Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Relacja rodzic–specjalista w kontekście psychologicznych następstw błędów popełnianych podczas informowania rodziców o wykryciu zaburzeń rozwoju dziecka

100%

Gładyszewska-Cylulko J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2016

|

tom 16

|

nr 4

256-261

EN

Numerous clinical experiments show that the moment when a parent learns that their child has been diagnosed with developmental disorders is important for the process of further treatment and rehabilitation of the child. Emotional experiences while being informed of the first diagnosis may influence the parent’s attitude to the child’s disability and have an effect on the relation with professionals who participate in broadly conceived rehabilitation and therapy. An inappropriate way of informing parents about the child’s developmental disorders may even lead to a severe trauma and have serious far-reaching consequences. Although painful experiences cannot be prevented, as the situation itself is stress-inducing, the trauma may be eased if the professional avoids undesirable behaviour, such as delaying the time when the information is passed to parents, not making sure what they understood of the diagnosis, not paying attention to the parents’ emotions at a given moment and not informing them of treatment and rehabilitation possibilities. The article presents a theoretical analysis of the influence of the first diagnosis on the occurrence of such emotions as fear of the future and past, the sense of guilt and shame. Those emotions have been analysed with reference to the experiences of parents of children with developmental disorders. The author has based the analysis on the results of studies conducted by various researchers, both Polish and foreign, and discussed parents’ experiences when they are informed of their child’s disability, emotions that they feel and the influence of those emotions on cognitive processes (especially perception and memory) as well as expectations that parents have of doctors and other professionals.

PL

Liczne doświadczenia kliniczne pokazują, że moment, w którym rodzic dowiaduje się o wykrytych u jego dziecka zaburzeniach rozwoju, jest istotny dla procesu leczenia i rehabilitacji dziecka. Przeżycia emocjonalne towarzyszące otrzymaniu informacji o pierwszym rozpoznaniu mogą wywierać wpływ na stosunek rodzica do niepełnosprawności dziecka, a także rzutować na relacje ze specjalistami biorącymi udział w jego szeroko pojętej rehabilitacji i terapii. Niewłaściwy sposób informowania rodziców o nieprawidłowościach rozwojowych dziecka może nawet doprowadzić do silnego urazu o daleko idących negatywnych konsekwencjach. Wielu przykrym przeżyciom nie można zapobiec, sama sytuacja jest bowiem silnie stresogenna – specjalista może jednak zmniejszyć jej urazowy wpływ przez unikanie niepożądanych zachowań, takich jak opóźnianie przekazania informacji, nieupewnianie się, co rodzice zrozumieli z diagnozy, niezwracanie uwagi na emocje rozmówców, niedoinformowanie o możliwościach podejmowania działań leczniczych czy rehabilitacyjnych. Artykuł zawiera analizę teoretyczną wpływu pierwszej diagnozy na powstawanie takich emocji, jak lęk przed przyszłością i przeszłością oraz poczucie winy i wstydu. Emocje te zostały przeanalizowane w odniesieniu do przeżyć rodziców dzieci z zaburzeniami rozwoju. Autorka oparła się na wynikach badań przeprowadzonych przez różnych badaczy, zarówno polskich, jak i zagranicznych, by ukazać doświadczenia rodziców dowiadujących się o niepełnosprawności dziecka, przeżywane przez nich emocje i ich wpływ na przebieg procesów poznawczych (zwłaszcza spostrzegania i pamięci), a także oczekiwania rodziców w stosunku do lekarzy i innych specjalistów.

2

Rodziny wychowujące dziecko z niepełnosprawnością – czynniki społeczne, kulturowe oraz polityczne: rodziny żydowskie i arabskie mieszkające w Izraelu

75%

Roth D. , Brown I.

|

2017

|

nr 38(4)

5-21

PL

Rzeczywistość społeczna, polityczna i kulturowa wywiera wpływ na wszystkich członków społeczeństwa. Jednak rodzina wychowujące dziecko z niepełnosprawnością musi mierzyć się z dodatkowymi wyzwaniami. Natomiast rodzina z dzieckiem niepełnosprawnym, która należy do mniejszości, ma tych wyzwań jeszcze więcej. W prezentowanym badaniu porównano jakość życia rodzin wychowujących dziecko niepełnosprawne w społecznościach żydowskich i arabskich mieszkających w Izraelu. Kwestionariusz jakości życia rodziny, który poddaje procesowi operacjonalizacji jakość życia rodziny jako konstrukt obejmujący sześć wymiarów oceny w dziewięciu podstawowych dziedzinach życia rodziny, wypełnili główni opiekunowie dzieci niepełnosprawnych ze 158 rodzin żydowskich i 105 rodzin arabskich mieszkających w Izraelu. W wymiarze ogólnym izraelskie rodziny żydowskie zgłaszały wyższą jakość życia swoich rodzin niż rodziny arabskie. Mimo że osiem z dziewięciu dziedzin życia wskazanych w kwestionariuszu oceniono wysoko w wymiarze znaczenia, główne miary wyniku, czyli realizację i satysfakcję, oceniono niżej w przypadku prawie wszystkich dziedzin. Niektóre badane obszary życia przyczyniały się do ogólnych różnic w większym stopniu niż inne. Także wzorzec wyników wyglądał inaczej w przypadku rodzin żydowskich i arabskich. Status społeczny, kulturowy i polityczny rodziny powinien być brany pod uwagę przez decydentów oraz praktyków jako czynnik mogący mieć wpływ na rodzinę z niepełnosprawnym dzieckiem. Istnieje potrzeba prowadzenia dalszych badań w celu opracowania modeli do zastosowania w odpowiedzi na potrzeby mniejszości przy projektowaniu programów dla powszechnego systemu realizacji świadczeń.

