Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Dzieciol bialoszyi zajmuje nowe tereny na Mazowszu

100%

Rzepala M.

Kraska. Biuletyn Mazowieckiego Towarzystwa Ochrony Fauny

|

1999

|

nr 1-2[04]

31-33

2

Przydatność różnych metod do monitoringu liczebności dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus

86%

Michalczuk J. , Michalczuk M. , Cymbala R.

Ornis Polonica

|

2011

|

tom 52

|

nr 4

3

Rozmieszczenie i liczebność dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus w Krakowie

86%

Fröhlich A. , Ciach M.

Ornis Polonica

|

2013

|

tom 54

|

nr 4

4

Przypadki łęgów mieszanych oraz problematyka identyfikacji mieszańców międzygatunkowych dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus i dzięcioła dużego Dendrocopos major w Polsce

72%

Dudzik K. , Polakowski M.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2011

|

tom 67

|

nr 3

PL

W niniejszej pracy podjęto próbę podsumowania obserwacji lęgów mieszanych oraz hybrydów dzięciołów białoszyjego Dendrocopos syriacus (Hempr. et Ehrenb. 1833) i dużego Dendrocopos major (Linnaeus, 1758). Zgromadzono i scharakteryzowano łącznie 17 takich przypadków, których najwięcej zarejestrowano w południowo-wschodniej (N = 7) i północno-wschodniej części kraju (N = 4). Wśród 8 przypadków par mieszanych obu dzięciołów w 7 obserwacjach samicą w parze był białoszyi, a tylko w jednym – duży. Odnotowano także 11 lotnych osobników wykazujących cechy mieszańców międzygatunkowych. W artykule przedstawiono również cechy identyfikacyjne dzięciołów dużego i białoszyjego oraz ich hybrydów. Wśród udokumentowanych lub opisanych przypadków obserwacji mieszańce wykazywały podobny udział cech obydwu gatunków, a nieco rzadziej cechy pośrednie. Analiza zespołu stwierdzonych cech wskazuje na dużą zmienność obserwowanych hybrydów i ich wyglądu oraz głosu. Obrazuje również niewielką liczbę dobrze udokumentowanych lub opisanych spotkań takich ptaków. Te fakty, a także brak precyzyjnie określonego przebiegu zasięgu hybrydyzacji jak również powody kontynuowania powyższego zjawiska wskazują na dalszą potrzebę badań

EN

The paper summarises the cases of mixed broods as well as observations of hybrids of Syrian Woodpecker Dendrocopos syriacus (Hempr. et Ehrenb. 1833) and Great Spotted Woodpecker Dendrocopos major (Linnaeus, 1758). Altogether 17 cases are presented, the majority of which were recorded in south-eastern (N = 7) and north-eastern (N = 4) parts of Poland. In 7 out of 8 mixed pairs the female was a Syrian Woodpecker and only in one – a Great Spotted Woodpecker. Eleven birds with the features of hybrids were observed. Among the documented and described observations the hybrids had a similar distribution of features of both species and, less frequently, transitional features. The analysis of the complex of recorded features indicates a significant variability of the appearance and voice among the observed hybrids. Well documented or described observations of hybrids are scarce. The above mentioned, as well as the lack of precisely delimited area of hybridisation and the unknown causes of the phenomenon indicate the need for further research

5

Przydatnosc metody kartograficznej z uzyciem stymulacji glosowej do oceny liczebnosci dzieciola bialoszyjego Dendrocopos syriacus

72%

Michalczuk J. , Michalczuk M.

Notatki Ornitologiczne

|

2006

|

tom 47

|

nr 3

175-184

6

Dziecioł białoszyi Dendrocops syriacus w Zlewni Górnej Huczwy w latach 2004-2006

72%

Michalczuk J. , Michalczuk M.

Chrońmy Przyrodę Ojczystą

|

2011

|

tom 67

|

nr 5

PL

W latach 2004–2006 w ostoi ptaków Natura 2000 – Zlewnia Górnej Huczwy (woj. lubelskie) oceniono liczebność par lęgowych dzięcioła białoszyjego – gatunku zadomowionego tu po niedawnej ekspansji. Na obszarze około 65 km2 wykazano gniazdowanie 20–29 par, można więc uznać, że jest to jedna z najważniejszych ostoi tego gatunku w Polsce. Dzięcioł białoszyi wyraźnie preferuje zadrzewienia pochodzenia antropogenicznego i zdecydowanie unika obszarów leśnych. Najczęściej jego rewiry lęgowe były zlokalizowane w starych sadach (55,5%), a rzadziej wzdłuż przydrożnych alei, szpalerów i w grupach drzew. Tylko sporadycznie notowany w parkach i na pojedynczo rosnących drzewach. Dla ochrony dzięcioła białoszyjego najważniejsze jest zachowanie przydomowych sadów i alei drzew

