Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  dziekan
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In numéro multorum Silesiae Superioris meritorum sacerdotum Eugenius Anders habetur, qui Anno Domini 1913 praepositus sanctuarii Beatae Mariae Virginis in Piekary prope civitatem Bytom siti, nominatus est. Eo parocho vix undecim annos residente primum bellum mundanum gerebatur nec non multae controversiae litesque Polonorum et Germanorum in Silesiae Superioris sortibus ortae sunt. Hie rebus factum est, ut trčs seditiones facerentur et pars harum terrarum Poloniae ingeretur. Dominus Anders quamvis morbis variis laborans inceptis negotiis praedecessorum suorum assiduam curam et operam dabat ac munera sacerdotalia summo studio adimplebat. Numerum celebrationum in sanctuario auxit, agmina peregrin at orum maiori simper in numéro affluentium ordinavit, cantum ad Festum Nativitatis Christi, cum homines ad cantandum convenire solebant, fovit atque sustentavit. Anno 1917 librum novum, qui de calvaria inscribitur. in lucem edidit. Oue omnia ab eo facta oblivioni venisse videntnr Ipse en im tamquam sanctuarii administrator, qui magistratus ac publicos ministros hospitio excipere solebat, plerumque memoratur. Exemplum singulare adversus Ecclesiam pietatis ac in afflictionibus perseverantiae vir ille nobis praebuit, tamen nomen eius a scriptoribus, sive Polonis sive Germanis, vitam, mores et facta virirum illustrium exponentibus omittitur.
PL
Biogramu ks. Andersa nie można znaleźć w żadnym polskim słowniku dotyczącym dziejów Górnego Śląska. To samo dotyczy biografistyki w języku niemieckim. Nazwisko ks. Eugeniusza Andersa w literaturze pojawia się sporadycznie i to głównie w związku z dziejami sanktuarium maryjnego w Piekarach k. Bytomia. Często natomiast pojawiało się na szpaltach czasopisma „Katolik Codzienny”, drukowanego w Bytomiu i kolportowanego głównie w województwie śląskim i na Śląsku Opolskim. Równie często nazwisko ks. E. Andersa pojawiało się w „Dzienniku Śląskim”. Był to bowiem znany duchowny diecezji wrocławskiej, który mimo ciągle dokuczających mu chorób w latach 1913-1924 zdobył rozgłos i popularność, głównie jako odnowiciel kościoła pielgrzymkowego oraz kalwaryjskiego wraz z kilkudziesięcioma kaplicami na wzgórzu Cerekwica w Piekarach. Uznanie wiernych przyniosła mu także wydana w 1916 r. jego staraniem Książka kalwaryjska służąca dla użytku pątników kalwarię piekarską zwiedzających z dodatkiem historii o cudownym obrazie Matki Boskiej oraz historii kościoła i kalwarii. Jego nazwisko stało się jeszcze bardziej znane jako gospodarza i „prezentera” sanktuarium maryjnego, przyjmującego wizyty dostojników kościelnych, władz wojewódzkich i państwowych.
|
|
tom nr 77
35--40
PL
W rozpoczynającej swoją działalność w 1919 roku Akademii Górniczej w Krakowie już w następnym roku utworzono Katedrę Elektrotechniki, której kierownikiem został prof. Jan Studniarski. Po zakończeniu II wojny światowej na Akademii utworzono w 1946 r. Wydział Elektromechaniczny, a samodzielny wydział „elektryczny” powstał w 1952 r., po podziale wydziału Elektromechanicznego, na Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa oraz Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa. W latach 1952-2012 Wydział Elektryfikacji G i H wielokrotnie zmieniał swą nazwę, a także strukturę, aż w 2012 r. nastąpił podział tego wydziału na dwa odrębne Wydziały: Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej oraz Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji. W 60-letniej historii Wydziału „Elektrycznego” kierowało nim 15 dziekanów, których krótkie biogramy zamieszczono w niniejszym opracowaniu.
