Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Duchowość karmelitańska w życiu i wybranym nauczaniu św. Jana Pawła II

100%

Brzozowska U.

Studia Gdańskie

|

2017

|

nr 40

105-120

PL

Duchowość karmelitańska pozostawała wyraźnie obecna w życiu i nauczaniu św. Jana Pawła II. Związane to było najpierw z jego środowiskiem, gdzie stykał się z nią głównie poprzez karmelitańskie duszpasterstwo (Wadowice), lekturę dzieł hiszpańskich mistyków (Kraków) oraz studia – zgłębianie doktryny św. Jana od Krzyża (Kraków i Rzym). Kontakt ten trwał także po wyborze na Stolicę Apostolską, m. in. w spotkaniach z przedstawicielami wspólnot, w korespondencji, szczególnie zaś w beatyfikacjach i kanonizacjach postaci Karmelu. Do jego duchowości Papież wielokrotnie odwoływał się w swoim nauczaniu, poruszając różne jej aspekty w zależności od adresatów bądź okoliczności przemówień czy listów. Na ich podstawie nakreślić można ogólny jej obraz, który tworzą następujące rysy: maryjność, ideał kontemplacyjny, chrystocentryzm, eklezjalność oraz doskonała miłość. Wskazują one na integralność tej duchowości, posiadającej charakter głęboko Boski i ludzki, mistyczny i eklezjalny. Dzięki temu staje się ona pewną drogą do świętości, czego potwierdzeniem są liczni święci Karmelu, jak i sam św. Jan Paweł II, który nią kroczył.

EN

Carmelite spirituality was visibly present in the life and teaching of St. John Paul II. This was connected in the first place with his environment, where he encountered this form of spirituality mainly through the Carmelite pastoral ministry (Wadowice), through reading the works of the Spanish Mystics (Cracow) and through his studies – exploring the doctrine of St. John of the Cross (Cracow and Rome). This contact continued after his election to the Holy See, among others through meetings with representatives of Carmelite communities, in correspondence, and especially in the beatifications and canonizations of Carmelites. The Pope repeatedly referred to Carmelite spirituality in his teachings, touching on different aspects depending on the addressees or the circumstances of speeches or letters. On the basis of this material, we can outline a general image of his understanding of Carmelite spirituality, which includes the following features: a Marian focus, the contemplative ideal, christocentrism, ecclesiality and perfect love. They indicate the integrated nature of this spirituality, which is deeply divine as well as human; mystical and ecclesial. It is this integration that makes it a sure way to holiness, as confirmed by the many saints of Carmel, as well as by St. John Paul II, who walked in this way.

2

Virtualité et sacramentalité dans la vie spirituelle

85%

Kurowski R.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

tom 67

|

nr 5

7-22

PL

Wirtualność i sakramentalność w życiu duchowym Obecna pandemia zwiększa wykorzystanie zdalnych środków komunikacji. To, co wirtualne, już bardzo obecne w duszpasterskiej tkance Kościoła, nabiera intensywności. Stawia też pytania chrześcijańskiej teologii. Doświadczenie Hongkongu pozwala postawić pytania i zasugerować pewne kierunki myślenia dla działalności duszpasterskiej. Wykorzystanie środków wirtualnych rodzi pytania o skuteczność, konieczność ustalenia priorytetów propozycji, zobowiązuje do ponownego przemyślenia stosunków kościelnych, ujawnia ukryty indywidualizm oraz kruchość więzi z Ciałem Chrystusa i przynależności do Ludu Bożego, uczy instynktu duchowego przetrwania z jednej strony i wrażliwości z drugiej. Aby uwzględnić taką nowość, w centrum odpowiedzi znajduje się propozycja nawrócenia serc, której towarzyszą szczegóły dotyczące teologicznej wartości prawdziwej komunii poprzez tzw. komunikację wirtualną.

EN

The ongoing pandemic is increasing the use of remote means of communication. Online ministry, already very present in the pastoral fabric of the Church, is growing. This continues to raise questions for Christian theology. We can use the Covid-19 experience in the Catholic Community in Hong Kong to raise questions and fuel new thinking for pastoral ministry. Ministering online raises the question of effectiveness, necessitates prioritizing community-centric actions, obliges us to reconsider intra-ecclesiastical relations, and exposes latent individualism and the fragility of the sacramental bond of belonging to the Body of Christ that is the Church. It is also instructive with regard to instincts for spiritual survival on the one hand, and vulnerability on the other. To make room for such novelty, focusing on the ongoing conversion of hearts is key, together with seeking the theological value of real communion conveyed by the virtual Eucharist Mass.

FR

La pandémie en cours fait croître l’usage des moyens de communications à distance. Le virtuel, déjà bien présent dans le tissu pastoral de l’Eglise, y gagne en intensité. Cela continue à interroger la théologie chrétienne. L'expérience de Hong Kong permet de relever des questions et de proposer quelques axes de réflexions pour l’action pastorale. L’usage du virtuel interroge sur l’efficacité, nécessite de hiérarchiser les propositions, oblige à repenser les rapports de l'ecclésialité, révèle l’individualisme latent et la fragilité du lien au Corps du Christ et à l’appartenance au Peuple de Dieu, il renseigne sur l’instinct de survie spirituelle d’un côté et la vulnérabilité de l’autre. Pour prendre en compte une telle nouveauté l’hypothèse de conversion des coeurs est placée au centre de la réponse, laquelle s’accompagne des précisions sur la valeur théologique de la communion réelle par le biais d’une communication dite virtuelle.

3

Zadania hierarchii kościelnej wobec zrzeszeń religijnych

60%

Śmigiel W.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

tom 63

|

nr 6: Teologia pastoralna

145-156

EN

Church hierarchy is the guarantor of permanence and unity of ecclesial structure but it requires religious associations to enrich the Church with charisms and the reviving breath of the Holy Spirit in order to protect Her from extensive institutionalisation. In Poland approximately 8% of Catholics (participanstes) belong to religious associations, which proves to be a significant power when it comes to evangelisation. Religious associations contribute to the renewal of the Church and make Her a living structure. Church hierarchy, in turn, offers ecclesial acknowledgement, care and reassurance of using the received charisms for the good of the people of God. Hierarchy protects associations from anarchy and gives them an ecclesial direction. The ministry of hierarchy is also the realisation of a charism of serving among other charisms and gifts in the Church.

PL

Hierarchia kościelna jest gwarantem trwałości i jedności struktury eklezjalnej, ale potrzebuje zrzeszeń religijnych, aby ubogacać Kościół charyzmatami i ożywczym tchnieniem Ducha Świętego i w ten sposób chronić go przed nadmierną instytucjonalizacją. W Polsce do zrzeszeń religijnych należy około 8% katolików (participanstes), co stanowi znaczną siłę ewangelizacyjną. Zrzeszenia religijne przyczyniają się również do odnowy Kościoła i sprawiają, że jest on żywym organizmem. Natomiast od hierarchii kościelnej zrzeszenia otrzymują potwierdzenie eklezjalne, opiekę i gwarancję wykorzystania otrzymanych charyzmatów dla dobra ludu Bożego. Hierarchia broni zrzeszenia religijne przed anarchią oraz nadaje im eklezjalny kierunek. Posługa hierarchiczna również jest realizacją charyzmatu służebnego wobec innych charyzmatów i darów obecnych w Kościele.