3

Rodziny wychowujące dzieci z niepełnosprawnością i ich oczekiwania wobec polityki społecznej

63%

Frączek P.

Wrocławskie Studia Politologiczne

|

2013

|

tom 15

48 - 63

EN

Nowadays in many countries disability is a common phenomenon. Special significance is given to children’s disability. Raising a child with disabilities affects the entire family. Disability has a negative impact i.e. on material conditions of family. This article presents results of empirical research conducted on 100 families with disabled children. The main goal of the research was to identify the cost incurred by the families because of children’s disability and effectiveness of social policy for families with disabled children. The results suggest that in Poland social policy for families with disabled children is ineffective and the policymakers should provide a more effective support for children with disabilities.

4

Украинcкий опыт работы c cемьям, воcпитывающим детей c инвалидноcтью (из практики работы Дрогобычcкого Добровольного общеcтва защиты детей и молодежи c инвалидноcтью “Надежда”)

63%

Stets V.

|

2019

|

nr 2(31)

XX

В cтатье проанализированы теоретичеcкие положения об оcновных направлени- ях и функции работы c cемьями, воcпитывающими ребенка c инвалидноcтью. Обоcнованы направления работы через cоздание методики оказание пcихолого- педагогичеcкой помощи данной категории cемей. Предложено дифференцировать работу cпециалиcтов на разных cтадиях жизненного цикла cемьи, поcкольку каж- дому из возраcтных этапов развития ребенка cвойcтвенны cвои cпецифичеcкого проблемы. При этом акцентируетcя внимание на важноcти работы cо вcеми чле- нами cемьи, поcкольку эффективный процеcc cоциализации ребенка невозмо- жен без cоциальной адаптации cемьи в целом.

PL

Artykuł analizuje teoretyczne pozycje głównych kierunków i funkcji związanych z pracą z rodzinami wychowującymi dziecko niepełnosprawne. Kierunki pracy są uzasadnione poprzez stworzenie metodologii udzielania pomocy psychologicznej i pedagogicznej tej kategorii rodzin. Proponuje się różnicowanie pracy specjalistów na różnych etapach życia rodziny, ponieważ każdy z etapów rozwoju wieku dziecka jest nierozerwalnie związany z ich konkretnym problemem. Uwaga skupiona jest Валентина Cтець (Valentina Stets) na znaczeniu pracy ze wszystkimi członkami rodziny, ponieważ socjalizacja dziecka jest procesem niemożliwym do przeprowadzenia bez społecznej adaptacji społecznej

5

Edukacja integracyjna jako jedna z dróg kształcenia osób niepełnosprawnych w Polsce

51%

Pachowicz M.

Niepełnosprawność - zagadnienia, problemy, rozwiązania

|

2020

|

nr 3-4(36-37)

184-204

PL

Jednym z priorytetów współczesnej edukacji jest włączanie uczniów z różnymi niepełnosprawnościami do szkolnictwa ogólnodostępnego. W Polsce realizowany jest częściowo integracyjny model edukacji, nadal bowiem kształcenie specjalne odbywa się w formach o charakterze segregacyjnym. Kluczową postacią w obowiązującym w Polsce modelu kształcenia integracyjnego jest nauczyciel wspomagający. W niniejszym artykule zaprezentowane zostały wnioski z badań dotyczących realizacji edukacji integracyjnej w szkołach podstawowych na terenie Wielkopolski. Wyakcentowane zostały takie aspekty, jak warunki materialne oraz organizacyjne szkoły oraz obszary problemowe zarysowane przez dyrektorów szkół z oddziałami integracyjnymi (związane z organizacją tej formy edukacji, ze współpracą z rodzicami oraz z nauczycielami). W konkluzjach ukazano wielość czynników, które mają wpływ na właściwy przebieg kształcenia integracyjnego, uwzględniając perspektywę nauczycieli pracujących w tych szkołach.

EN

One of the priorities of modern education is to include students with various disabilities in public education. In Poland, a partially integrative education model is implemented, as special education still takes place in segregated forms. A teaching assistant is a key figure in the integrative education model in force in Poland. This article presents the conclusions of the research on the implementation of integration education in primary schools in Greater Poland. Aspects such as material and organisational conditions of the school were highlighted, problem areas were outlined by school heads with integration departments (related to the organisation of this form of education, with cooperation with parents and teachers). The conclusions show a multitude of factors that affect the proper course of integration education, taking into account the perspective of teachers working in these schools.