Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dzienniki
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom (11) 2016
161-166
PL
Rozwiązania serwerowe oparte na systemach linuxowych pozwalają zablokować zdalny dostęp do swoich zasobów poprzez wpisanie adresu IP do pliku /etc/hosts.deny. Jest to skuteczna metoda pozwalająca na blokadę szczególnie uciążliwych klientów, których zamiary są bliżej nieokreślone. W tym artykule przedstawiono przykład zamiany pozyskanych adresów IP na powiązane z nimi położenie geograficzne, celem uzyskania rozkładu geograficznego potencjalnego zagrożenia.
EN
Server solutions based on systems Linux boxes allow to block remote access to their resources by typing the IP address into the /etc/hosts.deny file. This is an effective method of blocking a particularly onerous customers whose intentions are vague. This article is an example of the conversion of obtained IP addresses to related geographical locations to obtain the geographical distribution of potential danger
|
|
nr 4
115-125
PL
Artykuł stanowi próbę przyjrzenia się doświadczeniu internowania z perspektywy kobiet. Punktem wyjścia jest wiersz Wiktora Woroszylskiego „Kobiety internowane”, utrzymany w poetyce typowej dla poezji stanu wojennego (scharakteryzowanej w pracach Danuty Dąbrowskiej i Janusza Sławińskiego). Wiersz oraz zapiski Woroszylskiego z dziennika prowadzonego w obozie internowania zostają poddane paralelnej lekturze wraz z zapiskami i wspomnieniami autorstwa kobiet. Twórczość ta stanowi nie tylko świadectwo, ale też dokument świadomości autorek i autorów, utrwalający stereotypowy obraz podziału ról płciowych oraz wykorzystywanie gotowych klisz w budowaniu własnej relacji ze zdarzeń postrzeganych jako znaczące dla państwa i narodu.
EN
The paper offers an attempt to insight into the experience of internment from a woman’s perspective. The starting point here is Wiktor Woroszylski’s poem “Kobiety internowane” (“Interned Women”), composed in the poetics typical of that of martial law (characterised in the papers by Danuta Dąbrowska and Janusz Sławiński). The poem and Woroszylski’s notes from his diary written in the intern camp are made subject of parallel reading alongside notes and memories recounted by women. The works are not only a testimony, but also a document of female and male authors’ awareness, all of which strengthens the stereotypical image of gender roles division and takes advantage of ready-made clichés in building one’s own account of the situations that proves vital for the country and nation.
|
2022
|
tom 18
125-144
EN
This text is a review of selected ways of defining autobiography and biography, showing the specificity of each genre of personal writing, as well as indicating points of contact and exposing mutual dependencies. The (auto)biographical theories of e.g. Małgorzata Czermińska, Phillipe Lejeune, George Mish combined with theoretical approaches to biography by Jerzy Jarniewicz, Lucyna Marzec, Michał Paweł Markowski, complemented by a gender component, not omitting also the specificity of letters as a genre more strongly related to autobiography than biography, served to indicate the reasons for the permanent attractiveness of personal document literature. Moreover, by taking into account narrative theories of identity, an attempt was made to reconstruct possible constructions of the (autobiographical) subject. The whole article (in an extended version) was delivered as an inaugural lecture during the opening of the Biography and Autobiography Research Workshop at the Faculty of Polish Studies of the Jagiellonian University.
