This paper addresses a general vision of the science of equity and sustainability, which could be called ecosocionomics. The conflict between economies, ecosystems, and social justice could be reconciled on a consensual platform constructed on the scientific basis. Concurring with Wilson’s reasoning, it is argued in this paper that a proposed new platform of knowledge should confirm all the indisputable facts of all branches of science. We definitely reject any form of a win-win, or even win-win- win hypotheses. The three goals: economic efficiency, ecosystem protection, and social fairness are not compatible, they stand rather in opposition one to another. As far as human race occupies and reshapes the only World, there is no choice but to sit down and jointly solve our common problems. Mother Earth feeds humans generously, but only to certain limits of her carrying capacity , which cannot be exceeded. This paper represents a step in the ongoing process of looking for a way how to live within the natural limits, and the limits that were created by humans.
The aim of this article is to consider why the Coase theorem is used so rarely in the field of environmental protec-tion policy and why possible proposals for the implementation of this solution are exposed to harsh criticism. Ronald Coase points out the significant problem of regulatory costs, and his proposal for negotiations may be a panacea for certain over-ad-ministration, excessive interventionism, regulatory rigidity or lack of trust in the market mechanism. However, according to the author of this paper, the implementation of the Coase theorem in the most typical and significant areas and problems of envi-ronmental policy is either not possible, will encounter enormous difficulties, or is questionable from the point of view of natural resources and social welfare. The reasons for the limitations will be discussed, including undefined or imprecisely defined ownership rights to many environmental resources, the non-market nature of many environmental goods depriving them of a market price, and above all, the chronic asymmetry of the parties that would negotiate with each other on an equal basis.
PL
Celem tego artykułu jest przeanalizowanie dlaczego twierdzenie Coase’a w dziedzinie polityki ochrony środowi-ska stosowane jest tak rzadko, a ewentualne propozycje zastosowań i wdrożenia tego rozwiązania narażone są na ostre zarzuty. Ronald Coase wskazuje istotny problem kosztów regulacji i jego propozycja negocjacji może być panaceum na pewne przerosty administracji, nadmierny interwencjonizm, sztywność regulacji lub brak zaufania do mechanizmu rynkowego. Jednak zdaniem autora artykułu implementacja twierdzenia Coase’a w najbardziej typowych i znaczących obszarach i problemach polityki ochrony środowiska albo nie jest możliwa, albo napotka na ogromne trudności, albo jest wątpliwa z punktu widzenia zasobów naturalnych i dobrobytu społecznego. Przedyskutowane zostaną przyczyny ograniczeń, do których należą: nieokreślone lub nieprecyzyjnie okre-ślone prawo własności wielu zasobów środowiska, nierynkowy charakter wielu dóbr środowiska pozbawiający je ceny rynkowej, a przede wszystkim chroniczna asymetria informacyjna i finansowa stron, które miałyby ze sobą równorzędnie negocjować.
This paper aims to highlight the absolute competitiveness between positive and normative economics. The article presents this controversy as a pretext to analyse a specific field of operation of ecological economics. The normative approach in the ecological economics is needed in the complex age of increasing deficits and confronting threats to biological and social sustainability. Reliable data from biology, physics, chemistry and medicine inform us what is dangerous. They also suggest directions of changes and their necessary scale. The normative approach, based on the guidelines from the basic natural sciences, allows for the creation of economic theories and models and then derives specific, quantitative premises for actions taken in the economy. The thesis of this article boils down to the statement that the effective involvement of ecological economics in the theoretical and practical solving of sustainable development problems is possible only through the use of the normative approach.
PL
Celem artykułu jest podkreślenie rzeczywistej konkurencyjności między ekonomią pozytywną a ekonomią normatywną. Artykuł rozpoczyna się od przedstawienia tej kontrowersji, która jest tylko pretekstem do analizy konkretnego pola działania ekonomii ekologicznej. Podejście normatywne w ekonomii ekologicznej jest potrzebne w trudnym wieku narastających deficytów i stawiania czoła zagrożeniom dla trwałości biologicznej i społecznej. Wiarygodne dane z biologii, fizyki, chemii i medycyny informują o tym, co jest naprawdę niebezpieczne. Tym samym sugerują kierunki zmian i ich niezbędną skalę. Podejście normatywne, oparte na wytycznych nauk podstawowych, pozwala tworzyć teorie i modele ekonomiczne, a następnie wyprowadzać konkretne, ilościowe przesłanki dla działań podejmowanych w gospodarce. Teza tego artykułu sprowadza się do stwierdzenia, że efek-tywne zaangażowanie ekonomii ekologicznej w teoretyczne i praktyczne rozwiązywanie problemów zrównoważonego rozwoju jest możliwe tylko poprzez zastosowanie podejścia normatywnego.
