Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Między tradycją a nowoczesnością Przyczynek do rozwoju racjonalnych form budownictwa mieszkaniowego we Wrocławiu w latach 1874-1930

100%

Kononowicz W.

Architectus

|

2006

|

tom Nr 1(19)

19--30

PL

Opracowanie jest poświęcone specyficznej formie zabudowy mieszkaniowej, stosowanej z powodzeniem w śródmiejskich dzielnicach Wrocławia w okresie międzywojennym XX w., zwanej dziedzińcem mieszkaniowym (Wohnhof). Wohnhof - to pozbawiony oficyn blok obrzeżnej zabudowy mieszkaniowej, wypełniony wspólną zielenią, z placami zabaw, umożliwiający mieszkańcom, zwłaszcza dzieciom, przebywanie na wolnym powietrzu, w bezpiecznej izolacji od ruchu ulicznego. Jest to zracjonalizowana forma dziewiętnastowiecznej struktury kwartału, wpisanej w sieć miejskich ulic, stojąca na pograniczu tradycji i nowoczesności. W dawnej tradycji jest tu osadzone zarówno kontynuowanie samej formy bloku, ujętego w kwartał ulic, jak i częste stosowanie wysokich dachów; do nowej tradycji odnosi się natomiast stosowanie racjonalnych zasad w budownictwie mieszkaniowym, zapewniających każdemu mieszkańcowi odpowiednią ilość światła, powietrza, słońca i zieleni.

EN

The housing estate square called Wohnhof - a form of rational dwelling architecture frequently applied in the central quarters of Wroclaw in the between-the-war period of the 20lh century - in fact derives from the 19"' century. It is a rationalized form of a building quarter from which outbuildings have been removed and are replaced by courtyards with communal greenery. Such dwelling complexes were realized in Berlin at the end of the 19lh century and the beginning of the 20l1' century. Already similar ideas were applied in the 70, of the 19lh century in Wroclaw. The most interesting of them, although not realized, was the Wilhelmsstadt project (1873), a representative quarter planned in the Świdnicki suburb as a result of pride due to the rebirth of the empire, with quarters in the form of apartment-houses surrounding communal courtyards filled with plants. No less interesting were alternative projects of managing municipal Pond Fields (1876). In their programme the bordering habitation buildings, with no outbuildings, occupied an important place. The following habitation complexes of the Wohnhof type should be included in the period of the Waimar Republic: Am Sauerbrunn (1926) in Gajowice, the project of H. Wachlich, the Westend housing estate (1925-1929) in Szczepin, the project of Theo Effenberger with the participation of H. Lauterbach, and the Tebbenjohanns-Hof (1929-1930) in the Piaskowy suburb - for workers of the post. All these postulations are inherent between tradition and modernity. Tradition is manifested in the quarter-like arrangement of blocks adjusted to the street network, and occasionally in the architectonic forms. Modernity, however, is manifested in the new principles of shaping space bound with function, hygiene and infrastructure; also through spacious courtyards filled with plants, within the blocks, functionally planned flats, access to light, air and sun, and also central heating, and modern laundries. Modernity also means new, currant architectonic and forms.

2

Atrium – pokój bez sufitu

84%

Matys W.

Teka Komisji Architektury, Urbanistyki i Studiów Krajobrazowych

|

2015

|

tom T. 11, nr 3

46--56

EN

Atrium is a specific space. Small in size, surrounded by high partitions such as walls and fences which make it closed and accessible only from the inside being an additional summer room, with no ceiling. Functional program similar to a outer space of detached house, however, on a smaller scale, with greater attention to detail, materials, aesthetics. It requires detailed and complex analysis of sunshine distribution, soil conditions, moisture and thermal issues and the selection of appropriate landscaping elements. Well thought-out and well executed atrium provides comfort , relaxation, intimacy and safety

3

Spacial Development of the Courtyards Inside the Late 19th & Early 20th Century Apartment Blocks of Lviv

84%

Pekarchuk O.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2014

|

tom nr 13

193--197

EN

Spacial development of Lviv apartment buildings of the late 19th & early 20th centuries during complex reconstruction requires the assessment of territory opportunities, the improvement of quality of residential environment and more efficient use of areas. The research of the architectural space adaptation of the courtyards of this period to changes in the environment of human life and activities is a complex problem that involves social-psychological, demographic, sanitary, functional, architectural, technical and aesthetic aspects. The paper describes the transformation of the courtyards of Lviv in the context of the historical development of residential environment, which includes the analysis of its formation and problems of the urban landscaping. This paper presents the results of research aimed at forecasting of functional and spacial development of the courtyards of apartment buildings of the late 19th & early 20th centuries.