PL
Niniejszy tekst jest przeglądem sposobów definiowania autobiografii i biografii oraz ukazywania specyfiki każdego z gatunków pisarstwa osobistego. Owe przypomnienia służą wskazaniu punktów stycznych, a także eksponowaniu wzajemnych zależności pomiędzy pokrewnymi tekstami. Teorie (auto)biograficzne, np. Małgorzaty Czermińskiej, Phillipe’a Lejeune’a, Georga Mischa, połączone z teoretycznymi ujęciami biografii Jerzego Jarniewicza, Lucyny Marzec, Michała Pawła Markowskiego, uzupełnione o komponent genderowy, niepomijające również specyfiki listów jako gatunku mocniej związanego z autobiograficznością niż biograficznością, posłużyły do wskazania powodów stałej atrakcyjności literatury dokumentu osobistego. Ponadto, dzięki uwzględnieniu narracyjnych teorii tożsamości, spróbowano scharakteryzować możliwe konstrukcje podmiotu (auto)biograficznego. Tekst jest fragmentem wykładu inauguracyjnego wygłoszonego podczas otwarcia Pracowni Badań Biografii i Autobiografii na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
|
|
nr 24
187-223
EN
In 2019, a work by Dr. Wiesława Teresa Wójcik, entitled "I'm leaving without fear." Diary and other documents of the last years of Emil Zegadłowicz's life. This publication, as the author writes in the Introduction, is of a research and editorial character. It contains various hitherto unknown archival documents concerning the last period of Zegadłowicz's life. They are included in the framework of the dates of the outbreak of World War II and the writer's death (February 24, 1941). These include diaristic texts, the thoughts of the author of "Zmory", as well as correspondence. These materials, stored, among others at the Museum of Literature Adam Mickiewicz in Warsaw, the National Library in Warsaw, the University Library in Kielce, the Emil Zegadłowicz Museum in Gorzeń Górny, the Beskidzka Library in Bielsko-Biała and private archives, they are very varied both in form and content. Courtesy of the author, in the pages of "Wadovianów" we publish the Introduction to the work, in which she discusses the source material presented in the book.
PL
W 2019 r. na rynku wydawniczym ukazała się praca dr Wiesławy Teresy Wójcik pt. „Odchodzę bez lęku”. Dziennik i inne dokumenty ostatnich lat życia Emila Zegadłowicza. Publikacja ta, jak pisze we Wstępie Autorka, ma charakter badawczy i edytorski. Zostały w niej opracowane nieznane dotychczas różnorodne dokumenty archiwalne, dotyczące ostatniego okresu życia Zegadłowicza. Zawarte są one w ramach wyznaczonych datami wybuchu II wojny światowej i śmierci pisarza (24 II 1941). Należą do nich teksty diarystyczne, myśli autora Zmór, a także korespondencja. Materiały te, przechowywane m.in. w Muzeum Literatury im. Adama Mickiewicza w Warszawie, Pracowni Rękopisów Biblioteki Narodowej w Warszawie, Bibliotece Uniwersyteckiej w Kielcach, Muzeum Emila Zegadłowicza w Gorzeniu Górnym, Książnicy Beskidzkiej w Bielsku-Białej oraz archiwach prywatnych, są bardzo zróżnicowane zarówno w formie, jak i w treści. Dzięki uprzejmości Autorki na łamach „Wadovianów” publikujemy Wstęp do pracy, w którym omawia ona zaprezentowany w książce materiał źródłowy.
|
|
nr 1(4)
169–182
PL
Artykuł stanowi analizę Dzienników z lat osiemdziesiątych Teodora Parnickiego, dokumentujących ostatni okres jego życia i twórczości. Tematem artykułu są funkcje pełnione przez dziennik pisarza (m.in. dziennik jako kronika i warsztat pracy twórczej, forma terapii i rodzaj buchalterii) oraz miejsce, jakie zajmuje w nim historia lat osiemdziesiątych. Ze względu na ich charakter Dzienniki zostały odczytane jako swoisty somatekst, w którym ciało i czynność pisania są ze sobą nierozerwalnie złączone. Celem artykułu jest ukazanie uzależnienia Parnickiego od czynności pisania, niezbędnej dla podtrzymania jego projektu tożsamości jako autora powieści historycznych, oraz relacji między „ja piszącym” i „ja somatycznym”, skupionym na doświadczeniu ciała, choroby, starości i nałogu alkoholowego.
EN
The article deals with the Teodor Parnicki’s Diaries from the eighties, which are a document of the last period his life and artistic work. A subject of the article is functions of the diary of the writer (among others the diary as the chronicle of artistic work, form of therapy and kind of bookkeeping) and Teodor Parnicki’s ratio to the history of the eighties visible in his diary. Diaries from the eighties are reading as a kind somatext, which body and writing are inseparably connected. The aim of article is to show, firstly, Parnicki was addicted to writing, which was necessary for his project of identity as author of historical novels and secondly, relationship between writing and somatic subject, focused on experience old age, illness and alcohol addiction.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.