M.

Acta Baltico-Slavica

|

2021

|

tom 45

PL

Ekolingwistyka jako samodzielna dyscyplina językoznawcza, która ukonstytuowała się w latach 70. XX wieku, od początku zajmowała się kontaktami międzyjęzykowymi. Jednakże wśród slawistów w Polsce nie zyskała większego zainteresowania. Celem tekstu jest przedstawienie ekolingwistycznej koncepcji badań słowiańskich kontaktów międzyjęzykowych na przykładzie polsko-czeskim z wykorzystaniem pojęcia lingua receptiva. Proponowana koncepcja zintegrowanych badań nad ekologią języka na polsko-czeskim pograniczu obejmuje trzy wymiary ekosystemu języka: naturalny, społeczny i poznawczy. Badania nad naturalną ekologią języka oscylują wokół jego wzajemnych związków z otaczającym środowiskiem naturalnym i mogą odnosić się do topografii, fauny i flory itd. Pod uwagę bierze się w nich potencjał środowiska naturalnego i otoczenia antropogenicznego w relacji do języka (i odwrotnie). W obserwacji socjologicznej ekologii języka zwraca się uwagę na uwarunkowania społeczne i kulturowe kształtujące relacje między komunikującymi się jednostkami oraz charakter wspólnot, które są konstytuowane lub podtrzymywane w wyniku tych kontaktów. Kognitywna ekologia języka obejmuje z kolei zdolności poznawcze i kompetencje użytkowników, zwłaszcza te, które pozwalają elastycznie adaptować się w określonym środowisku. Dla każdego wymiaru została wypracowana inna metodologia: od socjolingwistycznych ujęć ilościowych opartych na badaniach ankietowych do eksperymentów pragmalingwistycznych służących obserwacji ukształtowania nadawczo-odbiorczego w międzyjęzykowej komunikacji receptywnej. Zostanie ona przedstawiona wraz ze wstępnymi wynikami badań, które pozwalają stwierdzić, że lingua receptiva stanowi jądro multilingwizmu inkluzywnego przełamującego paradygmat jednojęzyczności i zacierającego granice języków w dążeniu do wzajemnego zrozumienia.

EN

Ecolinguistics has dealt with inter-language contacts ever since its beginnings as an independent linguistic discipline in the 1970s. However, it has not gained much interest among Slavic studies scholars in Poland. The aim of this article is to present the ecolinguistic concept of research on Slavic inter-language contacts on the example of Polish and Czech using the notion lingua receptiva. The proposed concept of integrated research on language ecology in the Polish-Czech borderland covers three dimensions of the language ecosystem: natural, social and cognitive. Research on the natural ecology of the language revolves around its interrelationships with the surrounding natural environment and can relate to topography, fauna and flora, etc. This research considers the potential of the natural and the anthropogenic environment in relation to the language (and vice versa). In the sociological observation of the language ecology, attention is paid to social and cultural conditions shaping the relationships between communicating individuals and the nature of the communities that are constituted or maintained as a result of these contacts. Cognitive language ecology, in turn, includes the cognitive skills and competences of users, especially those that enable flexible adaptation in a particular environment. A different methodology has been developed for each dimension: from sociolinguistic quantitative approaches based on surveys, to pragmalinguistic experiments designed to observe the shape of sender-recipient relations in inter-language receptive communication. These methodologies are presented together with the preliminary results of research which make it possible to state that lingua receptiva is the nucleus of inclusive multilingualism, breaking the paradigm of monolingualism and blurring the borders between languages in the pursuit of mutual understanding.

7

Glottodydaktyka w ujęciu ekolingwistycznym

84%

Steciąg M. , Uniwersytet Zielonogórski Z. K. J. , M.Steciag@ifp.uz.zgora.pl

|

tom 21

EN

The paper discusses the ecolingustic perspective in theoretical glottodidactics. The description of general models of glottodidactics and its heuristic value is the starting point. However, even a brief overview of different models shows that the organization of language education is strictly involved in wider socio-cultural context, which in effect connects glottodidactics with language policy. Recognizing the ideological background of language education, the author discusses the thesis that didactics of multi- or plurilingualism (with respect to the language rights) in ecolinguistic approach may be regarded as the inspiring offer for contemporary glottodidactics.

PL

Referat dotyczy perspektywy ekolingwistycznej w teoretycznej refleksji glottodydaktycznej. Punktem wyjścia jest opis układu glottodydaktycznego i rozważenie wartości modelowania w glottodydaktyce. Krótki przegląd zróżnicowanych modeli glottodydaktycznych pokazuje uwikłanie organizacji procesu edukacji językowej w szerszy kontekst społeczno-kulturowy. Jego uwzględnienie wiedzie glottodydaktykę w obszary polityki językowej. Ujawnienie zideologizowanych podstaw kształcenia językowego prowadzi z kolei do tezy, która zostanie w toku referatu rozważona: dydaktyka różnojęzyczności w warunkach respektowania praw języków jako ekolingwistyczny kierunek w kształceniu językowym wydaje się inspirującą propozycją dla współczesnej glottodydaktyki.

