Celem opracowania jest ukazanie konieczności poznania i zrozumienia lokalnego dziedzictwa kulturowego po to, by móc rozwijać oparty na nim produkt turystyczny bez antagonizowania miejscowej społeczności i z poszanowaniem jej tradycji. W artykule zaprezentowano wyniki badań empirycznych przeprowadzonych wśród przedsiębiorstw turystycznych na terenie miasta Wisła. Wykazano, że brak znajomości lokalnego dziedzictwa kulturowego przez część przedsiębiorców rozpoczynających działalność turystyczną w Wiśle (zwłaszcza pochodzących z zewnątrz) powoduje, iż stosowane przez nich działania promocyjne nie zawsze są w pełni zgodne z tożsamością jednostki terytorialnej, co może utrudniać budowanie pozytywnej atmosfery w lokalnej społeczności, a nawet prowadzić do konfliktów. Egzemplifikacji takiej sytuacji dokonano przez przedstawienie działań promocyjnych podjętych przez właścicielkę jednej z wiślańskich restauracji oraz sposobu postrzegania tych działań przez lokalnych przedsiębiorców turystycznych. Promocja restauracji polegała na udziale w ogólnopolskim programie kulinarnym w którym wykorzystano elementy dziedzictwa kulturowego sąsiedniej gminy – Istebnej, a nie Wisły. Spotkało się to z dużą krytyką ze strony części wiślańskiej społeczności.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW