Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Growth performance of Nile tilapia [Oreochromis niloticus] fingerlings raised in an earthen pond

100%

Bahnasawy M. H. , Abdel-Baky T. E. , Abd-Allah G. A.

Archives of Polish Fisheries

|

2003

|

tom 11

|

nr 2

EN

An experiment was conducted to evaluate the growth performance of Nile tilapia fed with supplemental feed (25% crude protein) at 50% satiation. Juvenile Nile tilapia (average weight 6.4 g) were stocked in an earthen pond at 2.4 fish m⁻² . The pond was fertilized twice weekly with a mixture of superphosphate and urea fertilizer (68 kg ha 1⁻¹). The annual fish yield was 6880 kg ha⁻¹. The mean weight of harvested fish ranged from 110 to 250 g. The food conversion ratio (FCR) was 0.82, the average daily weight gain (ADG) was 0.9 g d⁻¹ and the specific growth rate was 1.55 % d⁻¹. This study demonstrated that 50% satiation feeding is an effective feeding rate for improving the production of Nile tilapia cultured in a fertilized, freshwater earthen pond.

PL

Celem badań było określenie tempa wzrostu, składu ciała narybku tilapii nilowej (początkowa masa ciała 6.4 g) żywionego paszą sztuczną zawierającą 25% białka (tab. 1). Eksperyment przeprowadzono w stawie ziemnym, a poziom żywienia wynosił 50% dawki maksymalnej. W czasie podchowu, trwającego 210 dni, bieżąco monitorowano jakość wody, a także skład jakościowy i ilościowy fitoplanktonu i zooplanktonu (tab. 2 i 3). Współczynnik pokarmowy paszy wyniósł 0,82, dzienny przyrost masy ciała 0,9 g d⁻¹, a wskaźnik SGR 1,55 % d⁻¹ (tab. 4). Przeanalizowano również wpływ żywienia na skład ciała tilapii nilowej (tab. 5) i ekonomiczne wskaźniki tejże produkcji (tab. 6). Badania wykazały, ze stosowanie uzupełniającego żywienia paszą sztuczną, na poziomie 50% dawki maksymalnej, pozwala zwiększyć efektywność produkcji tego gatunku w stawach ziemnych.

2

Feeding intensity and growth of Siberian sturgeon Acipenser baeri Brandt in pond cultivation

84%

Pyka J. , Kolman R.

Archives of Polish Fisheries

|

2003

|

tom 11

|

nr 2

EN

This paper presents the results of studies on the feeding and growth of Siberian sturgeon in the first year of life in monoculture in earthen ponds. The digestive tracts of the fish contained the following orders of invertebrate fauna: Cladocera, Coleoptera, Copepoda, Diptera, Heteroptera, Mollusca, Oligochaeta and Trichoptera. Diptera and Cladocera dominated. Small amounts of Copepoda, Heteroptera, Mollusca and Trichoptera were also noted. The average indexes of weight contribution reached the highest values (1.09 - 1.70 g) in the spring-summer season, while the value in the fall sample was 1.41 g. The highest values of frequency of occurrence (100%) of the dominant Cladocera and Diptera in the food and of feeding intensity (179 - 275‱) also occurred in the spring-summer season. The highest values of the percentage indexes (> 50% - eudominants) were reported for plankton crustaceans from the order Cladocera in spring and summer. After the spring sturgeon had adapted to the new environmental conditions, a clear increase in the growth rate was observed, and after the water temperature dropped below 13ºC growth stopped.