The article begins with an analysis of the inconvenient starting points for reflection on the Anthropocene, inspired by the position of Anna L. Tsing. Next, the interdisciplinary, normative and pluralistic field of ecological economics will be presented, with a particular focus on the concept of degrowth. The text will trace the “grammar” of this discipline, revealing its selected philosophical assumptions, methodological postulates and concepts. It will also look closely at Peter A. Victor’s concept of “management without growth.” It will seek answers to what degrowth is and why the cooling of growth is inevitable.
PL
Artykuł rozpoczyna analiza niedogodnych punktów wyjścia refleksji w epoce antropocenu, inspirowana stanowiskiem Anny L. Tsing. Następnie przedstawiona zostanie interdyscyplinarna, normatywna i pluralistyczna dziedzina ekonomii ekologicznej, ze szczególnym uwzględnieniem koncepcji dewzrostu. Prześledzimy „gramatykę” tej dyscypliny, odsłaniając jej wybrane założenia filozoficzne, postulaty metodologiczne i pojęcia. Przyjrzymy się również bliżej koncepcji „zarządzania bez wzrostu” Petera A. Victora. Będziemy szukać odpowiedzi na pytania, czym jest dewzrost i dlaczego wystudzenie wzrostu jest nieuniknione.
Opracowanie poświęcone jest roli koncepcji człowieka w kształtowaniu i realizacji polityki zrównoważonego rozwoju. Stawia się tu pytanie, czy i jak w dobie istniejących kryzysów gospodarczych, koncepcje człowieka na których opierają się heterodoksyjne kierunki ekonomiczne, mogłyby dostarczyć lepszej podstawy dla formułowania podstaw ekonomii (zakresu, celu, metod) a poprzez nią polityki gospodarczej (i jej celu, podmiotu i narzędzi). Dla potrzeb opracowania wybrane zostały trzy najbardziej charakterystyczne, odmienne koncepcje człowieka leżące u podstaw takich współczesnych heterodoksyjnych kierunków ekonomicznych jak: ekonomia behawioralna, ekologiczna i humanistyczna. Na ich to podstawie w dużej mierze opiera się też koncepcja człowieka – homo sustinens, utworzona jako podstawa dla polityki zrównoważonego rozwoju. Omówione koncepcje człowieka mogą mieć różne zastosowanie w polityce zrównoważonego rozwoju (rozszerzenie repertuaru narzędzi, struktury podmiotowej, i lepsze doprecyzowanie celów) a ich integracja otwiera szanse na przyszły rozwój tej polityki.
EN
The following study is devoted to the role of the concept of human nature in the development and implementation of sustainable development policy. It’s discussed, whether and how in the time of economic crises, human concepts underlying the heterodox economic schools, could provide a better basis for the foundations of economics (scope, purpose, method) and therefore for the economic policy (its goal, actors and tools). For the purpose of this study three most distinctive, different concepts of human nature are selected, which build the fundaments of behavioral, ecological and humanistic economics, belonging to current heterodox economics. These concepts influenced the creation of homo sustinens - a concept created as a basis for sustainable development policy. The concepts of human nature discussed in the paper may have different applications within the sustainable development policy (extending the repertoire of tools, the structure of entities and actors, and better clarification of the goals). Their integration into the sustainable policy opens up opportunities for the future development of this policy.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Adjusting institutional environment of banks to climate change and risks Climate change issues increase the role of sustainable economic growth, which requires sustain#able financial sector. For development of sustainable financial sector, results of scientific studies demonstrate a special role of banks, which are able to generate private investments for environmental and consequent socio-economic challenges. According to scientific literature, the authors emphasize that involvement of banks in development of sustainable financial sector depends on three directions for addressing climate change in financial sector - climate risks assessment practices, regulatory framework that takes into account climate change and characteristics of climate risks, corporate social responsibility. Additionally, the recent knowledge displays that climate change appears as cascading risks with possible negative effects on soundness of banking sector. As far as institutional environment of banks is substantial for their soundness, special attention has to be paid to its characteristics in the context of climate change and climate risks, which actualize necessity of adjustments. The aim of the present study is to find, which accents appear for each factor of institutional environment of banks as well as to expand a set of factors by understanding a place of climate change and climate risks through their effects on financial sector. As a result of the analysis, for the institutional environment of banks, the authors indicate new accents, which appear due to climate change and climate risks as well as offer additional factors such as regulatory framework for banks in terms of climate change, social responsibility of banks related to climate change as well as application of financial instruments for development of technologies for solving environmental issues. The novelty of research appears in the complex considering of institutional environment of banks in the context of climate change what rarely is presented in studies.