EN
In the following year, the Department of Electrical Engineering was established at the Mining Academy in Cracow, which began its activity in 1919, with Prof. Jan Studniarski as its head. After the end of World War II, the Faculty of Electromechanics was established at the Academy in 1946, and an independent "electrical" faculty was established in 1952, after the division of the Faculty of Electromechanics, into the Faculty of Electrification of Mining and Metallurgy and the Faculty of Mechanization of Mining and Metallurgy. In the years 1952-2012, the Faculty of Electrification of Mining and Metallurgy changed its name and structure many times, until in 2012, by the decision of the Rector of the AGH University of Science and Technology, the Faculty was divided into two separate Faculties: Electrical Engineering, Automatic Control, Computer Science and Biomedical Engineering, and Computer Science, Electronics and Telecommunications. In the 60-year history of the Faculty of Electrical Engineering, it has been headed by 15 deans, whose short biographies are included in this study.
3
Content available Urząd wicedziekana
84%
EN
This article describes the office of vice-vicar forane in its canonical aspect. Firstly we presented the significance of vice-vicar forane’s function. Then we pointed out their qualifications, nomination and loss of the office of vice-vicar forane. The final part deals with the obligations and rights of vicevicar forane.
PL
Celem artykułu było przedstawienie etapów rozwoju, działalności naukowo-dydaktycznej i struktury Wydziału Bezpieczeństwa Lotniczego Lotniczej Akademii Wojskowej. Niniejsza publikacja to próba podsumowania dotychczasowych osiągnięć Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego i Logistyki, a od 2018 r. Wydziału Bezpieczeństwa Lotniczego. Do opracowania artykułu zostały wykorzystane teoretyczne metody badawcze, takie jak analiza i synteza informacji zawartych w literaturze i materiałach źródłowych, abstrahowanie oraz uogólnianie.
EN
The aim of the article was to present the stages of development, research and teaching activities and the structure of the Aviation Safety Faculty of the Polish Air Force University. This publication is an attempt to summarize the achievements of the National Security and Logistics Faculty, and from 2018 renamed as Faculty of Aviation Safety. To develop the article, theoretical research methods were used, such as the analysis and synthesis of information contained in the literature and source materials, abstraction and generalization.
5
Content available Urząd dziekana w aspekcie prawnokanonicznym
84%
|
2017
|
tom 13
EN
The purpose of the article is to examine the issue of the appointment to the post of a vicar forane and the loss of the office. The first part of the paper discusses the post of a vicar forane in general terms. The second one outlines the required qualifications of a candidate for the office of a vicar forane, whereas the third one concerns the induction to the post of a vicar forane. The fourth part describes the issue of losing the office of an outside vicar.
PL
Celem artykułu jest ukazanie zagadnienia powierzenia i utraty urzędu dziekana. W jego pierwszej części przedstawiono kwestię urzędu dziekana w ogólności. W drugiej części wskazano kwalifikacje kandydata na urząd dziekana, natomiast część trzecia została poświęcona powierzeniu urzędu dziekańskiego. Część czwarta omawia utratę urzędu wikariusza zewnętrznego.
EN
The aim of the article was to present the stages of development, research and teaching activities and the structure of the Aviation Safety Faculty of the Polish Air Force University. This publication is an attempt to summarize the achievements of the National Security and Logistics Faculty, and from 2018 renamed as Faculty of Aviation Safety. To develop the article, theoretical research methods were used, such as the analysis and synthesis of information contained in the literature and source materials, abstraction and generalization.
PL
Celem artykułu było przedstawienie etapów rozwoju, działalności naukowo-dydaktycznej i struktury Wydziału Bezpieczeństwa Lotniczego Lotniczej Akademii Wojskowej. Niniejsza publikacja to próba podsumowania dotychczasowych osiągnięć Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego i Logistyki, a od 2018 r. Wydziału Bezpieczeństwa Lotniczego. Do opracowania artykułu zostały wykorzystane teoretyczne metody badawcze, takie jak analiza i synteza informacji zawartych w literaturze i materiałach źródłowych, abstrahowanie oraz uogólnianie.
7
Content available List dziekana Wydziału Teologicznego KUL
84%
|
|
tom 6
5-7
EN
officials
PL
oficjalne
XX
Diecezja augustowska, czyli sejneńska, została utworzona przez papieża Piusa VII na mocy bulli Ex imposita Nobis z dnia 30 czerwca 1818 roku i obejmowała 120 parafii i podzielonych na 12 dekanatów. Dziekani w diecezji byli mianowani przez biskupa diecezjalnego lub administratora diecezji. Nominacje te uzależnione były od władz państwowych. Dziekani nie posiadali władzy jurysdykcyjnej, a ich obowiązki i prawa były zgodne z ówcześnie obowiązującym prawem kanonicznym. Znali lokalną sytuację w dekanacie, więc udzielali pomocy biskupowi lub administratorowi diecezji w rozwiązywaniu trudnych problemów, nadzorowali pracę księży oraz służyli im pomocą.
|
|
nr XVII/17
195-206
EN
The process of creating a new community of believers in the city of Biała Podlaska this is an interesting and important challenge for the researcher. A particularly important fact there is a circumstance to make a call of the parish Assumption of the Blessed Virgin Mary which is a miracle on the Vistula, as a vote of victory over the army of Bolshevik Rus-sia in 1920. The content of the article includes the results of the source query regarding the process of formation, erection, as well as creating a community of believers commonly de-fined inhabitants in Wola in Biała Podlaska. Thanks to dean reports of the Bialski deanery as well as correspondence between diocesan authorities and the parish Assumption of the Blessed Virgin Mary we learn about the methods of creating a parish in the interwar period.
PL
Proces powstawania nowej wspólnoty wiernych na terenie miasta Biała Podlaska to in-teresujące i ważne wyzwanie dla badacza. Szczególnie istotnym faktem jest okoliczność nadania wezwania parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny czyli Cudu nad Wisła, jako wotum zwycięstwa nad armią bolszewickiej Rosji w 1920 r. W treści artykułu zawarte są wyniki kwerendy źródeł dotyczących procesu powstawania, erygowania, jak również tworzenia wspólnoty wiernych określanych potocznie mieszkańców na Woli w Białej Podlaskiej. Dzięki sprawozdaniom dziekańskim dekanatu bialskiego, jak również korespondencji pomiędzy przedstawicielami władzy diecezjalnej a parafią Wniebowzięcia N.M.P., dowiadujemy się o metodach tworzenia parafii w okresie międzywojennym.
10
Content available Geneza i historia urzędu dziekana
67%
|
|
nr 27
545–560
PL
Urząd dziekana bierze swój początek w czasach apostolskich, gdzie pomocnikami apostołów byli diakoni. Poprzez choreopiskopa, archidiakona i archiprezbitera, poprzednika obecnego dziekana, urząd ten zmieniał swój charakter od związanego z pomocą charytatywną po typowe zajęcia sądowo-kontrolne. Biskupi na przestrzeni wieków reagowali na słabości ludzkie pełniących ten urząd, zmniejszając zakres ich praw i obowiązków. Z drugiej strony rozwój Kościoła wymuszał na biskupie poszukiwanie nowych sposobów czuwania i pełnienia opieki duszpasterskiej nad powierzonymi sobie wiernymi, więc dodawano dziekanom zadań. Przełomem był Sobór Trydencki, który zlikwidował jego samodzielność i uzależnił od biskupa diecezjalnego. Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 roku ponownie powrócił do funkcji dziekana, nadając mu charakter duszpasterski, który został jeszcze bardziej podkreślony w Kodeksie Jana Pawła II z 1983 roku i dokumentach Soboru Watykańskiego II.
EN
The Dean’s Office takes its beginning in the Apostolic era, where the Apostles’ assistants were deacons. Through a choreopioscope, Archdeacon and Archpriest, the predecessor of the present Dean, the office changed its character from charitable to charity to typical judicial-control activities. Over the centuries, the Bishops responded to the human weaknesses of the office, reducing their rights and responsibilities. On the other hand, the development of the Church forced the bishop to seek new ways of waking up and performing pastoral care over the faithful, so the dean had more tasks added. A Breakthrough was the Council of Trent, who abolished his independence and made him dependent on the diocesan bishop. The Code of Canon Law of 1917 again returned to the function of the dean, giving it a pastoral character, which was even more emphasised in the Codex John Paul II of 1983 and the documents of the second Vatican Council.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.