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań dotyczące odżywiania się i tempa wzrostu jesiotra syberyjskiego w cyklach miesięcznych, podchowywanego na pokarmie naturalnym w stawie ziemnym o powierzchni 6 arów, głębokości maksymalnej 1,8 m (średniej 1,4 m). Obliczono wskaźniki udziału wagowego pokarmu (g), częstości występowania (%), intensywności żerowania (‱) i dominacji (%). Materiał badawczy stanowił narybek o średniej masie jednostkowej 60,70 g (próba początkowa) i 89,40 g (próba końcowa) oraz średniej długości ciała wynoszącej odpowiednio 20,7 i 24,9 cm. Dominujące składniki w pokarmie jesiotrów to bezkręgowce z rzędu Diptera - Ceratopogon sp., Chaoborus sp., Chironomus plumosus Linne, (występujące we wszystkich próbach) i Cladocera - Daphnia cucullata G.O.Sars (stwierdzone w czterech próbach). Podrzędną rolę w odżywianiu się jesiotrów odgrywały: Copepoda, Heteroptera, Mollusca i Trichoptera występujące w dwóch próbach oraz Coleoptera i Oligochaeta stwierdzone w jednej próbie. Jak wynika z tabeli 1, średnie wartości wskaźników udziału wagowego pokarmu jesiotrów były najwyższe w miesiącach wiosennych i letnich, a najniższe jesienią (odpowiednio 1,09-170 g oraz 0,54 g). Najwyższe wskaźniki częstości występowania (100%) osiągały Diptera i Cl;adocera, przeważające w pokarmie jesiotrów również w okresie wiosny i lata, najniższe (77-87%) w okresie jesieni. Wskaźniki napełnienia, określające intensywność żerowania, były najwyższe również wiosną i latem i wynosiły odpowiednio 179 oraz 109-279‱. Najwyższe wartości wskaźników udziału liczbowego (> 50%), określające dominację organizmów w pokarmie jesiotrów, osiągały także skorupiaki planktonowe z rzędu Cladocera również w okresie wiosenno-letnim. Temperatura była głównym czynnikiem regulującym poziom spożycia pokarmu przez badane jesiotry.

3

Some biochemical parameters of tench [Tinca tinca [L.]] reared in earthen ponds prior to and after wintering

67%

Atanasova R. , Hadjinikolova L. , Hubenova T.

Archives of Polish Fisheries

|

2006

|

tom 14

|

nr 1

EN

The biochemical characteristics of tench, Tinea tinea (L.), stocking material were examined with regard to the following parameters prior to and after wintering: bactericidal activity of the blood serum; blood glucose level (BG); total proteins (TP); blood serum protein fractions (albumins, and α-, β-, and γ-globulins). The study was conducted over the course of three years (1996 - 1998) on clinically healthy two-summer-old (fall) and two-year-old (spring) tench that ranged in body weight from 30 to 80 g. The study indicated that one of the parameters that characterized the resistance of tench in the wintering period was the relative stability of the bactericidal activity of the blood serum. Seasonal dynamics in the levels of blood glucose and total serum proteins were determined, and the levels of the former were higher in fall and lower in spring. The specific metabolic nature of different protein fractions in the blood serum of tench was characterized by percentage decreases of albumins and α- and γ-globulins and by increases of β-globulins.

PL

Biochemiczna charakterystyka materiału zarybieniowego lina, Tinea tinea (L.), była wykonywana przed i po okresie zimowym z uwzględnieniem następujących parametrów: aktywność bakteriobójcza surowicy krwi, poziom glukozy we krwi (BG), białka całkowitego (TP), frakcji białek surowicy krwi (albumin, α-, β-, i γ-globulin). Badania były prowadzone w okresie trzech lat (1996 - 1998) na klinicznie zdrowych dwuletnich - jesiennych i wiosennych linach o masie ciała od 30 do 80 g. Badania wykazały, że jeden z parametrów plazmy krwi odpowiedzialny za odporność lina (bakteriobójcza aktywność plazmy krwi) był relatywnie stabilny w okresie zimowym. Poziom glukozy we krwi i białka całkowitego w surowicy był zależny od sezonu (tab. 1). Poziom pierwszego z parametrów był wyższy w okresie jesiennym, zaś niższy w okresie wiosennym. Szczególne zmiany dotyczyły różnic poziomu frakcji białek surowicy krwi lina i charakteryzowały się procentowym spadkiem albumin, α- i γ-globulin i wzrostem β-globulin (tab. 2, rys. 1).