4

Szklana kopuła nad monumentalnym dziedzińcem

84%

Rombouts I. , Fritzsche K.

Świat Szkła

|

2024

|

tom R. 29, nr 5

34--39

5

Atrial development as an economical type of complex high-density single-family housing in Poland

84%

Matys W.

Economics and Environment

|

2023

|

tom No. 4

1--21

EN

Atrial housing, as a type of high-density single-family, appeared in Poland in the 1960s and 1970s. First, in 1962, legal regulations were developed. This was followed by several atrium developments and research work. After 1990, it appeared in only a few publications, and in 2003, it disappeared from the legislation. The aim of the research presented in this article is to demonstrate whether it is possible to build an atrial house or a whole complex of atrial buildings today, based on existing legislation and planning conditions. To this end, the literature on the subject was studied, and 11 existing realisations from the 1970s were analysed. Based on the findings, an atrial house plan was devel-oped, which in turn was used to develop an atrial housing complex located in one of the quarters of the Bialystok Local Spatial Development Plan. The results confirmed that nowadays, subject to certain specific conditions in the provisions of the plans and on the basis of the legal regulations in force, atrial buildings may be used, despite the fact that they are not referred to in the legislation on housing development.

PL

Zabudowa atrialna, jako typ intensywnej zabudowy jednorodzinnej, pojawiła się w Polsce w latach 60-tych i 70-tych XX. Najpierw, w 1962, opracowano regulacje prawne. Następnie wzniesiono kilkanaście realizacji oraz prowadzono prace badawcze. Po roku 1990 pojawiała się już tylko w nielicznych publikacjach, a w roku 2003 zniknęła z ustawodawstwa. Celem badań przedstawionych w artykule było wykazania czy istnieje możliwość współczesnego wybudowania domu atrialnego lub całego zespołu zabudowy atrialnej w oparciu o istniejące przepisy prawne i dokumenty planistyczne. W tym celu przestudiowano literaturę tematu oraz przeprowadzono analizy 11 istniejących realizacji z lat 70-tych XX. Na podstawie wyników opracowano plan domu atrialnego, który z kolei posłużył do zaprojektowania zespołu zabudowy atrialnej zlokalizowanego na jednym z kwartałów Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Białegostoku. Wyniki badań potwierdziły, iż współcześnie, przy spełnieniu określonych warunków zawartych w zapisach planów oraz w oparciu o obowiązujące regulacje prawne można zastosować zabudowę atrialną, mimo braku jej przywołania w przepisach dotyczących zabudowy mieszkaniowej.

6

Rewaloryzacja i adaptacja dziedzińców gmachu głównego Politechniki Gdańskiej

84%

Czabański W.

Inżynieria i Budownictwo

|

2005

|

tom R. 61, nr 6

293-297

PL

Tekst artykułu powstał na podstawie projektów związanych z modernizacją i adaptacją Gmachu Głównego Politechniki Gdańskiej, wykonanych w latach 2000-2004. Problematyka dotyczy zagadnień projektowo-realizacyjnych pierwszego etapu prac prowadzonych na dziedzińcu południowym i północnym w 2004 r., związanych z konstrukcją przeszklenia.

EN

The Author produced project documentation concerned modification and adaptation of the capital edivice of Gdańsk Technological University prepared in the years 2000-2004. The description of project and realization of the first phase of work continuated on the North and South edivices and connected with glassing structure has been presented.

7

Wpływ zadaszenia nad zabytkowym dziedzińcem na akustykę jego wnętrza

84%

Ziarko B.

Materiały Budowlane

|

2018

|

tom nr 8

36--39

8

Miasto w mieście. Powrót do architektury

67%

Hansen D.