EN

In 2004–2006 the number of the Syrian Woodpeckers’ breeding pairs was estimated in the Bird Area Natura 2000 – the Upper Huczwa River Watershed (Lublin region). The combined mapping method with playback was used. During the three years of the study respectively 20, 25 and 29 breeding pairs were discovered in 37 territories of the study area. As a result, the Upper Huczwa River Watershed is the most Important Birds Area for the Syrian Woodpecker population in Poland. The habitat selection of this species was also analysed. It turns out that the Syrian Woodpeckers avoid forests but prefer anthropogenic afforestation. The usefulness of several scattered tree growths during the following seasons and within a year was statistically significant (χ2 = 26.63; df = 12; p < 0.01 and χ2 = 26.40; df = 8; p < 0.001, respectively). Woodpeckers particularly preferred orchards and tree alleys (Table 2). In each year of the study, birds were most often found in orchards (on average 51.7–65.0%) but rarely in tree lines, tree alleys and tree groups (on average 18.5%; 14.9%; 8.1%, respectively Fig. 2). In parks and single trees woodpeckers were observed only occasionally (on average 0.3% and 2.6%, respectively, Fig. 2), which were definitely avoided by birds. The Syrian Woodpeckers’ habitat preference shows that appropriate protection of this species should focus on conservation of woodlots near human settlements – the most important are orchards and tree alleys as potential feeding and breeding sites.

7

Spadek liczebności populacji dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus w aglomeracji krakowskie

72%

Kajtoch L. , Kusal B.

Ornis Polonica

|

2023

|

tom 64

|

nr 2

PL

: Dzięcioł białoszyi Dendrocopos syriacus, gatunek chroniony Dyrektywą Ptasią Unii Europejskiej, występuje w Polsce od blisko półwiecza. Po okresie ekspansji nastąpił regres populacji wiejskiej w kluczowym obszarze występowania w południowo-wschodniej części kraju. Gatunek ten występuje powszechnie także w miastach południowej, wschodniej i centralnej części kraju, ale wiedza o miejskich populacjach jest fragmentaryczna. Powoduje to, że w ramach sieci Natura 2000 w Polsce ochroną objęto jedynie populacje w krajobrazie rolniczym. W niniejszym opracowaniu porównano stan populacji dzięcioła białoszyjego w aglomeracji krakowskiej w latach 2012–2015 i 2021. W analizowanym okresie liczebność gatunku zmalała o 50% (z około 21 do 12 stanowisk na badanych trzech powierzchniach). Jednocześnie zaobserwowano zwiększenie się udziału par mieszanych z dzięciołem dużym Dendrocopos major i par tworzonych przez hybrydy. Spadek liczebności był prawdopodobnie związany z ubywaniem dogodnych siedlisk (zadrzewień i sadów). Na zanik terytoriów wpływ mogła mieć także konkurencja z dzięciołem dużym, który zwiększa liczebność w kraju, oraz hybrydyzacja między tymi gatunkami. Zanik stanowisk dzięcioła białoszyjego w Polsce południowo-wschodniej może doprowadzić w przyszłości do wzrostu stopnia zagrożenia gatunku. Wskazane jest uwzględnienie potrzeb ochrony gatunku w planowaniu przestrzennym terenów zurbanizowanych, zwłaszcza poprzez utrzymanie i odtwarzanie preferowanych zadrzewień), a także wprowadzenie monitoringu populacji.

EN

The Syrian Woodpecker Dendrocopos syriacus, species listed in Bird Directive of European Union, is present in Poland for almost half a century. After a period of expansion, there was a regress of the rural population in its core range in the SE part of the country. This species is widespread in cities of southern, eastern and central Poland, but the knowledge on urban populations is limited. This results in only populations of the agricultural landscape being protected within the Natura 2000 network in Poland.. This study compares the status of the Syrian Woodpecker population in the Krakow agglomeration between 2012–2015 and 2021. Within that period the abundance of the species decreased by 50% (from c. 21 to 12 sites in three examined plots). At the same time, an increase in the share of mixed pairs with the Great Spotted Woodpecker D. major and pairs formed by hybrids was observed. The decline in the abundance was probably related to the loss of favourable habitats (woodlands and orchards). Competition with the Great Spotted Woodpecker, which increases in number in the country, and hybridization between these species may also have had an impact on territory disappearance. The decline of the Syrian Woodpecker in south-eastern Poland may contribute to its becoming endangered in the future. It is advisable to take into account the species protection requirements in the spatial development planning of urban areas (maintaining and reconstructing preferred woodlots), and the implementation of population monitoring programmes.

8

Spadek liczebności dzięcioła białoszyjego Dendrocopos syriacus w krajobrazie rolniczym południowo-wschodniej Polski w latach 2004–2012

72%

Michalczuk J. , Michalczuk M.

Ornis Polonica

|

2015

|

tom 56

|

nr 2

9

Dzięcioł w drzewo stukał

58%

Okolow G.

Echa Leśne

|

2010

|

nr 12

10

Dziesięć dzięciołów

58%

Kruszewicz A.

Ogrody, Ogródki, Zieleńce

|

2007

|

nr 01

11

Dzieciol bialoszyi - ptak nowy dla Polski i malo znany

58%

Faber M.

Wszechświat

|

1992

|

tom 93

|

nr 07-08

198-199

12

Dziecioly

51%

Zub K.

Parki Narodowe

|

2004

|

nr 3

19-21

13

Przybysz z poludnia

43%

Rzepala M.

Przyroda Polska

|

1992

|

nr 03

6

14

Dzieciol bialoszyi

36%

Keller M.

Las Polski

|

2003

|

nr 01

15