LV
Klimata pārmaiņu radītas problēmas palielina ilgtspējīgas ekonomiskās izaugsmes lomu, kurai ir nepieciešams ilgtspējīgs finanšu sektors. Zinātnisko pētījumu rezultāti parāda, ka ilgtspējīga finanšu sektora attīstībā īpašu lomu spēlē bankas, kuras spēj piesaistīt privātās investīcijas vides un no tiem izrietošiem sociālekonomiskiem izaicinājumiem. Analizējot zinātnisko literatūru, autori uzsver, ka banku iesaiste ilgtspējīga finanšu sektora attīstībā ir saistīta ar trim virzieniem, kuri nosaka, kā risināt klimata pārmaiņu jautājumus finanšu sektorā - klimata risku novērtēšanas praksēm, normatīvo regulējumu, kas ņem vērā klimata pārmaiņas un klimata risku iezīmes, korporatīvo sociālo atbildību. Turklāt, jaunāko pētījumu rezultāti parāda, ka klimata pārmaiņas parādās kā kaskādes riski ar iespējamu negatīvu ietekmi uz banku sektora stabilitāti. Tā kā banku institucionālā vide ir būtiska to stabilitātei, īpaša uzmanība jāpievērš tās īpatnībām klimata pārmaiņu un klimata risku kontekstā, kas aktualizē nepieciešamību pielāgoties. Šī pētījuma mērķis ir noteikt jaunus akcentus katram banku institucionālās vides faktoram kā arī paplašināt faktoru kopumu, izprotot klimata pārmaiņu un klimata risku vietu caur to ietekmi uz finanšu sektoru. Analīzes rezultātā autori parāda jaunus akcentus banku institucionālajā vidē, kas parādās klimata pārmaiņu un klimata risku ietekmē, kā arī piedāvā papildu faktorus, kā piemēram, banku normatīvais regulējums un banku sociālā atbildība klimata pārmaiņu jomā, kā arī finanšu instrumentu pielietošana tehnoloģiju izstrādei apkārtējās vides problēmu risināšanai. Pētījuma novitāte parādās kompleksajā banku institucionālās vides analīzē klimata pārmaiņu kontekstā, kas pētījumos tiek atspoguļots reti.
RU
Проблемы изменения климата повышают роль устойчивого экономического роста, для которого необходим устойчивый финансовый сектор. Результаты научных исследований демонстрируют, что особую роль для развития устойчивого финансового сектора играют банки, которые способны привлекать частные инвестиции для решения экологических и вытекающих из них социально-экономических задач. После анализа научной литературы, авторы подчеркивают, что участие банков в развитии устойчивого финансового сектора связано с тремя направлениями для действий с изменением климата в финансовом секторе – практиками оценки климатических рисков, развитием нормативно-правовой базы согласно тенденциям изменения климата и особенностями климатических рисков, корпоративной социальной ответственностью. Кроме того, результаты новейших исследований показывают, что изменение климата проявляется в виде каскадных рисков с возможным негативным воздействием на стабильность банковского сектора. Поскольку институциональная среда банков существенна для их стабильности, особое внимание необходимо уделять ее характеристикам в контексте изменения климата и климатических рисков, что актуализирует необходимость адаптации. Целью настоящего исследования является определение новых акцентов для факторов институциональной среды банков и расширение набора факторов за счет понимания места изменения климата и климатических рисков через их влияние на финансовый сектор. В результате анализа для институциональной среды банков авторы указывают новые акценты, которые появляются в связи с изменением климата и климатическими рисками, а также предлагают дополнительные факторы, такие как нормативно-правовая база для банков и социальная ответственность банков в условиях изменения климата, применение финансовых инструментов для разработки технологий для решения экологических проблем. Новизна исследования заключается в комплексном рассмотрении институциональной среды банков в контексте изменений климата, что редко представлено в исследованиях.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.