Czasopismo Techniczne. Architektura

|

2012

|

tom R. 109, z. 1-A/1

261--267

PL

Ponad połowa ludności świata żyje obecnie w miastach. Aby przeżyć w wymiarze społecznym, politycznym, ekonomicznym oraz ekologicznym, musimy zrestrukturyzować grunty i miasta. Ziemi mamy coraz mniej. Grunty w miastach są niewykorzystywane bądź wykorzystywane niewystarczająco. Należy je zagospodarowywać przede wszystkim po to, by stare miasta zatętniły życiem. Odziedziczone środowiska powinniśmy wykorzystywać w lepszy sposób. Środowiska Berlina, Krakowa czy jakiegokolwiek innego miasta posiadają pewne elementy umożliwiające zabudowę („kwartał” w Berlinie, „dziedziniec” w Krakowie). Wymagają one, rzecz jasna, uzupełnień oraz poprawek. Cały proces ożywiania miast winien generować mniej pompatyczne obrazy architektoniczne niż te, które można zobaczyć na przykład w Dusseldorfie (Gehry), w Wolfsburgu (Hadid) czy też w Dreźnie (Libeskind). Potrzebne nam proekologiczne i społecznie nakierowane projekty oparte o działania kooperatywne, solidarne i demokratyczne (nieprzypominające Astany czy Dubaju). Jest to moim zdaniem jedyny sposób nadania architekturze znaczenia na przyszłość.

EN

More than half of the world’s population lives now in cities. For us to survive socially, politically, economically and ecologically we have to restructure land and city. The land becomes scarce. Within cities there is unused and underused land which needs to be developed, particularly to make old cities not only vibrant but also existential. So that we use inherited environments better. Each of these environments in Berlin, Krakow or elsewhere have their specific characteristics to build on (the „block“ in Berlin, the „courtyard“ in Krakow). It only needs adding and amending. All this regeneration of the cities should be done via less pompous architectural representations than we see e.g. in Düsseldorf (Gehry), in Wolfsburg (Hadid) or in Dresden (Libeskind). But by green and socially all-inclusive designs on the basis of cooperative, solidarian and democratic policies (no Astanas or Dubais). Only in this way, I believe, has architecture any meaning in the future.

9

Between tradition and modernity: urban courtyards and canopies in residential areas of historic Arab cities

67%

Khamui A. , Kaźmierczak B. , Kulig A.

Środowisko Mieszkaniowe

|

2023

|

tom nr 43

4--14

EN

This paper discusses the functional, compositional and aesthetic role of urban canopies in the residential areas of Arab cities. Residential areas are understood across three problem scales: those of the district, the plot and the residential building itself. The objective of this study was to identify traditional and contemporary solutions in terms of spatial, functional and formal urban courtyard and canopy design. The study included an analysis of selected cases of various types of architectural and urban solutions present in residential areas with a focus on their accessibility, form of use, and architectural forms, as divided into traditional and contemporary solutions. The analyses resulted in recommendations for contemporary interpretations of urban canopies with the intent to preserve the value of local construction tradition, as well as modern needs linked to the necessity of implementing pro-environmental solutions on the architectural and urban scales.

10

ZAMEK W JANOWCU NAD WISŁĄ. BUDOWA – ROZBUDOWA – RUINA KONSERWACJA – REWALORYZACJA – ZAGOSPODAROWANIE

51%

Żurawski J.

Ochrona Zabytków

|

2003

|

nr 1-2

5-33

EN

The castle in Janowiec on the Vistula (county of Puławy, voivodeship of Lublin) was erected as a bastion fortress at the beginning of the sixteenth century. Up to the end of the sixteenth century it was the property of great Polish magnate families : the Firlejs, the Lubomirskis and the Tarłos, whose representatives held the highest state offices in prepartition Commonwealth. Expanded and redesigned in the course of three centuries, from the beginning of the nineteenth century the castle turned into a ruin. Its rapid devastation was the result of dismantling and weak construction material – limestone bedstone. In 1975 the castle was purchased by the Vistula Museum in Kazimierz Dolny, which initiated the permanent securing of the object and opened its own on-the-spot branch entrusted with care for the historical monument. The revalorisation and preservation conducted for twenty five years were accompanied by thorough archaeological, historical and architectural research. Consequently, the museum, mindful of the technical state of the castle, recreated and protected part of the walls, predominantly for the purposes of displaying the original elements of defensive architecture and decorations from the first phase of the construction of the castle. In 1993 the range of the work was extended so as to include partial reconstruction intended to grant the castle assorted functions : museum, tourist, hotel and gastronomical. The general appearance of the castle will continue to be that of a permanent ruin. A complex of wooden manorial buildings transferred from assorted localities in the voivodeship of Lublin has been placed near the castle park. Together with the castle they constitute a functional entity. The author of the article maintains that the accepted range of the reconstruction of the castle, based upon the outcome of meticulous research, is acceptable and suits the criteria formulated in the Charter of Venice. Moreover, he regards a ruin to be a state highly undesirable for an architectural monument, and is in favour of reconstruction conducted to a degree permitted by the results of scientific investigations. J. Żurawski justifies his opinions by referring to universally applied practice which veers from official doctrine.