8

Rozwój kompetencji językowo-komunikacyjnej ucznia języka angielskiego w ekosystemie szkolnym. Obserwacje poszerzone o doświadczenia w nauczaniu podczas pandemii Covid-19 w 2020 roku

67%

Filar-Pieczkowska J.

Scripta Neophilologica Posnaniensia

|

2022

|

tom 22

55-67

EN

Pandemic Covid-19 was the time which undermined the existing systems of work and communication in all fields including education. Firstly the model of linguistic-communicative competence was defined in ecolinguistic perspective. Secondly the author aimed to verify if development of student’s linguistic-communicative competence in school ecosystem was shattered in pandemic environment and if it did so in what way. It was assumed that a teacher in order to shape student’s resources of skills, knowledge and motivation uses verbal and non-verbal managing strategies at certain levels: managing strategies of knowledge, managing strategies of interaction resources and managing strategies of class infrastructure.

9

Linguistic hybridity and learner identity: translingual practice among plurilinguals in the educational setting

67%

Lankiewicz H. A.

Neofilolog

|

2021

|

nr 56/1

55-70

EN

Capitalizing on the ecological approach to language learning (van Lier, 2004; Kramsch, 2008) and the conceptualization of language as a local practice (Pennycook, 2010) as well as languaging (Jørgensen, 2008), accounting for the continuity of linguistic phenomena rather than a discriminatory perception of linguistic properties, we intend to delve into the problem of linguistic hybridity as a sign of L2 learner identity. A direct inspiration for the study, as exemplified in the title, is the concept of metrolingualism (Otsuji, Pennycook, 2010), which offers a potential to be very informative for the study of identity issues inscribed in language. Metrolingualism connotes linguistic hybridity, which refers to something unnatural, untypical, not conforming to the norm. Positing the continuity of language use and symbolic competence (Kramsch, Whiteside, 2008), we assume after van Lier (2004) that language is not a fixed code but socially constructed entity which mingles with personal experiences shaped by social context and activates power-related issues in language use. The aim of the paper is to delve into discursive practices of students learning/using more than one L2 in the educational setting. An examination of their narratives and their languaging about language (Swain, 2006) discloses how they position themselves as L2 language users.

10

Ecological Conscience and Peace in the Social Doctrine of the Church

67%

Caporali F.

Studia Ecologiae et Bioethicae

|

2024

|

tom 22

|

nr 1

63-74

PL

W czasach, gdy ponownie wybuchają wojny niosące ze sobą zniszczenie, zarówno w sferze materialnej, jak i duchowej, pojawia się potrzeba budowania kultury pokoju, opartej na sumieniu ekologicznym. Po podkreśleniu transdyscyplinarnego procesu powstawania i rozwoju świadomości ekologicznej poprzez prorocze spostrzeżenia naukowców, iflozofów i teologów, autor podkreśla wkład Doktryny Społecznej Kościoła w rozwój pokojowego społeczeństwa ludzkiego, jak i w zrównoważonej społeczności planetarnej wskazując na treści dotyczące innowacji i wiary. Sugestie dotyczące rozwoju i ubogacania ekolingwistyki w kierunku rozwijania świadomości ekologicznej i postaw propokojowych są postrzegane jako istotne narzędzie pozytywnego “ramowania” w społeczeństwie komunikacyjnym. Innowacyjne terminy pojęciowe, takie jak kapitał naturalny, biosfera, noosfera, antropocen, usługi ekosystemowe, zrównoważony rozwój, ekologia integralna, duchowość ekologiczna i konwersja ekologiczna, są uznawane za typowe wytwory ekolingwistyki powstałe w kontekście holistycznego ujęcia rzeczywistości. Stanowią one kaskadę ekojęzykową, która tak niedawno wniosła innowacyjne zmiany w rozwój nauki społecznej Kościoła, takiej jak ta wyrażona w Encyklikach i Orędziach Światowych Dni Pokoju, mająca na celu budowanie kultury pokoju opartej na sumieniu ekologicznym. Wkład Kościoła w rozwój świadomości ekologicznej był wzorcowy, jeśli chodzi o zapewnienie ludziom energii duchowej niezbędnej do tego, aby mogli oni stać się “operatorami pokoju”.

EN

In a time when wars emerge again with their devastating effects, both material and spiritual, there is an indispensable need to build a peace-making culture based on ecological conscience. After highlightening the transdisciplinary process of emergence and development of an ecological conscience through the prophetic insights of scientists, philosophers and theologians, the recent contributions of the Social Doctrine of the Church are summarized with their content of innovation and faith in both a peaceful human society and a sustainable planetary community. Suggestions for ecolinguistic developments and improvements in favor of ecological conscience and peace-bulding attitudes are both recognised and advanced as meaningful tools for positive “framing” in a communication society. Innovative conceptual terms, like natural capital, biosphere, noosphere, anthropocene, ecosystem services, sustainability, integral ecology, ecological spirituality and ecological conversion are recognised as typical eco-linguistic emergences arisen within a context of holistic framing of reality. They constitute the eco-linguistic cascade that has innovated the recent development of the social doctrine of the Church such as that expressed in the Encyclical Letters and in The World Days of Peace Messages for building a culture of peace based on ecological conscience. The Church's contribution to the advancement of ecological conscience has been exemplary for providing human beings with the necessary spiritual energy to become “peace operators.”