Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

2 Roczniki Teologiczne

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: ecumenical relations

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Ecumenism in the Archdiocese of Malta during the Episcopate of Archbishop Joseph Mercieca (1976–2007)

100%

Scerri H.

Roczniki Teologiczne

2016

tom 63

nr 7: Teologia ekumeniczna

239-263

The long episcopate of Mgr Joseph Mercieca, Archbishop of Malta from 1976 to 2007, is characterized by the fruitful application and implementation of the Second Vatican Council in this European nation, at the southernmost tip of the European Union of which it has been a member since 2004. This research article studies the gradual development of the Ecumenical Movement in this predominantly Catholic nation from the years immediately following the Council, right through the many initiatives during the period of Mercieca’s leadership of the Church in Malta, particularly the establishment of a Diocesan Ecumenical Commission on a sure footing, the collaboration with other Churches and ecclesial communities, the two pastoral visits of Pope John Paul II and the celebration of a Diocesan Pastoral Synod in the concluding years of his episcopate. This article serves as a case study on the genesis and the subsequent development of ecumenical relations in a local Church, the ecumenical initiatives taken over the years, and the way forward in this important pastoral dimension of an extrovert Church.

Długi okres posługi Arcybiskupa Malty Józefa Merciecy (1975-2007) naznaczony był owocnym przystosowaniem i wdrażaniem postanowień II Soboru Watykańskiego w tym europejskim narodzie żyjącym na najbardziej na południe wysuniętym krańcu Unii Europejskiej, której członkiem jest od 2004 r. Artykuł ten dokonuje refleksji nad stopniowym rozwojem ruchu ekumenicznego na Malcie, postępującym od lat bezpośrednio po Soborze, poprzez liczne inicjatywy podejmowane podczas okresu przywództwa Merciecy nad Kościołem maltańskim, zwłaszcza założenie na solidnych podstawach Diecezjalnej Komisji Ekumenicznej, współpracę z innymi Kościołami i wspólnotami kościelnymi, dwie wizyty apostolskie papieża Jana Pawła II i Diecezjalny Synod Pastoralny w latach kończących tę posługę. Artykuł jest analizą przypadku odnoszącą się do początku i rozwoju relacji ekumenicznych w lokalnym Kościele, relacji ekumenicznych podejmowanych przez lata i wyjściem naprzód w tym ważnym duszpasterskim aspekcie Kościoła otwartego.

Odnowa teologii episkopatu zaczynem doktryny kolegialności episkopalnej w analizie rozwoju teologii i wydarzeń Kościoła belgijskiego przed Soborem Watykańskim II

80%

Kasprzak A. A.

Roczniki Teologiczne

2014

tom 61

nr 2: Teologia Dogmatyczna

135-178

Many theological questions undertaken by the Second Vatican Council were the result of deep reflections from many years before that event. In the case of Episcopal collegiality the environment, theology and the events in the Belgian Church prove that this influence had a special role at that time. Episcopal collegiality in its beginnings is always connected with an attempt at introducing a revived vision of the Church. It is a vision, in which the will to serve the unity of Christians and a search for theological reflection based on the oldest Tradition of the Church should be present; it also should express the courage to undertake difficult subjects connected with the revival of the Church structure. The present study shows a special attitude of the great shepherds of the pre-Council Church in Belgium who strove towards such aims in their pastoral work. We show that such a role was played by: Cardinal Desire-Joseph Mercier, the Primate of Belgium, and Dom Lambert Beauduin, who established a community devoted to Christian unity at Chevetogne. These two figures are a model of work at the foundations of the vision of the Church living in a communion, in which bishops together with the Pope, and also among themselves, build responsibility for the Church. We show this awareness by analyzing the work of the circle of “the three thriving centers”: the diocesan, university and monastic ones. We present the basis of the same trend in reflections appearing in such circumstances as: the nine hundredth anniversary of the East-West schism of 1054, the broad debate on the sacramentality of the episcopate triggered by Father Beyer’s hypothesis, or in the context of the “Council movement” striving for strengthening the general convictions about the need to convoke a new Council.

Wiele kwestii teologicznych podjętych przez Sobór Watykański II było owocem dogłębnych przemyśleń na wiele lat przed tym wydarzeniem. W przypadku kolegialności episkopalnej, środowisko, teologia oraz wydarzenia Kościoła w Belgii świadczą o szczególnej roli owego wpływu w tym czasie. Kolegialność episkopalna w swoim zaczynie dotyczy zawsze próby wprowadzania w życie odnowionej wizji Kościoła. To wizja w której winno znaleźć się pragnienie służenia jedności chrześcijan, poszukiwanie refleksji teologicznej opierającej się na najstarszej Tradycji Kościoła, winna wyrażać się odwaga podejmowania niełatwych tematów odnowy struktury Kościoła. Niniejsze studium wskazuje na szczególną postawę wielkich pasterzy przedsoborowego Kościoła w Belgii, którzy realizowali takie właśnie perspektywy w swojej działalności duszpasterskiej. Wykazujemy, iż rolę taką pełnili: kardynał Desire-Joseph Mercier, prymas Belgii oraz Dom Lambert Beauduin, założyciel wspólnoty jedności w Chevetogne. Te dwie postaci stanowią wzór pracy u podstaw promocji wizji Kościoła żyjącego w komunii, w której biskupi z papieżem oraz pomiędzy sobą realizują odpowiedzialność za Kościół. Ukazujemy ową świadomość poprzez analizę działalności środowiska „trzech prężnych ośrodków”: diecezjalnego, uniwersyteckiego i monastycznego. Ukazujemy podstawy takiego samego dążenia w refleksjach, jakie pojawiają się w okolicznościach, takich jak: rocznica dziewięciu wieków schizmy ze Wschodem, obszernej dyskusji na temat sakramentalności episkopatu wywołanej hipotezą o. Beyera, czy w kontekście „Ruchu soborowego” dążącego do wzmocnienia ogólnego przekonania o potrzebie zwołania nowego soboru powszechnego.